I arrived at my guest house in Vara

I arrived at my guest house in Varanasi at 5:30am, I instinctively climbed the 7 sets of stairs to the rooftop (which happened to be the highest in the vicinity) to see the sunrise over the famous Ganges River. As the sun was rising I looked over the right hand side of the balcony and my jaw dropped with disbelief. Below were families – mothers, fathers, children, brothers, sister and dogs all sleeping on the top of their houses. It was mid summer in Varanasi and sleeping sans AC was difficult.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พอไปถึงบ้านพักในพาราณสีที่ 5:30 am ฉันสัญชาตญาณปีนชุด 7 ของบันไดขึ้นไปบนดาดฟ้า (ที่เกิดขึ้นจะ สูงที่สุดในบริเวณใกล้เคียง) เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นเหนือแม่น้ำคงคามีชื่อเสียง ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังขึ้น ผมมองไปด้านขวาของระเบียงและขากรรไกรของฉันลดลง มีศรัทธา ด้านล่างมีครอบครัว – แม่ พ่อ เด็ก พี่น้อง น้องสาว และสุนัขนอนหลับทั้งหมดที่ด้านบนของบ้านของพวกเขา มันเป็นช่วงกลางฤดูร้อนในพาราณสี และนอน sans AC เป็นเรื่องยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมาถึงที่ของผู้เข้าพักที่บ้านของฉันในพารา ณ สี 5:30 ผมสัญชาตญาณปีนขึ้นไป 7 ชุดบันไดไปบนชั้นดาดฟ้า (ซึ่งจะเกิดขึ้นที่สูงที่สุดในบริเวณใกล้เคียง) เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นในช่วงที่มีชื่อเสียงแม่น้ำคงคา ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังขึ้นผมมองไปทางด้านขวามือของระเบียงและขากรรไกรของฉันลดลงด้วยการปฏิเสธศรัทธา ด้านล่างเป็นครอบครัว - แม่พ่อเด็ก, พี่ชายน้องสาวและสุนัขทั้งหมดนอนที่ด้านบนของบ้านของพวกเขา มันเป็นช่วงกลางฤดูร้อนในพารา ณ สีและ Sans นอน AC เป็นเรื่องยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมาถึงที่ เกสต์เฮ้าส์ ในเมืองพาราณสี ที่ 5:30am ฉันโดยสัญชาตญาณปีนบันไดขึ้นไปบนดาดฟ้า 7 ชุด ( ซึ่งเป็น ที่สุด ใน บริเวณใกล้เคียง ) เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นเหนือแม่น้ำคงคาที่มีชื่อเสียง เป็นดวงอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว ผมมองไปทางด้านขวามือของระเบียงและขากรรไกรของฉันลดลงด้วยการปฏิเสธศรัทธา ด้านล่าง คือ ครอบครัว และ คุณพ่อ คุณแม่ พี่ชาย พี่สาว และเด็ก , สุนัขนอนอยู่บนหลังของพวกเขา มันคือ กลางฤดูร้อนในเมืองพาราณสี และนอน Sans AC ได้ยาก