Buddhism can serve as a resource fo

Buddhism can serve as a resource for the on-going discussion of bioethical issues which have
arisen with new scientific knowledge and new circumstances of modern life. The Buddhist
"middle way" ethic, based on the concept of interdependence, for example, is an alternative
between the two extreme positions on abortion i.e. the pro-abortion view and its opposite.
Similarly, the Buddhist emphasis on intention as the important ingredient in ethical decision is
useful for our reflection on bioethical issues in the gray areas where ethical water becomes
muddy and where one has to choose between the two evils. The Buddhist understanding of death
as a process and not an event is another example. It supports the total brain death approach which
prohibits the premature removal of organs for transplantation. Moreover, the Buddhist deathaccepting
attitude and the great spiritual importance it gives to the dying process can
significantly contribute to the discussion on euthanasia and the care for the dying. This Buddhist
approach to dying also implies the right to die (i.e. to let death comes naturally without fruitless
treatment) of a person when there is no hope for recovery. The "letting-go-of-life" view is on
alternative between act-utilitarian approach where the end justifies the means and the apposing
deontological position. But since all the bioethical issues that have been under discussion today
are the questions and challenges which Buddhism has not encountered before, Buddhism has to
reflect on its traditional understanding in a new way to meet new circumstances. Living tradition
has always done this in different times and places. That is why they could still remain alive
today. Such adaptation is necessary and does not violate the teaching because Buddhism itself
teaches us not to cling to any belief and practice, but to direct our attention to reality and what
will release suffering from human kind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาสามารถใช้เป็นทรัพยากรสำหรับการสนทนาในประเด็น bioethical ซึ่งมีเกิดความรู้ใหม่ทางวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อมใหม่ของชีวิตทันสมัย พระพุทธศาสนา"ทางสายกลาง" จริยธรรม ตามแนวคิดของอิสระเสรี เช่น เป็นทางเลือกระหว่างมากสองตำแหน่งบนทำแท้งเช่นมุมมองการทำแท้งที่สนับสนุนและเป็นการในทำนองเดียวกัน เป็นเน้นพุทธเจตนาเป็นส่วนผสมสำคัญในการตัดสินใจด้านจริยธรรมมีประโยชน์สำหรับเราสะท้อนปัญหา bioethical ในพื้นที่สีเทาที่กลายเป็นน้ำจริยธรรมโคลน และที่มีให้เลือกระหว่างความชั่วร้ายทั้งสอง พระพุทธศาสนาเข้าใจความตายเป็นกระบวนการและเหตุการณ์ไม่เป็นอย่างอื่น ก็รวมเข้าสมองตายซึ่งห้ามเอาออกก่อนกำหนดอวัยวะปลูก นอกจากนี้ deathaccepting พุทธทัศนคติและความสำคัญทางจิตวิญญาณดีมันทำให้กระบวนการตายสามารถอย่างมีนัยสำคัญร่วมสนทนากับการุณยฆาตและดูแลการตาย พระพุทธศาสนานี้วิธีการตายยังหมายถึงสิทธิที่จะตาย (เช่นเพื่อให้ความตายมาตามธรรมชาติโดยไม่ต้อง fruitlessรักษา) ของบุคคลเมื่อมีความหวังสำหรับการกู้คืนไม่ ดู "แจ้งไป--ชีวิต" อยู่ทางเลือกระหว่างวิธีการกระทำที่เป็นประโยชน์ที่สิ้นสุดจัดชิดหมายถึงการ apposingตำแหน่ง deontological แต่เนื่องจากประเด็น bioethical ทั้งหมด ที่ได้รับภายใต้การสนทนาวันนี้มีคำถามและท้าทายซึ่งพระพุทธศาสนาได้พบเห็นมาก่อน ไม่มีศาสนาพุทธสะท้อนความเข้าใจดั้งเดิมในรูปแบบใหม่เพื่อตอบสนองสถานการณ์ใหม่ ประเพณีชีวิตได้เสมอแล้วนี้ในเวลาที่ต่างกันและสถาน นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาอาจยังคงมีชีวิตอยู่วันนี้ ปรับดังกล่าวเป็นสิ่งจำเป็น และไม่ละเมิดการสอนเนื่องจากพระพุทธศาสนาเองสอนเราไม่ยึดกับความเชื่อและการปฏิบัติใด ๆ แต่ตรงความสนใจของเรากับความเป็นจริงและสิ่งที่จะปล่อยทุกข์จากชนิดมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนาสามารถทำหน้าที่เป็นแหล่งข้อมูลสำหรับการอภิปรายที่กำลัง bioethical
ปัญหาที่มีเกิดขึ้นที่มีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ใหม่และสถานการณ์ใหม่ของชีวิตทันสมัย ชาวพุทธ
"ทางสายกลาง"
จริยธรรมขึ้นอยู่กับแนวคิดของการพึ่งพาซึ่งกันและกันเช่นเป็นทางเลือกระหว่างสองตำแหน่งที่รุนแรงในการทำแท้งคือมุมมองโปรทำแท้งและตรงข้ามของตน.
ในทำนองเดียวกันความสำคัญทางพุทธศาสนาในความตั้งใจที่จะเป็นส่วนผสมสำคัญในการ
ตัดสินใจเชิงจริยธรรมเป็นประโยชน์สำหรับการสะท้อนของเราในประเด็นbioethical
ในพื้นที่สีเทาที่น้ำจริยธรรมกลายเป็นโคลนและสถานที่ที่หนึ่งจะต้องเลือกระหว่างสองชั่ว
ความเข้าใจของการเสียชีวิตของชาวพุทธเป็นกระบวนการและไม่ได้เป็นเหตุการณ์ที่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง
สนับสนุนแนวทางการตายของสมองรวมซึ่งห้ามการกำจัดก่อนวัยอันควรของอวัยวะสำหรับการปลูก นอกจากนี้ deathaccepting พุทธทัศนคติและความสำคัญทางจิตวิญญาณที่ดีจะช่วยให้กระบวนการสามารถตายอย่างมีนัยสำคัญนำไปสู่การอภิปรายในนาเซียและการดูแลสำหรับที่กำลังจะตาย นี้พุทธแนวทางการตายหมายถึงสิทธิที่จะตาย(คือจะปล่อยให้ตายโดยไม่ต้องมาจากธรรมชาติไร้ผลการรักษา) ของคนเมื่อมีความหวังสำหรับการกู้คืนไม่ "การปล่อยให้ไปของชีวิต" มุมมองที่อยู่ในทางเลือกระหว่างวิธีการกระทำประโยชน์ที่สิ้นสุดjustifies วิธีการและ apposing ตำแหน่ง Deontological แต่เนื่องจากทุกปัญหา bioethical ที่ได้รับภายใต้การสนทนาในวันนี้เป็นคำถามและความท้าทายที่พุทธศาสนายังไม่ได้พบมาก่อนพุทธศาสนาที่มีการสะท้อนให้เห็นถึงความเข้าใจแบบดั้งเดิมในรูปแบบใหม่เพื่อให้ตรงกับสถานการณ์ใหม่ ประเพณี Living ได้ทำเสมอในเวลาและสถานที่ที่แตกต่างกัน นั่นคือเหตุผลที่พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่ในวันนี้ การปรับตัวดังกล่าวเป็นสิ่งที่จำเป็นและไม่ละเมิดการเรียนการสอนพระพุทธศาสนาเพราะตัวเองสอนให้เราไม่ยึดติดกับความเชื่อและการปฏิบัติใด ๆ แต่ที่จะนำความสนใจของเรากับความเป็นจริงและสิ่งที่จะปล่อยความทุกข์ทรมานจากชนิดของมนุษย์