In Scandinavian folklore, which is

In Scandinavian folklore, which is a later blend of Norse mythology and elements of Christian mythology, an elf is called elver in Danish, alv in Norwegian, and alv or älva in Swedish (the first is masculine, the second feminine). The Norwegian expressions seldom appear in genuine folklore, and when they do, they are always used synonymous to huldrefolk or vetter, a category of earth-dwelling beings generally held to be more related to Norse dwarves than elves which is comparable to the Icelandic huldufólk (hidden people).
In Denmark and Sweden, the elves appear as beings distinct from the vetter, even though the border between them is diffuse. The insect-winged fairies in British folklore are often called "älvor" in modern Swedish or "alfer" in Danish, although the correct translation is "feer". In a similar vein, the alf found in the fairy tale The Elf of the Rose by Danish author H. C. Andersen is so tiny that he can have a rose blossom for home, and has "wings that reached from his shoulders to his feet". Yet, Andersen also wrote about elvere in The Elfin Hill. The elves in this story are more alike those of traditional Danish folklore, who were beautiful females, living in hills and boulders, capable of dancing a man to death. Like the huldra in Norway and Sweden, they are hollow when seen from the back.


The "Elf cross" which protected against malevolent elves.[105]
The elves of Norse mythology have survived into folklore mainly as females, living in hills and mounds of stones.[106] The Swedish älvor.[107][108] (sing. älva) were stunningly beautiful girls who lived in the forest with an elven king. They were long-lived and light-hearted in nature. The elves are typically pictured as fair-haired, white-clad, and (like most creatures in the Scandinavian folklore) nasty when offended. In the stories, they often play the role of disease-spirits. The most common, though also most harmless case was various irritating skin rashes, which were called älvablåst (elven blow) and could be cured by a forceful counter-blow (a handy pair of bellows was most useful for this purpose). Skålgropar, a particular kind of petroglyph found in Scandinavia, were known in older times as älvkvarnar (elven mills), pointing to their believed usage. One could appease the elves by offering them a treat (preferably butter) placed into an elven mill – perhaps a custom with roots in the Old Norse álfablót.
In order to protect themselves against malevolent elves, Scandinavians could use a so-called Elf cross (Alfkors, Älvkors or Ellakors), which was carved into buildings or other objects.[105] It existed in two shapes, one was a pentagram and it was still frequently used in early 20th century Sweden as painted or carved onto doors, walls and household utensils in order to protect against elves.[105] As the name suggests, the elves were perceived as a potential danger against people and livestock.[105] The second form was an ordinary cross carved onto a round or oblong silver plate.[105] This second kind of elf cross one was worn as a pendant in a necklace and in order to have sufficient magic it had to be forged during three evenings with silver from nine different sources of inherited silver.[105] In some locations it also had to be on the altar of a church during three consecutive Sundays.[105]


Älvalek, "Elf Play" by August Malmström (1866).
The elves could be seen dancing over meadows, particularly at night and on misty mornings. They left a kind of circle where they had danced, which were called älvdanser (elf dances) or älvringar (elf circles), and to urinate in one was thought to cause venereal diseases. Typically, elf circles were fairy rings consisting of a ring of small mushrooms, but there was also another kind of elf circle:
On lake shores, where the forest met the lake, you could find elf circles. They were round places where the grass had been flattened like a floor. Elves had danced there. By Lake Tisaren,[109] I have seen one of those. It could be dangerous and one could become ill if one had trodden over such a place or if one destroyed anything there.[106]
If a human watched the dance of the elves, he would discover that even though only a few hours seemed to have passed, many years had passed in the real world. Human being invited or lured to the elf dance is a common motif carried over from older Scandinavian ballads (as seen in the §Ballads section).
Elves were not exclusively young and beautiful. In the Swedish folktale Little Rosa and Long Leda, an elvish woman (älvakvinna) arrives in the end and saves the heroine, Little Rose, on condition that the king's cattle no longer graze on her hill. She is described as a beautiful old woman and by her aspect people saw that she belonged to the subterraneans.[110]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสแกนดิเนเวียชีวิตพื้นบ้าน ซึ่งเป็นการผสมผสานภายหลังของเทพปกรณัมนอร์สและองค์ประกอบของเทพปกรณัมคริสเตียน เป็นเอลฟ์คือ elver ในภาษาเดนมาร์ก alv ในนอร์เวย์ alv หรือ älva ในสวีเดน (คนแรกเป็นผู้ชาย ผู้หญิงสอง) นิพจน์ที่นอร์เวย์ไม่ใคร่ปรากฏในพื้นบ้านแท้ และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขามักจะใช้พ้อง huldrefolk หรือ vetter ประเภทของสิ่งมีชีวิตโลกที่อยู่อาศัยโดยทั่วไปจัดขึ้นเกี่ยวข้องกับ dwarves นอร์สกว่าเอลฟ์ซึ่งเทียบได้กับ huldufólk ไอซ์แลนด์ (ซ่อนคน)ในประเทศเดนมาร์กและสวีเดน เอลฟ์ปรากฏเป็นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างจาก vetter แม้ว่าระหว่างนั้นได้แพร่หลายไป นางฟ้าปีกแมลงในพื้นบ้านอังกฤษมักเรียกว่า "älvor" ในภาษาสวีเดนสมัยใหม่หรือ "alfer" ในภาษาเดนมาร์ก แม้ว่าการแปลที่ถูกต้องเป็น "feer" ในหลอดเลือดดำคล้าย alf พบในเทพนิยายเอลฟ์ของโรสเดนมาร์กเขียนแอนเดอร์ H. C. เป็นเล็ก ๆ เพื่อว่า เขาได้ดอกกุหลาบสำหรับบ้าน และมี "ปีกที่ถึงจากไหล่เขาเท้า" ยัง แอนเดอร์ยังเขียนเกี่ยวกับ elvere ในเนินเขาเกี่ยวกับเทพยดา เอลฟ์ในเรื่องนี้เหมือนกันมากของพื้นบ้านเดนมาร์กโบราณ คนหญิงสวย อาศัยอยู่ในภูเขาและก้อนหิน ความสามารถในการเต้นรำเป็นคนตาย เช่น huldra ในนอร์เวย์และสวีเดน พวกเขาจะกลวงเมื่อมองเห็นจากด้านหลัง"เอลฟ์ข้าม" ซึ่งป้องกันกับเอลฟ์ซึ่งคิดร้าย[105]The elves of Norse mythology have survived into folklore mainly as females, living in hills and mounds of stones.[106] The Swedish älvor.[107][108] (sing. älva) were stunningly beautiful girls who lived in the forest with an elven king. They were long-lived and light-hearted in nature. The elves are typically pictured as fair-haired, white-clad, and (like most creatures in the Scandinavian folklore) nasty when offended. In the stories, they often play the role of disease-spirits. The most common, though also most harmless case was various irritating skin rashes, which were called älvablåst (elven blow) and could be cured by a forceful counter-blow (a handy pair of bellows was most useful for this purpose). Skålgropar, a particular kind of petroglyph found in Scandinavia, were known in older times as älvkvarnar (elven mills), pointing to their believed usage. One could appease the elves by offering them a treat (preferably butter) placed into an elven mill – perhaps a custom with roots in the Old Norse álfablót.In order to protect themselves against malevolent elves, Scandinavians could use a so-called Elf cross (Alfkors, Älvkors or Ellakors), which was carved into buildings or other objects.[105] It existed in two shapes, one was a pentagram and it was still frequently used in early 20th century Sweden as painted or carved onto doors, walls and household utensils in order to protect against elves.[105] As the name suggests, the elves were perceived as a potential danger against people and livestock.[105] The second form was an ordinary cross carved onto a round or oblong silver plate.[105] This second kind of elf cross one was worn as a pendant in a necklace and in order to have sufficient magic it had to be forged during three evenings with silver from nine different sources of inherited silver.[105] In some locations it also had to be on the altar of a church during three consecutive Sundays.[105]


Älvalek, "Elf Play" by August Malmström (1866).
The elves could be seen dancing over meadows, particularly at night and on misty mornings. They left a kind of circle where they had danced, which were called älvdanser (elf dances) or älvringar (elf circles), and to urinate in one was thought to cause venereal diseases. Typically, elf circles were fairy rings consisting of a ring of small mushrooms, but there was also another kind of elf circle:
On lake shores, where the forest met the lake, you could find elf circles. They were round places where the grass had been flattened like a floor. Elves had danced there. By Lake Tisaren,[109] I have seen one of those. It could be dangerous and one could become ill if one had trodden over such a place or if one destroyed anything there.[106]
If a human watched the dance of the elves, he would discover that even though only a few hours seemed to have passed, many years had passed in the real world. Human being invited or lured to the elf dance is a common motif carried over from older Scandinavian ballads (as seen in the §Ballads section).
Elves were not exclusively young and beautiful. In the Swedish folktale Little Rosa and Long Leda, an elvish woman (älvakvinna) arrives in the end and saves the heroine, Little Rose, on condition that the king's cattle no longer graze on her hill. She is described as a beautiful old woman and by her aspect people saw that she belonged to the subterraneans.[110]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสแกนดิเนเวียคติชนวิทยา ซึ่งเป็นการผสมกันของตำนานเทพเจ้าสแกนดิเนเวียและองค์ประกอบของตำนานคริสเตียน พรายเรียกว่าลูกปลาไหลโดยเฉพาะที่มาจากน้ำเค็มในเดนมาร์ก , ภาษีมูลค่าเพิ่มในนอร์เวย์ และภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือ และผสมในสวีเดน ( คนแรกเป็นผู้ชายคนที่สองเป็นผู้หญิง ) สีหน้าไม่ใคร่ปรากฏในนอร์เวย์แท้ คติชนวิทยา และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขามักจะใช้พ้องหรือเวเทอร์ huldrefolk ,ในสแกนดิเนเวียคติชนวิทยา ซึ่งเป็นการผสมกันของตำนานเทพเจ้าสแกนดิเนเวียและองค์ประกอบของตำนานคริสเตียน พรายเรียกว่าลูกปลาไหลโดยเฉพาะที่มาจากน้ำเค็มในเดนมาร์ก , ภาษีมูลค่าเพิ่มในนอร์เวย์ และภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือ และผสมในสวีเดน ( คนแรกเป็นผู้ชายคนที่สองเป็นผู้หญิง ) สีหน้าไม่ใคร่ปรากฏในนอร์เวย์แท้ คติชนวิทยา และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขามักจะใช้พ้องหรือเวเทอร์ huldrefolk ,ในสแกนดิเนเวียคติชนวิทยา ซึ่งเป็นการผสมกันของตำนานเทพเจ้าสแกนดิเนเวียและองค์ประกอบของตำนานคริสเตียน พรายเรียกว่าลูกปลาไหลโดยเฉพาะที่มาจากน้ำเค็มในเดนมาร์ก , ภาษีมูลค่าเพิ่มในนอร์เวย์ และภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือ และผสมในสวีเดน ( คนแรกเป็นผู้ชายคนที่สองเป็นผู้หญิง ) สีหน้าไม่ใคร่ปรากฏในนอร์เวย์แท้ คติชนวิทยา และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขามักจะใช้พ้องหรือเวเทอร์ huldrefolk ,ประเภทของสิ่งมีชีวิตแผ่นดินที่อยู่อาศัยจัดขึ้นโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับนอร์สคนแคระกว่าเอลฟ์ซึ่งเทียบได้กับ hulduf ไอซ์แลนด์ó LK ( คนซ่อน ) .
ในเดนมาร์กและสวีเดน เอลฟ์ที่ปรากฏเป็นรูปธรรมชัดเจนจากเวเทอร์ แม้ว่าเขตแดนระหว่างพวกเขาจะกระจาย . แมลงมีปีกนางฟ้าในอังกฤษชาวบ้านมักจะเรียกว่า " และ lvor " ในสมัยใหม่ สวีเดน หรือ " alfer " ในเดนมาร์กแม้ว่าการแปลที่ถูกต้องคือ " เฟียร์ " ในหลอดเลือดดำที่คล้ายกัน อัลฟ์ พบในเทพนิยายที่เอลฟ์แห่งกุหลาบโดยผู้เขียนภาษาเดนมาร์ก H . C . Andersen ดังนั้นเล็ก ๆที่เขาสามารถมีกุหลาบดอกสำหรับบ้านและมีปีกที่เข้าถึงได้จากไหล่ไปที่เท้าของเขา " แต่ของไทยยังเขียนเกี่ยวกับ elvere ในเนินเขาฟิน . เอลฟ์ในเรื่องนี้จะมีอะไรเหมือนกัน บรรดาชาวบ้านภาษาเดนมาร์กดั้งเดิมใครเป็นผู้หญิงที่สวยงามอยู่ในภูเขาและก้อนหินที่มีความสามารถในการเต้น ผู้ชายจะตาย ชอบฮุลดราในนอร์เวย์ และ สวีเดน จะกลวง เมื่อมองจากด้านหลัง


" เอลฟ์ข้าม " ซึ่งป้องกันหินเอลฟ์ [ 105 ]
เอลฟ์ของตำนานเทพเจ้าสแกนดิเนเวียได้รอดพ้นจากการเป็นชาวบ้านส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง อาศัยอยู่ในภูเขาและเนินหิน [ 106 ] lvor และสวีเดน [ 107 ] [ 108 ] ( ร้องเพลงหนึ่งสามารถเอาใจเอลฟ์ โดยการเสนอการรักษา ( โดยเฉพาะเนย ) ใส่ใน Elven โรงสี–บางทีเองที่มีรากในภาษานอร์สโบราณ . kgm lfabl ó T .
เพื่อปกป้องตนเองจากการปองร้ายเอลฟ์ชาวสแกนดิเนเวียนสามารถใช้ข้ามพรายเรียกว่า ( alfkors IKEA , lvkors หรือ ellakors ) ซึ่งถูกแกะสลักลงในอาคาร หรือวัตถุอื่น ๆ [ 105 ] มันมีอยู่สองรูปร่างและ Luxor ) สาวสวย stunningly ที่อาศัยอยู่ในป่าแห่งเอลฟ์คิง พวกเขาอยู่และแสงใจในธรรมชาติ เอลฟ์มักจะภาพยุติธรรมที่มีขนสีขาว ห่ม และชอบสัตว์มากที่สุดในคติชนวิทยาสแกนดิเนเวีย ) น่ารังเกียจเมื่อไม่พอใจ ในเรื่องราวที่พวกเขามักจะเล่นบทบาทของ โรคสุรา ที่พบมากที่สุดแต่ยังมีกรณีไม่เป็นอันตรายมากที่สุด คือ ผื่นผิวหนังระคายเคืองต่าง ๆ ซึ่งเรียกว่า ปีการศึกษา lvabl เซนต์ ( Elven เป่า ) และสามารถรักษาให้หายได้ด้วยระเบิดนับพลัง ( คู่ที่สะดวกของเครื่องสูบลมเป็นประโยชน์ที่สุดเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ) เฉพาะปี lgropar SK , ชนิดของลิงอุรังอุตังที่พบในสแกนดิเนเวีย ได้รู้จักในเวลาที่แก่กว่าและ lvkvarnar ( Elven Mills ) ชี้ ตนเชื่อว่าการใช้[ 105 ] ชนิดที่สองนี้เอลฟ์หนึ่งข้ามถูกสวมใส่เป็นจี้สร้อยคอ และเพื่อให้มีเวทมนต์ที่เพียงพอมันต้องปลอมในช่วงสามตอนเย็น ด้วยเงินจากแหล่งต่าง ๆของเก้าสืบทอดเงิน [ 105 ] ในบางสถานที่มันเป็นแท่นบูชาของโบสถ์ในช่วงสามอาทิตย์ติดต่อกัน [ 105 ]


IKEA lvalek " เอลฟ์เล่น " โดยสิงหาคม malmstr ö m
( 1866 )หนึ่งเป็นรูปดาวห้าแฉก และมันก็ยังคงใช้บ่อยในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ประเทศสวีเดนเป็นวาดหรือแกะสลักบนประตู ผนัง และเครื่องใช้ในครัวเรือน เพื่อป้องกันเอลฟ์ [ 105 ] เป็นชื่อ เอลฟ์ที่ถูกมองว่าอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับคนและปศุสัตว์ [ 105 ] สองแบบธรรมดาข้าม แกะสลักลงบนแผ่นกลม หรือสีเงินเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า .เขาจะค้นพบว่าแม้เพียงไม่กี่ชั่วโมง ดูเหมือนจะผ่านไป หลายปี ที่ผ่านมา ในโลกแห่งความจริง คนถูกชวน หรือล่อลวงเพื่อเอลฟ์เต้นรำอยู่ทั่วไปแม่ลายหอบไปจากเก่าสแกนดิเนเวียนป๊อบ ( เท่าที่เห็นใน§บัลลาดส่วน ) .
เอลฟ์ไม่เฉพาะหนุ่มสาว และสวยงาม ในสวีเดนและปัญหาน้อย โรซ่าแบบยาว ,เอลฟ์อาจจะเห็นการเต้นผ่านทุ่งหญ้า โดยเฉพาะเวลากลางคืน และหมอกในตอนเช้า พวกเขาซ้ายเป็นวงกลม ที่พวกเขาได้เต้น ซึ่งถูกเรียกและ lvdanser ( เอลฟ์เต้นรำและ lvringar ( เอลฟ์ ) หรือวงกลม ) และปัสสาวะในหนึ่งคือความคิดทำให้เกิดกามโรค . โดยทั่วไปแล้ว เอลฟ์วงกลมถูกนางฟ้าแหวนประกอบด้วยแหวนของเห็ดขนาดเล็ก แต่ก็ยังมีอีกประเภทของเอลฟ์กลุ่ม :
ในสาบที่ป่าพบทะเลสาบที่คุณสามารถหาเอลฟ์วงกลม พวกมันเป็นสถานที่ๆรอบหญ้าที่ถูกแบนเหมือนชั้น เอลฟ์มีเต้นมี โดยทะเลสาบ tisaren [ 109 ] ฉันได้เห็นหนึ่งในนั้น มันอาจจะอันตราย และอาจจะป่วยถ้าได้เหยียบมากกว่าเช่นสถานที่หรือถ้าใครทำลายอะไรมี . [ 106 ]
ถ้ามนุษย์ดูการเต้นรำของเอลฟ์