บรรดานักวิชาการได้เห็นพ้องต้องกันว่

บรรดานักวิชาการได้เห็นพ้องต้องกันว่า คำว่า อัลกุรอาน เป็นคำนาม ไม่ใช่คำกิริยาหรือคำบุพบท แต่ก็มีการขัดแย้งกันว่า คำว่า อัลกุรอาน นั้นเป็นรากศัพท์หรือเป็นคำที่บ่งบอกถึงลักษณะ ดังนี้ อัลกุรอานมาจากรากศัพท์ของคำว่า ( قرأ ) มีความหมายเดียวกับคำว่า ( تلا ) ซึ่งแปลว่าการอ่าน หลังจากนั้นได้มีการเปลี่ยนจากรากศัพท์ให้เป็นคำนาม เพื่อที่จะหมายถึงคำพูดที่ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัด ดังที่อัลลอฮ์ ได้กล่าวไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่าقال تعالى: { فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ} سورة القيامة: 18" ดังนั้นเมื่อเราอ่าน อัลกุรอาน เจ้าจงติดตามการอ่านนั้น" อัลกุรอาน คือคำที่บ่งบอกถึงลักษณะ ( وصف ) เป็นคำที่ถูกแยกออกมาจากคำว่า ( القرء ) ซึ่งหมายถึง การรวบรวม ตัวอย่างเช่น " قرأت الشيء قرآناً " หมายถึง ฉันได้รวบรวมสิ่งหนึ่งเอาไว้ ท่านอิบนุลอะษีรได้กล่าวว่า เหตุที่เรียกว่าอัล-กุรอานนั้นเพราะเป็นการรวบรวมเรื่องราวต่างๆ ทั้งข้อสั่งใช้และข้อห้าม, คำสัญญาและคำขู่, อายะฮ์ต่างๆและซูเราะห์ต่างๆ ( لسان العرب، ص 3563 )
คำนิยามของ อัล กุรอาน ทางด้านวิชาการ อัลกุรอาน คือ“ คำพูดของอัลลอฮ์ ที่ได้ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัด ถ้อยคำของอัลกุรอานเป็นที่น่าอัศจรรย์ การอ่านอัลกุรอานถือเป็นอิบาดะฮ์ ถูกบันทึกไว้เป็นเล่มๆ ถูกถ่ายทอดมายังเราโดยสายรายงานที่ติดต่อกัน “( المدخل لدراسة القرآن الكريم، ص 21 )และอีกความหมายหนึ่งคือ“ คำพูดของอัลลอฮ์ ที่ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัด เริ่มต้นด้วยซูเราะห์อัลฟาติฮะห์ และสิ้นสุดด้วยซูเราะห์อัลนาส “(مناهل العرفان في علوم القرآن ، ص 20 )คำอรรถาธิบาย: อัลกุรอาน : คำพูดของอัลลอฮ์ ไม่รวมถึงคำพูดของมนุษย์และญิน ถูกประทานลงมา : ถูกประทานจากอัลลอฮ์ มายังนบี ให้กับท่านนบีมูฮำมัด : ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัด ซึ่งต่างจากคัมภีร์ อัตเตารอต ซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีมูซา คัมภีร์อินญีล ซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีอีซา และคัมภีร์ซะบูรซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีดาวูด ถ้อยคำของอัลกุรอานเป็นที่น่าอัศจรรย์ : เพราะอัลกุรอานคือคำพูดของอัลลอฮ์ ซึ่งต่างจาก อัล ฮะดีส (คำพูดของท่านนบี) เพราะคำพูดของท่านนบีไม่ได้เป็นสิ่งอัศจรรย์ และต่างกับคัมภีร์อื่นๆที่ถูกประทานลงมาจากฟากฟ้า เพราะพระองค์อัลลอฮ์ไม่ได้ท้าทายให้นำมา เช่นดั่ง อัลกุรอาน การอ่านอัล-กุรอาน ถือเป็นอิบาดะห์ : ซึ่งต่างจากฮะดีสอัลกุดซีย์ หรือการอ่านอื่นๆ ซึ่งไม่ถือว่าเป็นอิบาดะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่าอัลกุรอานเป็นคำนามไม่ใช่คำกิริยาหรือคำบุพบท แต่ก็มีการขัดแย้งกันว่าคำว่าอัลกุรอาน ดังนี้อัลกุรอานมาจากรากศัพท์ของคำว่า (قرأ) มีความหมายเดียวกับคำว่า (تلا) ซึ่งแปลว่าการอ่าน ดังที่อัลลอฮ์ تعالى: {فإذاقرأناهفاتبعقرآنه} سورةالقيامة: 18 "ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอานเจ้าจงติดตามการอ่านนั้น" อัลกุรอานคือคำที่บ่งบอกถึงลักษณะ (وصف) เป็นคำที่ถูกแยกออกมาจากคำว่า (القرء) ซึ่ง หมายถึงการรวบรวมตัวอย่างเช่น "قرأتالشيءقرآنا" หมายถึงฉันได้รวบรวมสิ่งหนึ่งเอาไว้ท่านอิบนุลอะษีรได้กล่าวว่า ทั้งข้อสั่งใช้และข้อห้าม, คำสัญญาและคำขู่, อายะฮ์ต่างๆและซูเราะห์ต่างๆ (لسانالعرب, ص 3563)
คำนิยามของอัลกุรอานทางด้านวิชาการอัลกุรอานคือ "คำพูดของอัลล อฮ์ การอ่านอัลกุรอานถือเป็นอิบาดะฮ์ถูกบันทึกไว้เป็นเล่ม ๆ "(المدخللدراسةالقرآنالكريم, ص 21) และอีกความหมายหนึ่งคือ" คำพูดของอัลลอฮ์ เริ่มต้นด้วยซูเราะห์อัลฟาติฮะห์และสิ้นสุดด้วยซูเราะห์อัลนาส "(مناهلالعرفانفيعلومالقرآن, ص 20) คำอรรถาธิบาย: อัลกุรอาน: คำพูดของอัลลอฮ์ไม่รวมถึงคำ พูดของมนุษย์และญินถูกประทานลงมา: ถูกประทานจากอัลลอฮ์มายังนบีให้กับท่านนบีมูฮำมัด: ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัดซึ่งต่างจากคัมภีร์อัตเตารอ ตซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีมูซาคัมภีร์อินญีลซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีอีซา : เพราะอัลกุรอานคือคำพูดของอัลลอฮ์ซึ่งต่างจากอัลฮะดีส (คำพูดของท่านนบี) เช่นดั่งอัลกุรอานการอ่านอัล - กุรอานถือเป็นอิบาดะห์: ซึ่งต่างจากฮะดีสอัลกุดซีย์หรือการอ่านอื่น ๆ ซึ่งไม่ถือว่าเป็นอิบาดะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรดานักวิชาการได้เห็นพ้องต้องกันว่าคำว่าอัลกุรอานเป็นคำนามไม่ใช่คำกิริยาหรือคำบุพบทแต่ก็มีการขัดแย้งกันว่าคำว่าอัลกุรอานนั้นเป็นรากศัพท์หรือเป็นคำที่บ่งบอกถึงลักษณะดังนี้อัลกุรอานมาจากรากศัพท์ของคำว่า ( قرأ ) มีความหมายเดียวกับคำว่า ( تلا ) ซึ่งแปลว่าการอ ่านหลังจากนั้นได้มีการเปลี่ยนจากรากศัพท์ให้เป็นคำนามเพื่อที่จะหมายถึงคำพูดที่ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัดดังที่อัลลอฮ์ได้กล่าวไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่าقالتعالى : { فَإِذَاقَرَأْنَاهُفَاتَّبِعْقُرْآنَهُ } سورةالقيامة : 18 " ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอานเจ้าจงติดตามการอ่านน ั้น " อัลกุรอานคือคำที่บ่งบอกถึงลักษณะ ( وصف ) เป็นคำที่ถูกแยกออกมาจากคำว่า ( القرء ) ซึ่งหมายถึงการรวบรวมตัวอย่างเช่น " قرأتالشيءقرآناً " หมายถึงฉันได้รวบรวมสิ่งหนึ่งเอาไว้ท่านอิบนุลอะษีรได้กล่าวว่าเหตุที่เรียกว่าอัล - กุรอานนั้นเพราะเป็นการรวบรวมเรื่องราวต่างๆทั้งข้อสั ่งใช้และข้อห้ามคำสัญญาและคำขู่อายะฮ์ต่างๆและซูเราะห์ต่างๆ , , ( لسانالعرب،ص 3563 )คำนิยามของอัลกุรอานทางด้านวิชาการอัลกุรอานความ " คำพูดของอัลลอฮ์ที่ได้ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัดถ้อยคำของอัลกุรอานเป็นที่น่าอัศจรรย์การอ่านอัลกุรอานถือเป็นอิบาดะฮ์ถูกบันทึกไว้เป็นเล่มๆถูกถ่ายทอดมายังเราโดยสายรายงานที่ติดต่อกัน " ( المدخللدراسةالقرآنا لكريم،ص 21 ) และอีกความหมายหนึ่งคือ " คำพูดของอัลลอฮ์ที่ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัดเริ่มต้นด้วยซูเราะห์อัลฟาติฮะห์และสิ้นสุดด้วยซูเราะห์อัลนาส " ( مناهلالعرفانفيعلومالقرآن،ص 20 ) คำอรรถาธิบาย : อัลกุรอาน : คำพูดของอัลลอฮ์ไม่รวมถึงคำพูดของมนุษย์และญินถูกประทานลงมา : ถูกป ระทานจากอัลลอฮ์มายังนบีให้กับท่านนบีมูฮำมัด : ถูกประทานลงมาให้กับท่านนบีมูฮำมัดซึ่งต่างจากคัมภีร์อัตเตารอตซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีมูซาคัมภีร์อินญีลซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีอีซาและคัมภีร์ซะบูรซึ่งถูกประทานให้ท่านนบีดาวูดถ้อยคำของอัลกุรอานเป็นที่น่าอัศจ รรย์ : เพราะอัลกุรอานคือคำพูดของอัลลอฮ์ซึ่งต่างจากอัล