“Good,” the sage said. “Now I want

“Good,” the sage said. “Now I want you to go back up to the hill with this empty case and refill it with the same feathers.”

“That’s impossible. They have blown everywhere.”

“And your speech is like the feathers scattered on the wind. Once your words have left your lips, they, too, cannot be gathered again. From now on, be careful of what you say.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ดี sage กล่าวว่า ตอนนี้ผมต้องการกลับไปขึ้นเขากับกรณีนี้ว่างเปล่า และเติม มีขนเหมือนกัน""ที่เป็นไปไม่ พวกเขามีเป่าทุกที่""และคำพูดของคุณเป็นเหมือนขนนกที่กระจายอยู่ในลม เมื่อคำพูดของคุณเหลือริมฝีปากของคุณ พวกเขา เกินไป ไม่สามารถรวบรวมอีกครั้ง จากนี้ ระวังสิ่งที่คุณพูด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ดี" ปราชญ์กล่าวว่า "ตอนนี้ฉันต้องการให้คุณไปกลับขึ้นไปบนเนินเขาที่มีกรณีที่ว่างเปล่านี้และเติมเงินได้ด้วยขนนกเดียวกัน."

"นั่นเป็นไปไม่ได้ พวกเขาได้ทุกที่เป่า. "

" และคำพูดของคุณเป็นเหมือนขนกระจัดกระจายอยู่บนลม เมื่อคำพูดของคุณคอมริมฝีปากของคุณพวกเขาก็ไม่สามารถรวมตัวกันอีกครั้ง จากนี้ไปต้องระวังสิ่งที่คุณพูด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดี " ปราชญ์กล่าว " ตอนนี้ผมต้องการให้คุณกลับไปที่เนินเขากับกรณีนี้ว่างเปล่าและเติมด้วยขนนกเหมือนกัน "" เป็นไปไม่ได้ พวกเขามีระเบิดทุกที่ " ." และคำพูดของคุณเหมือนขนนกกระจายไปตามลม เมื่อคำพูดของเธอได้ออกจากปากของคุณ พวกเขาก็จะรวมตัวกันอีกครั้ง จากนี้ไปต้องระวังสิ่งที่คุณพูด .