The structure is known as a stellar

The structure is known as a stellar cusp, and it has played hide-and-seek with astronomers for more than a decade. It was first proposed in the 1970s, when models predicted that stars orbiting a supermassive black hole would jostle around every time one was devoured. Over the course of a galaxy’s lifetime, this should leave an arrangement with many stars near the black hole and exponentially fewer as you move farther away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างเป็นหนึ่งในดาวฤกษ์ และมันได้เล่นแสวงกับนักดาราศาสตร์สำหรับกว่าทศวรรษ มันถูกเสนอครั้งแรกในปี 1970 เมื่อแบบจำลองทำนายว่า ดาวโคจรรอบหลุมดำมวลยวดยิ่งจะกระแทกรอบทุกครั้งหนึ่งตกอยู่ ตลอดอายุการใช้งานของกาแล็กซี่ นี้ควรปล่อยให้การจัดเรียงหลายดาว ใกล้หลุมดำ และชี้แจงน้อยลงขณะที่คุณย้ายห่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างเป็นที่รู้จักกันเป็น cusp ตัวเอกและจะได้เล่นซ่อนและแสวงหากับนักดาราศาสตร์มานานกว่าทศวรรษที่ผ่านมา มันได้รับการเสนอครั้งแรกในปี 1970 เมื่อแบบจำลองคาดการณ์ว่าดาวที่โคจรรอบหลุมดำมวลมหาศาลจะแทรกตัวไปรอบ ๆ ทุกครั้งที่ใครได้กิน ในช่วงอายุการใช้งานของกาแล็คซี่นี้ควรปล่อยให้ตกลงกับดาวมากใกล้หลุมดำและชี้แจงน้อยลงขณะที่คุณย้ายห่างไกลออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างเรียกว่าโกฏิดารา และได้เล่นซ่อนหากับนักดาราศาสตร์มานานกว่าทศวรรษที่ผ่านมา มันถูกเสนอครั้งแรกในปี 1970 เมื่อโมเดลทำนายว่าดาวโคจรรอบหลุมดำมวลจะเบียด ๆทุกครั้งที่ได้กิน . ผ่านหลักสูตรของอายุการใช้งานของกาแล็กซีนี้ควรไปตกลงกับดวงดาวมากมายใกล้หลุมดำและชี้แจงน้อยลงในขณะที่คุณเลื่อนไกลออกไป