The Inhibition Theory Raymond et al

The Inhibition Theory Raymond et al. (1992)[12] suggested that the attentional blink is produced by perceptual uncertainty amongst the target (T1) and following target (T2). They suggest that this confusion happens at some point in the target identification processes. When confusion is eliminated, attentional blink isn’t observed. The researchers also suggested that one way to eliminate confusion is to have items that cannot be named.

The Interference Theory Shapiro et al. (1994)[13] suggested that an interference model may better explain the attentional blink effects than the inhibition model. In this model, the attentional blink is thought to take place because of an out of place item which is selected out of the series because of the interference within the items in the series. Shapiro proposes that the amount of interference increases or decreases with the length of the series.

The Delay of Processing Theory Giesbrecht and Di Lollo (1998)[14] suggests that the attentional blink deficit arises from the wait of target 2 when the person's cognitive processes are busy registering target 1. It is suggested that anything that increases the difficulty of processing the first target will result in a greater attentional blink deficit.

The Attentional Capacity Theory Duncan et al. (1996)[15] suggests that the initial target takes over parts of our attentional capacity to the loss of sight of a target right after the initial target. This theory suggests that the time for which target 1 continues to occupy attentional capacity is related directly to the difficulty of processing target 2.

The Two-Stage Processing Theory Chun & Potter (1995)[16] proposed that quickly processing a series of items requires two back to back stages. The first stage is the initial rapid-detection. Here, the possible targets are noticed. The second stage is the capacity-limited in which items are taken in order to report later. Stage 2 occurs after the acknowledgement of targets in Stage 1. Here, stage 2 must finishing processing target 1, until then, target 2 will not be recognized in stage 2. If there is a situation where the second target comes in the first stage, the highway to stage two is delayed. Attentional blinking occurs when the second target is in stage 1 which causes a delay. The attentional blink mirror a restriction in the process of combining information from an unstable representation to a stable representation (Johnson & Proctor, 2004).[17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยับยั้งทฤษฎีเรย์มอนด์ร้อยเอ็ด (1992) [12] al. แนะนำว่า กะพริบ attentional ผลิตความไม่แน่นอน perceptual ท่ามกลางเป้าหมาย (T1) และเป้าหมายต่อไปนี้ (T2) พวกเขาแนะนำว่า ความสับสนนี้เกิดขึ้นในบางจุดในกระบวนการระบุเป้าหมาย เมื่อตัดความสับสน attentional กะพริบไม่ได้สังเกต นักวิจัยยังแนะนำว่า วิธีหนึ่งที่จะขจัดความสับสนจะมีสินค้าที่ไม่มีชื่อรบกวนทฤษฎี Shapiro et (1994) [13] al. แนะนำว่า แบบจำลองสัญญาณรบกวนอาจอธิบายผลกะพริบ attentional ดีกว่าแบบยับยั้ง ในรุ่นนี้ กะพริบ attentional เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเนื่องจากของสินค้าถูกเลือกจากชุดเนื่องจากสัญญาณรบกวนภายในสินค้าในชุด Shapiro เสนอจำนวนรบกวนเพิ่ม หรือลดความยาวของชุดความล่าช้าของการประมวลผลทฤษฎี Giesbrecht และ Di Lollo (1998) [14] แนะนำว่า กะพริบ attentional ดุลเกิดจากการรอของเป้าหมาย 2 เมื่อกระบวนการรับรู้ของบุคคลว่างลงทะเบียนเป้าหมาย 1 ขอแนะนำว่า อะไรที่เพิ่มความยากของเป้าหมายแรกในการประมวลผลจะส่งผลให้ดุลการกะพริบ attentional มากกว่าเดอะ Attentional กำลังทฤษฎีดันแคนเอ็ด al. (1996) [15] แนะนำว่า เป้าหมายแรกจะผ่านส่วนของกำลังการผลิตของเรา attentional สูญเสียสายตาของเป้าหมายทันทีหลังจากเป้าหมายเริ่มต้น ทฤษฎีนี้ชี้ให้เห็นว่า เวลาเป้าหมายที่ 1 ยังคงครองความจุ attentional เกี่ยวข้องโดยตรงกับปัญหาของประมวลผลเป้าหมาย 2สองขั้นตอนประมวลผลทฤษฎีชุนและพอตเตอร์ (1995) [16] เสนอว่า อย่างรวดเร็วในการประมวลผลชุดของสินค้าต้องการสองขั้นตอนหลังการกลับ ระยะแรกจะเริ่มต้นอย่างรวดเร็วตรวจ นี่ จะพบเป้าหมายเป็นไปได้ ขั้นตอนสองคือ กำลังการผลิตแบบจำกัดซึ่งดำเนินรายการเพื่อรายงานในภายหลัง ขั้นที่ 2 เกิดขึ้นหลังจากรับทราบเป้าหมายในขั้นที่ 1 ที่นี่ ขั้นตอนการประมวลผลเสร็จสิ้นเป้าหมาย 1 จนถึงเป้าหมายแล้ว 2 จะไม่รับรู้ในขั้นที่ 2 ต้อง 2 หากมีสถานการณ์ที่เป้าหมายที่สองมาในระยะแรก ไฮเวย์ระยะสองจะล่าช้า กะพริบ attentional เกิดขึ้นเมื่อเป้าหมายที่สองในระยะ 1 ซึ่งเป็นสาเหตุของการเลื่อนเวลา กะพริบ attentional สะท้อนข้อจำกัดในกระบวนการรวมข้อมูลจากการแสดงที่ไม่เสถียรจะแสดงเสถียรภาพ (Johnson & Proctor, 2004) [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีการยับยั้งเรย์มอนด์อัลเอต (1992) [12] ชี้ให้เห็นว่าการกระพริบตาตั้งใจที่ผลิตโดยความไม่แน่นอนของการรับรู้ในหมู่เป้าหมาย (T1) และเป้าหมายต่อไปนี้ (T2) พวกเขาแสดงให้เห็นว่าเกิดความสับสนนี้เกิดขึ้นที่จุดในกระบวนการการระบุเป้าหมายบางอย่าง เมื่อความสับสนจะถูกกำจัดออก, กระพริบตาตั้งใจจะไม่ได้สังเกต นักวิจัยยังชี้ให้เห็นว่าวิธีหนึ่งที่จะขจัดความสับสนที่จะมีรายการที่ไม่สามารถตั้งชื่อ. รบกวนทฤษฎีชาปิโรส์และอัล (1994) [13] ชี้ให้เห็นว่ารูปแบบการรบกวนที่ดีกว่าอาจจะอธิบายผลกระทบพริบตั้งใจกว่ารุ่นยับยั้ง ในรูปแบบนี้พริบตั้งใจเป็นความคิดที่เกิดขึ้นเนื่องจากการออกจากรายการสถานที่ซึ่งถูกเลือกจากชุดเพราะการแทรกแซงภายในรายการในซีรีส์ ชาปิโรส์เสนอว่าปริมาณการเพิ่มขึ้นของสัญญาณรบกวนหรือลดลงตามความยาวของชุด. ล่าช้าของการประมวลผลทฤษฎี Giesbrecht และ Di Lollo (1998) [14] แสดงให้เห็นว่าการขาดดุลพริบตั้งใจที่เกิดขึ้นจากการรอคอย 2 เป้าหมายเมื่อกระบวนการทางปัญญาของบุคคลนั้น เป้าหมายการลงทะเบียนจะยุ่ง 1. มันบอกว่าอะไรที่เพิ่มความยากของการประมวลผลเป้าหมายแรกที่จะส่งผลให้การขาดดุลมากขึ้นตั้งใจกระพริบตาได้. ทฤษฎีความจุตั้งใจดันแคน, et al (1996) [15] แสดงให้เห็นว่าเป้าหมายเริ่มต้นจะใช้เวลามากกว่าส่วนของกำลังการผลิตตั้งใจของเราที่จะสูญเสียการมองเห็นของเป้าหมายที่ถูกต้องหลังจากที่เป้าหมายเริ่มต้น ทฤษฎีนี้แสดงให้เห็นว่าเวลาที่กำหนดเป้าหมาย 1 ยังคงครองความจุตั้งใจจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับความยากลำบากในการประมวลผลเป้าหมาย 2. ขั้นตอนการประมวลผลสองทฤษฎีจุนและพอตเตอร์ (1995) [16] เสนอว่าการประมวลผลได้อย่างรวดเร็วชุดของรายการต้อง ทั้งสองกลับไปกลับขั้นตอน ขั้นตอนแรกคือการตรวจสอบอย่างรวดเร็วเริ่มต้น นี่คือเป้าหมายที่เป็นไปได้จะสังเกตเห็น ขั้นที่สองคือความจุที่ จำกัด ในการที่จะถูกนำรายการเพื่อที่จะรายงานในภายหลัง ขั้นที่ 2 เกิดขึ้นหลังจากที่การรับรู้ของเป้าหมายในขั้นตอนที่ 1 นี่คือขั้นตอนที่ 2 ต้องจบเป้าหมายในการประมวลผล 1 จนแล้วเป้าหมาย 2 จะไม่ได้รับการยอมรับในขั้นตอนที่ 2 หากมีสถานการณ์ที่เป้าหมายที่สองมาอยู่ในขั้นตอนแรก ทางหลวงเวทีสองมีความล่าช้า ตั้งใจกระพริบเกิดขึ้นเมื่อเป้าหมายที่สองคือในระยะที่ 1 ซึ่งเป็นสาเหตุของความล่าช้า กระจกพริบตั้งใจข้อ จำกัด ในกระบวนการของการรวมข้อมูลจากการแสดงที่ไม่แน่นอนที่จะเป็นตัวแทนที่มีเสถียรภาพ (จอห์นสันแอนด์พรอคเตอร์, 2004). [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีการยับยั้งเรย์มอนด์ et al . ( 1992 ) [ 12 ] แนะนำว่าสะกดความสนใจผลิต โดยการรับรู้ความไม่แน่นอนท่ามกลางเป้าหมาย ( T1 ) และติดตามเป้าหมาย ( T2 ) พวกเขาแนะนำให้ความสับสนนี้เกิดขึ้นในบางจุดในตัวเป้าหมาย กระบวนการ เมื่อความสับสนคือตกรอบ ใส่ใจเลยไม่ได้สังเกตนักวิจัยยังพบว่า วิธีหนึ่งที่จะขจัดความสับสน คือ มีรายการที่ไม่สามารถตั้งชื่อ

ทฤษฎีการรบกวน ชาปิโร และคณะ ( 1994 ) [ 13 ] แนะนำว่าสัญญาณรบกวนรูปแบบอาจดีกว่าอธิบายใส่ใจกระพริบตาผลกว่าสารต้นแบบ ในรูปแบบนี้พริบความสนใจเป็นความคิดที่จะเกิดขึ้นเพราะการออกจากรายการที่เลือกออกจากชุดเพราะการแทรกแซงภายในรายการในชุด Shapiro เสนอว่าปริมาณการเพิ่มหรือลดความยาวของชุด

ความล่าช้าของ giesbrecht ทฤษฎีการประมวลผลและ DI Lollo ( 1998 ) [ 14 ] แสดงให้เห็นว่าการขาดดุลกระพริบตาความสนใจที่เกิดจากการรอคอยของเป้าหมาย 2 เมื่อกระบวนการทางปัญญาของบุคคลไม่ว่างลงทะเบียนเป้าหมาย 1 . พบว่ามีอะไรที่เพิ่มความยากของกระบวนการเป้าหมายแรกจะส่งผลในความสนใจมากขึ้น

เลยติดลบความสามารถความสนใจทฤษฎี Duncan et al . ( 1996 ) [ 15 ] แสดงให้เห็นว่าเป้าหมายเริ่มต้นจะใช้เวลามากกว่าส่วนของความจุของความสนใจของเราที่จะสูญเสียสายตาของเป้าหมายหลังจากเป้าหมายแรก ทฤษฎีนี้แสดงให้เห็นว่าเวลาที่เป้าหมาย 1 ยังคงครอบครองความจุที่ใส่ใจจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับปัญหาของการประมวลผลเป้าหมาย 2 .

สองขั้นตอนการประมวลผลทฤษฎีชุน&พอตเตอร์ ( 1995 ) [ 16 ] เสนอว่าได้อย่างรวดเร็ว การประมวลผลชุดของรายการต้องใช้สองหลังเท่านั้น ขั้นตอนแรกคือการตรวจสอบอย่างรวดเร็วเริ่มต้น นี่ เป้าหมายที่เป็นไปได้คือ สังเกต ขั้นตอนที่สอง คือ ความสามารถ จำกัด ในรายการที่จะถ่ายเพื่อรายงานในภายหลัง ขั้นตอนที่ 2 ที่เกิดขึ้นหลังจากการยอมรับเป้าหมายในขั้นตอนที่ 1 ที่นี่ขั้นที่ 2 จะต้องเสร็จสิ้นการประมวลผล เป้าหมาย 1 , จนกว่าจะถึงตอนนั้น เป้าหมายที่ 2 จะไม่ได้รับการยอมรับในเวทีที่ 2 หากมีสถานการณ์ที่เป้าหมายที่สองมาในขั้นตอนแรก ทางหลวงสองขั้นจะล่าช้า ความสนใจกระพริบเกิดขึ้นเมื่อเป้าหมายที่สองคือในขั้นที่ 1 ซึ่งเป็นสาเหตุของความล่าช้าเลยใส่ใจกระจกข้อจำกัดในกระบวนการของการรวมข้อมูลจากตัวแทนเสถียรที่จะเป็นตัวแทนมั่นคง ( จอห์นสัน& Proctor , 2004 ) . [ 17 ]