JOURNAL OF LANGUAGE TEACHING AND RE

JOURNAL OF LANGUAGE TEACHING AND RESEARCH

grammatical rules and vocabulary of the target language using bilingual word lists. It seems that the advocates of this
approach had chosen the principles of Faculty Psychology as the basis for their learning theory (Chastain, 1988). It was
thought that memorizing vocabulary items, grammatical rules, and translation would provide language learners with
useful mental exercise, which would enhance their intellectual growth. Although the prescriptive grammatical rules and
their exceptions formulated by traditional grammarians were taught in this approach, it lacked a justified theory of
language or learning (Richards & Rodgers, 2003).
Vocabulary lists are a familiar part of the lesson in this approach and a typical exercise is to translate lexical items or
sentences from the target language into their mother tongue using dictionaries to (or vice versa). Another exercise given
to the students is a list of words which they are required to find their antonyms or sometimes their synonyms in the
reading passage they are studying or define the words that they encounter in the reading passage. Recognizing cognates
is an exercise mostly given to students in this approach, which means they should identify and learn the spelling or
sound pattern that corresponds between the target language and mother tongue (Larsen-Freeman, 2000).
Although along with teaching grammatical rules deductively emphasis was placed on vocabulary, the main objection
to this approach was that it lacked realistic oral language and the result of this approach was an in ability on the part of
the student to use the language for communication. Zimmerman (1997) states that these objections hold implications for
vocabulary instruction. One of the critics of this approach in the 1860s was Prendergast, in his manual he described how
children learn languages in ready-made chunks and listed what he believed to be the most frequently used words in
English. Prendergast (1864) emphasized that the high frequency words should be taught in ready-made chunks.
Unfortunately, his interest for teaching vocabulary did not catch on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วารสารการวิจัยและการสอนภาษากฎไวยากรณ์และคำศัพท์ของภาษาเป้าหมายโดยใช้รายการคำภาษา เหมือนที่ผู้สนับสนุนของนี้วิธีการที่ทรงเลือกคณะจิตวิทยาหลักการเป็นพื้นฐานของทฤษฎีการเรียนรู้ของพวกเขา (Chastain, 1988) มันเป็นคิดว่า จำคำศัพท์ กฎไวยากรณ์ และการแปลจะให้เรียนภาษาด้วยประโยชน์ทางจิตใจออกกำลังกาย ซึ่งจะเพิ่มการเจริญเติบโตทางปัญญาของพวกเขา แม้ว่ากฎไวยากรณ์ชัดเจน และข้อยกเว้นของผสม โดย grammarians แบบดั้งเดิมได้รับการสอนในวิธีการนี้ มันขาดทฤษฎีชิดภาษาหรือการเรียนรู้ (ริชาร์ดและเจอส์ 2003)รายการคำศัพท์จะเป็นส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยของบทเรียนนี้ และการออกกำลังกายทั่วไปจะแปลจากคำใกล้เคียงสินค้า หรือประโยคจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาแม่ใช้พจนานุกรมถึง (หรือกลับกัน) ออกกำลังกายอื่นที่ได้รับให้กับนักเรียนคือรายการของคำที่พวกเขาจะต้องค้นหากราฟของพวกเขาหรือบางครั้งคำเหมือนของตนใน การอ่านเนื้อเรื่องจะเรียน หรือกำหนดคำที่พวกเขาพบในเนื้อเรื่องอ่าน จดจำ cognatesเป็นการออกกำลังกายเป็นส่วนใหญ่ให้กับนักเรียนในวิธีการนี้ ซึ่งหมายความว่า ควรระบุ และเรียนรู้การสะกดคำ หรือรูปแบบเสียงที่สอดคล้องระหว่างภาษาเป้าหมายและภาษาแม่ (เสนฟรีแมน 2000)แม้ว่าพร้อมกับการสอนกฎไวยากรณ์ deductively เน้นถูกวางไว้บนคำศัพท์ หลักในการคัดค้านวิธีการนี้คือ ว่า มันขาดภาษาพูดที่เป็นจริง และผลของวิธีการนี้คือ ความสามารถในในส่วนของนักเรียนจะใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร อเมริกา Zimmerman (1997) ที่คัดค้านเหล่านี้มีผลกระทบคำแนะนำคำศัพท์ หนึ่งในนักวิจารณ์ของวิธีการนี้ในยุค 1860 Prendergast ในคู่มือของเขา ที่เขาอธิบายวิธีเด็กเรียนรู้ภาษาในก้อนสำเร็จรูป และแสดงสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นคำที่ใช้บ่อยที่สุดในอังกฤษ Prendergast (1864) เน้นว่า ควรจะสอนคำความถี่สูงในกลุ่มสำเร็จรูปอับ สนใจการสอนคำศัพท์ของเขาไม่ได้จับบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วารสารการสอนภาษาและวิจัย

กฎไวยากรณ์และคำศัพท์ภาษาเป้าหมายโดยใช้รายการคำสองภาษา ดูเหมือนว่าการสนับสนุนในครั้งนี้
วิธีการเลือกหลักการของคณะจิตวิทยาเป็นพื้นฐานสำหรับทฤษฎีการเรียนรู้ของพวกเขา (Chastain, 1988) มันก็
คิดว่าการท่องจำคำศัพท์กฎไวยากรณ์และการแปลจะให้ผู้เรียนภาษากับ
การออกกำลังกายทางจิตที่มีประโยชน์ซึ่งจะส่งเสริมการเจริญเติบโตทางปัญญา แม้ว่ากฎไวยากรณ์ที่กำหนดและ
ข้อยกเว้นของพวกเขาสูตรโดย grammarians แบบดั้งเดิมได้รับการสอนในวิธีการนี้มันขาดทฤษฎีธรรมของ
ภาษาหรือการเรียนรู้ (ริชาร์ดและร็อดเจอร์ส, 2003).
รายการคำศัพท์เป็นส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยของบทเรียนในแนวทางนี้และทั่วไป การออกกำลังกายคือการแปลคำศัพท์หรือ
ประโยคจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาแม่ของตนโดยใช้พจนานุกรม (หรือกลับกัน) การออกกำลังกายอีกที่กำหนด
ให้กับนักเรียนเป็นรายชื่อของคำที่พวกเขาจะต้องค้นหาคำตรงข้ามของพวกเขาหรือบางครั้งคำพ้องความหมายของพวกเขาในการ
เดินการอ่านพวกเขากำลังศึกษาหรือกำหนดคำที่พวกเขาพบในทางการอ่าน ตระหนักถึงดาล์คอี
คือการออกกำลังกายที่ได้รับส่วนใหญ่ให้กับนักเรียนในแนวทางนี้ซึ่งหมายความว่าพวกเขาควรระบุและเรียนรู้การสะกดหรือ
รูปแบบเสียงที่สอดคล้องระหว่างภาษาเป้าหมายและภาษาแม่ (เสน-Freeman, 2000).
แม้ว่าพร้อมกับการเรียนการสอนหลักไวยากรณ์อนุมานเน้น ถูกวางลงบนคำศัพท์หลักคัดค้าน
แนวทางนี้ก็คือว่ามันขาดภาษาในช่องปากที่เหมือนจริงและผลของวิธีการนี้เป็นในความสามารถในส่วนของ
นักศึกษาในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร Zimmerman (1997) กล่าวว่าการคัดค้านเหล่านี้ถือผลกระทบต่อ
การเรียนการสอนคำศัพท์ หนึ่งในนักวิจารณ์ของวิธีการนี้ในยุค 1860 เป็น Prendergast ในคู่มือของเขาที่เขาเล่าให้ฟังว่า
เด็กเรียนรู้ภาษาในชิ้นพร้อมทำและแสดงในสิ่งที่เขาเชื่อว่าจะเป็นคำที่ใช้บ่อยที่สุดใน
ภาษาอังกฤษ Prendergast (1864) เน้นย้ำว่าคำความถี่สูงควรจะสอนในชิ้นพร้อมทำ.
แต่น่าเสียดายที่ความสนใจของเขาสำหรับการสอนคำศัพท์ไม่ได้จับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วารสารการวิจัยและการสอนภาษากฎไวยากรณ์และคำศัพท์ของภาษาเป้าหมายโดยใช้รายการคำสองภาษา ดูเหมือนว่าที่สนับสนุนนี้วิธีการเลือกหลักการของคณะจิตวิทยาเป็นพื้นฐานทฤษฎีการเรียน ( Chastain , 1988 ) มันคือคิดว่าจำรายการคำศัพท์ กฎไวยากรณ์และการแปลจะให้ผู้เรียนภาษาด้วยประโยชน์ทางจิตใจ การออกกำลังกาย ซึ่งจะส่งเสริมการเจริญเติบโตทางปัญญาของพวกเขา แม้ว่ากําหนดกฎเกณฑ์ และข้อยกเว้นโดยนักไวยากรณ์ของสูตรดั้งเดิมถูกสอนในแนวทางนี้ มันขาดธรรมทฤษฎีภาษาหรือเรียน ( ริชาร์ด & Rodgers , 2003 )รายการคำศัพท์ที่เป็นส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยของบทเรียนในแนวทางนี้และการออกกำลังกายโดยทั่วไปแปลคำศัพท์หรือประโยคจากภาษาเป้าหมายในภาษาแม่ของตน การใช้พจนานุกรมเพื่อ ( หรือในทางกลับกัน ) ออกกำลังกายให้อีกให้นิสิตเป็นคำที่พวกเขาจะต้องค้นหา antonyms ของพวกเขาหรือบางครั้งคำพ้องความหมายของพวกเขาในการอ่านผ่านพวกเขาเรียนหรือนิยามศัพท์ที่พบในข้อความที่อ่าน ตระหนักถึงเพื่อนแท้เป็นการฝึกให้นักเรียนส่วนใหญ่ในแนวทางนี้ ซึ่งหมายความว่าพวกเขาควรจะศึกษาและเรียนรู้การสะกด หรือเสียงแบบที่สอดคล้องกับเป้าหมายและภาษาภาษาแม่ ( เสน ฟรีแมน , 2000 )ถึงแม้ว่า พร้อมกับสอนกฎเกณฑ์เน้นวางอยู่บนสมมติฐานศัพท์ โจทย์หลักวิธีการนี้คือว่ามันไม่ได้มีเหตุผลทางภาษา และผลของวิธีการนี้คือหนึ่งในความสามารถ ในส่วนของนักเรียนสามารถใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ซิมเมอร์แมน ( 1997 ) กล่าวว่า การคัดค้านเหล่านี้ถือสำหรับการสอนคำศัพท์ หนึ่งในนักวิจารณ์ของวิธีการนี้ในคริสต์ทศวรรษ 1840 เป็นณ ในคู่มือเขา เขาอธิบายว่าเด็กเรียนรู้ภาษาในชิ้นสำเร็จรูป และจดทะเบียนในสิ่งที่เขาเชื่อว่าจะเป็นคำที่ใช้บ่อยที่สุดภาษาอังกฤษ ณ ( 1864 ) เน้นที่ความถี่สูงคำที่ควรจะสอนในชิ้นสำเร็จรูปแต่ความสนใจของเขาเพื่อสอนคำศัพท์ไม่ได้จับบน