Objectives/Hypothesis: To evaluate

Objectives/Hypothesis: To evaluate nasal resistance in obese children with and without obstructive sleep apnea syndrome
(OSAS), study the correlation between nasal resistance and severity of OSAS using the apnea-hypopnea index (AHI),
and examine the association of gender and body mass index (BMI) with this measurement.
Study Design: Retrospective analysis.
Methods: Active anterior rhinomanometry was used to determine anterior nasal resistance (aNR) during wakefulness in
the supine position during tidal breathing. Thirty obese children with OSAS (aged 13.862.6 years, BMI z score 2.660.4)
and 32 matched obese controls (aged 13.662.3 years, BMI z score 2.460.4), were studied. Unpaired t tests and Spearman
correlation were performed.
Results: The OSAS group had significantly higher aNR than the non-OSAS group during inspiration (P5.012) and expiration
(P5.003). A significant correlation between inspiratory aNR and AHI was found for the OSAS group (r50.39, P5.04).
The aNR did not correlate with BMI z score or with either gender.
Conclusions: We noted a higher aNR in obese children with OSAS as compared to obese controls, and the aNR on inspiration
correlated significantly with AHI. These findings suggest that a causal or augmentative effect of high inspiratory aNR
may exist for obese children who exhibit OSAS.
Key Words: Active anterior rhinomanometry, obesity, obstructive sleep apnea syndrome.
Level of Evidence: 3b.
Laryngoscope, 124:2640–2644, 2014
INTRODUCTION
Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is a
respiratory disorder characterized by repeated episodes
of flow limitation or complete cessation of flow due to
partial narrowing or complete occlusion of the pharyngeal
airway during sleep.1 These respiratory events are
followed by alterations in gas exchange arousals leading
to disruption of normal sleep pattern.
OSAS affects 2% to 4% of children in the general
population.2 However, obese children have a much higher
prevalence of the disorder that may approach 50%.3–5
Thus, obesity is an important risk factor for the development
of OSAS in children. Several studies suggest that
particular anatomical factors around the pharyngeal airway
in obese children, including lymphoid and parapharyngeal
fat pad tissues, induce sleep apnea by narrowing
the upper airway.6–8 For a given inspiratory flow rate in
the airway, increased airway resistance anterior to a
given point in the airway will increase the magnitude of
negative pressure loading at that point, favoring its narrowing
and/or collapse. Additionally, this will be facilitated
if there is no increased reflex activation of airway
to maintain the airway patency. Distal to the choanae,
the pharynx is particularly liable to collapse, especially in
the region of the soft palate, tonsils, and adenoids. Likewise,
the oropharynx is susceptible to collapse due to the
tongue, tonsils, and the distensible nature of the surrounding
structures comprising the airway.
Although adenotonsillectomy is considered the firstline
treatment in OSAS in obese children with adenotonsillar
hypertrophy, up to 50% may still have unresolved
OSAS after their surgery.9–11 This suggests that other
factors not ameliorated by adenotonsillectomy contribute
to OSAS in obese children. Factors to be considered
include low upper airway muscle tone, increased parapharyngeal
fat and upper airway tissue fat content,
altered chest-wall mechanics, which can all increase
upper airway collapsibility during sleep. In addition,
anatomical abnormalities of the nasal passages, such as
nasal septal deviation, nasal turbinate hypertrophy, and
allergic rhinitis, could increase upper airway nasal
resistance and perpetuate OSAS in these subjects.
The relationship between nasal resistance and OSAS is
not well defined.12 Several studies using a standardized
method known as active anterior rhinomanometry (AAR)
From the Division of Respiratory and Sleep Medicine (S.S., K.N.,
R.A.), the Children’s Hospital at Montefiore and Albert Einstein College
of Medicine, Bronx, New York; the Department of Mechanical Engineering
(D.M.W.), Cooper Union for the Advancement of Science and Art, New
York, New York; and the Division of Pulmonary Medicine (J.M.M.), The
Children’s Hospital of Philadelphia, Philadelphia, Pennsylvania, U.S.A.
Editor’s Note: This Manuscript was accepted for publication
February 19, 2014.
This work was supported by National Institutes of Health grants 5
R01 HD053693 and 5 R01 HL105212.
The authors have no other funding, financial relationships, or conflicts
of interest to disclose.
Send correspondence to Raanan Arens, MD, Division of Respiratory
and Sleep Medicine, Children’s Hospital at Montefiore, 3415 Bainbridge
Avenue, Bronx, NY 10467. E-mail: [e-mail]
DOI: 10.1002/lary.24653
Laryngoscope 124: November 2014 Sin et al.: Nasal Resistance in Obese Children With OSAS
2640
have shown that adults with OSAS have higher anterior
nasal resistance (aNR) compared to controls.13,14 However,
data in children, and particularly in obese children, are lacking.
Thus, the main aim of the study was to use a standardized
method of AAR to evaluate the relationship between
aNR and the occurrence of OSAS in obese children compared
to controls. We hypothesize that obese children with OSAS
have an increase in aNR that preloads the nasopharynx and
oropharynx, and that this resistance will correlate with the
severity of the disorder. Such an abnormality may also help
explain the low response to adenotonsillectomy in these subjects.
A secondary aimwas to examine the role of gender and
body mass index (BMI) on aNR in these groups.
MATERIALS AND METHODS
Subjects and Procedures
All children were recruited at the Children’s Hospital at
Montefiore (CHAM), Bronx, New York. The study was approved
by the Committee of Clinical Investigations at Albert Einstein
College of Medicine, Bronx, New York. Sixty-four obese children
with intact tonsils and adenoids in the age range of 8 to 17
years (BMI >95th percentile for age and gender) were initially
enrolled into the study. After an overnight polysomnography
(PSG) study, each subject was classified as an OSAS or a control.
Subjects were excluded if they had abnormal development
or a known metabolic or endocrine disorder. Subjects were also
excluded if they had complete unilateral or bilateral nasal
obstruction, which precludes measuring nasal resistance with
anterior rhinomanometry. Thus, two of the OSAS subjects were
excluded from final analysis due to unilateral nasal obstruction.
Overnight PSG
To evaluate for the existence and severity of OSAS, overnight
PSG (Xltek, Oakville, ON, Canada) was conducted at the
Sleep Disorders Center at the CHAM. OSAS was defined if the
apnea index (AI) was 1/hour and/or the apnea-hypopnea index
(AHI) was 5/hour. Sleep scoring was performed according to
standard criteria as defined by the American Academy of Sleep
Medicine.15
Active aNR
To measure aNR we used the AAR technique.16 Accordingly,
transnasal pressure and airflow were measured separately in
each nostril during quiet tidal breathing in the supine position
during wakefulness. Airflow and pressure were collected by a
research grade clinical rhinomanometer (NR6; GM Instruments,
Kilwinning, UK) with a face mask. Patients were allowed to blow
their nose prior to test if needed. We used disposable foam plugs
fitted with a pressure-sensing tube inserted into one nostril to
carry out the pressure measurement while airflow through the
other nostril was measured by a pneumotachometer. Measurement
of the opposite nostril was performed in the same fashion.
Thus, pressure measured in the occluded nostril is equivalent to
the driving pressure at the choanal junction, because the air column
in the occluded nostril is stagnated. Subjects maintained a
closed mouth during the measurement. Measurements included
four breathing phases: ascending and descending phases during
inspiration and expiration.
Unilateral nasal resistance. Unilateral nasal resistance
(uNR) of each nostril was defined at the 150 Pa standard transnasal
pressure value (Fig. 1). Twelve respiratory cycles were
recorded and averaged for each subject during inspiration and
expiration. Measurements were discarded if flow and pressure
waveforms were atypical of normal breathing.
aNR. aNR was calculated using the two parallel resistances
addition: (uNRR 3 uNRL)/(uNRR1uNRL), where uNRR and
uNRL are right and left unilateral measurements, respectively.
Statistical Methods
Demographics, polysomnographic, and rhinomanometry
data are presented as mean6standard deviation values for
OSAS and control groups. End points between groups were
compared using two-tailed unpaired t tests, and Spearman correlation
analysis was performed to evaluate the association
between aNR and A

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์/สมมติฐาน: ประเมินความต้านทานที่โพรงจมูกในเด็กอ้วนที่มี และไม่ มีอาการผิวสวยภายใต้แสง(OSAS), ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานที่โพรงจมูกและความรุนแรงของ OSAS โดยใช้ดัชนี apnea hypopnea (AHI),และตรวจสอบความสัมพันธ์ของร่างกายและเพศดัชนีมวล (BMI) กับวัดนี้ออกแบบการศึกษา: วิเคราะห์คาดวิธีการ: ใช้เพื่อกำหนดแอนทีเรียร์โพรงจมูกความต้านทาน (เอ็น) ระหว่าง wakefulness ใน rhinomanometry ใช้งานแอนทีเรียร์ตำแหน่ง supine ระหว่างหายใจบ่า เด็กอ้วนสามสิบ มี OSAS (อายุ 13.862.6 ปี BMI คะแนน z 2.660.4)และควบคุมอ้วนจับคู่ 32 (อายุ 13.662.3 ปี BMI คะแนน z 2.460.4), ได้ศึกษา ทดสอบ unpaired t และ Spearmanมีดำเนินการความสัมพันธ์ผลลัพธ์: กลุ่ม OSAS มีเอ็นอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่ากลุ่มไม่ใช่ของ OSAS ระหว่างแรงบันดาลใจ (P5.012) และหมดอายุ(P5.003) พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างเอ็น inspiratory และเบลสำหรับ OSAS กลุ่ม (r50.39, P5.04)เอ็นไม่เชื่อมโยง กับคะแนน z BMI หรือเพศใดบทสรุป: เราตั้งข้อสังเกตเอ็นสูงในเด็กอ้วนที่มี OSAS โดยเปรียบเทียบกับตัวควบคุมอ้วน และเอ็นในแรงบันดาลใจcorrelated อย่างมีนัยสำคัญกับเบล ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำที่มีผลเชิงสาเหตุ หรือ augmentative ของเอ็น inspiratory สูงอาจมีอยู่สำหรับเด็กอ้วนแสดง OSASคำสำคัญ: rhinomanometry งานแอนทีเรียร์ โรคอ้วน อาการผิวสวยภายใต้แสงระดับของหลักฐาน: 3bLaryngoscope, 124:2640–2644, 2014INTRODUCTIONObstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is arespiratory disorder characterized by repeated episodesof flow limitation or complete cessation of flow due topartial narrowing or complete occlusion of the pharyngealairway during sleep.1 These respiratory events arefollowed by alterations in gas exchange arousals leadingto disruption of normal sleep pattern.OSAS affects 2% to 4% of children in the generalpopulation.2 However, obese children have a much higherprevalence of the disorder that may approach 50%.3–5Thus, obesity is an important risk factor for the developmentof OSAS in children. Several studies suggest thatparticular anatomical factors around the pharyngeal airwayin obese children, including lymphoid and parapharyngealfat pad tissues, induce sleep apnea by narrowingthe upper airway.6–8 For a given inspiratory flow rate inthe airway, increased airway resistance anterior to agiven point in the airway will increase the magnitude ofnegative pressure loading at that point, favoring its narrowingand/or collapse. Additionally, this will be facilitatedif there is no increased reflex activation of airwayto maintain the airway patency. Distal to the choanae,the pharynx is particularly liable to collapse, especially inthe region of the soft palate, tonsils, and adenoids. Likewise,the oropharynx is susceptible to collapse due to thetongue, tonsils, and the distensible nature of the surroundingโครงสร้างที่ประกอบด้วยการจำกัด(มหาชน)แม้ว่า adenotonsillectomy จะถือว่าการ firstlineรักษาใน OSAS ในเด็กอ้วนกับ adenotonsillarhypertrophy ถึง 50% อาจยังมีแก้ไขOSAS หลังจาก surgery.9–11 ของพวกเขานี้แนะนำที่อื่นปัจจัยที่ไม่ ameliorated โดย adenotonsillectomy นำการ OSAS ในเด็กอ้วน ปัจจัยที่ต้องพิจารณารวมสินค้าต่ำบนกล้ามเนื้อเสียง parapharyngeal เพิ่มขึ้นไขมันและทำบนเนื้อเยื่อไขมันเนื้อหากลศาสตร์ ผนังหน้าอกซึ่งทั้งหมดสามารถเพิ่มการเปลี่ยนแปลงcollapsibility สินค้าด้านบนในระหว่างนอนหลับ นอกจากนี้ความผิดปกติของกายวิภาคของนาสิกทางโคมไฟ เช่นความเบี่ยงเบนของผนังกั้นโพรงจมูก โพรงจมูก hypertrophy turbinate และrhinitis แพ้ สามารถเพิ่มสินค้าบนนาสิกต้านทาน และขยายเวลา OSAS ในเรื่องเหล่านี้ความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานที่โพรงจมูกและ OSASไม่ดี defined.12 ศึกษาหลายที่ใช้เป็นมาตรฐานวิธีที่เรียกว่า rhinomanometry เปิดใช้งานแอนทีเรียร์ (AAR)ส่วนของทางเดินหายใจและหยุดหายใจขณะหลับ (สโมสรฟุตบอล K.N.R.A.), โรงพยาบาลเด็กที่ฮาร์โมนี่และวิทยาลัยอัลเบิร์ตไอน์สไตน์การแพทย์ บรองซ์ นิวยอร์ก ภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล(D.M.W.), คูเปอร์ยูเนียนสำหรับความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะ ใหม่นิวยอร์ก นิวยอร์ก ส่วนของทางเดินหายใจ (J.M.M.), และการเด็กโรงพยาบาลของฟิลาเดลเฟีย ฟิลาเดลเฟีย เพนซิลวาเนีย สหรัฐอเมริกาหมายเหตุของบรรณาธิการ: ฉบับนี้เป็นการยอมรับตีพิมพ์February 19, 2014.This work was supported by National Institutes of Health grants 5R01 HD053693 and 5 R01 HL105212.The authors have no other funding, financial relationships, or conflictsof interest to disclose.Send correspondence to Raanan Arens, MD, Division of Respiratoryand Sleep Medicine, Children’s Hospital at Montefiore, 3415 BainbridgeAvenue, Bronx, NY 10467. E-mail: [e-mail]: 10.1002/lary.24653Laryngoscope 124: November 2014 Sin et al.: Nasal Resistance in Obese Children With OSAS2640have shown that adults with OSAS have higher anteriornasal resistance (aNR) compared to controls.13,14 However,data in children, and particularly in obese children, are lacking.Thus, the main aim of the study was to use a standardizedmethod of AAR to evaluate the relationship betweenaNR and the occurrence of OSAS in obese children comparedto controls. We hypothesize that obese children with OSAShave an increase in aNR that preloads the nasopharynx andoropharynx, and that this resistance will correlate with theseverity of the disorder. Such an abnormality may also helpexplain the low response to adenotonsillectomy in these subjects.A secondary aimwas to examine the role of gender andbody mass index (BMI) on aNR in these groups.MATERIALS AND METHODSSubjects and ProceduresAll children were recruited at the Children’s Hospital atMontefiore (CHAM), Bronx, New York. The study was approvedโดยกรรมการตรวจสอบทางคลินิกที่อัลเบิร์ตไอน์สไตน์วิทยาลัยแพทยศาสตร์ บรองซ์ นิวยอร์ก เด็กอ้วนหกสี่เหมือนเดิมทอนซิลและ adenoids ในช่วงอายุ 8-17ปี (BMI > 95th percentile สำหรับอายุและเพศ) ได้เริ่มต้นลงทะเบียนในการศึกษา หลังจาก polysomnography การค้างคืนศึกษา (PSG) แต่ละเรื่องถูกจัดประเภทเป็น OSAS เป็นหรือตัวควบคุมเรื่องถูกแยกออกถ้าพวกเขาพัฒนาผิดปกติหรือความรู้จักเผาผลาญ หรือต่อมไร้ท่อผิดปกติ เรื่องแนะนำไม่รวมถ้ามีนาสิกฝ่าย หรือทวิภาคีที่สมบูรณ์อุดตัน ซึ่งไม่สามารถวัดความต้านทานต่อโพรงจมูกด้วยrhinomanometry แอนทีเรียร์ ดังนั้น สองเรื่อง OSAS ได้แยกออกจากการวิเคราะห์ขั้นสุดท้ายเนื่องจากฝ่ายที่ควรพบแพทย์PSG ค้างคืนการประเมินการดำรงอยู่และความรุนแรงของ OSAS นอนPSG (Xltek, Oakville, ON แคนาดา) ได้ดำเนินการในการนอนที่จามศูนย์โรค OSAS มีกำหนดถ้าการapnea (AI) ถูก 1/ชั่วโมง และ/หรือดัชนี apnea hypopnea(AHI) 5/ชั่วโมง ได้ นอนหลับให้คะแนนมีดำเนินการตามเกณฑ์มาตรฐานตามที่กำหนดไว้โดยสถาบันอเมริกันนอนMedicine.15เอ็นที่ใช้งานอยู่วัดเอ็นเราใช้ AAR technique.16 ตามtransnasal ความกดดันและการไหลเวียนของอากาศถูกวัดในแยกต่างหากแต่ละ nostril ระหว่างพักหน้าหายใจในตำแหน่ง supineระหว่าง wakefulness ไหลเวียนของอากาศและความดันถูกรวบรวมโดยการวิจัยชั้นคลินิก rhinomanometer (NR6 เครื่องมือกรัมKilwinning, UK) with a face mask. Patients were allowed to blowtheir nose prior to test if needed. We used disposable foam plugsfitted with a pressure-sensing tube inserted into one nostril tocarry out the pressure measurement while airflow through theother nostril was measured by a pneumotachometer. Measurementof the opposite nostril was performed in the same fashion.Thus, pressure measured in the occluded nostril is equivalent tothe driving pressure at the choanal junction, because the air columnin the occluded nostril is stagnated. Subjects maintained aclosed mouth during the measurement. Measurements includedfour breathing phases: ascending and descending phases duringinspiration and expiration.Unilateral nasal resistance. Unilateral nasal resistance(uNR) of each nostril was defined at the 150 Pa standard transnasalpressure value (Fig. 1). Twelve respiratory cycles wererecorded and averaged for each subject during inspiration andexpiration. Measurements were discarded if flow and pressurewaveforms were atypical of normal breathing.aNR. aNR was calculated using the two parallel resistancesaddition: (uNRR 3 uNRL)/(uNRR1uNRL), where uNRR anduNRL are right and left unilateral measurements, respectively.Statistical MethodsDemographics, polysomnographic, and rhinomanometrydata are presented as mean6standard deviation values forOSAS and control groups. End points between groups werecompared using two-tailed unpaired t tests, and Spearman correlation
analysis was performed to evaluate the association
between aNR and A

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ / สมมติฐานเพื่อประเมินความต้านทานจมูกในเด็กอ้วนที่มีและไม่มีโรคหยุดหายใจขณะหลับ
(OSAS) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานจมูกและความรุนแรงของ OSAS ใช้ดัชนีภาวะหยุดหายใจขณะ-hypopnea นี้ (AHI)
และตรวจสอบความสัมพันธ์ของเพศและร่างกาย ดัชนีมวลกาย (BMI) วัดนี้.
ออกแบบการศึกษา:.
การวิเคราะห์ย้อนหลังวิธีการ: rhinomanometry ก่อนใช้งานที่ถูกใช้ในการกำหนดต้านทานจมูกหน้า (ANR)
ในระหว่างการตื่นตัวในท่านอนหงายในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงหายใจ สามสิบเด็กอ้วนที่มี OSAS (อายุ 13.862.6 ปีคะแนน BMI ซี 2.660.4)
และ 32 ตรงกับการควบคุมโรคอ้วน (อายุ 13.662.3 ปีคะแนน BMI ซี 2.460.4) การศึกษา การทดสอบ unpaired
ทีสเปียร์แมนและความสัมพันธ์ได้ดำเนินการ.
ผลการศึกษา: กลุ่ม OSAS มีสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ANR กว่ากลุ่มที่ไม่ OSAS ระหว่างแรงบันดาลใจ (P5.012) และวันหมดอายุ
(P5.003) . ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการหายใจและ ANR AHI ก็พบว่าสำหรับกลุ่ม OSAS (r50.39, P5.04)
ANR ไม่มีความสัมพันธ์กับคะแนนค่าดัชนีมวลกายหรือซีที่มีทั้งสองเพศ.
สรุป: เราตั้งข้อสังเกต ANR ที่สูงขึ้นในเด็กอ้วนที่มี OSAS เมื่อเทียบกับการควบคุมโรคอ้วนและ ANR
แรงบันดาลใจในความสัมพันธ์กับAHI การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าสาเหตุหรือผลซึ่งเพิ่มขึ้นของ ANR
สูงหายใจอาจมีอยู่สำหรับเด็กเป็นโรคอ้วนที่แสดงOSAS.
คำสำคัญ:. ใช้งาน rhinomanometry หน้า, โรคอ้วน,
โรคหยุดหายใจขณะหลับระดับของหลักฐาน:. 3b
Laryngoscope 124: 2640-2644, 2014
บทนำอุดกั้นโรคหยุดหายใจขณะหลับ (OSAS) เป็นความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจที่โดดเด่นด้วยซ้ำตอนของข้อจำกัด การไหลหรือเลิกสมบูรณ์ของการไหลเกิดจากการตีบหรืออุดตันบางส่วนที่สมบูรณ์ของคอหอยทางเดินหายใจในช่วงsleep.1 เหตุการณ์เหล่านี้ระบบทางเดินหายใจจะตามมาด้วยการปรับเปลี่ยนในการแลกเปลี่ยนก๊าซarousals ชั้นนำในการหยุดชะงักของรูปแบบการนอนหลับปกติ. OSAS ส่งผลกระทบต่อ 2% เป็น 4% ของเด็กในทั่วไปpopulation.2 อย่างไรก็ตามเด็กเป็นโรคอ้วนมีมากขึ้นความชุกของความผิดปกติที่อาจเข้าใกล้50% 0.3-5 ดังนั้นเป็นโรคอ้วน ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของOSAS ในเด็ก งานวิจัยหลายชิ้นชี้ให้เห็นว่าปัจจัยทางกายวิภาคโดยเฉพาะอย่างยิ่งรอบคอหอยทางเดินหายใจในเด็กที่เป็นโรคอ้วนรวมทั้งต่อมน้ำเหลืองและparapharyngeal เนื้อเยื่อแผ่นไขมันทำให้เกิดการหยุดหายใจขณะหลับโดยลดairway.6-8 บนสำหรับอัตราการไหลหายใจได้รับในทางเดินหายใจเพิ่มขึ้นก่อนที่จะต้านทานทางเดินหายใจจุดที่กำหนดในทางเดินหายใจจะเพิ่มขนาดของการโหลดแรงดันลบที่จุดที่นิยมของการกวดขันและ/ หรือการล่มสลาย นอกจากนี้จะได้รับการอำนวยความสะดวกหากไม่มีการเปิดใช้งานที่เพิ่มขึ้นสะท้อนของสายการบินที่จะรักษาpatency ทางเดินหายใจ ส่วนปลายจะ choanae ที่คอหอยระวางโทษเป็นอย่างยิ่งที่จะยุบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของเพดานอ่อนที่ต่อมทอนซิลและโรคเนื้องอกในจมูก ในทำนองเดียวกันoropharynx เป็นความเสี่ยงที่จะยุบเนื่องจากการที่ลิ้นต่อมทอนซิลและธรรมชาติdistensible ของรอบโครงสร้างที่ประกอบไปด้วยสายการบิน. แม้ว่า adenotonsillectomy ถือว่าเป็น Firstline การรักษาใน OSAS ในเด็กอ้วนที่มี adenotonsillar ยั่วยวนสูงสุดถึง 50% อาจจะยังมี ยังไม่ได้แก้ไขOSAS หลังจาก surgery.9-11 ของพวกเขานี้แสดงให้เห็นว่าคนอื่น ๆปัจจัยไม่ได้ปรับตัวดีขึ้นโดย adenotonsillectomy มีส่วนร่วมในการOSAS ในเด็กเป็นโรคอ้วน ปัจจัยที่ต้องได้รับการพิจารณารวมถึงเดินหายใจส่วนบนต่ำกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น parapharyngeal ไขมันและเนื้อเยื่อเดินหายใจส่วนบนเนื้อหาไขมันเปลี่ยนแปลงกลศาสตร์หน้าอกผนังซึ่งสามารถทั้งหมดเพิ่มขึ้นcollapsibility เดินหายใจส่วนบนระหว่างการนอนหลับ นอกจากนี้ยังมีความผิดปกติทางกายวิภาคของจมูกเช่นค่าเบี่ยงเบนผนังจมูกยั่วยวนเทจมูกและโรคจมูกอักเสบภูมิแพ้, สามารถเพิ่มจมูกเดินหายใจส่วนบนความต้านทานและขยายเวลาการ OSAS ในวิชาเหล่านี้. ความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานจมูกและ OSAS คือไม่defined.12 ดี การศึกษาหลายแห่งใช้มาตรฐานวิธีการที่รู้จักกันเป็นrhinomanometry ก่อนการใช้งาน (AAR) จากกองระบบทางเดินหายใจและยานอนหลับ (เอสเอสเคเอ็น, RA) โรงพยาบาลเด็กที่ Montefiore และ Albert Einstein วิทยาลัยแพทยศาสตร์บรองซ์นิวยอร์ก; ภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล(DMW), คูเปอร์ยูเนียนเพื่อความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะ, New York, นิวยอร์ก; และกองการแพทย์ทางเดินหายใจ (JMM) ที่โรงพยาบาลเด็กของฟิลาเดล, Philadelphia, Pennsylvania, USA หมายเหตุบรรณาธิการ: ต้นฉบับนี้ได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์วันที่19 กุมภาพันธ์ 2014 งานนี้ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันสุขภาพแห่งชาติถือเป็น 5 R01 HD053693 และ 5 R01 HL105212. ผู้เขียนไม่มีเงินทุนอื่น ๆ ความสัมพันธ์ทางการเงินหรือความขัดแย้งทางผลประโยชน์ที่จะเปิดเผย. ส่งจดหมายไปที่ Raanan Arens, MD, กองระบบทางเดินหายใจและยานอนหลับ, โรงพยาบาลเด็กที่ Montefiore, 3415 บริดจ์อเวนิว, บรองซ์, นิวยอร์ก 10467. E -mail: [e-mail] DOI: 10.1002 / lary.24653 Laryngoscope 124: พฤศจิกายน 2014 Sin et al .: ต้านทานจมูกอ้วนในเด็กที่มี OSAS 2640 แสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่ที่มี OSAS มีหน้าสูงต้านทานจมูก(ANR) เมื่อเทียบกับการควบคุม .13,14 อย่างไรก็ตามข้อมูลในเด็กและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กที่เป็นโรคอ้วนจะขาด. ดังนั้นจุดมุ่งหมายหลักของการศึกษาคือการใช้มาตรฐานวิธีการ AAR ในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง ANR และการเกิดขึ้นของ OSAS ในเด็กที่เป็นโรคอ้วนเมื่อเทียบกับการควบคุม เราตั้งสมมติฐานว่าเด็กอ้วนที่มี OSAS มีการเพิ่มขึ้นใน ANR ที่ preloads ช่องจมูกและoropharynx และที่ต้านทานนี้จะสัมพันธ์กับความรุนแรงของโรค ดังกล่าวผิดปกติยังอาจช่วยอธิบายได้ว่าการตอบสนองที่ต่ำเพื่อ adenotonsillectomy ในวิชาเหล่านี้. aimwas รองเพื่อตรวจสอบบทบาทของเพศและดัชนีมวลกาย(BMI) บน ANR ในกลุ่มเหล่านี้. วัสดุและวิธีการวิชาและวิธีการเด็กทุกคนได้รับคัดเลือกที่โรงพยาบาลเด็กที่Montefiore (จาม), บรองซ์นิวยอร์ก การศึกษาได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการสืบสวนคลินิกที่ Albert Einstein วิทยาลัยแพทยศาสตร์บรองซ์นิวยอร์ก หกสิบสี่เด็กอ้วนที่มีต่อมทอนซิลและโรคเนื้องอกในจมูกเหมือนเดิมในช่วงอายุ 8-17 ปี (BMI> ร้อยละ 95 สำหรับอายุและเพศ) เป็นครั้งแรกที่ลงทะเบียนเรียนในการศึกษา หลังจาก polysomnography ในชั่วข้ามคืน(PSG) การศึกษาแต่ละเรื่องได้รับการจัดเป็น OSAS หรือควบคุม. วิชาที่ได้รับการยกเว้นถ้าพวกเขามีการพัฒนาที่ผิดปกติหรือที่รู้จักกันในการเผาผลาญอาหารผิดปกติของต่อมไร้ท่อหรือ อาสาสมัครยังได้รับการยกเว้นถ้าพวกเขามีฝ่ายเดียวที่สมบูรณ์แบบทวิภาคีหรือจมูกอุดตันซึ่งติ๊ดวัดความต้านทานจมูกกับหน้าrhinomanometry ดังนั้นทั้งสองวิชา OSAS ถูกแยกออกจากการวิเคราะห์สุดท้ายเนื่องจากการอุดตันจมูกข้างเดียว. ค้างคืน PSG เพื่อประเมินสำหรับการดำรงอยู่และความรุนแรงของ OSAS ค้างคืนเปแอสเช(Xltek, กวิลล์, ON, แคนาดา) ได้ดำเนินการที่การนอนหลับศูนย์ความผิดปกติที่จาม OSAS ถูกกำหนดถ้าดัชนีภาวะหยุดหายใจขณะ(AI) เป็น 1 / ชั่วโมงและ / หรือดัชนีภาวะหยุดหายใจขณะ-hypopnea (AHI) เป็น 5 / ชั่วโมง เกณฑ์การให้คะแนนการนอนหลับได้ดำเนินการตามหลักเกณฑ์มาตรฐานตามที่กำหนดโดยสถาบันการศึกษาอเมริกันนอนMedicine.15 ใช้งาน ANR การวัด ANR เราใช้ AAR technique.16 ดังนั้นความดันและการไหลเวียนของอากาศtransnasal วัดแยกกันในแต่ละรูจมูกหายใจในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงที่เงียบสงบในขี้เกียจตำแหน่งในระหว่างการตื่นตัว ไหลเวียนของอากาศและความดันที่ถูกเก็บรวบรวมโดยชั้นประถมศึกษาวิจัยทางคลินิก rhinomanometer (NR6; จีเอ็มเครื่องดนตรี, แมนส์สหราชอาณาจักร) กับหน้ากาก ผู้ป่วยที่ได้รับอนุญาตที่จะระเบิดจมูกของพวกเขาก่อนที่จะทดสอบถ้าจำเป็น เราใช้โฟมปลั๊กทิ้งพอดีกับท่อความดันตรวจจับใส่เข้าไปในรูจมูกที่จะดำเนินการตรวจวัดความดันในขณะที่การไหลของอากาศผ่านรูจมูกอื่นๆ โดยวัดจาก pneumotachometer วัดของรูจมูกตรงข้ามได้ดำเนินการในแบบเดียวกัน. ดังนั้นความดันวัดในรูจมูกเกิดการอุดตันเทียบเท่ากับความดันขับรถที่แยก choanal เพราะคอลัมน์อากาศในรูจมูกปิดกั้นจะหยุดนิ่ง อาสาสมัครรักษาปากที่ปิดแล้วระหว่างการวัด วัดรวมสี่ขั้นตอนหายใจ: จากน้อยไปมากและขั้นตอนการลงในช่วงแรงบันดาลใจและหมดอายุ. ข้างเดียวต้านทานจมูก ต้านทานจมูกข้างเดียว(UNR) ของแต่ละรูจมูกถูกกำหนดไว้ที่ 150 Pa มาตรฐาน transnasal ค่าความดัน (รูปที่ 1). สิบสองรอบทางเดินหายใจถูกบันทึกไว้และเฉลี่ยสำหรับแต่ละเรื่องในช่วงแรงบันดาลใจและหมดอายุ วัดถูกโยนทิ้งถ้าการไหลและความดันคลื่นมีความผิดปกติของการหายใจปกติ. ANR ANR ที่คำนวณโดยใช้สองต้านทานขนานนอกจาก(uNRR 3 uNRL) / (uNRR1uNRL) ซึ่ง uNRR และ. uNRL เป็นขวาและซ้ายวัดเดียวตามลำดับวิธีการทางสถิติประชากรpolysomnographic และ rhinomanometry ข้อมูลจะถูกนำเสนอเป็นค่าส่วนเบี่ยงเบน mean6standard สำหรับOSAS และกลุ่มควบคุม จุดสิ้นสุดระหว่างกลุ่มที่ได้รับเมื่อเทียบกับการใช้ unpaired สองด้านการทดสอบ t และการความสัมพันธ์ Spearman วิเคราะห์ได้ดำเนินการในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง ANR และ A

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามวัตถุประสงค์สมมติฐานเพื่อประเมินความต้านทานจมูกในเด็กอ้วนที่มีและไม่มีโรคภาวะหยุดหายใจขณะหลับ
( osas ) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานช่องจมูก และความรุนแรงของ osas ดัชนีการใช้ sleep hypopnea ( อา ) ,
และตรวจสอบสมาคม เพศ และดัชนีมวลกาย ( BMI ) ด้วยการวัดนี้
. เป็นการศึกษาแบบวิเคราะห์ย้อนหลัง .
วิธีการ :งานหน้า rhinomanometry ใช้ตรวจสอบความต้านทานช่องจมูกส่วนหน้า ( ANR ) ในระหว่างการตื่นตัวใน
ท่าในระหว่างการหายใจน้ำขึ้นน้ำลง 30 เด็กอ้วนกับ osas ( อายุ 13.862.6 ปีค่าดัชนีมวลกาย Z คะแนน 2.660.4 )
32 ตรงกับการควบคุมอ้วน ( อายุ 13.662.3 ปีค่าดัชนีมวลกาย Z คะแนน 2.460.4 ) เพื่อ การทดสอบ t และการใช้สถิติ Unpaired
.
ผลลัพธ์ :การ osas ทดลองดาวน์สูงกว่ากลุ่มที่ไม่ osas ระหว่างแรงบันดาลใจ ( p5.012 ) และหมดอายุ
( p5.003 ) ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการดาวน์ และอาพบสำหรับ osas GROUP ( r50.39 p5.04 , )
ชื่อเรื่อง ไม่มีความสัมพันธ์กับค่า Z คะแนนหรือกับเพศ .
สรุป : เราสังเกต ANR สูงกว่าในเด็กอ้วนกับ osas เมื่อเทียบกับการควบคุม ตุ๊และดาวน์ในแรงบันดาลใจ
มีความสัมพันธ์กับอา . ผลการศึกษานี้มีข้อเสนอแนะว่าสาเหตุของผลหรือแต่งเติม
ANR inspiratory สูงอาจมีอยู่สำหรับอ้วน เด็กที่แสดง osas .
คำสำคัญ : อยู่ด้านหน้า rhinomanometry โรคอ้วน โรคภาวะหยุดหายใจขณะหลับ .
ระดับของหลักฐาน : 3B .
ชุดส่องหลอดลม 124:2640 – , 2644 2014

แนะนำ ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ซินโดรม ( osas ) คือ
เป็นโรคระบบทางเดินหายใจลักษณะตอนซ้ํา
การไหลของข้อจำกัดหรือเลิกสมบูรณ์ของการไหลเนื่องจากบางส่วนตีบหรืออุดตัน
สมบูรณ์ของการบินคอหอย
ในระหว่างการนอนหลับ เหล่านี้หายใจ 1 เหตุการณ์
ตามด้วยการดัดแปลงในการแลกเปลี่ยนก๊าซ arousals า
การหยุดชะงักของแบบแผนการนอนหลับปกติ .
osas มีผลต่อ 2% ถึง 4% ของเด็กใน ประชากรทั่วไป
2 อย่างไรก็ตามเด็กอ้วนมีความชุกสูงกว่า
มากของโรคที่อาจเข้าถึง 50% 3 – 5
ดังนั้น โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในการพัฒนา
ของ osas ในเด็ก หลายการศึกษาชี้ให้เห็นว่าปัจจัยรอบๆ

โดยเฉพาะภาคการบินคอหอยอักเสบในเด็กอ้วน รวมทั้ง parapharyngeal
แผ่นไขมันและเนื้อเยื่อน้ำเหลือง ชวนนอนด้วยการกวดขัน
บินบน6 – 8 เพื่อให้อัตราการไหลใน
การบิน เพิ่มความต้านทานในทางเดินหายใจของ a
จุดที่กําหนดในการบินจะเพิ่มขนาดของแรงดันโหลด
ลบจุดที่นิยมของการกวดขัน
และ / หรือยุบ นอกจากนี้ นี้จะสะดวก
ถ้าไม่มีเพิ่มขึ้นสะท้อนการกระตุ้นการบิน
รักษาหลอดลมน้อยกว่า . ปลายเพื่อ choanae
,คอหอย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต้องยุบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
ภูมิภาคเพดานปากอ่อนต่อมทอนซิลและโรคเนื้องอกในจมูก . อนึ่ง
คอหอยส่วนปากจะเสี่ยงต่อการพังทลายเนื่องจาก
ลิ้น ต่อมทอนซิล และ distensible ธรรมชาติของรอบๆ

แม้ว่าโครงสร้างประกอบด้วยการบิน adenotonsillectomy ถือว่า Firstline นน่าห์
รักษา osas ในเด็กอ้วนกับ adenotonsillar