2. BOTRYTIS CINEREABotrytis cinerea

2. BOTRYTIS CINEREA
Botrytis cinerea Persoon: Fries [teleomorph Botryotinia fuckeliana (de Bary)
Whetzel; Fig. 3], known as grey mould, can infect more than 200 plant
species. The fungus is considered as a typical necrotroph, which co-opts
programmed cell death pathways in the host to achieve infection (van
Baarlen et al., 2007). The genome sequences of two B. cinerea strains failed
to identify ‘silver bullets’, unique features which distinguish it from other
pathogenic and nonpathogenic fungi (Amselem et al., 2011). The availability
of the genome sequence and a variety of molecular tools [ease of transformation
to obtain knockout mutants (van Kan et al., 1997) or to achieve gene
silencing (Patel et al., 2008, 2010)], together with its economic relevance,
have contributed to B. cinerea being the most extensively studied necrotrophic
fungal pathogen. These studies have considerably advanced our
understanding of the infection strategies of B. cinerea, yet only very few
absolutely essential virulence determinants have been identified by candidate
gene approaches (Tudzynski and Kokkelink, 2009).
Botrytis cinerea is most destructive on mature or senescent tissues of
dicotyledonous hosts. This fungus sometimes remains quiescent for a considerable
time before rotting tissues when the host physiology changes and
the environment is conducive (Williamson et al., 2007). Infestation can occur
all the way from the seedling stage until product ripening. Serious damage
can occur following the harvest of seemingly healthy crops. Harvested commodities
can be spoiled in the retail chain, during storage, transport to
distant markets or during display at the retailer (Fig. 4).
The costs of Botrytis damage are very difficult to estimate because of the
broad host range. Costs are diffuse as Botrytis damage occurs in different
stages of the production and retail chain. No reliable figures are available for
Botrytis damage during crop cultivation, yet it must be huge. In spite of the
increasingly effective application of biocontrol in some crops (Moser et al.,
2008), fungicide application remains the common method to control Botrytis.
The average cost for chemical Botrytis control (all crops, all countries) is
about €40/ha (Steiger, 2007). Fungicides specifically targeted against Botrytis
(‘botryticides’) cost €540 million (2001), representing 10% of the world
fungicide market (UIPP, 2002).The wine and table grapes segment represents
50% of the value of the total market for botryticides, with solanaceous
vegetables, cucurbits, strawberries and ornamentals each making up
5%–9% (Steiger, 2007). The costs of broad-spectrum fungicides also effective
against B. cinerea are unknown. Fungicide resistance is an increasingly
problematic issue, with significant proportions of the fungal population
being resistant to fungicides (Leroch et al., 2011). Multidrug resistance has
been reported and is mostly caused by the increased expression of ABC
transporter genes (Kretschmer et al., 2009).
In wine and table grapes, expenses for the control of Botrytis bunch rot
are a major cause of reduction in profit in Australia (AUS $52 million/year;
Scholefield and Morison, 2010), Chile (US$ 22.4 million/year; Esterio et al.,
2009) and South Africa (SA Rand 25 million/year). Estimates for other countries
could not be obtained. These expenses predominantly include the
chemicals, but do not cover the losses experienced by the lack of treatment
(organic farming, low-input farming), failed treatment (fungicide resistance)
or quality loss (fungicide levels exceeding export requirements; grape quality
insufficient for high-quality wines).
In 2002, about 15%–20% of rose and gerbera bunches traded through
Dutch flower auctions contained detectable Botrytis infection, leading to
vase life reduction of such bunches by 3 days. The loss in revenue for rose
growers alone was estimated at €1.3 million (Vrind, 2005). Such figures do
not include flowers that were infected before harvest and did not make it
to the auction, or flowers that were spoiled during transport to retailers
and became unsellable. Reduction of the shelf life (fruit) or vase life
(flowers) is a serious quality issue. Consumers experience economic loss
when berries rot before they are eaten, or when roses do not last for a
satisfactory period. From an economic perspective, the loss experienced by
consumers is often disregarded because producers and retailers have
obtained income. However, dissatisfied customers may refrain from purchasing
the product again for several weeks, an effect difficult to incorporate
into estimates of economic losses. Official figures of the costs of grey
mould in soft fruit and ornamentals must therefore be considered as
underestimates.
Botrytis cinerea is an exceptional pathogen, as it may occasionally be
beneficial! Under specific climatic conditions, B. cinerea may cause noble rot
in grape berries, which are used to produce sweet wines (Sauternes, Tokaj).
The most prestigious Botrytis wines are sold for prices up to €500/bottle.
Nevertheless, the overall impact of B. cinerea is negative, even in the wine
industry.
Altogether, global expenses of Botrytis control (cultural measures, botryticides,
broad-spectrum fungicides, biocontrol) easily surmount €1 billion/
annum. The impacts of product loss occurring despite disease control, and
the quality loss during the retail chain, are likely to be far higher.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. BOTRYTIS CINEREABotrytis cinerea Persoon: ฟรายส์ [teleomorph Botryotinia fuckeliana (de Bary)Whetzel Fig. 3], เรียกว่าแม่พิมพ์สีเทา สามารถติดเชื้อมากกว่า 200 โรงงานสายพันธ์ เชื้อราถือว่าเป็นความ necrotroph ทั่วไป ซึ่งร่วมงานโปรแกรมมนต์ตายเซลล์ในโฮสต์เพื่อให้เกิดการติดเชื้อ (ตู้Baarlen et al., 2007) ลำดับกลุ่มของสายพันธุ์ cinerea เกิดสองล้มเหลวระบุ 'เงินสัญลักษณ์' คุณลักษณะเฉพาะซึ่งแยกออกจากกันpathogenic และ nonpathogenic เชื้อรา (Amselem et al., 2011) พร้อมใช้งานลำดับกลุ่มและเครื่องมือระดับโมเลกุล [ความง่ายในการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆเพื่อให้ได้สายพันธุ์น่าพิศวง (van กาฬร้อยเอ็ด al., 1997) หรือ เพื่อให้ยีนsilencing (Patel et al., 2008, 2010)], กัน ด้วยเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องได้ส่งให้เกิด cinerea ถูก necrotrophic studied อย่างกว้างขวางมากที่สุดการศึกษาเชื้อรา การศึกษานี้มีสูงมากของเราเข้าใจกลยุทธ์ในการติดเชื้อการเกิด cinerea แต่เพียงน้อยดีเทอร์มิแนนต์ virulence จำเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับการระบุ โดยผู้สมัครแนวทางยีน (Tudzynski และ Kokkelink, 2009)Botrytis cinerea ถูกทำลายมากที่สุดในผู้ใหญ่ หรือ senescent เนื้อเยื่อของโฮสต์ dicotyledonous เชื้อรานี้บางครั้งจะไม่มีการทำการเป็นจำนวนมากเวลาก่อนหึ่งเนื้อเยื่อเมื่อเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาของโฮสต์ และสิ่งแวดล้อมเป็นต้น (Williamson et al., 2007) รบกวนสามารถเกิดขึ้นได้จากขั้นตอนแหล่งจนผลิตภัณฑ์ ripening ความเสียหายร้ายแรงสามารถเกิดขึ้นได้หลังการเก็บเกี่ยวพืชผลที่ดูเหมือนว่าสุขภาพ สินค้าโภคภัณฑ์ที่มีการเก็บเกี่ยวสามารถเหลิงในโซ่ขายปลีก ระหว่างการเก็บรักษา การตลาดห่างไกลหรือใน ระหว่างการแสดงที่ร้านค้าปลีก (Fig. 4)ต้นทุนความเสียหายของ Botrytis ยากมากในการประเมินเนื่องจากการช่วงกว้างของโฮสต์ ต้นทุนเป็นกระจาย Botrytis เกิดความเสียหายที่เกิดขึ้นในต่างขั้นตอนของห่วงโซ่การผลิตและขายปลีก ตัวเลขที่เชื่อถือได้ไม่มีBotrytis เกิดความเสียหายในระหว่างการเพาะปลูกพืช ยังต้องใหญ่ ทั้ง ๆ ที่การใช้ biocontrol ในพืชบางอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น (โม et al.,2008), เชื้อราแอพลิเคชันยังคง วิธีการทั่วไปเพื่อควบคุม Botrytisเป็นราคาของสารเคมีควบคุม Botrytis (พืชทั้งหมด ทุกประเทศ)เกี่ยวกับ € 40/ฮา (Steiger, 2007) ซึ่งเกิดจากเชื้อเฉพาะเป้าหมายกับ Botrytisต้นทุน ('botryticides') €540 ล้าน (2001) แทน 10% ของโลกตลาดสารเคมี (UIPP, 2002) ส่วนองุ่นไวน์และตารางแสดง50% ของมูลค่าตลาดรวม botryticides กับ solanaceousผัก cucurbits สตรอเบอร์รี่ และ ornamentals แต่ละทำขึ้น5%-9% (Steiger, 2007) ต้นทุนของ broad-spectrum ซึ่งเกิดจากเชื้อที่ยังมีประสิทธิภาพกับ cinerea เกิดจะไม่รู้จัก ต้านทานสารเคมีจะมีมากขึ้นปัญหาที่มีปัญหา มีสัดส่วนที่สำคัญของประชากรเชื้อราการทนต่อการซึ่งเกิดจากเชื้อ (Leroch et al., 2011) มีความต้านทาน multidrugการรายงาน และส่วนใหญ่เกิดจากค่าที่เพิ่มขึ้นของ ABCขนส่งยีน (Kretschmer et al., 2009)ในไวน์ และองุ่น ค่าใช้จ่ายในการควบคุมของ Botrytis rot พวงเป็นสาเหตุสำคัญของการลดกำไรในออสเตรเลีย (ภาค 52 ล้านดอลลาร์/ปีScholefield และ Morison, 2010), ชิลี (สหรัฐฯ 22.4 ล้านเหรียญ/ปี Esterio et al.,2009) และแอฟริกาใต้ (25 ล้าน SA Rand ปี) ประเมินสำหรับประเทศอื่น ๆไม่สามารถรับ ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ส่วนใหญ่มีการเคมีภัณฑ์ แต่การทำฝาครอบมีประสบการณ์การสูญเสีย โดยการขาดการรักษา(เกษตรอินทรีย์ นาข้อมูลต่ำ), ล้มเหลวในการรักษา (ความต้านทานต่อสารเคมี)หรือสูญเสียคุณภาพ (ระดับสารเคมีที่เกินความต้องการส่งออก คุณภาพองุ่นไม่เพียงพอสำหรับไวน์คุณภาพ)ใน 2002 ประมาณ 15 – 20% ของดอกกุหลาบและเยอบีร่าช่อขายผ่านประมูลดอกไม้เนเธอร์แลนด์อยู่ติดเชื้อ Botrytis อาสา นำไปช่อแจกันชีวิตลดลงเช่น 3 วัน การขาดทุนรายได้สำหรับโรสเกษตรกรเพียงอย่างเดียวได้ประมาณที่ €1.3 ล้าน (Vrind, 2005) ทำตัวเลขดังกล่าวไม่รวมดอกไม้ที่มีการติดเชื้อก่อนการเก็บเกี่ยว และไม่ได้ทำให้มันประมูล หรือดอกไม้ที่ได้เสียระหว่างการขนส่งการค้าปลีกและกลายเป็น unsellable ลดอายุ (ผลไม้) หรืออายุการปักแจกัน(ดอกไม้) เป็นปัญหาคุณภาพอย่างรุนแรง ผู้บริโภคมีประสบการณ์การสูญเสียทางเศรษฐกิจเมื่อครบเน่า ก่อนที่จะกิน หรือกุหลาบไม่สุดท้ายสำหรับการระยะน่าพอใจ จากมุมมองการเศรษฐกิจ การสูญเสียประสบการณ์โดยผู้บริโภคมักจะมีละเว้นเนื่องจากมีผู้ผลิตและผู้ค้าปลีกรับรายได้ อย่างไรก็ตาม พอลูกค้าอาจละเว้นการซื้อผลิตภัณฑ์อีกในหลายสัปดาห์ ยากที่จะรวมลักษณะพิเศษเป็นการประเมินการสูญเสียทางเศรษฐกิจ ตัวเลขอย่างเป็นทางการของต้นทุนการสีเทาแม่พิมพ์ในน้ำผลไม้และ ornamentals ต้องจึงถือได้ว่าเป็นunderestimatesBotrytis cinerea เป็นการศึกษาพิเศษ บางครั้งอาจประโยชน์ ภายใต้เงื่อนไข climatic บาง cinerea เกิดอาจทำให้ตระกูล rotในองุ่นครบ ที่ใช้ในการผลิตไวน์หวาน (Sauternes, Tokaj)ขายไวน์ Botrytis สุดราคาถึง €500 ขวดอย่างไรก็ตาม ผลกระทบโดยรวมของ cinerea เกิดเป็นลบ ในไวน์อุตสาหกรรมทั้งหมด ค่าใช้จ่ายส่วนกลางของ Botrytis ควบคุม (วัฒนธรรมวัด botryticidesbroad-spectrum ซึ่งเกิดจากเชื้อ biocontrol) ง่าย ๆ surmount €1 พันล้าน /annum ผลกระทบของการสูญเสียผลิตภัณฑ์ที่เกิดขึ้นแม้ มีการควบคุมโรค และการสูญเสียคุณภาพระหว่างโซ่ขายปลีก มีแนวโน้มที่จะสูงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. Botrytis cinerea
Botrytis cinerea มี Persoon: Fries [teleomorph Botryotinia fuckeliana (เดอ Bary)
Whetzel; รูป 3] ที่เรียกว่าราสีเทา, สามารถติดเชื้อกว่า 200
โรงงานสายพันธุ์ เชื้อราถือเป็น necrotroph ทั่วไปซึ่งร่วม opts
โปรแกรมวิถีการตายของเซลล์ในการเป็นเจ้าภาพเพื่อให้เกิดการติดเชื้อ (รถตู้
Baarlen et al., 2007) ลำดับจีโนมของทั้งสองสายพันธุ์บีซีเนเรียล้มเหลวในการระบุ 'กระสุนเงิน' คุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ เชื้อราที่ทำให้เกิดโรคและ nonpathogenic (Amselem et al., 2011) ความพร้อมใช้งานของลำดับจีโนมและความหลากหลายของเครื่องมือโมเลกุล[ความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงที่จะได้รับการกลายพันธุ์ที่น่าพิศวง(รถตู้กาญจน์ et al., 1997) หรือเพื่อให้บรรลุยีนสมร (เทล et al., 2008, 2010)] ร่วมกับเศรษฐกิจ ความเกี่ยวข้องมีส่วนร่วมในบีซีเนเรียถูกศึกษามากที่สุดอย่างกว้างขวางnecrotrophic เชื้อโรคเชื้อรา การศึกษาเหล่านี้มีสูงมากของเราเข้าใจในกลยุทธ์การติดเชื้อของซีเนเรียบีแต่เพียงน้อยมากปัจจัยที่จำเป็นอย่างยิ่งความรุนแรงได้รับแจ้งจากผู้สมัครวิธียีน(Tudzynski และ Kokkelink 2009). Botrytis ซีเนเรียคือการทำลายล้างมากที่สุดในเนื้อเยื่อผู้ใหญ่หรือ senescent ของเจ้าภาพ dicotyledonous เชื้อรานี้บางครั้งยังคงนิ่งมากสำหรับเวลาก่อนที่เนื้อเยื่อเน่าเปื่อยเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาโฮสต์และสภาพแวดล้อมที่เอื้อ(วิลเลียมสัน et al., 2007) รบกวนสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดทางจากขั้นตอนของต้นกล้าจนสุกสินค้า ความเสียหายอย่างร้ายแรงที่อาจเกิดขึ้นต่อไปนี้การเก็บเกี่ยวของพืชที่มีสุขภาพดีดูเหมือน สินค้าเก็บเกี่ยวสามารถนิสัยเสียในห่วงโซ่การค้าปลีกระหว่างการเก็บรักษาการขนส่งไปยังตลาดที่ห่างไกลหรือในระหว่างการแสดงที่ร้านค้าปลีก(รูปที่. 4). ค่าใช้จ่ายของความเสียหาย Botrytis เป็นเรื่องยากมากที่จะประเมินเพราะช่วงที่เป็นเจ้าภาพในวงกว้าง ค่าใช้จ่ายจะกระจายความเสียหายที่เกิดขึ้นใน Botrytis ที่แตกต่างกันขั้นตอนของการผลิตและห่วงโซ่การค้าปลีก ไม่มีตัวเลขที่เชื่อถือได้ที่มีอยู่สำหรับความเสียหาย Botrytis ในช่วงการเพาะปลูกพืช แต่มันจะต้องมีขนาดใหญ่ ทั้งๆที่มีโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของการควบคุมทางชีวภาพพืชบาง (Moser et al., 2008) การประยุกต์ใช้สารกำจัดเชื้อรายังคงเป็นวิธีการทั่วไปในการควบคุม Botrytis. ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยในการควบคุมสารเคมี Botrytis (พืชทั้งหมดทุกประเทศ) เป็นประมาณ40 € / ฮ่า (สไตเกอร์, 2007) สารฆ่าเชื้อราโดยเฉพาะกับการกำหนดเป้าหมาย Botrytis (botryticides) ค่าใช้จ่าย 540,000,000 € (2001) คิดเป็น 10% ของโลกตลาดเชื้อรา(UIPP, 2002) ได้โดยเริ่มต้นไวน์และโต๊ะส่วนองุ่นแสดงให้เห็นถึง50% ของมูลค่าตลาดรวมสำหรับ botryticides มี solanaceous ผักพืชวงศ์แตง, สตรอเบอร์รี่และประดับแต่ละทำขึ้น5% -9% (สไตเกอร์, 2007) ค่าใช้จ่ายของสารฆ่าเชื้อราในวงกว้างสเปกตรัมยังมีประสิทธิภาพกับซีเนเรียบีเป็นที่รู้จัก ความต้านทานต่อสารเคมีมากขึ้นเป็นปัญหาที่มีปัญหากับสัดส่วนที่มีนัยสำคัญของประชากรของเชื้อราเป็นทนต่อสารฆ่าเชื้อรา(Leroch et al., 2011) ต้านทาน multidrug ได้รับรายงานและส่วนใหญ่เกิดจากการแสดงออกที่เพิ่มขึ้นของเอบีซียีนขนส่ง(Kretschmer et al., 2009). ในไวน์องุ่นและตารางค่าใช้จ่ายสำหรับการควบคุมของเน่าพวง Botrytis เป็นสาเหตุหลักของการลดลงของกำไรในออสเตรเลีย (AUS $ 52,000,000 / ปีScholefield และมอริสัน, 2010), ชิลี (US $ 22,400,000 / ปี. Esterio, et al, 2009) และแอฟริกาใต้ (SA แรนด์ 25 ล้าน / ปี) ประมาณการสำหรับประเทศอื่น ๆไม่สามารถรับได้ ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ส่วนใหญ่รวมถึงสารเคมี แต่ไม่ครอบคลุมการสูญเสียที่มีประสบการณ์จากการขาดการรักษา (การทำเกษตรอินทรีย์เกษตรต่ำเข้า) การรักษาล้มเหลว (เชื้อราต้านทาน) หรือการสูญเสียคุณภาพ (ระดับสารเคมีเกินความต้องการส่งออกที่มีคุณภาพองุ่นไม่เพียงพอสำหรับการสูงไวน์คุณภาพ). ในปี 2002 ประมาณ 15% -20% ของดอกกุหลาบและช่อเยอบีร่าซื้อขายผ่านการประมูลดอกไม้ดัตช์ที่มีการตรวจพบการติดเชื้อBotrytis นำไปสู่แจกันลดชีวิตที่อัดแน่นดังกล่าวโดย3 วัน สูญเสียรายได้ให้กับกุหลาบปลูกเพียงอย่างเดียวอยู่ที่ประมาณ 1,300,000 € (Vrind 2005) ตัวเลขดังกล่าวไม่ได้รวมไปถึงดอกไม้ที่มีการติดเชื้อก่อนการเก็บเกี่ยวและไม่ได้ทำให้มันไปประมูลหรือดอกไม้ที่มีนิสัยเสียในระหว่างการขนส่งไปยังร้านค้าปลีกและกลายเป็นunsellable การลดลงของอายุการเก็บรักษา (ผลไม้) หรืออายุการปักแจกัน(ดอกไม้) เป็นปัญหาร้ายแรงที่มีคุณภาพ ผู้บริโภคได้สัมผัสกับสูญเสียทางเศรษฐกิจเมื่อเน่าเบอร์รี่ก่อนที่พวกเขาจะกินหรือเมื่อดอกกุหลาบไม่ได้สุดท้ายสำหรับช่วงเวลาที่น่าพอใจ จากมุมมองทางเศรษฐกิจ, การสูญเสียที่มีประสบการณ์โดยผู้บริโภคจะถูกปัดทิ้งมักจะเป็นเพราะผู้ผลิตและผู้ค้าปลีกได้รับรายได้ แต่ลูกค้าไม่พอใจอาจละเว้นจากการซื้อสินค้าอีกครั้งเป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาส่งผลกระทบเรื่องยากที่จะรวมเข้าไปในประมาณการของความเสียหายทางเศรษฐกิจ ตัวเลขอย่างเป็นทางการของค่าใช้จ่ายของสีเทาเชื้อราในผลไม้ที่อ่อนนุ่มและประดับจึงต้องได้รับการพิจารณาเป็นดูถูก. Botrytis ซีเนเรียเป็นเชื้อโรคที่โดดเด่นในขณะที่บางครั้งอาจจะเป็นประโยชน์! ภายใต้สภาพภูมิอากาศที่เฉพาะเจาะจงซีเนเรียบีอาจทำให้เกิดการเน่ามีเกียรติในผลเบอร์รี่องุ่นที่ใช้ในการผลิตไวน์หวาน (Sauternes, กอย.) ที่มีชื่อเสียงที่สุดไวน์ Botrytis จะขายในราคาถึง 500 € / ขวด. แต่ผลกระทบโดยรวม ของบีซีเนเรียเป็นลบแม้จะอยู่ในไวน์อุตสาหกรรม. พรึบทั่วโลกของค่าใช้จ่ายในการควบคุม Botrytis (มาตรการทางวัฒนธรรม botryticides, สารฆ่าเชื้อราในวงกว้างสเปกตรัม, ควบคุมทางชีวภาพ) ได้อย่างง่ายดายฟันฝ่า€ 1000000000 / ปี ผลกระทบของการสูญเสียที่เกิดขึ้นแม้จะมีผลิตภัณฑ์ควบคุมโรคและการสูญเสียคุณภาพในระหว่างการค้าปลีกที่มีแนวโน้มที่จะสูงกว่า