2.4. Effect of selected plant extra

2.4. Effect of selected plant extracts on the incidence of crown rot disease of banana
The effect of plant extracts on crown rot disease and total shelf life of banana was evaluated at room temperature (28 ± 2 C and 72% RH) and in low temperature storage (14 C and 90% RH) conditions. Among various aqueous plant extracts tested, those which showed effectiveness in suppressing the growth of both test pathogens under in vitro conditions were taken to assess their effect on banana fruits in reducing crown rot disease. The plant species used in the in vivo study were Acorus calamus (root), Terminalia chebula (nuts), Zehneria scabra (tuber), Plumbago zeylanica (leaf), Zimmu (leaf), Enicostemma littorale (leaf), Toddalia asiatica (leaf) and Clerodendron phlomoides (leaf). Banana hands were artificially inoculated with a cocktail of test pathogens before treatment with plant extracts. For this, a small cavity was made on the crown portion of the banana hand and inoculated with 200 lL cocktail of spore suspension of crown rot pathogens (100 lL of L. theobromae and 100 lL of C. musae, both at 1 105 spores ml 1). The inoculated crown portion was then covered with moist cotton for 6 h to ensure initial germination of pathogens. The banana fruits were then dipped in individual plant extracts (at 25% concentration) for 5 min and allowed to air dry for 6 h. Banana hands dipped in chemical benomyl (0.1%) served as standard check. Dipping of hands in sterile distilled water alone was kept as an uninoculated control. Another set of fruits inoculated with test pathogens alone (with out any treatment) served as an inoculated control. Finally, the inoculated fruits were wrapped in perforated polythene bags and divided into two groups. One group was incubated at room temperature (28 ± 2 C) and another group was held in low temperature storage (14 C and 90% RH) conditions. Four replicates for each treatment and for each storage regime were maintained in a completely randomized block design and all the experiments were repeated twice. Each replicate consisted of one hand with 10 fingers each (Thangavelu et al., 2007). During the storage period, crown rot severity was evaluated using a scale developed by Finlay and Brown (1993) based on crown rot severity (0–5 scale, where 0 – no disease, 1–4 – rot progression of 25%, 50%, 75% and 100%, respectively and 5–rot extended up to the pedicel), crown color (1–7 scale, where 1 = Green; 2 = Green/Yellow; 3 = Yellow/Green, 4 = Yellow; 5 = Yellow/ black; 6 = black/Yellow; 7 = black) and crown texture (0–4 scale, where 0 = Hard, 1 = 0–25%, 2 = 25–50%, 3 = 50–75%, 4 = 75–100% of the crown soft). In addition, the total shelf life of banana fruit (green life and yellow life) was also counted in days from the same set of banana fruits used in above mentioned study. Disease assessment was made on 12th day after treatment for the fruitsincubated at room temperature and on 35th day for the fruits incubated at low temperature storage condition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4. ผลของการเลือกพืชสารสกัดในอุบัติการณ์ของโรคบานาน่าคราวน์ rot
สารสกัดจากผลของพืชใน rot คราวน์โรค และถูกประเมินรวมอายุของกล้วย ที่อุณหภูมิห้อง (28 ± 2 C และ 72% RH) และ ในเงื่อนไขเก็บ (14 C และ 90% RH) ที่อุณหภูมิต่ำ ระหว่างสารสกัดจากพืชอควีต่าง ๆ ทดสอบ ที่เมื่อเจริญเติบโตของโรคทั้งการทดสอบภายใต้เงื่อนไขในประสิทธิผลที่แสดงถูกนำตัวไปประเมินผลที่เกิดขึ้นบนผลไม้กล้วยในการลดโรค rot คราวน์ ชนิดพืชที่ใช้ในการศึกษาในสัตว์ทดลองได้ Acorus calamus (ราก), สมอ (ถั่ว), Zehneria scabra (หัว) พลัมเบโก zeylanica (ใบ), Zimmu (ใบ), Enicostemma littorale (ลีฟ), Toddalia ตัล (ใบไม้) และ Clerodendron phlomoides (ใบไม้) มือกล้วยได้เหือด inoculated กับค็อกเทลของทดสอบโรคก่อนการรักษาด้วยสารสกัดจากพืช สำหรับนี้ โพรงขนาดเล็กทำในส่วนเป็นมงกุฎของมือกล้วย และ inoculated กับค็อกเทลจะ 200 ของสปอร์ทุเลาโรค rot คราวน์ (100 lL L. theobromae และ 100 lL ของ C. musae ทั้งที่เพาะเฟิร์น 1 105 ml 1) ส่วนคราวน์ inoculated ถูกแล้วปกคลุม ด้วยผ้าฝ้ายชุ่มชื่นสำหรับ h 6 ให้การงอกเริ่มแรกของโรค ผลไม้กล้วยถูกจุ่มลงในสารสกัดจากพืชแต่ละตัว (ที่ความเข้มข้น 25%) สำหรับ 5 นาทีแล้ว และอนุญาตให้อากาศแห้งสำหรับ 6 h. กล้วยมือจุ่มลงในสารเคมี benomyl (0.1%) เป็นการตรวจสอบมาตรฐาน จุ่มมือในน้ำกลั่นฆ่าเชื้อเพียงอย่างเดียวถูกเก็บไว้เป็นตัวควบคุม uninoculated ชุดอื่นของผลไม้ inoculated พร้อมทดสอบโรคเพียงอย่างเดียว (มีออกรักษาใด ๆ) เป็นตัวควบคุม inoculated สุดท้าย ผลไม้ inoculated ถูกห่อในถุง perforated polythene และแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งถูก incubated ที่อุณหภูมิห้อง (28 ± 2 C) และกลุ่มอื่นจัดขึ้นในสภาพอุณหภูมิต่ำเก็บ (14 C และ 90% RH) เหมือนกับ 4 สำหรับแต่ละ และแต่ละระบอบเก็บถูกเก็บในแบบ randomized ทั้งบล็อก และทดลองทั้งหมดถูกซ้ำสอง แต่ละซ้ำประกอบด้วยมือหนึ่งกับ 10 นิ้วแต่ละ (Thangavelu et al., 2007) ช่วงเก็บ rot คราวน์ความรุนแรงถูกประเมินโดยใช้มาตราส่วนที่พัฒนาขึ้น โดยความรุนแรง (1993) ตามคราวน์ rot Finlay และสีน้ำตาล (0-5 ขนาด 0 – ไม่มีโรค 1 – 4 – เน่าก้าวหน้า 25%, 50%, 75% และ 100% ตามลำดับและ 5 – rot ขยายถึงการ pedicel), คราวน์สี (ขนาด 1-7, 1 =สีเขียว 2 =เขียว/เหลือง 3 =สีเหลือง/สีเขียว, 4 =สีเหลือง 5 =เหลือง / ดำ 6 =สีดำ/เหลือง 7 =สีดำ) และคราวน์เนื้อ (0-4 เครื่องชั่งน้ำหนัก 0 =ฮาร์ดดิสก์ 1 = 0 – 25%, 2 = 25 – 50%, 3 = 50-75%, 4 = 75 – 100% ของคราวน์นุ่ม) นอกจากนี้ อายุรวมของผลไม้กล้วย (ชีวิตสีเขียวและสีเหลืองชีวิต) ถูกยังตรวจนับวันจากชุดเดียวกันของกล้วยผลไม้ที่ใช้ในการศึกษาดังกล่าวข้าง ทำการประเมินโรค 12 วันหลังการรักษา fruitsincubated ที่อุณหภูมิห้อง และ 35 วันผลไม้ incubated ในสภาพอุณหภูมิต่ำเก็บไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 ผลของสารสกัดจากพืชที่เลือกในอุบัติการณ์ของโรคเน่ามงกุฎของกล้วย
ผลของสารสกัดจากพืชที่เป็นโรคเน่ามงกุฎและอายุการเก็บรักษากล้วยรวมของการประเมินที่อุณหภูมิห้อง (28 ± 2 ° C และ 72% RH) และในการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ ( 14 C และ 90% RH) เงื่อนไข ในสารสกัดจากพืชน้ำต่างๆทดสอบผู้ซึ่งแสดงให้เห็นความมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคทั้งการทดสอบภายใต้เงื่อนไขในหลอดทดลองถูกนำไปประเมินผลกระทบของพวกเขาในผลไม้กล้วยในการลดการเกิดโรคเน่ามงกุฎ พันธุ์พืชที่ใช้ในการศึกษาในร่างกายมี Acorus Calamus (root), Terminalia chebula (ถั่ว) Zehneria scabra (หัว) Plumbago zeylanica (ใบ), Zimmu (ใบ), Enicostemma littorale (ใบ), Toddalia ติกา (ใบ) และ phlomoides Clerodendron (ใบ) มือกล้วยเชื้อเทียมด้วยค๊อกเทลของเชื้อโรคทดสอบก่อนการรักษาด้วยสารสกัดจากพืช สำหรับนี้โพรงขนาดเล็กที่ถูกสร้างขึ้นในส่วนมงกุฎของมือกล้วยและเชื้อด้วยค๊อกเทล 200 lL ระงับสปอร์ของเชื้อโรคมงกุฎเน่า (100 lL ของ L. theobromae และ 100 lL ของ C. musae ทั้งที่ 1 สปอร์ 105 มล. 1) ส่วนมงกุฎเชื้อถูกปกคลุมแล้วด้วยผ้าฝ้ายชื้นเป็นเวลา 6 ชั่วโมงเพื่อให้แน่ใจว่าการงอกเริ่มต้นของเชื้อโรค ผลไม้กล้วยแล้วจุ่มลงในสารสกัดจากพืชแต่ละบุคคล (ที่มีความเข้มข้น 25%) เป็นเวลา 5 นาทีและได้รับอนุญาตให้อากาศแห้งเป็นเวลา 6 ชั่วโมง กล้วยมือจุ่มลงในสารเคมี benomyl (0.1%) ทำหน้าที่เป็นผู้ตรวจสอบมาตรฐาน จุ่มมือในน้ำกลั่นปลอดเชื้อเพียงอย่างเดียวได้รับการเก็บไว้เป็นควบคุม uninoculated อีกชุดหนึ่งของผลไม้เชื้อด้วยเชื้อโรคทดสอบเพียงอย่างเดียว (มีการรักษาใด ๆ ) ทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุม Inoculated ในที่สุดผลไม้เชื้อถูกห่อไว้ในถุงพลาสติกเจาะรูและแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งได้บ่มที่อุณหภูมิห้อง (28 ± 2 C) และอีกกลุ่มหนึ่งที่จัดขึ้นในการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ (14 C และ 90% RH) เงื่อนไข สี่ซ้ำสำหรับแต่ละการรักษาระบอบการปกครองและการจัดเก็บข้อมูลแต่ละถูกเก็บรักษาไว้ในการออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์และการทดลองทั้งหมดถูกซ้ำกันสองครั้ง แต่ละซ้ำประกอบด้วยมือข้างหนึ่งมี 10 นิ้วแต่ละ (Thangavelu และคณะ. 2007) ในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บมงกุฎเน่าความรุนแรงได้รับการประเมินโดยใช้ระดับการพัฒนาโดยฟินเลย์และบราวน์ (1993) ขึ้นอยู่กับความรุนแรงมงกุฎเน่า (0-5 ระดับที่ 0 - โรคไม่มี 1-4 - ความคืบหน้าการเน่าจาก 25%, 50% , 75% และ 100% ตามลำดับและ 5 เน่าขยายได้ถึงก้านดอก), สีมงกุฎ (1-7 ระดับที่ 1 = สีเขียว 2 เขียว / เหลือง 3 = เหลือง / เขียว, 4 = เหลือง; 5 = เหลือง / สีดำ 6 = สีดำ / เหลือง; 7 = สีดำ) และเนื้อมงกุฎ (0-4 ระดับ 0 = Hard, 1 = 0-25%, 2 = 25-50%, 3 = 50-75%, 4 = 75-100% ของอ่อนมงกุฎ) นอกจากนี้อายุการเก็บรักษาทั้งหมดกล้วยผลไม้ (ชีวิตสีเขียวและสีเหลืองชีวิต) นอกจากนี้ยังได้รับการนับวันนับจากชุดเดียวกันของผลไม้กล้วยที่ใช้ในการศึกษาดังกล่าวข้างต้น การประเมินโรคที่ถูกสร้างขึ้นในวันที่ 12 หลังการรักษาเพื่อ fruitsincubated ที่อุณหภูมิห้องและในวันที่ 35 สำหรับผลไม้บ่มที่สภาพการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . ผลของการใช้สารสกัดจากพืชต่ออุบัติการณ์ของโรคเน่ากล้วยมงกุฎ
ผลของสารสกัดจากพืชต่อโรคขั้วหวีเน่ามงกุฎและชีวิตชั้นทั้งหมดของกล้วยถูกประเมินที่อุณหภูมิห้อง ( 28 ± 2 C และ 72 เปอร์เซ็นต์ ) และในการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ ( 14 องศาเซลเซียส และความชื้นสัมพัทธ์ 90 % ) เงื่อนไข สารสกัดจากพืชในสารละลายต่าง ๆทดสอบผู้ซึ่งแสดงให้เห็นประสิทธิภาพในการปราบปรามการเจริญเติบโตของเชื้อโรคในร่างกายทั้งทดสอบภายใต้เงื่อนไขถูกประเมิน ผลของกล้วยผลไม้ในการลดโรค คราวน์ เปื่อย พืชชนิดที่ใช้ในการศึกษาในสัตว์ทดลองคือ ว่านน้ำ ( ราก ) สมอไทย ( ถั่ว ) , zehneria ใบ ( หัว ) เสียดมเสียดาย ( ใบ ) , zimmu ( ใบ ) , enicostemma littorale ( ใบ )toddalia บก ( ใบ ) และ clerodendron phlomoides ( ใบ ) มือกล้วยถูกเทียมด้วยค็อกเทลของเชื้อโรคเชื้อทดสอบก่อนการรักษาด้วยสารสกัดจากพืช นี้เป็นโพรงขนาดเล็กทำในส่วนของกล้วยและมงกุฎมือใส่ 200 จะค็อกเทลสปอร์แขวนลอยของมงกุฎเชื้อโรคเน่า ( 100 จะของเชื้อรา L . theobromae และ 100 จะ musae C . ,ทั้งที่ 1 105 สปอร์มิลลิลิตร 1 ) ที่ใส่มงกุฎ ) แล้วคลุมด้วยผ้าชื้นสำหรับ 6 ชั่วโมงเพื่อให้แน่ใจว่า การเริ่มต้นของเชื้อโรค กล้วยผลไม้แล้วจุ่มสารสกัดพืชแต่ละตัว ( ที่ความเข้มข้น 25% เป็นเวลา 5 นาที และได้รับอนุญาตให้อากาศแห้ง 6 ชั่วโมง กล้วยมือจุ่มลงในสารเคมีเบโนมิล ( 0.1% ) ทำหน้าที่ตรวจสอบมาตรฐานจุ่มมือในการฆ่าเชื้อน้ำคนเดียวที่ถูกเก็บไว้เป็นตัวควบคุมการ . อีกชุดของผลไม้ที่ใส่ทดสอบเชื้อโรคคนเดียว ( กับการใด ๆ ) ในฐานะที่เป็นพืชควบคุม ในที่สุด ปลูกผลไม้ ถูกห่อในถุง polythene พรุนและแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มหนึ่ง คือ บ่มที่อุณหภูมิห้อง ( 28 ± 2 C ) และอีกกลุ่มที่จัดขึ้นในการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ ( 14 องศาเซลเซียส และความชื้นสัมพัทธ์ 90 % ) เงื่อนไข 4 แบบสำหรับการรักษาแต่ละคนและแต่ละกระเป๋าระบอบการปกครองถูกเก็บรักษาไว้ใน Completely Randomized Block และ การทดลองทั้งหมดมีซ้ำ 2 ครั้ง แต่ละซ้ําประกอบด้วยมือกับ 10 นิ้ว ( thangavelu et al . , 2007 )ช่วงกระเป๋า , มงกุฎเน่าความรุนแรงถูกประเมินโดยใช้แบบพัฒนาโดย ฟินเลย์ บราวน์ ( 1993 ) ตามความรุนแรง 0 – 5 มงกุฎเน่า ( ระดับที่ 0 – 1 – 4 –ไม่มีโรคเน่า ความก้าวหน้าของ 25% , 50% , 75% และ 100% ตามลำดับ และ 5 ) การเน่า กับก้านดอกไม้ ) , มงกุฎสี ( 1 – 7 ระดับที่ 1 = สีเขียว 2 = สีเขียว / สีเหลือง / สีเขียว 3 สีเหลือง = 4 = 5 = สีเหลือง สีเหลือง / ดำ ,6 = ดำ / เหลือง ; 7 = สีดำ ) และลายมงกุฎ ( 0 – 4 ระดับที่ 0 = ยาก , 1 = 0 - 25 % , 2 = 25 - 50% , 3 = 50 - 75 % , 4 = 75 และ 100% ของมงกุฎนุ่ม ) นอกจากนี้ รวมอายุของผลกล้วยหอมทอง ( ชีวิตสีเขียวและสีเหลือง ) ยังนับในวันจากชุดเดียวกัน กล้วย ผลไม้ที่ใช้ในข้างต้นที่กล่าวถึงการศึกษาการประเมินโรคได้ 12 วัน หลังจากการรักษาสำหรับ fruitsincubated ที่อุณหภูมิห้องและใน 35 วันสำหรับผลไม้บ่มที่อุณหภูมิการเก็บรักษาที่อุณหภูมิต่ำ