Microbial adhesion to hydrocarbons

Microbial adhesion to hydrocarbons (MATH), a widely used test for measuring cell surface hydrophobicity in LAB was utilised to observe the hydrophobicity of L. plantarum, A17 and B21.

The results are shown qualitatively in Fig. 2.

According to Ofek, Hasty, and Doyle (2003), hydrophobicity of bacterial cells is the tendency of a microorganism to adhere to a nonpolar material in preference to water.

In the current study, the hydrophobicity of the cell surface was measured by careful and thorough mixing of live cells with hexadecane (a non-polar solvent).

Aqueous suspensions of both L. plantarum A17 and B21 were layered with the hydrocarbon phase as shown in Fig. 2a. After mixing vigorously for 2 min, it was observed that droplets of hexadecane were dispersed into the aqueous phase and the hydrophobic cells were associated with the nonpolar material.

When allowed to stand for 15 min, the hydrocarbon phase, being less dense than water, rose to the surface taking with it the cells as indicated by a creamy layer (Fig. 2b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฮโดรคาร์บอน (คณิตศาสตร์), การทดสอบใช้สำหรับการวัดเซลล์ผิว hydrophobicity ในห้องปฏิบัติการจุลินทรีย์ยึดเกาะถูกใช้ในการสังเกต hydrophobicity ของ L. บาซิลลัส A17 และ B21ผลลัพธ์ที่แสดงคุณภาพใน 2 รูป ตาม Ofek, Hasty และดอยล์ (2003), hydrophobicity ของเซลล์แบคทีเรียมีแนวโน้มของจุลินทรีย์การยึดวัสดุ nonpolar in preference to น้ำ ในการศึกษาปัจจุบัน hydrophobicity เซลล์ผิวมีวัด โดยการระมัดระวัง และละเอียดผสมเซลล์สดกับ hexadecane (ตัวทำละลายไม่มีขั้ว) สารแขวนลอยสารละลายของบาซิลลัส L. ทั้ง A17 และ B21 ถูกชั้น ด้วยระยะไฮโดรคาร์บอนดังแสดงในรูป 2a หลังจากผสมจัง 2 นาที พบว่า หยดของ hexadecane ได้กระจายเป็นตัวละลาย และแบบเซลล์ที่ถูกเชื่อมโยงกับวัสดุ nonpolar เมื่ออนุญาตให้ยืนระยะไฮโดรคาร์บอน 15 นาที มีความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ กุหลาบผิวถ่ายกับเซลล์ที่ระบุ ด้วยชั้นครีม (รูปที่ 2b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การยึดเกาะจุลินทรีย์ไฮโดรคาร์บอน (คณิตศาสตร์), การทดสอบการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการวัด hydrophobicity เซลล์ผิวในห้องปฏิบัติการที่ถูกนำมาใช้ในการสังเกตของไฮโดร L. plantarum, A17 และ B21 ได้. ผลที่จะได้แสดงให้เห็นในเชิงคุณภาพในรูป 2. ตามที่ Ofek, รีบร้อนและดอยล์ (2003), ไฮโดรของเซลล์แบคทีเรียเป็นแนวโน้มของจุลินทรีย์ให้เป็นไปตามวัสดุที่ไม่มีขั้วในการตั้งค่าไปในน้ำ. ในการศึกษาในปัจจุบัน hydrophobicity ของเซลล์ผิวที่ถูกวัดโดยระมัดระวัง และทั่วถึงผสมของเซลล์สดกับ hexadecane (ตัวทำละลายไม่มีขั้ว). แขวนลอยน้ำของทั้งสอง L. plantarum A17 และ B21 ถูกชั้นที่มีเฟสไฮโดรคาร์บอนดังแสดงในรูป 2a หลังจากผสมอย่างจริงจังเป็นเวลา 2 นาทีมันก็ตั้งข้อสังเกตว่าหยด hexadecane ก็แยกย้ายกันเข้าไปในเฟสน้ำและเซลล์ที่ไม่ชอบน้ำที่เกี่ยวข้องกับวัสดุที่ไม่มีขั้ว. เมื่อได้รับอนุญาตที่จะยืนเป็นเวลา 15 นาที, เฟสไฮโดรคาร์บอนเป็นความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำเพิ่มขึ้น ไปยังพื้นผิวการกับมันเซลล์ตามที่ระบุโดยชั้นครีม (รูป. 2B)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การยึดเกาะของไฮโดรคาร์บอน ( คณิตศาสตร์ ) , ใช้กันอย่างแพร่หลายทดสอบวัดความไม่ชอบเซลล์ผิวหน้าใน Lab ถูกใช้เพื่อสังเกตความไม่ชอบของ L . plantarum A17 และ b21 .ผลลัพธ์จะแสดงคุณภาพในรูปที่ 2ตาม ofek ไม่ และ ดอยล์ ( 2003 ) , ไม่ชอบเซลล์แบคทีเรียที่เป็นแนวโน้มของจุลินทรีย์ที่จะยึดติดกับวัสดุที่ไม่มีขั้วในการตั้งค่ากับน้ำในการศึกษาปัจจุบัน ความไม่ชอบของเซลล์ผิวได้โดยระมัดระวัง และรอบคอบในการผสมเซลล์อยู่ด้วยเฮกซะเดกเคน ( ตัวทำละลายไม่มีขั้ว )สารละลายแขวนลอยของ L . plantarum A17 b21 ) และชั้นกับไฮโดรคาร์บอน เฟส ดังแสดงในรูปที่ 2A . หลังจากผสมอย่างแข็งขัน เป็นเวลา 2 นาที พบว่าหยดของเฮกซะเดกเคนถูกกระจายในเฟสน้ำและเซลล์ ) มีความสัมพันธ์กับวัสดุที่ไม่มีขั้ว .เมื่อได้รับอนุญาตให้ยืนเป็นเวลา 15 นาที และระยะ มีความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ กุหลาบ เพื่อผิวจะได้เซลล์ที่ระบุไว้ตามชั้น ( รูปที่ 2B ) สีครีม