The results (Table I) showed that t

The results (Table I) showed that turmeric powder
supplementation up to 2% did not significantly affect feed
intake, but increasing supplementation to 4% resulted in a
significant lower in feed intake, while water intakes were not
significantly affected by turmeric powder supplementation.
These results may apparently be attributed to: (1)
palatability of the ration since the 1st period; a similar trend is
also indicated by 2% turmeric supplementation since the 2nd
and the 3rd periods of the treatment. Moreover, it may also be
attributable to (2) glucostatic theory of feed intake, as
curcumin has a similar effect with insulin in controlling
homeostasis of blood glucose [3], [9]-[11], and to (3) its
chemical composition which mostly contains carbohydrate
(69.4%) [2]. In addition to phenolic and terpenoid compounds
[1], [5]. In relation to water intake, there is an indication that
increasing supplementation of turmeric powder from 0, 1, 2 to
4% in the ration, required an increase in water intake, which
are from 245.79, 246.6, 257.49 to 284.68 ml water per 100 g
of feed intake respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ (โต๊ะผม) พบว่าขมิ้นชันผงเสริมถึง 2% อย่างไรฟีดบริโภค อาหารเสริมเพิ่มเป็น 4% แต่ผลในการอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในกิน ในขณะที่น้ำบริโภคไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญมีผลกระทบ โดยการเสริมขมิ้นชันผงผลลัพธ์เหล่านี้อาจนำมาประกอบกับเห็นได้ชัดว่า: (1)โภชนะของปันส่วนตั้งแต่งวด 1 มีแนวโน้มคล้ายกันคือยัง ระบุ ด้วยการเสริมขมิ้นชัน 2% ตั้งแต่ 2และงวดที่ 3 ของการรักษา นอกจากนี้ มันอาจจะการแบ่งปัน (2) glucostatic ทฤษฎีของกิน เป็นเคอร์มีผลคล้ายกับอินซูลินในการควบคุมภาวะธำรงดุลน้ำตาลในเลือด [3], [9] - [11], และ (3) การองค์ประกอบทางเคมีซึ่งประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรตเป็นส่วนใหญ่(69.4%) [2] . นอกเหนือจากสารประกอบ terpenoid และฟีนอล[1], [5] เกี่ยวกับการบำบัดน้ำเสีย มีข้อบ่งชี้ที่เพิ่มการเสริมขมิ้นชันผงจาก 0, 1, 24% ในการปันส่วน การเพิ่มขึ้นของการบำบัดน้ำเสีย ที่จำเป็นซึ่งมีจาก 245.79, 246.6, 257.49 284.68 น้ำมิลลิลิตรต่อ 100 กรัมของอาหารบริโภคตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล (ตารางที่ฉัน) พบว่าผงขมิ้น
เสริมได้ถึง 2% ไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออาหาร
การบริโภค แต่การเพิ่มการเสริม 4% ส่งผลให้
มีความสำคัญลดลงในปริมาณอาหารที่กินในขณะที่การบริโภคน้ำที่ไม่ได้
รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการเสริมผงขมิ้น.
เหล่านี้ ผลลัพธ์ที่ได้อาจเห็นได้ชัดว่าจะนำมาประกอบต่อไปนี้ (1)
ความอร่อยของอาหารตั้งแต่สมัยที่ 1; แนวโน้มที่คล้ายกันคือ
ยังชี้ให้เห็นโดยการเสริมขมิ้น 2% ตั้งแต่ครั้งที่ 2
และงวดที่ 3 ของการรักษา นอกจากนี้ยังอาจจะ
เนื่องมาจาก (2) ทฤษฎี glucostatic ของปริมาณอาหารที่กินเช่น
ขมิ้นชันมีผลคล้ายกับอินซูลินในการควบคุม
สมดุลของระดับน้ำตาลในเลือด [3] [9] - [11] และ (3) ของ
สารเคมี องค์ประกอบส่วนใหญ่ซึ่งมีคาร์โบไฮเดรต
(69.4%) [2] นอกเหนือไปจากฟีนอลและสาร terpenoid
[1] [5] ในความสัมพันธ์กับการดื่มน้ำที่มีข้อบ่งชี้ว่า
การเพิ่มการเสริมผงขมิ้นจาก 0, 1, 2 ไป
4% ในอาหารที่จำเป็นในการเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำซึ่ง
มาจาก 245.79, 246.6, 257.49-284.68 มล. น้ำต่อ 100 กรัม
ของปริมาณอาหารที่กินตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ ( โต๊ะ ) พบว่า ขมิ้น ผงเสริมได้ถึง 2% ไม่มีผลต่ออาหารการบริโภค แต่เพิ่มขึ้น 4% มีผลในการเสริมอย่างมีนัยสำคัญลดลงในการบริโภคอาหารขณะน้ำบริโภคและไม่ได้มีผลอย่างมากต่อผงขมิ้นผลลัพธ์เหล่านี้อาจดูเหมือนจะเกิดจาก ( 1 )ความอร่อยของอาหารตั้งแต่คาบแรก ; แนวโน้มที่คล้ายกันคือพบ 2 % ขมิ้นชันอาหารเสริมตั้งแต่ 2และ 3 ช่วงเวลาของการรักษา นอกจากนี้มันยังอาจเป็นเมื่อวันที่ ( 2 ) ทฤษฎี glucostatic ของปริมาณอาหารที่กิน เช่นขมิ้นชันมีลักษณะคล้ายกับอินซูลิน ในการควบคุมสมดุลของระดับน้ำตาลในเลือด [ 3 ] , [ 9 ] - [ 11 ] และ ( 3 ) ขององค์ประกอบทางเคมีซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต( คน ) [ 2 ] นอกจากนี้สารประกอบฟีนอลิก และเทอร์ปีนอยด์[ 1 ] , [ 5 ] ในความสัมพันธ์กับน้ำบริโภค มีข้อบ่งชี้ว่าเพิ่มการใช้ผงขมิ้นจาก 0 , 1 , 2 .4 เปอร์เซ็นต์ในสูตรอาหารที่ต้องการเพิ่มในน้ำบริโภค ซึ่งจาก 245.79 246.6 257.49 , , เพื่อ 284.68 น้ำต่อ 100 กรัมของปริมาณอาหาร ตามลำดับ