Forest management must increasingly

Forest management must increasingly interpret multiple resource values in terms of stand structural objectives. Table 2 summarizes results of tests for gap presence, size, orientation and age, position within gap and gap substrate effects on diverse elements of the forest ecosystem. Establishment, growth and species diversity of bryophytes and vascular plants have been examined in gaps (e.g., Ehrenfeld, 1980; Denslow et al., 1990; Jonsson and Esgen, 1990; Phillips and Shure, 1990; Reader and Bricker. 1991; Dirzo et al., 1992; Reader et al., 1995). Forest gaps also influence plant:herbivore relationships

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักษาความหลากหลายทางชีวภาพได้กลายเป็น มีความสำคัญสำคัญสำหรับ foresters (สังคมของอเมริกัน Foresters, 1991 เบอร์ตัน et al. 1992) ทฤษฎีศูนย์กลางของการจัดการระบบนิเวศเป็นการบำรุงรักษาและการเพิ่มประสิทธิภาพของความหลากหลายทางชีวภาพท้องถิ่นผ่านเครื่องชั่งที่เหมาะสมของพื้นที่และเวลา (Slocombe, 1993) ในขวด ป่าดิบเขตร้อนป่า ผลของการศึกษาช่องว่างแนะนำต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์จะได้รับการเลื่อน โดยรบกวนเล็กบ่อยให้มีความหลากหลายตรงไหนฟื้นฟู (Brokaw, 1987 ลอว์ตันและ Putz, 1988 Primack และหอ 1992) ในป่าอาจบ่อยขึ้นรุนแรงรบกวน (เช่น wildfires พายุเฮอริเคน หรือน้ำท่วม), สูงสุดต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์อาจจะเก็บรักษาไว้ที่ระดับกลางของการรบกวน (ษ Connell, 1978) ในป่าหลายภูมิภาคของโลก รวมทั้งอดีตครอบงำ โดยทำลายขารบกวน ความดันนิยมใช้ปฏิบัติตัดบางส่วน (เช่นวิธีการเลือก ตารางที่ 1) เพิ่มขึ้น (Bradshaw, 1992 Kimmins, 1993) เป็นหลักฐานเติบโตว่า ป่าคือสามารถถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว โดย 'ดีรอบ' รบกวนระดับยืนและยืนแม้วัยพัฒนา หรือ โดย 'น้อยกว่ารอบ' ช่องว่างระดับการรบกวนและไม่สม่ำเสมออายุยืนพัฒนา การศึกษาล่าสุด (Hytteborn et al. 199 1 Hofgaard, 1993 Kuuluvainen, 1994) แนะนำขั้นตอนเก่าเจริญเติบโตของป่า boreal ในขณะที่หายากเนื่องจากช่วงเวลาสั้น ๆ ในคืนไฟ สามารถสร้าง และรักษาตัวเองผ่านช่องว่าง dynamics

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบำรุงรักษาของความหลากหลายทางชีวภาพได้กลายเป็นความสำคัญที่สำคัญสำหรับผู้พิทักษ์ (สมาคมพิทักษ์อเมริกัน 1991;. เบอร์ตัน, et al, 1992) ทฤษฎีกลางของการจัดการระบบนิเวศคือการบำรุงรักษาและการเพิ่มประสิทธิภาพของความหลากหลายทางชีวภาพของชนพื้นเมืองข้ามเครื่องชั่งน้ำหนักที่เหมาะสมของพื้นที่และเวลา (Slocombe, 1993) ในที่ลุ่มในเขตร้อนชื้นป่าดิบ
ป่าผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าช่องว่างความหลากหลายของสายพันธุ์ต้นไม้จะส่งเสริมโดยการรบกวนบ่อยขนาดเล็กที่ให้ความหลากหลายของการฟื้นฟูซอก (Brokaw 1987; ลอว์ตันและ Putz 1988; Primack และฮอลล์ 1992 บริการ) ในป่าอาจมีการรบกวนภัยพิบัติบ่อยมากขึ้น (เช่นไฟป่าพายุเฮอริเคนหรือน้ำท่วม), ต้นไม้สูงสุดหลากหลายสายพันธุ์
อาจจะยังคงอยู่ในระดับกลางของการรบกวน (cf คอนเนลล์ 1978) ในภูมิภาคป่า ๆ ของโลกรวมทั้งผู้ที่โดดเด่นในอดีตโดยยืนทำลายเหตุการณ์ความวุ่นวาย, ความดันสังคมไปดำเนินการปฏิบัติที่ตัดบางส่วน (เช่นวิธีการเลือก; ตารางที่ 1) จะเพิ่มขึ้น (Bradshaw 1992; Kimmins, 1993) หลักฐาน
การเจริญเติบโตที่มากที่สุดป่าชนิดสามารถจัดการได้ประสบความสำเร็จโดย 'รอบที่ดีของการรบกวนยืนระดับและการพัฒนายืนแม้วัย หรือโดย 'รอบน้อย' รบกวนช่องว่างระดับและการพัฒนาที่ไม่สม่ำเสมอยืนวัย การศึกษาล่าสุด (Hytteborn et al, 199 1;. Hofgaard 1993; Kuuluvainen, 1994) แสดงให้เห็นว่าขั้นตอนเก่าเจริญเติบโตของป่าเหนือในขณะที่หายากเพราะช่วงเวลาที่เกิดไฟไหม้ผลตอบแทนระยะสั้นมีความสามารถในการงอกใหม่และรักษาตัวเองผ่านการเปลี่ยนแปลงช่องว่าง