Direct costs can be tied to specifi

Direct costs can be tied to specific products. The most obvious examples are direct labour and direct materials. Thus we can allocate exactly the cost of bought-in parts to the products into which they are built.

Indirect costs are whatever is left over after direct costs have been allocated. Indirect costs are also called ‘overheads’, and include everything from the managing director’s salary to the rent rates paid for the distribution centre – anything that cannot be allocated directly to a given product.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นทุนทางตรงสามารถเชื่อมโยงผลิตภัณฑ์เฉพาะ ตัวอย่างเห็นได้ชัดที่สุดคือ แรงงานโดยตรงและวัสดุโดยตรง ดังนั้น เราสามารถจัดสรรตรงต้นทุนของชิ้นส่วนในการซื้อผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาสร้างขึ้น ต้นทุนทางอ้อมเป็นสิ่งที่เหลือไว้หลังจากที่ได้ปันส่วนต้นทุนทางตรง ต้นทุนทางอ้อมเรียกว่า 'วัสดุ' และรวมทุกอย่างจากเงินเดือนของผู้บริหารที่อัตราค่าเช่าที่ชำระสำหรับศูนย์กระจายสินค้า – อะไรที่ไม่สามารถปันส่วนโดยตรงกับผลิตภัณฑ์ที่ระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าใช้จ่ายโดยตรงสามารถเชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดมากที่สุดคือแรงงานและตรงวัตถุดิบทางตรง ดังนั้นเราจึงสามารถจัดสรรว่าค่าใช้จ่ายของซื้อในส่วนกับผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่พวกเขาสร้างขึ้น. the ต้นทุนทางอ้อมเป็นสิ่งที่เหลือหลังจากค่าใช้จ่ายโดยตรงได้รับการจัดสรร ต้นทุนทางอ้อมจะเรียกว่า 'ค่าใช้จ่าย' และรวมทุกอย่างจากเงินเดือนของกรรมการผู้จัดการกับอัตราค่าเช่าที่จ่ายสำหรับศูนย์กระจายสินค้า - สิ่งที่ไม่สามารถได้รับการจัดสรรโดยตรงกับผลิตภัณฑ์ที่กำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นทุนที่สามารถเชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดคือ แรงงานทางตรง และวัสดุโดยตรง ดังนั้น เราสามารถจัดสรรตรงต้นทุนซื้อในส่วนผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาสร้างขึ้นต้นทุน ทางอ้อมเป็นสิ่งที่หลงเหลือหลังต้นทุนทางตรง มีการจัดสรร ต้นทุน ทางอ้อมจะเรียกว่า " พรึ่บ " , และรวมถึงทุกอย่างจากเงินเดือนกรรมการผู้จัดการเพื่อให้เช่า อัตราการจ่ายเงินสำหรับการกระจายศูนย์–อะไรที่ไม่สามารถจัดสรรได้โดยตรงเพื่อให้ผลิตภัณฑ์