¢<56rr,felt very worried about the

¢
<
56
rr,
felt very worried about the otential -1 u l. , '
(Crocetti et al., 2001). In aL;ing;;1>l-:33,-|l'I;lt:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

¢<56rr,felt very worried about the otential -1 u l. , '(Crocetti et al., 2001). In aL;ing;;1><>l-:33,-|l'I;lt:<§;,:h_;()y,,_6()f;5Z’:‘;:fparents were found to be very worried about childhood feverparticularly when fever was the only symptom (500,, ct 31,Z003l~ High temPeratu.-es and fear of serious illness report:edly increased levels of parental concern in Australia (Walshet al., Z007). In a recent UK study, 65% of parents expressed°X°@Ptl°nallY high levels of worry about fever and its potentialC°mPliC3ti°Y15, resulting in frequent use of antipyretics or non-evidence-based management, such as Sponge baths or home.opathy (Purssell, 2009).Although childhood fever is an extremely common clin-ical presentation in Taiwan and often prompts parents toseek medical assistance, empirical studies of fever phobia inTaiwan are lacking. A single study evaluated fever knowl-edge in the general public in Taiwan in 1978 (Su, 1978). Inthis study, 30% of participants did not know the correctdefinition of fever, 64% believed that high body temperatureshould be reduced irrunediately, and two thirds believed thatheavier clothes should be worn in the event of a fever. Overil- the past 30 years, the amount and accessibility of informationzni)./e:hre)1’t‘1‘$’8~'1‘.available to the general public have increased significantly;however, whether there has also been a commensurate in-รอยจีบบนไข้ผู้ปกครองเข้าใจไม่ชัดเจน ในการล่าศึกษาความรู้การตรวจไข้และจัดการในfants, 64.3% ของมารดาเจ้าเชื่อว่าอุณหภูมิร่างกายที่-ture จะอย่างต่อเนื่องยกระดับผลไม้ไม่ได้กำหนด และ 64.3% ที่กังวลเกี่ยวกับศักยภาพสมองเขื่อน -อายุ (หยวน ZOIO) ในการศึกษาของหยวน ไต้หวันแม่ 5.6 เท่านั้นกับทารกภายใต้อายุ 1 ปีได้ศึกษา vผู้ปกครองไต้หวันยังคงมีอาการกลัวไข้ ถ้าเป็นเช่นนั้น สิ่งthgir Specjfig ggneerns บ้าง การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความรู้โดยผู้ปกครอง ความกังวล และการจัดการของเด็ก-ควันไข้และปัจจัยที่เกี่ยวข้องใน T1ll\'Jll -_._~42EP'Q

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

¢ <56 RR, รู้สึกกังวลมากเกี่ยวกับ otential -1 ลิตรยู '(Crocetti et al., 2001) ในอัล; ไอเอ็นจี ;; 1> <> l-: 33, - | แมงฉัน; ลิตร: <§;: เอช _ () Y ,, _ 6 () ฉ; 5Z ':' ;: ฉพ่อแม่พบว่ามีมากกังวลเกี่ยวกับไข้ในวัยเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีไข้เป็นอาการเท่านั้น (500 ,, กะรัต 31 Z003l ~ สูง temperatu - เอสและความกลัวของรายงานการเจ็บป่วยที่รุนแรง. ระดับที่เพิ่มขึ้นของความกังวล edly ผู้ปกครองในประเทศออสเตรเลีย(วอลช์, et al , Z007.) ในการศึกษาในสหราชอาณาจักรที่ผ่านมา 65% ของพ่อแม่แสดงความ°° X @ Ptl ° Nally ระดับสูงของความวิตกกังวลเกี่ยวกับไข้และศักยภาพของC ° mPliC3ti ° Y15 ส่งผลให้การใช้งานบ่อยของยาลดไข้หรือไม่จัดการตามหลักฐานเช่นอาบน้ำฟองน้ำหรือที่บ้าน. opathy (Purssell 2009). แม้ว่าไข้ในวัยเด็กเป็นเรื่องธรรมดามาก clin- นำเสนอ iCal ในไต้หวันและมักจะแจ้งให้ผู้ปกครองที่จะขอความช่วยเหลือทางการแพทย์การศึกษาเชิงประจักษ์ของความหวาดกลัวไข้ในไต้หวันจะขาด. การศึกษาเดียว ประเมินไข้ความรู้ขอบในประชาชนทั่วไปในไต้หวันในปี1978 (ซู 1978). ในการศึกษาครั้งนี้30% ของผู้เข้าร่วมไม่ทราบว่าถูกต้องไฟเดอnition ไข้ 64% เชื่อว่าอุณหภูมิของร่างกายสูงควรจะลดลงirrunediately และสอง สามเชื่อว่าเสื้อผ้าหนักควรจะสวมใส่ในกรณีที่มีไข้ กว่าil- ที่ผ่านมา 30 ปีจำนวนเงินและการเข้าถึงข้อมูลสังกะสีi). / E: เอชอีกครั้ง) 1 't'1' $ '8 ~'






























. 1
'ให้บริการแก่ประชาชนทั่วไปได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญแต่ไม่ว่าจะมียังได้รับความหรอยพับของผู้ปกครองในการทำความเข้าใจของโรคยังไม่ชัดเจน ในที่ผ่านมาการศึกษาตรวจสอบความรู้ที่มีไข้และการจัดการของหfants, 64.3% ของมารดาพื้นเมืองเชื่อว่าอุณหภูมิร่างกายture จะได้รับการยกระดับอย่างต่อเนื่องถ้าไข้ไม่ได้รับและ64.3% มีความกังวลเกี่ยวกับความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นในสมองอายุ(หยวน ZOIO ) ในการศึกษาของหยวนเพียง 5.6 แม่ชาวไต้หวันที่มีทารกอายุต่ำกว่า1 ปีมีการศึกษา โวลต์ทำพ่อแม่ชาวไต้หวันยังคงมีความหวาดกลัวไข้? ถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่เป็น thgir Specj ไฟกรัม ggneerns? การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรู้ผู้ปกครองกังวลและการจัดการของChild-ไข้เครื่องดูดควันและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในT1ll \ 'Jll- _._ ~ 4












2EP'Q

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

¢
<
0
RR
รู้สึกกังวลมากเกี่ยวกับ otential - 1 u L '
( crocetti et al . , 2001 ) ไอเอ็นจีใน Al ; ; ; 1 > < > l - : 33 - | l'i ; มัน : < § ; : h_ ; ( ) Y , _6() F ; 5z ' : ' ; f
พ่อแม่พบเป็นกังวลมากเกี่ยวกับวัยเด็กไข้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไข้คืออาการเท่านั้น 500 , CT 31
z003l ~ สูง temperatu N - ES และความกลัวของการเจ็บป่วยร้ายแรง รายงาน :
edly เพิ่มระดับความกังวลของผู้ปกครองในออสเตรเลีย ( วอลช์
et al . ,z007 ) ในการศึกษาใน UK ล่าสุด , 65% ของพ่อแม่ที่แสดงออก
/ X / @ / PTL แนลลี่สูงระดับของห่วงไข้เลือดออก และศักยภาพ
c / mplic3ti ° y15 ส่งผลให้บ่อย ๆ ใช้ยาลดไข้หรือไม่ -
ใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ในการจัดการ เช่นอาบน้ำ ฟองน้ำ หรือบ้าน opathy

( purssell , 2009 ) แม้ว่าเด็กไข้มากทั่วไปสำหรับ -
โดยนำเสนอในไต้หวัน และมักจะแจ้งให้พ่อแม่

แสวงหาความช่วยเหลือทางการแพทย์ การศึกษาเชิงประจักษ์ของความหวาดกลัวในไข้
ไต้หวันจะขาด เดียวศึกษาการประเมินไข้ knowl -
ขอบในประชาชนทั่วไปในไต้หวันในปี 1978 ( ซู , 1978 ) ใน
การศึกษา 30 เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ไม่ทราบถูกต้อง
เดอ จึง nition ของไข้ , 64% เชื่อว่า
อุณหภูมิของร่างกายสูง ควรลด irrunediately และสองในสามเชื่อว่า
เสื้อผ้าหนักควรใส่ในกรณีที่มีไข้
อิล - กว่า 30 ปีที่ผ่านมา ปริมาณ และการเข้าถึงข้อมูล

ผมสังกะสี )
/ E

Re : H '
1
) T ' 1 ' $ ' 8 ~ ' < T "
1 .
ใช้ได้กับประชาชนทั่วไปได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ;
แต่ไม่ว่าจะมี ยังได้รับสมน้ำสมเนื้อใน -
รอยพับในความเข้าใจของผู้ปกครองไข้ไม่ชัดเจน ในล่าสุด
การศึกษาความรู้และการจัดการของไข้ใน -
fants 64.3 % ของมารดา , พื้นเมืองเชื่อว่าร่างกายสีฝุ่น -
จริงจะเป็นอย่างสูงถ้ายาลดไข้ไม่ได้
ได้รับและ 64.3 % กังวลเกี่ยวกับศักยภาพสมองเขื่อน -
อายุ ( หยวน zoio ) ในการศึกษาของหยวน ไต้หวัน เพียง 5.6 มารดา
กับทารกตามอายุ 1 ปี พบว่า V
พ่อแม่ชาวไต้หวันยังมีไข้ความหวาดกลัว ? ถ้าเป็นเช่นนั้นอะไรคือ thgir specj จึง ggneerns
G ? การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา
ความรู้ ผู้ปกครองกังวลและการจัดการของเด็ก -
ดูดไข้และปัจจัยที่เกี่ยวข้องใน t1ll 'jll -
_ . _ ~ 4 < O ! : " $ > 2ep'q