A man's genius is always, in the be

A man's genius is always, in the beginning of life, as much unknown to himself as to others; and
it is only after frequent trials, attended with success, that he dares think himself equal to those
undertakings, in which those, who have succeeded, have fixed the admiration of mankind. If his
own nation be already possessed of many models of eloquence, he naturally compares his own
juvenile exercises with these; and being sensible of the great disproportion, is discouraged from
any farther attempts, and never aims at a rivalship with those authors, whom he so much
admires. A noble emulation is the source of every excellence. Admiration and modesty naturally
extinguish this emulation. And no one is so liable to an excess of admiration and modesty, as a
truly great genius.
I.
XIV.46

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัจฉริยะของมนุษย์อยู่เสมอ ในการเริ่มต้นของชีวิต เป็นมากไม่รู้จักตนเองกับผู้อื่น และก็หลังจากทดลองบ่อย ร่วมกับความสำเร็จ ที่เขากล้าคิดว่า ตัวเองเท่าที่ท่าน ผู้ ประสบความสำเร็จ มีคงชื่นชมของมนุษยชาติ ถ้าเขาแล้วจะต้องมีประเทศของตัวเองของ eloquence หลายแบบ เขาธรรมชาติเปรียบเทียบของเขาเองเยาวชนฝึกซ้อมกับเหล่านี้ และเหมาะสมของสัดส่วนดี ไม่ย่อท้อจากใด ๆ ความพยายามมากขึ้น และไม่มีวัตถุประสงค์ที่ rivalship กับผู้เขียนเหล่านั้น ซึ่งเขามากต่อศาสนา จำลองสูงส่งเป็นมาของความเป็นเลิศทุก โมเดสตี้และชื่นชมธรรมชาติดับนี้จำลอง และไม่มีใครให้ต้องเสียภาษีมากเกินชื่นชมและโมเดสตี้ เป็นการอัจฉริยะอย่างแท้จริงมากฉันXIV.46

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัจฉริยะของมนุษย์อยู่เสมอในการเริ่มต้นของชีวิตที่มากที่สุดเท่าที่ไม่รู้จักตัวเองว่าเป็นกับคนอื่น ๆ ; และมันก็เป็นเพียงหลังจากการทดลองที่พบบ่อยร่วมกับความสำเร็จที่เขากล้าคิดว่าตัวเองมีค่าเท่ากับผู้ประกอบซึ่งในผู้ที่ได้ประสบความสำเร็จได้รับการแก้ไขความชื่นชมของมนุษยชาติ ถ้าเขาประเทศของตัวเองถูกครอบงำแล้วหลายรุ่นของคารมคมคายเขาเปรียบเทียบตามธรรมชาติของตัวเองออกกำลังกายกับเด็กและเยาวชนเหล่านี้ และความเหมาะสมของความแตกต่างที่ดีเป็นกำลังใจจากความพยายามใด ๆ ที่ไกลออกไปและไม่เคยมีจุดมุ่งหมายที่ rivalship กับผู้เขียนซึ่งเขามากชื่นชม จำลองที่มีเกียรติเป็นที่มาของความเป็นเลิศทุก เจียมเนื้อเจียมตัวและชื่นชมธรรมชาติดับจำลองนี้ และไม่มีใครจึงเป็นแนวโน้มที่จะเกินความชื่นชมและเจียมเนื้อเจียมตัวที่เป็นอัจฉริยะที่ดีอย่างแท้จริง. I. XIV.46

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัจฉริยะของมนุษย์อยู่เสมอ ในช่วงแรกของชีวิตมาก ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนอื่น และมันเป็นเพียงการทดลองบ่อย
หลังจากเข้าร่วมกับความสำเร็จที่เขาบังอาจคิดว่าตัวเองเท่านั้น
เเละ ซึ่งผู้ที่ได้ประสบความสำเร็จ คงชื่นชมของมนุษยชาติ ถ้าเขาได้ครอบครองแล้ว
ประเทศเองหลายรุ่นของภารดี เขาย่อมเปรียบเทียบของตัวเอง
แบบฝึกหัดเด็กและเยาวชนเหล่านี้ และอ่อนไหวของว่า สัดส่วนดี จะท้อจาก
พยายามไกลออกไปและไม่เคยมีจุดมุ่งหมายที่ rivalship กับผู้เขียน ผู้ที่เขาชื่นชมมาก
. เป็นทางโนเบิลเป็นแหล่งของทุกความเป็นเลิศ ชื่นชมและความอ่อนน้อมตามธรรมชาติ
ดับการแข่งขันนี้ และไม่มีใครให้ต้องรับผิดเกินความชื่นชมและความเป็นอัจฉริยะมากจริงๆ
.
. .
xiv.46