Montelo’s corpse lay there on the g

Montelo’s corpse lay there on the ground. This area was utterly silent and still, with only the constant howling of the cold wind.

Linley collected the gold badge, a smile on his face. “This is the second gold badge we acquired in this battle!” In this moment, the only thing Linley could see was this gold badge. As for Montelo’s defensive Sovereign artifact, Linley’s glance swept directly past it. This defensive Sovereign artifact would be reclaimed by the Sovereign later.

Bebe ran over, saying excitedly, “Boss, the second one! Earlier, when that green-haired woman died, the badge was Reisgem’s. This one is ours. Now, we have a total of four commander badges!”

“Right, four! My father, Boss Yale, George, and Delia’s older brother. We have enough already!” Linley let out a long sigh of relief.

Bebe grinned as well.

“Boss, do you think Grandpa Doehring can be brought back to life?” Bebe suddenly said.

Linley was stunned.

“Grandpa Doehring?” Within Linley’s mind, the events from two thousand years ago suddenly reappeared. At that time, he was just an ordinary child, a youth whom Grandpa Doehring gave guidance to, helping him to steadily grow.

In Linley’s life, Grandpa Doehring and Bebe held extremely important places. Whether thousands of years, ten thousand years, or even more time passed, Linley would never forget Grandpa Doehring. The death of Grandpa Doehring was a scar embedded deep within Linley’s heart, an eternal regret.

“Grandpa Doehring’s soul dissipated.” Linley said with a sigh.

“If a person’s soul dissipates, does that mean they can’t come back to life again?” Bebe was rather unwilling to accept this.

“Only when the soul remains alive can one reform into an undead.” Linley shook his head. “Bebe, enough of this. Let’s go find Reihom and Reisgem.”

Grandpa Doehring’s death…each time this scab was picked at, Linley felt agonized and miserable.

“Alright.” Bebe stopped discussing this, immediately following Linley towards the direction of a powerful surge of Sovereign power.

Next to a desolate mountain, Reihom and Chauswey were undergoing a major battle.

Reihom had already transformed into a ten meter tall giant, his entire body like steel. A king amongst the race of World Titans!

Reihom’s fierce, sharp gaze stared towards the little fellow before him. His two arms were like meteors, crashing down again and again. Or he stomped down, or kicked, or stepped…simple motions, but each one caused space to tremble and fracture. The earth itself was constantly rising up and sinking down, obeying Reihom’s wishes.

“Whooosh.” Chauswey continuously dodged, flashing about.

“This big fellow’s attacks are too strong, in particular after he transformed. My speed is inferior to his.” Chauswey was extremely panicked, and the white light around his body continuously flowed out, like strands of silk, protecting him perfectly. “I’ll only have one chance. I have to succeed.”

Suddenly…

Six white ribbons of light shot straight towards Reihom’s chest. Reihom’s giant hand suddenly slapped over in a dance, and of the six ribbons of white light, five of them coiled around Reihom’s right elbow, while the one remaining white ribbon transformed from being as soft as lace to as sharp as a the tip of a sword. It shot towards Reihom’s chest!

“RAAAAAAAAAAAWR!”

The enormous Reihom suddenly let out an enraged bellow, his howl causing space itself to visibly ripple. The ‘fist’ on his body suddenly became filled with all sorts of golden magical runes which suddenly lit up. A brilliant golden light spread out from every single magical rune, and Reihom suddenly swung his fist over, smashing through this white ribbons.

Chauswey’s face instantly changed. “How is that possible?”

“Clang!” The white ribbon piercing towards Reihom’s chest only went in slightly, but at a certain depth, it was unable to penetrate any further.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศพของ Montelo มีวางบนพื้นดิน พื้นที่นี้ถูกโคตร เงียบงัน ด้วยเท่านั้น คงเห่าหอนลมเย็นLinley รวบรวมป้ายทอง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา "นี่คือป้ายทองสองเรามาในการต่อสู้นี้" ในช่วงเวลานี้ สิ่งเดียวที่เห็น Linley คือ ป้ายทองนี้ ส่วนของ Montelo ป้องกันอธิปไตยสิ่งประดิษฐ์ คร่าว ๆ ของ Linley กวาดโดยตรงเลยก็ สิ่งประดิษฐ์การอธิปไตยป้องกันนี้จะสามารถเรียกคืน โดยพ่อในภายหลังแจ็คกี้วิ่งผ่าน พูดขึ้ง "เจ้านาย สอง ก่อนหน้านี้ เมื่อผู้หญิงคนนั้นสีเขียว haired ตาย ป้ายชื่อพนักงานได้ของ Reisgem อันนี้เป็นของเรา ตอนนี้ เรามีจำนวน 4 ป้ายผู้บัญชาการ""ขวา สี่ พ่อ พี่บอสเยล จอร์จ และของ Delia เรามีพอแล้ว! " Linley ให้ออกแยกกันยาวอย่างโล่งอกแจ็คกี้ grinned เช่น"เจ้านาย คุณคิดว่า สามารถนำ Doehring ปู่กลับชีวิต" แจ็คกี้ก็กล่าวว่าLinley ได้ตะลึง"ปู่ Doehring" ภายในจิตใจของ Linley เหตุการณ์จากสองหมื่นปีก็ reappeared ในเวลานั้น เขาเป็นเพียงผิดปกติเด็ก เยาวชนที่ปู่ Doehring ให้คำแนะนำ ช่วยให้เขาเติบโตอย่างต่อเนื่องในชีวิตของ Linley ปู่ Doehring และแจ็คกี้จัดสถานสำคัญมาก ว่าพันปี หมื่นปี เวลายิ่งผ่านไป Linley จะไม่มีวันลืมปู่ Doehring การตายของปู่ Doehring ได้แผลที่ฝังลึกภายในหัวใจของ Linley ริเกร็ตเป็นนิรันดร์"เสียชีวิตปู่ Doehring dissipated จ่าย" Linley กล่าวว่า มีการแยกกัน"ถ้าจิตใจของคน dissipates ไม่ที่หมายถึง พวกเขาไม่สามารถกลับมาชีวิตอีกครั้ง" แจ็คกี้ได้แต่จำยอมยอมรับนี้"เมื่อจิตวิญญาณยังคงมีชีวิตอยู่ ได้ปฏิรูปหนึ่งเข้าไปในตัวปราสาท" Linley จับศีรษะของเขา "แจ็คกี้ พอนี้ ลองไปหา Reihom และ Reisgem"ปู่ Doehring ตาย...กัน scab นี้มารับที่ Linley รู้สึกอนาถ และ agonized"ครับ" แจ็คกี้หยุดสนทนานี้ ต่อ Linley ต่อทิศทางของคลื่นที่มีประสิทธิภาพของอำนาจอธิปไตยติดภูเขาอ้างว้าง Reihom และ Chauswey ได้ระหว่างการต่อสู้ที่สำคัญReihom ได้แล้วแปลงเป็นยักษ์ใหญ่ 10 เมตรสูง ร่างกายของเขาทั้งหมดเช่นเหล็ก พระมหากษัตริย์ท่ามกลางการแข่งขันของโลก Titansสายตาของ Reihom รุนแรง คมเริ่มต่อเพื่อนเล็กน้อยก่อนที่เขา แขนทั้งสองของเขาเช่นอุกกาบาต crashing ลงอีกได้ หรือเขา stomped ลง หรือเตะ หรือก้าว...ดังง่าย แต่ละเกิดพื้นที่สั่นเครือ และร้าว โลกตัวเองได้ตลอดเวลาขึ้น และจมลง ก็ความปรารถนาของ Reihom"Whooosh" Chauswey dodged อย่างต่อเนื่อง กระพริบเกี่ยวกับ"คนนี้ใหญ่โจมตีได้แข็งแกร่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาเปลี่ยน ความเร็วของฉันไม่น้อยกับ" Chauswey ถูกมากพอ และแสงสีขาวรอบ ๆ ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องไหลออก เช่น strands ของผ้าไหม ปกป้องเขาอย่างสมบูรณ์แบบ "ฉันจะมีเพียงโอกาสหนึ่ง แล้วจะประสบความสำเร็จ"Suddenly…Six white ribbons of light shot straight towards Reihom’s chest. Reihom’s giant hand suddenly slapped over in a dance, and of the six ribbons of white light, five of them coiled around Reihom’s right elbow, while the one remaining white ribbon transformed from being as soft as lace to as sharp as a the tip of a sword. It shot towards Reihom’s chest!“RAAAAAAAAAAAWR!”The enormous Reihom suddenly let out an enraged bellow, his howl causing space itself to visibly ripple. The ‘fist’ on his body suddenly became filled with all sorts of golden magical runes which suddenly lit up. A brilliant golden light spread out from every single magical rune, and Reihom suddenly swung his fist over, smashing through this white ribbons.Chauswey’s face instantly changed. “How is that possible?”“Clang!” The white ribbon piercing towards Reihom’s chest only went in slightly, but at a certain depth, it was unable to penetrate any further.