Efficiency problems in the allocati

Efficiency problems in the allocation of natural capital resources arise because of
externalities that are familiar to natural resource and environmental economists. If a scarce natural resource is nevertheless freely available for the taking (open access), it will be overexploited
and incentives to invest in better protection and management will be lacking. If social
mechanisms for internalizing the costs of environmental degradation are lacking, then waste
production will be excessive and investments in waste byproducts management and
environmental remediation will be deficient.
Development theory has its own list of growth-retarding market and institutional failures
to add to the above list. Prominent examples include excessive investment costs because of
capital market failures; under-investment in human capital; inadequate infrastructure provision
(by public or private actors); and a variety of product market distortions. There are important
potential interactions between the two sets of market and institutional failures. In particular, high
costs of other investments, limited employment opportunities, and subsidies to certain output
sectors all may accelerate natural capital depletion beyond efficient levels. Both sets of market
and institutional failures thus admit the possibility of win-win improvements. Corrections of
distortions in the allocation of natural capital can stimulate economic progress and enhance
human welfare as well as protecting the environment per se. Correcting other failures can in a
number of cases also lower costly pressure on natural capital.5
The next three sections of the paper discuss and illustrate diagrammatically important
links between the natural and economic worlds for three sectors of the economy: agriculture,
forestry, and manufactures (industry). The first two sectors obviously depend heavily on
"natural capital" and also can have substantial environmental implications. For manufactures the
dependence on the natural world is somewhat less direct but no less important.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพในการจัดสรรทรัพยากรด้านทุนธรรมชาติเกิดขึ้นเนื่องจาก
ผลกระทบภายนอกที่คุ้นเคยกับทรัพยากรธรรมชาติและนักเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อม ถ้าขาดแคลนทรัพยากรธรรมชาติ เป็นยังคงที่มีอิสระสำหรับการ ( เปิด ) ก็จะ overexploited
และแรงจูงใจที่จะลงทุนในการป้องกันการจัดการดี และจะขาด ถ้าสังคม
กลไกเก็บกดต้นทุนของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมจะขาด แล้วขยะ
จะผลิตมากเกินไป และการลงทุนในการจัดการของเสียและผลพลอยได้
การฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม จะขาด ทฤษฎีการพัฒนามีรายการของตัวเองของการเจริญเติบโตของการตลาดและสถาบันความล้มเหลว
ที่จะเพิ่มในรายการข้างต้น ตัวอย่างที่โดดเด่นรวมถึงค่าใช้จ่ายในการลงทุนมากเกินไป เพราะ
ความล้มเหลวของระบบตลาดทุน ภายใต้การลงทุนในทุนมนุษย์ด้านการจัดการโครงสร้างพื้นฐาน ;
( สาธารณะหรือส่วนตัวนักแสดง ) และความหลากหลายของการบิดเบือนตลาดผลิตภัณฑ์ มีปฏิสัมพันธ์ที่มีศักยภาพสำคัญ
ระหว่างสองชุดของตลาดและความล้มเหลวของสถาบัน โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายสูง
การลงทุนอื่น ๆ โอกาสการจ้างงาน จำกัด , และเงินอุดหนุน

ออกแน่นอนทุกภาคส่วนอาจเร่งพร่องทุนธรรมชาติเกินกว่าระดับอย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งชุดของตลาด
และความล้มเหลวของสถาบันจึงยอมรับความเป็นไปได้ของการปรับปรุงชนะชนะ การแก้ไขของ
บิดเบือนในการจัดสรรทุนธรรมชาติสามารถกระตุ้นความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ และเพิ่ม
สวัสดิการมนุษย์เช่นเดียวกับการปกป้องสิ่งแวดล้อมต่อเซ การแก้ไขความล้มเหลวอื่น ๆใน
จำนวนของกรณีลดแรงดันในราคาแพง ทุนธรรมชาติ 5
3 ส่วนของกระดาษได้หารือและแสดงให้เห็นถึง diagrammatically สำคัญ
การเชื่อมโยงระหว่างโลกธรรมชาติและเศรษฐกิจทั้งสามภาคของเศรษฐกิจการเกษตร ,
ป่าไม้ และผลิต ( อุตสาหกรรม ) สองภาคก่อนอย่างเห็นได้ชัดขึ้นอยู่กับหนักใน
" ทุนธรรมชาติ " และยังสามารถมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างมาก ผู้ผลิต
พึ่งพาธรรมชาติค่อนข้างน้อยโดยตรง แต่ไม่มีความสำคัญน้อยกว่า