The conservation status of a specie

The conservation status of a species indicates the likelihood that it will become extinct. Many factors are considered when assessing the conservation status of a species; e.g., such statistics as the number remaining, the overall increase or decrease in the population over time, breeding success rates, or known threats.[2] The IUCN Red List of Threatened Species is the best-known worldwide conservation status listing and ranking system.[3]
Over 40% of species are estimated to be at risk extinction.[4] Internationally, 199 countries have signed an accord to create Biodiversity Action Plans that will protect endangered and other threatened species. In the United States this plan is usually called a species Recovery Plan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานะการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่แสดงให้เห็นความเป็นไปได้ว่ามันจะกลายเป็นสูญพันธุ์ หลายปัจจัยที่ต้องพิจารณาในการประเมินสถานะการอนุรักษ์สายพันธุ์; เช่นสถิติเช่นจำนวนที่เหลือโดยรวมเพิ่มขึ้นหรือลดลงของประชากรในช่วงเวลาที่อัตราความสำเร็จในการเพาะพันธุ์หรือภัยคุกคามที่รู้จักกัน[2] รายการ IUCN สีแดงของสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามเป็นสถานะที่ดีที่สุดที่รู้จักกันทั่วโลกในการอนุรักษ์และการจัดอันดับรายชื่อระบบ. [3]
กว่า 40% ของสายพันธุ์ที่คาดว่าจะมีความเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์. [4] นานาชาติ 199 ประเทศได้ลงนามใน สอดคล้องในการสร้างแผนปฏิบัติการความหลากหลายทางชีวภาพที่จะป้องกันภัยคุกคามใกล้สูญพันธุ์และอื่น ๆในประเทศสหรัฐอเมริกาแผนนี้มักจะเรียกว่าแผนฟื้นฟูสายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานะการอนุรักษ์พันธุ์บ่งชี้ว่า โอกาสที่มันจะกลายเป็นสูญ หลายปัจจัยจะพิจารณาเมื่อประเมินสถานะอนุรักษ์พันธุ์ เช่น สถิติดังกล่าวเป็นจำนวนคงเหลือ โดยรวมเพิ่ม หรือลดในประชากรมากกว่าเวลา อัตราความสำเร็จเพาะพันธุ์ หรือภัยคุกคาม[2] การเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติแดงรายการของคุกคามชนิดสถานะการอนุรักษ์ทั่วโลกรู้จักรายการ และระบบการจัดอันดับได้[3]
กว่าประมาณ 40% ของสายพันธุ์อย่างเสี่ยงสูญพันธุ์[4] ในระดับสากล 199 ประเทศได้ลงนามสอดคล้องเพื่อสร้างความหลากหลายทางชีวภาพแผนการดำเนินการปกป้องพันธุ์คามใกล้สูญพันธุ์ และอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา แผนนี้คือมักจะเรียกว่าชนิดแผนกู้คืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานะการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่บ่งชี้ถึงความคล้ายคลึงที่จะสูญพันธุ์ ได้รับการพิจารณาให้เป็นปัจจัยจำนวนมากเมื่อทำการประเมินสถานะการอนุรักษ์สายพันธุ์เช่นสถิติเช่นหมายเลขที่เหลือเพิ่มขึ้นหรือลดลงในจำนวนประชากรที่มากกว่าเวลาผสมพันธุ์อัตราความสำเร็จหรือ ภัย คุกคามที่ทราบ[ 2 ]ที่สีแดงหรือ IUCN รายการของถูกคุกคามสายพันธุ์คือที่ตั้งที่ดีเยี่ยมที่เป็นที่รู้จักทั่วโลกการอนุรักษ์สถานะรายการและการจัดอันดับระบบ[ 3 ]
มากกว่า 40% ของสายพันธุ์คาดว่าจะอยู่ในความเสี่ยงการสูญพันธุ์.[ 4 ]ในระดับสากล, 199 ประเทศได้ลงนามกันในการสร้างความหลากหลายทาง ชีวภาพ การดำเนินการมีแผนที่จะปกป้องใกล้จะสูญพันธุ์และถูกคุกคามสายพันธุ์อื่นๆ.ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่เรียกว่าแผนการนี้เป็นแผนการกู้คืนสายพันธุ์ที่โดยปกติแล้ว