In the middle of the vast plain was

In the middle of the vast plain was a highway stretching far to the North. Although it was called a highway, it was actually just ground without weeds since it had been treaded on so many times, thus it naturally became a road. Since there’s no such thing as a suspension in carriages of this world, the carriage crew would surely have sore butts by the time they reached their destination.

Suddenly, a shadow ran through the uneven road at an unbelievable speed. On its black body were two wheels advancing forward on the uneven road, carrying silhouettes of three people.

They are Hajime, Yue, and Shia. They moved on the highway at a speed incomparable to the time when they were at the bottom of the Raisen Grand Canyon. It might be more than 80km/h. Because there was nothing to obstruct his magic, the magic-driven two-wheeler’s original specs could be displayed. Their seating order was just as usual: Yue between Hajime’s arms, and Shia at his back. Shia’s rabbit ears were pata pata, fluttering in the wind.

Warm sunlight poured down because of the good weather, and with Yue using her magic to adjust the wind pressure, it could be said it was good weather for touring. In fact, Yue and Shia were feeling the warm sunlight and comfortable wind with their entire bodies, closing their eyes because it felt pleasant.

“Hau~, it’s niice~, Yue-saa~n. We should exchange places when we retuurn~”

“… … That won’t do. This is my spot.”

“Eh~, don’t say that, let us change our places~, it’s nice in the back~”

Shia demanded to Yue that they exchange their seats with a slackened and stretched tone. With an unpleasant face, Hajime looked at Shia’s relaxed face over his shoulder and answered in Yue’s stead.

“You know, you can’t sit in front, right? Also, you’ll only obstruct me. Especially those rabbit ears. They’ll hit my eyes when the wind blows.”

“Ah~, that’s riight~”

“… … It’s not good, she’s almost asleep.”

Apparently, Shia was half-asleep because of how comfortable it was. She laid her head on Hajime’s shoulder with all of her weight. She was also half-asleep when she was talking to Yue before.

“Well, with this pace we only need one day. I’ll go non-stop, so let’s rest when it’s time to rest.”

Just as Hajime had said, Hajime and his party were going to a town only one day away; the town closest to the northern mountain range area where Will’s party undertook the investigation request. They had advanced as is without taking a break, so they would probably arrive at sunset and start searching after a night’s stay in town. The reason they were in a hurry was, of course, the fact that as more time passed, Will’s party’s odds of survival decreased. But because Hajime was being proactive for another person’s sake, Yue was glancing upward with doubt on her face.

Hajime let out a wry smile when he saw Yue adorably incline her neck in between his arms.

“… … Proactive?”

“Aa, it’s better if he’s alive. If it’s like that, he will truly be grateful. After all, problems from the Kingdom and Church are waiting ahead of us. So, isn’t it better to have more support? I don’t want to take care of them one by one, after all.”

“… … I see.”

In fact, he didn’t know what could possibly be done with Ilwa’s support. If anything, the possibility of him being a type of useless support was bigger. But, if it could be acquired with little work, then the work might not be regrettable.

“I have also heard that our destination, the lakeside town, has plenty of rivers. That’s why the town’s outskirts are the continent’s number one rice-producing area.”

“… … Rice farm?”

“Ou, in other words it’s the rice. Rice. It’s the staple food of my hometown, Japan. I haven’t eaten it even once since I came here. So, although I don’t know if it is the same thing or not, I want to hurry to eat it.”

“… … Nn, I also want to eat it… … The town’s name?”

Hajime looked far into the distance while remembering rice dishes. Looking at the Hajime with a content expression plastered across his face, Yue hadn’t yet actually heard of the town’s name and asked him. “Hah”, Hajime was startled, he even was a little embarrassed when he noticed Yue’s gaze. He then replied with a somewhat loud voice to hide his embarrassment.

“It’s the Lakeside Town called Ul.”

* * *

“Haa, there’s no clue today, too… Shimizu-kun, where on earth did you go…”

With her shoulders dropping dejectedly, the person who was walking through Ul’s main street was one of the summoned ones; the teacher, Hatayama Aiko. Her usual cheerfulness was gone. Currently, she was tortured with anxiety and worry, while a gloomy atmosphere hung around her. Somehow the main street’s color, and even the streetlights were dimmer than usual.

“Aiko, don’t be so disappointed. We still don’t know anything. It’s enough to just think he is safe. What can you do if you don’t even believe.”
“That’s right, Ai-chan-sensei. Shimizu-kun’s room didn’t seem to be attacked. So isn’t the probability of him going out on his own be higher? Please stop thinking of just bad things.”

Because Aiko was low-spirited, the commander of Aiko’s exclusive bodyguards; David, and her student; Yuka, called out to her. In her surroundings were the familiar Knights and students. They were also severely worried about Aiko and tried to talk to her.

One of the classmates, Shimizu Yukitoshi had disappeared for a little over two weeks. Aiko and the others had tried to search for him, leaving no stone unturned. However, his whereabouts were still unknown. There had been no sightings in this town, so they had sent messengers to the other towns and villages in the vicinity, but in the end their efforts were still in vain.

Although, at first they thought he was involved in an accident, Shimizu’s room was clean. Shimizu himself was a “Dark Magician,” a class that possessed high aptitude toward dark magic. He also had high aptitude in other magic systems, that was why he couldn’t be done in by the neighborhood thugs. A lot of them thought he left voluntarily.

Moreover, Shimizu was an obedient indoor type who had low sociability. Even among the classmates he didn’t have an especially close friend. It was also surprising that he wanted to be Ai-chan’s bodyguard. Because of that, other than Aiko, the students were sure of his safety. They were more concerned about Aiko, who became more low-spirited as the days passed. There was no need to say how worried her bodyguard Knights were.

Incidentally, they had reported it to the Kingdom and Church, and it seemed like a search party they had organized was coming. Shimizu was a summoned one with talent in magic, unlike the episode with Hajime in which the top management didn’t even take an optimistic view. The search party would arrive in another two to three days.

Because words of concern came one after another, Aiko mentally hit herself. Whether he was involved in an incident or voluntarily disappeared, didn’t matter, it didn’t change the fact that it worried her. However, she must put it aside for now. Now her duty was to cheer up the other students at her side. That’s why, “I am these children’s teacher!”. Aiko took a deep breath then slapped her cheeks with her hands to recover her spirit.

“Everyone, I am sorry for worrying you. It’s just as you said. Nothing would be solved by brooding over it. Shimizu is an excellent magic-user. He’ll surely be okay. Now, let us believe he is safe. Now, for today’s dinner! Let’s eat our fill and prepare for tomorrow!”

Although they knew she was overdoing it, the students obediently replied to her with a shout “Ye~s”, as they cheered up. The Knights were also pleased with her appearance.

KARANh KARANh

When that sound rang out, the door of the inn Aiko and the others were staying at opened. It was the number one inn in Ul. Its name was “Water Fairy Inn”. A long time ago, a pair of husband and wife fairies stayed in Uldeia Lake, and that was the origin of its name. Uldeia Lake was the lake boasted as the largest in the continent, and located on the outskirts of Ul town. Its size was about four times that of Lake Biwa in Japan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างราบใหญ่มีทางหลวงที่ยาวไกลไปทางทิศเหนือ แม้ว่าจะถูกเรียกว่าเป็นทางหลวง ถูกจริง ๆ ดิน โดยไม่มีวัชพืชเนื่องจากมันมี treaded บนมาก ดังนั้น มันเป็นธรรมชาติเป็นถนน เนื่องจากมีสิ่งเช่นระงับในการนับของโลก เรือขนส่งจะมี butts เจ็บตามเวลาจะถึงปลายทางให้แน่นอนทันใดนั้น เงาวิ่งผ่านถนนไม่สม่ำเสมอที่ความเร็วไม่น่าเชื่อ บนร่างกายสีดำมีล้อสองเลื่อนไปข้างหน้าบนถนนไม่สม่ำเสมอ แบก silhouettes สามคนพวกเขามี Hajime ยิว และฮฺ พวกเขาย้ายไปบนไฮเวย์ที่ความเร็วไม่ถึงเวลาเมื่อพวกเขาได้ที่ด้านล่างของ Raisen แกรนด์แคน มันอาจจะมากกว่า 80km/h เนื่องจากไม่มีอะไรขัดขวางเขาวิเศษ สามารถแสดงการขับเคลื่อนกลสองล้อของเดิมรายละเอียด ลำดับการนั่งคือเพียงตามปกติ: ยิวระหว่างของ Hajime แขน และฮฺที่หลังของเขา หูกระต่ายของฮฺต้าต้า fluttering ลมได้แสงแดดอบอุ่น poured ลงเนื่องจากสภาพอากาศที่ดี และ มียิวใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อปรับแรงดันลม พูดอย่างก็อากาศดีสำหรับจักรยานทัวร์ริ่ง ในความเป็นจริง หยูและฮฺได้รู้สึกอบอุ่นแสงแดดและลมสบายกับร่างกายทั้งหมด ปิดตา เพราะมันรู้สึกดี"เฮา ~, เรื่องของสว ~, saa หยู ~ n เราควรแลกเปลี่ยนสถานเมื่อเรา retuurn ~ "“… … ที่จะทำ นี้คือจุดเริ่มต้นของฉัน""เอ๊ะ ~, ไม่ว่า เราเปลี่ยนสถานของเรา ~, มันจะดีในด้านหลัง ~ "ฮฺแค่ให้ยิวว่า พวกเขาแลกเปลี่ยนของพวกเขาที่นั่ง ด้วยโทน slackened และยืด มีหน้าธรรมดา ๆ Hajime ฮฺของผ่อนคลายใบหน้ามองผ่านไหล่ของเขา และตอบในนี้ของยิว"คุณรู้ คุณไม่สามารถนั่งหน้า ขวา ยัง คุณจะเท่านั้นขัดขวางฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่ากระต่ายหู พวกเขาจะตีตาเมื่อลมพัด""อา ~, ก็ riight ~ "“… … ไม่ดี เธอก็เกือบจะหลับ"เห็นได้ชัด ฮฺถูกครึ่งหลับ เพราะว่าสะดวกก็ เธอวางศีรษะของเธอบนไหล่ของ Hajime ด้วยน้ำหนักของเธอ เธอยังครึ่งหลับเมื่อเธอพูดกับยูก่อน"ดี กับก้าวนี้เราจำเป็นหนึ่งวัน ฉันจะไปไม่หยุด พักผ่อนเมื่อถึงเวลาพักผ่อนกัน"เหมือน Hajime ได้กล่าวว่า Hajime และพรรคของเขาเองได้ไปเมืองเพียงหนึ่งวันไป เมืองที่ใกล้เคียงกับบริเวณเทือกเขาทางตอนเหนือที่จะของพรรค undertook คำขอตรวจสอบ พวกเขามีขั้นสูงเป็น โดยไม่มีการแบ่งเป็น ดังนั้นพวกเขาคงจะมาเที่ยว และเริ่มการค้นหาหลังจากพักกลางคืนในตัวเมือง เหตุผลที่พวกเขารีบเร่งได้ แน่นอน ความจริงที่ว่าเวลาที่เพิ่มขึ้นผ่าน ราคาจะเป็นฝ่ายอยู่รอดลดลง แต่เนื่องจากอยู่เชิงรุกสำหรับบุคคลอื่นสาเก Hajime หยูมีทิวทัศน์ขึ้น ด้วยสงสัยในใบหน้าของเธอHajime ให้ออกรอยยิ้ม wry เมื่อเขาเห็นหยู adorably เอียงคอของเธอระหว่างแขนของเขา“… … เชิงรุก""เอเอ ก็ดีถ้าเขามีชีวิตอยู่ ถ้ามันเป็นเช่นนั้น อย่างแท้จริงจะขอบคุณ หลังจากที่ทุก ปัญหาจากราชอาณาจักรและคริสตจักรกำลังรออยู่ข้างหน้าเรา ดังนั้น ไม่ได้ดีกว่าการสนับสนุนเพิ่มเติม ไม่อยากดูแลหนึ่ง หลังจากทั้งหมด"“… … อืมม"ในความเป็นจริง เขาไม่รู้อะไรอาจทำ ด้วยการสนับสนุนของ Ilwa หากมีสิ่งใด เป็นไปได้ของเขาเป็นชนิดของการสนับสนุนไม่ถูกใหญ่ แต่ ถ้ามันไม่มากับงานน้อย แล้วงานอาจไม่พอ"ฉันได้ยังได้ยินว่า ปลายทางของเรา เมืองเลคไซด์ มีแม่น้ำมากมาย ที่มีเหตุผลของทวีปเป็นชานเมืองของเลขหนึ่งพื้นที่ผลิตข้าว"“… … นา""อู กล่าวได้ข้าว ข้าว อาหารหลักของบ้านของฉัน ญี่ปุ่นได้ ฉันไม่ได้กินมันแม้แต่ครั้งเดียวนับตั้งแต่ผมมาที่นี่ ดังนั้น แม้ว่าฉันไม่รู้ว่า มันเป็นสิ่งเดียวกัน หรือไม่ ต้องการรีบไปกินกัน"“… … Nn ยังอยากจะกินมัน... ... ของเมืองชื่อ"Hajime ที่มองการไกลเป็นระยะทางขณะจำจานข้าว มองที่ Hajime ที่ มีนิพจน์เนื้อหาที่ปูนทั่วใบหน้าของเขา ยิวไม่ได้ยังจริงได้ยินชื่อของเมือง และขอให้เขา "ไร" Hajime ถูก startled แม้เขาอายเล็กน้อยเมื่อเขาสังเกตเห็นยิวของมอง เขาแล้วตอบกลับ ด้วยเสียงค่อนข้างดังซ่อนความลำบากใจของเขา"มันเป็นเมืองริมทะเลสาบที่เรียกว่า Ul"* * *"ห้า มีงำวันนี้ เกินไป... ชิมิซุ-kun บนโลกไม่ได้จะไปไหน..."มีไหล่ของเธอปล่อย dejectedly บุคคลที่เดินผ่านถนนสายหลักของ Ul ได้หนึ่งคน summoned ครู Hatayama Aiko Cheerfulness ปกติของเธอได้หายไป ขณะนี้ เธอทรมานสู่ความวิตกกังวลและความกังวล ในขณะที่บรรยากาศมืดมนแขวนรอบ ๆ เธอ อย่างใด สีของถนนสายหลัก และแม้แต่ริมถนนก็หรี่กว่าปกติ" Aiko ไม่ช๊อบ เรายังไม่รู้อะไร มันก็พอเพียงคิดว่า ยังปลอดภัย อย่างไรถ้าคุณไม่ได้เชื่อ""ที่อยู่ด้านขวา ไอจันอาจารย์ ชิมิซุ-kun ห้องไม่ดูเหมือนจะถูกโจมตี ดังนั้น ไม่น่าเป็นของเขาไปออกในตนจะสูง โปรดหยุดคิดสิ่งไม่ดีเพียง"เนื่องจาก Aiko low-spirited บัญชาการ Aiko ของเฉพาะปืน David และนักศึกษาของเธอ ยูกะมา เรียกมาเพื่อเธอ ในสภาพแวดล้อมของเธอถูกอัศวินและนักเรียนคุ้นเคย พวกเขาได้อย่างรุนแรงกังวล Aiko และพยายามพูดคุยกับเธอหนึ่งของมล ชิมิซุ Yukitoshi ได้หายไปนานกว่าสองสัปดาห์ Aiko และคนอื่น ๆ ได้ลองไปหาเขา หิน unturned ไม่ออก อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งของเขาก็ยังไม่รู้จัก มีได้ไม่ sightings ในเมืองนี้ เพื่อให้พวกเขาได้ส่งผู้สื่อสารเมืองและหมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียงอื่น ๆ แต่ในสุด ความพยายามของพวกเขาได้ใน vainแม้ว่า ในตอนแรก พวกเขาคิดว่า เขาเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุ ชิมิซุของห้องสะอาด ชิมิซุเองมีความ "เข้มนักมายากล คลาสที่ต้องมีความสามารถสูงไปทางมืดมนต์ เขายังมีความสามารถสูงในระบบวิเศษอื่น ๆ ที่ทำไมเขาไม่ทำ โดยนักเลงย่าน ส่วนมากคิดว่า เขาทิ้งด้วยความสมัครใจนอกจากนี้ ชิมิซุถูกชนิดในร่มการเชื่อฟังที่มี sociability ต่ำ แม้แต่ในหมู่เพื่อนร่วมชั้นเขาไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันก็น่าแปลกใจที่เขาต้องการ บอดี้อายจัง เนื่องจากว่า ไม่ใช่ Aiko นักเรียนได้แน่ใจความปลอดภัย พวกเขาห่วงใย Aiko ที่กลายเป็น low-spirited เพิ่มเติมวันที่ผ่านการ ไม่จำเป็นต้องพูดถูกอัศวินบอดี้ของเธอกังวลว่าได้บังเอิญ พวกเขาได้รายงานไปยังราชอาณาจักรและคริสตจักร และเหมือนว่ากำลังค้นหางานเลี้ยงมีการจัดระเบียบ ชิมิซูเป็นหนึ่งใน summoned กับพรสวรรค์ในมายากล ซึ่งแตกต่างจากตอนมี Hajime ที่ผู้บริหารระดับสูงไม่ได้แม้ใช้มุมมองในเชิงบวก ค้นหาบุคคลจะมาถึงในอีกสองสามวันเนื่องจากคำความกังวลมาหนึ่ง Aiko ใจตีตัวเอง ว่าเขาเกี่ยวข้องกับปัญหา หรือหายไปโดยสมัครใจ ไม่สำคัญ มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงว่า ก็ห่วงเธอ อย่างไรก็ตาม เธอต้องวางกันในขณะนี้ ตอนนี้ หน้าที่ของเธอคือการ ศึกษาของเธอด้านบันเทิง จึง "ฉัน เป็นครูของเด็ก ๆ เหล่านี้" Aiko ได้หายใจลึก ๆ แล้ว slapped แก้มของเธอ ด้วยมือของเธอฟื้นจิตวิญญาณของเธอ"ทุกคน ฉันขอกังวลคุณ เหมือนคุณพูดได้ ไม่มีอะไรจะแก้ไข โดย brooding มัน ชิมิซูจะดีวิเศษผู้ เขาย่อมจะเป็นไร ตอนนี้ เราเชื่อว่า เขาเป็นเซฟ ตอนนี้ สำหรับมื้อเย็นวันนี้ ลองกินของเราเติม และเตรียมความพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้! "แม้ว่าพวกเขารู้ว่า เธอถูก overdoing นักเรียนทรงตอบเธอ ด้วยการ shout "เย่ ~ s ", ตามที่พวกเขาโห่ร้องขึ้น อัศวินก็ยังพอใจกับรูปลักษณ์ของเธอKARANh KARANhเมื่อเสียงนั้นรังออก ประตู Aiko อินน์ และอื่น ๆ ได้มาพักที่เปิด อินน์หมายเลขหนึ่งใน Ul ได้ ชื่อ "น้ำนางฟ้าอินน์" ได้ นานมาแล้ว คู่สามีและภรรยานางฟ้าอยู่ในทะเลสาบ Uldeia และที่เป็นที่มาของชื่อ เล Uldeia เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในทวีป และอยู่รอบนอกของเมือง Ul boasted ขนาดเป็นสี่เท่าของทะเลสาบบิวะในประเทศญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงกลางของการใหญ่เป็นธรรมดายืดทางหลวงไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ แม้ว่ามันจะถูกเรียกว่าทางหลวงมันก็จริงเพียงพื้นดินโดยไม่ต้องวัชพืชตั้งแต่มันถูกบดขยี้ในหลายต่อหลายครั้งดังนั้นมันเป็นธรรมชาติกลายเป็นถนน เนื่องจากไม่มีสิ่งเช่นระงับในรถม้าของโลกนี้ลูกเรือสายการบินก็จะมีก้นเจ็บตามเวลาที่พวกเขามาถึงปลายทางของพวกเขา. ทันใดนั้นเงาวิ่งผ่านถนนที่ไม่เรียบที่ความเร็วไม่น่าเชื่อ ในร่างกายสีดำมันมีสองล้อก้าวหน้าไปข้างหน้าบนถนนที่ไม่เรียบถือเงาของคนสามคน. พวกเขาเป็นฮาจิเมะยูและชิ พวกเขาเดินบนทางหลวงที่ความเร็วที่เปรียบมิได้เวลาเมื่อพวกเขาอยู่ที่ด้านล่างของ Raisen แกรนแคนยอน มันอาจจะมากกว่า 80km / h เพราะไม่มีอะไรที่จะขัดขวางความมหัศจรรย์ของเขาวิเศษขับเคลื่อนสองล้อของรายละเอียดเดิมสามารถแสดงผล เพื่อที่นั่งของพวกเขาเป็นเพียงเป็นปกติ: Yue ระหว่างแขนฮาจิเมะและชิที่ด้านหลังของเขา ชิของหูกระต่ายเป็นพาต้าพาต้า, กระพือในลม. แสงแดดอุ่นเทลงเนื่องจากสภาพอากาศที่ดีและมี Yue ใช้เวทมนตร์ของเธอที่จะปรับแรงดันลมก็อาจจะบอกว่ามันเป็นสภาพอากาศที่ดีสำหรับการท่องเที่ยว ในความเป็นจริง Yue และชิมีความรู้สึกอบอุ่นและแสงแดดลมสบายกับร่างกายของพวกเขาทั้งปิดตาของพวกเขาเพราะมันให้ความรู้สึกที่น่าพอใจ. "Hau ~ ก็ niice ~ Yue-SAA ~ n เราควรที่จะแลกเปลี่ยนสถานที่เมื่อเรา retuurn ~ " "... ... ที่จะไม่ทำ นี่คือจุดของฉัน. " "เอ๊ะ ~ ไม่ได้บอกว่าให้เราเปลี่ยนสถานที่ของเรา ~ มันเป็นเรื่องดีในด้านหลัง ~" ชิเรียกร้องให้ Yue ที่พวกเขาแลกเปลี่ยนที่นั่งของพวกเขาด้วยน้ำเสียงหย่อนยานและยืด ด้วยใบหน้าที่ไม่พึงประสงค์, ฮาจิเมะมองไปที่ใบหน้าผ่อนคลายชิเหนือไหล่ของเขาและตอบแทนของยู. "คุณรู้ว่าคุณไม่สามารถนั่งอยู่หน้าใช่มั้ย? นอกจากนี้คุณจะขัดขวางฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่หูกระต่าย พวกเขาจะตีตาของฉันเมื่อลมพัด. " "อา ~ ที่ riight ~" "... ... มันไม่ดีเธอหลับไปเกือบ." เห็นได้ชัดว่าชิเป็นครึ่งหลับเนื่องจากวิธีการที่สะดวกสบายมันเป็น เธอวางหัวของเธอบนไหล่ของฮาจิเมะที่มีทั้งหมดของน้ำหนักของเธอ เธอยังเป็นครึ่งหลับเมื่อเธอได้พูดคุยกับยูก่อน. "ดีกับการก้าวนี้เราต้องการเพียงหนึ่งวัน ฉันจะไปไม่หยุดเพื่อให้ส่วนที่เหลือเมื่อมันถึงเวลาที่จะพักผ่อน ". เช่นเดียวกับฮาจิเมะได้กล่าวว่าฮาจิเมะและพรรคพวกของเขากำลังจะไปเมืองเพียงหนึ่งวันไป; เมืองที่ใกล้เคียงกับพื้นที่ทางตอนเหนือของเทือกเขาที่บุคคลที่จะมารับการร้องขอของการสอบสวน พวกเขาได้สูงตามที่เป็นอยู่โดยไม่มีการหยุดพักเพื่อให้พวกเขาอาจจะมาถึงพระอาทิตย์ตกและเริ่มต้นการค้นหาหลังจากเข้าพักคืนที่อยู่ในเมือง เหตุผลที่พวกเขาอยู่ในรีบเป็นของหลักสูตรความจริงที่ว่าเป็นเวลามากขึ้นผ่านการต่อรองจะเป็นพรรคของการอยู่รอดลดลง แต่เป็นเพราะฮาจิเมะได้รับการเชิงรุกเพื่อประโยชน์ของบุคคลอื่น, Yue ถูก glancing ขึ้นกับข้อสงสัยบนใบหน้าของเธอ. ฮาจิเมะให้ออกรอยยิ้มเบี้ยวเมื่อเขาเห็นยูน่ารักเอียงคอของเธอในระหว่างแขนของเขา. "... ... เชิงรุก?" "Aa ก็ ดีกว่าถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาอย่างแท้จริงจะขอบคุณ หลังจากที่ทุกปัญหาจากสหราชอาณาจักรและโบสถ์กำลังรอหน้าของเรา ดังนั้นไม่ได้ดีกว่าที่จะได้รับการสนับสนุนมากขึ้น? ฉันไม่ต้องการที่จะดูแลของพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งหลังจากทั้งหมด. " "... ... ฉันเห็น." ในความเป็นจริงเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อาจจะทำได้ด้วยการสนับสนุนของ Ilwa หากมีสิ่งใดเป็นไปได้ของเขาเป็นประเภทของการสนับสนุนที่ไร้ประโยชน์เป็นใหญ่ แต่ถ้ามันอาจจะได้มาด้วยการทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วการทำงานอาจจะไม่น่าเศร้า. "ผมเคยได้ยินว่าปลายทางของเราเมืองริมทะเลสาบที่มีความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่ชานเมืองของเมืองที่มีจำนวนของทวีปหนึ่งในพื้นที่ที่ผลิตข้าว. " "... ... ฟาร์มข้าว?" "Ou ในคำอื่น ๆ มันเป็นข้าว ข้าว มันเป็นอาหารหลักของบ้านเกิดของฉัน, ญี่ปุ่น ผมยังไม่ได้กินมันแม้แต่ครั้งเดียวตั้งแต่ผมมาที่นี่ ดังนั้นถึงแม้ว่าผมไม่ทราบว่ามันเป็นสิ่งเดียวกันหรือไม่ผมต้องการที่จะรีบไปกินมัน. " "... ... Nn ผมยังต้องการที่จะกินมัน ... ... ชื่อของเมือง?" ฮาจิเมะมองไกลเป็นระยะทาง ในขณะที่ความทรงจำจานข้าว มองไปที่ฮาจิเมะด้วยสีหน้าเนื้อหาฉาบทั่วใบหน้าของเขา Yue ยังไม่ได้ได้ยินจริงของชื่อของเมืองและถามเขา "ฮะ" ฮาจิเมะก็ต้องสะดุ้งเขายังเป็นเพียงเล็กน้อยอายเมื่อเขาสังเกตเห็นสายตาของ Yue จากนั้นเขาก็ตอบด้วยเสียงอันดังค่อนข้างที่จะซ่อนความลำบากใจของเขา. "มันเป็นเมืองเลคไซด์ที่เรียกว่า Ul." * * * * * * * * * * * * "Haa มีเงื่อนงำวันนี้ไม่มีเกินไป ... ชิมิซุคุงที่แผ่นดินที่คุณไม่ไป ... " กับไหล่ของเธอ วางคอตกคนที่กำลังเดินผ่านถนนสายหลัก Ul เป็นหนึ่งในคนที่เรียกตัว; ครู Hatayama Aiko ปลื้มปีติปกติของเธอก็หายไป ปัจจุบันเธอถูกทรมานกับความวิตกกังวลและความวิตกกังวลในขณะที่บรรยากาศมืดมนแขวนอยู่รอบตัวเธอ อย่างใดสีถนนสายหลักและแม้ streetlights ถูกหรี่กว่าปกติ. "ไอโกะไม่ต้องผิดหวัง เรายังไม่ทราบอะไร ก็พอที่จะเพียงแค่คิดว่าเขามีความปลอดภัย คุณสามารถทำอะไรถ้าคุณไม่เชื่อ. " "ที่เหมาะสม Ai-chan-อาจารย์ ห้องพักชิมิซุคุงไม่ได้ดูเหมือนจะถูกโจมตี ดังนั้นไม่น่าจะเป็นของเขาออกไปด้วยตัวเขาเองจะสูงขึ้นหรือไม่ กรุณาหยุดคิดในสิ่งที่ไม่ดีเพียงแค่ ". เพราะ Aiko ต่ำคะนองผู้บัญชาการของไอโกะบอดี้การ์ดพิเศษ; David และนักเรียนของเธอ; Yuka เรียกว่าออกไปของเธอ ในสภาพแวดล้อมที่เธอเป็นอัศวินที่คุ้นเคยและนักเรียน พวกเขายังกังวลอย่างรุนแรงเกี่ยวกับไอโกะและพยายามที่จะพูดคุยกับเธอ. หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นของชิมิซุ Yukitoshi ได้หายไปสำหรับน้อยกว่าสองสัปดาห์ ไอโกะและคนอื่น ๆ ได้พยายามที่จะค้นหาเขาออกจากหิน unturned แต่ที่อยู่ของเขายังคงไม่รู้จัก ได้มีการสัมภาษณ์ในเมืองนี้เพื่อให้พวกเขาได้ส่งผู้สื่อสารไปยังเมืองอื่น ๆ และหมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียง แต่ในท้ายที่สุดความพยายามของพวกเขายังคงอยู่ในไร้สาระ. แม้ว่าในตอนแรกพวกเขาคิดว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องในอุบัติเหตุห้องชิมิซุของ สะอาด ชิมิซุตัวเองเป็น "นักมายากลมืด" ชั้นที่ครอบครองความถนัดสูงไปสู่มนต์ดำ นอกจากนี้เขายังมีความถนัดในระดับสูงในระบบมายากลอื่น ๆ นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่สามารถทำได้ในพื้นที่ใกล้เคียงโดยพวกอันธพาล มากของพวกเขาคิดว่าเขาจงใจทิ้ง. นอกจากนี้ชิมิซุเป็นประเภทในร่มเชื่อฟังผู้ที่มีความเป็นกันเองต่ำ แม้แต่ในหมู่เพื่อนร่วมชั้นของเขาไม่ได้มีเพื่อนสนิทโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันก็น่าแปลกใจที่เขาอยากจะเป็นบอดี้การ์ด Ai จัง เพราะการที่นอกเหนือจาก Aiko นักเรียนได้ตรวจสอบของความปลอดภัยของเขา พวกเขามีความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับไอโกะที่กลายเป็นมากขึ้นต่ำคะนองเป็นวันที่ผ่านมา ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องบอกว่าบอดี้การ์ดของเธอกังวลอัศวินถูก. บังเอิญที่พวกเขาได้รายงานไปยังราชอาณาจักรและคริสตจักรและมันดูเหมือนจะค้นหาบุคคลที่พวกเขาได้จัดมา ชิมิซุได้รับการเรียกตัวหนึ่งที่มีความสามารถในความมหัศจรรย์ไม่เหมือนตอนที่มีฮาจิเมะซึ่งในการจัดการด้านบนไม่ได้ใช้มุมมองในแง่ ค้นหาบุคคลที่จะมาถึงในอีกสองถึงสามวัน. เพราะคำพูดของความกังวลมาหลังจากนั้นอีกหนึ่งไอโกะจิตใจตีตัวเอง ไม่ว่าเขาจะมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือหายไปโดยสมัครใจไม่ได้เรื่องก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่ามันเป็นห่วงเธอ แต่เธอต้องใส่มันกันสำหรับตอนนี้ ตอนนี้หน้าที่ของเธอก็ให้กำลังใจนักเรียนคนอื่น ๆ ที่ด้านข้างของเธอ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า "ผมเป็นครูของเด็กเหล่านี้!" Aiko เอาหายใจลึก ๆ แล้วตบแก้มของเธอด้วยมือของเธอเพื่อกู้คืนจิตวิญญาณของเธอ. "ทุกคนฉันขอโทษสำหรับคุณกังวล มันเป็นเพียงที่คุณกล่าวว่า ไม่มีอะไรที่จะได้รับการแก้ไขโดยการครุ่นคิดมากกว่านั้น ชิมิซุเป็นผู้ใช้เวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยม เขาก็จะโอเค ตอนนี้ให้เราเชื่อว่าเขามีความปลอดภัย ตอนนี้สำหรับอาหารมื้อเย็นของวันนี้! ลองกินเติมของเราและเตรียมความพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้! " แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเธอถูก overdoing มันนักเรียนเชื่อฟังตอบกลับของเธอกับตะโกน "เจ้า ~ S" ขณะที่พวกเขาเชียร์ขึ้น อัศวินมีความยินดีกับการปรากฏตัวของเธอ. KARANh KARANh เมื่อเสียงที่ดังออกมาประตูของโรงแรมไอโกะและคนอื่น ๆ ได้รับการเข้าพักที่เปิด มันเป็นหนึ่งในจำนวนอินน์ใน Ul ชื่อของมันคือ "น้ำนางฟ้า Inn" นานมาแล้วคู่ของสามีและภรรยานางฟ้าอยู่ใน Uldeia ทะเลสาบและนั่นคือที่มาของชื่อ Uldeia ทะเลสาบเป็นทะเลสาบโตเป็นที่ใหญ่ที่สุดในทวีปยุโรปและตั้งอยู่ในเขตชานเมืองของเมือง Ul ขนาดของมันก็ประมาณสี่เท่าของทะเลสาบบิวะในญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนกลางของที่ราบกว้างใหญ่เป็นทางหลวงที่ทอดยาวไปไกลขึ้นไปทางเหนือ แม้ว่ามันถูกเรียกว่าทางหลวง ที่จริงมันเป็นเพียงพื้นดินปราศจากวัชพืช เนื่องจากได้รับ treaded อยู่หลายครั้ง จึงย่อมกลายเป็นถนน ไม่มีสิ่งเช่นระงับในรถม้าของโลกนี้ รถม้าลูกเรือคงจะเจ็บก้น โดยเวลาที่พวกเขามาถึงปลายทางของพวกเขา .

อยู่ๆก็มีเงาวิ่งผ่านถนนที่ไม่เรียบ ที่ความเร็วเหลือเชื่อ บนร่างสีดำสองล้อบุกไปข้างหน้าบนถนนที่ไม่เรียบ มีเงาของคน

พวกฮาจิเมะ เย่ ชิและ . พวกเขาย้ายไปบนทางหลวงที่ความเร็วที่เปรียบกับเวลา เมื่อพวกเขาอยู่ที่ด้านล่างของ Raisen แกรนด์ แคนยอน มันอาจจะมากกว่า 80 km / hเพราะมีอะไรขัดขวางมายากลของเขามายากลขับเคลื่อนรายละเอียดต้นฉบับสองล้อจะถูกแสดง สั่งซื้อที่นั่งของพวกเขากำลังตามปกติ : Yue ระหว่างฮาจิเมะอ้อมกอดชิและที่ด้านหลังของเขา ชิกระต่ายหู PATA PATA , กระพือในลม แสงแดดอุ่น ริน

ลงเนื่องจากสภาพอากาศที่ดีและกับยูเอะใช้เวทมนต์ปรับลมความดันมันอาจจะบอกว่ามันเป็นสภาพอากาศที่ดีสำหรับการท่องเที่ยว . ในความเป็นจริง , Yue และชิรู้สึกว่าแสงแดดที่อบอุ่นและสบายลมกับร่างกายทั้งหมดของพวกเขา ปิดตา เพราะรู้สึกถูกใจ

" ห่าว ~ , มัน niice ~ สา ~ ว เราควรจะเปลี่ยนที่เมื่อเรา retuurn ~ "

" . . . . . . . ไม่ได้ นี่เป็นที่ของฉัน "

" เอ๊ะ อย่าพูดอย่างนั้นเลย ให้เราเปลี่ยนแปลงสถานที่ของเรา มันจะดีในคืน

~ "ชิให้ยูเอะที่พวกเขาแลกที่นั่งกับ slackened และขยายสัญญาณ ด้วยใบหน้าที่ไม่พึงประสงค์ , ฮาจิเมะมองชิผ่อนคลายใบหน้าบนไหล่ของเขา และตอบแทนใน Yue น่ะ

" คุณรู้ว่าคุณไม่สามารถนั่งในด้านหน้า , ใช่มั้ย ? นอกจากนี้คุณจะขัดขวางฉัน โดยเฉพาะกระต่ายหูเหล่านั้น พวกเขาจะตีตาของฉันเมื่อลมพัด "

" อ๊า ~ ที่ riight ~ "

" . . . . . . . มันไม่ได้ดี แต่ก็เกือบจะหลับไป "

แน่นอน ชิก็ครึ่งหลับครึ่งตื่นเพราะวิธีการที่สะดวกสบายเป็น เธอวางศีรษะบนไหล่ของฮาจิเมะกับน้ำหนักของเธอ เธอยังงัวเงียอยู่ ตอนที่เธอคุยกับเยว่ก่อน

" เอ่อ กับจังหวะนี้ เราต้องการเพียงวันเดียว ผมจะไม่หยุด ดังนั้นเรามาพักเมื่อถึงเวลาพัก "

แค่ฮาจิเมะได้กล่าวว่าฮาจิเมะและพรรคของเขาจะเป็นเมืองเพียง 1 วัน ไป เมืองที่ใกล้ที่สุดที่จะไปเหนือเทือกเขาเขตที่พรรคจะทำขอสอบสวน พวกเขามีขั้นสูงอย่างไม่มีหยุดพัก ดังนั้นพวกเขาอาจจะมาถึงที่พระอาทิตย์ตกดินและเริ่มการค้นหา หลังจากที่เมื่อคืนก็อยู่ในเมือง เหตุผลที่พวกเขากำลังรีบอยู่ แน่นอน ความจริงที่ว่า เมื่อเวลาผ่านไปจะเป็นฝ่ายได้เปรียบของการอยู่รอดลดลง แต่เพราะฮาจิเมะเป็นเชิงรุก เพื่อประโยชน์ของบุคคลอื่น เยว่ก็ผาดขึ้นด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ . . . . .

ฮาจิเมะให้ออกเบ้ยิ้มเมื่อเขาเห็นยูเอะน่ารักเอียงคอระหว่างแขน .

" . . . . . . . เชิงรุก ? "

" เอ่อ มันจะดีกว่า ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ ถ้ามันเป็นอย่างนั้น เขาอย่างแท้จริงจะกตัญญู หลังจากทั้งหมดปัญหาจากอาณาจักรและศาสนจักรกำลังรออยู่ข้างหน้าเรา ดังนั้น , มันจะไม่ดีกว่าที่จะมีการสนับสนุนเพิ่มเติม ฉันไม่ต้องการที่จะดูแลของพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งหลังจากทั้งหมด . "

" . . . . . . . ผมเห็น "

ในความเป็นจริง เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อาจจะทำ ilwa มันสนับสนุน ถ้าอะไร เค้าอาจเป็นชนิดของการสนับสนุนไร้ประโยชน์มันใหญ่ขึ้น แต่ถ้ามันไม่สามารถรับได้กับงานแล้วงานอาจจะไม่เศร้า

" ผมเคยได้ยินว่าปลายทางของเรา เลคไซด์ เมือง มีความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำ นั่นเป็นเหตุผลที่เมืองรอบนอกเป็นทวีปจำนวนหนึ่งพื้นที่ผลิตข้าว " . . .

" . . . . . . . ข้าว ? "

" หรือในคำอื่น ๆมันคือข้าว ข้าว มันเป็นอาหารหลักของที่บ้านเกิด ที่ญี่ปุ่น ฉันยังไม่ได้กินมันเลย ตั้งแต่ฉันมาที่นี่ ดังนั้นถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้ว่ามันคือสิ่งเดียวกัน หรือ ไม่ ฉันต้องรีบกินมัน "

" . . . . . . . ไม่ ฉันยังต้องการที่จะกินมัน . . . . . . . ชื่อของเมือง "

ฮาจิเมะมองไปสุดฟ้าไกลในขณะที่จำข้าวจาน มองฮาจิเมะกับเนื้อหาการแสดงออกฉาบทั่วใบหน้าของเขา เยว่ไม่ได้แต่ได้ยินชื่อของเมืองและถามเขา " ฮึ " ฮาจิเมะก็ตกใจเขาอายเล็กน้อยเมื่อเขาสังเกตเห็นสายตาของเยี่ย . เขาตอบกลับมาด้วยเสียงค่อนข้างดัง ๆเพื่อซ่อนความอายของเขา . . . . . .

" มันสาบเมืองที่เรียกว่า UL "

* * *

" ถึงได้ไม่มีเงื่อนงำวันนี้เหมือนกัน . . . ชิมิซึคุง ไหนคุณไป . . . . . . . "

เธอไหล่ตกอย่างผิดหวัง คนที่ คนที่เดินผ่านถนน UL เป็นหลัก คือ หนึ่ง ใน เรียกคน ; ครูhatayama ไอโกะ ร่าเริงปกติของเธอหายไป ขณะนี้เธอกำลังทรมานกับความวิตกกังวลและความกังวล ขณะที่บรรยากาศที่อึมครึม แขวนไว้รอบๆตัวเธอ อย่างไรก็ตามถนนสายหลักคือสี และแม้แต่ติดไฟที่ถนนถูกหรี่กว่าปกติ

" ไอโกะ ไม่ผิดหวัง เรายังไม่รู้อะไร มันมากพอที่จะคิดว่าเขาจะปลอดภัย คุณจะทำอะไรถ้าคุณไม่เชื่อ "
" ใช่แล้วไอชาน อาจารย์ ของชิมิสึคุงห้องดูเหมือน จะไม่โจมตี ดังนั้น ไม่มีโอกาสที่เขาจะออกไปเองได้มากกว่า เลิกคิดเรื่องจะแย่ "

เพราะไอโกะก็ต่ำนะ ผู้บัญชาการ ไอโกะ เอกสิทธิ์เฉพาะของบอดี้การ์ด ; ดาวิด และนักเรียนของเธอ ยูกะ โทรไปหาเธอ ในสภาพแวดล้อมของเธอเป็นอัศวินที่คุ้นเคย และนักเรียนพวกเขายังรุนแรง เป็นห่วงไอโกะพยายามจะพูดคุยกับเธอ

หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้น ชิมิ yukitoshi สูญไปกว่า 2 สัปดาห์ ไอโกะและคนอื่นๆ ได้พยายามที่จะค้นหาเขา ออกจากหินไม่ unturned . อย่างไรก็ตาม ที่อยู่ของเขายังไม่ทราบ ได้มีการพบในเมืองนี้ ดังนั้นเขาจึงส่งผู้สื่อสารไปยังเมืองอื่น ๆและหมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียงแต่ในที่สุดความพยายามของพวกเขาก็ยังคงเปล่า

ถึงแม้ว่าตอนแรกคิดว่าเขาเป็นส่วนร่วมในอุบัติเหตุในห้องชิมิ มันก็สะอาด ชิมิ ตัวเองเป็น " นักมายากลมืด " คลาสที่ได้คะแนนสูง ความถนัดทางด้านมืด เขายังมีความสามารถสูงในระบบเวทมนตร์อื่น นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่สามารถทำได้ โดยเพื่อนบ้านอันธพาล หลายคนคิดว่าเขาทิ้ง

โดยสมัครใจนอกจากนี้ ชิมิ ก็เชื่อฟังในร่มประเภทที่รับรู้น้อย แม้ในหมู่เพื่อนร่วมชั้น เขาไม่มีเพื่อน โดยเฉพาะใกล้ๆ มันก็น่าแปลกที่เขาอยากจะเป็นบอดี้การ์ดของไอชาน เพราะ ว่า นอกจาก ไอโกะ นักเรียนมั่นใจในความปลอดภัยของเขา พวกเขามีความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับไอโกะที่เป็นต่ำมากกว่านะ เป็นวันที่ผ่านไม่จำเป็นจะต้องบอกว่าเป็นห่วงบอดี้การ์ดอัศวิน

อนึ่งมีรายงานไปยังอาณาจักรและศาสนจักร และดูเหมือนจะค้นหาพวกเขาได้จัดมา ชิมิ ก็เรียกคนที่มีพรสวรรค์ในเวทมนตร์ ไม่เหมือนตอนกับฮาจิเมะซึ่งในการจัดการด้านบนไม่ได้ใช้มุมมองที่มองโลกในแง่ดี ค้นหาปาร์ตี้จะมาถึงในอีกสองถึงสามวัน

เพราะคำพูดของความกังวลมาหนึ่งหลังจากที่อื่น ไอโกะใจทำร้ายตัวเอง ว่าเขาเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์หรือสมัครใจหายไป ไม่สำคัญ มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า มันห่วงเธอ อย่างไรก็ตาม เธอต้องใส่มันไว้ก่อน ขณะนี้อยู่หน้าที่เธอเพื่อให้กำลังใจนักเรียนคนอื่นๆ นั่นทำไม " ผมเป็นครูของเด็กเหล่านี้ ! "ไอโกะสูดหายใจลึกแล้วตบแก้มกับมือของเธอเพื่อกู้วิญญาณของเธอ

" ทุกคน ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ มันเหมือนกับที่คุณพูด ไม่มีอะไรจะแก้ไขได้โดยการทำมากกว่านั้น ชิมิซึ เป็นผู้ใช้เวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยม เขาจะต้องไม่เป็นอะไร . ตอนนี้ เราเชื่อว่าเขาจะปลอดภัย ตอนนี้ สำหรับมื้อเย็นวันนี้ กินให้อิ่มและเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้ "

ถึงแม้ว่าพวกเขารู้ว่าเธอเกินไปแล้ว นักเรียนสามารถตอบเธอพร้อมกับตะโกนว่า " เย้ " เช่นที่พวกเขารู้สึกดีขึ้น อัศวินยังพอใจกับลักษณะที่ปรากฏของเธอ

karanh karanh

เมื่อเสียงนั่นดังขึ้น ประตูของโรงแรม ไอโกะและคนอื่นๆอยู่ที่เปิด มันเป็นเบอร์หนึ่ง อินน์ใน UL ชื่อของมันคือ " โรงแรม " นางฟ้าน้ำ นานมาแล้วคู่สามีและภรรยาอยู่ในทะเลสาบที่มี uldeia และนั่นคือที่มาของชื่อ uldeia ทะเลสาบคือทะเลสาบโตเป็นที่ใหญ่ที่สุดในทวีป และตั้งอยู่ในเขตชานเมืองของ UL เมือง ขนาดของมันประมาณ 4 เท่าของบีว่าทะเลสาบในญี่ปุ่น