Television station.The Arts Channel

Television station.

The Arts Channel level.

When Zhang Ye arrived, he heard sobbing in the corridor.

“It’s all my fault! It’s all my fault!”

“If only I had stayed behind to work overtime! This would not have happened to Uncle Wei!”

“Even if it was an heart attack, as long as any one of us were here working overtime, we could have helped him. But now… Why did I leave!? Why did I leave!?”

A youth cried as he lifted his hand and slapped himself forcefully. With two slaps, the right side of his face swelled up. It was obvious how hard he had hit himself!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานีโทรทัศน์ระดับช่องทางศิลปะเมื่อมาถึงจางเย่ เขาได้ยินเสียง sobbing ทางเดิน"มันเป็นความผิดของฉัน มันเป็นความผิดของฉัน""ถ้าเพียงค่ะหลังการทำงานล่วงเวลา นี้จะไม่ได้เกิดขึ้นกับลุงเว่ย""แม้ว่ามันก็มีหัวใจ ตราบใดที่เราทุกคนที่นี่ทำงานล่วงเวลา เราจะได้ช่วยเขา แต่ตอนนี้... ทำไมไม่ฝาก ทำไมไม่ฝาก?"เยาวชนร้องเขายกมือ และตบตัวเองประ มีตบสอง ด้านขวาของใบหน้าของเขา swelled ขึ้น มันเป็นที่ชัดเจนว่าหนักเขาก็ตีตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานีโทรทัศน์.

ระดับศิลปช่อง.

เมื่อจางเจ้ามาถึงเขาได้ยินเสียงสะอื้นในทางเดิน.

"มันเป็นความผิดของฉัน! มันเป็นความผิดของฉัน! "

" ถ้าเดียวที่ฉันได้อยู่เบื้องหลังการทำงานล่วงเวลา! นี้จะไม่ได้เกิดขึ้นกับลุงเหว่ย! "

" ถึงแม้ว่ามันเป็นหัวใจวายตราบใดที่คนใดคนหนึ่งของเราอยู่ที่นี่ทำงานล่วงเวลาเราจะได้ช่วยให้เขา แต่ตอนนี้ ... ฉันไม่ออกทำไม !? ฉันไม่ปล่อยทำไม !? "

เยาวชนร้องไห้ในขณะที่เขายกขึ้นมือของเขาและตบหน้าตัวเองอย่างแข็งขัน ด้วยสองตบที่ใบหน้าด้านขวาของเขาพองตัวขึ้น มันเห็นได้ชัดวิธีการที่ยากที่เขาได้ตีตัวเอง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานีโทรทัศน์ช่องทางศิลปะระดับเมื่อจางเยมาถึง เขาได้ยินเสียงสะอื้นในทางเดิน" ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน ! ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน ! "" ถ้าฉันอยู่ทำงานล่วงเวลา ! นี้จะไม่เกิดขึ้นกับอาเว่ย ! "" ถ้ามันเป็นหัวใจวาย ตราบใดที่คนใดคนหนึ่งมาทำโอที เราอาจจะช่วยเขาได้ แต่ตอนนี้ . . . . . . . ทำไมฉันถึงไป ? ทำไมฉันถึงไป ? "เด็กหนุ่มร้องเมื่อเขายกพระหัตถ์ตบหน้าตัวเองอย่างแรง . กับสองตบ ฝั่งขวาของใบหน้าของเขาบวม มันชัดเจนแค่ไหน เขาทำร้ายตัวเอง