As a recuit waiting for battle in t

As a recuit waiting for battle in the seemingly directionless marching,Henry at first believes that the night sky is sympathetic to his experience:”There was a caress in the soft wind;and the whole mood of the darkness,he thought,was one of sympathy for himself in distress”Homesick and despondent before his first battle,Henry feel as though he will fail as a soldier.The laughter and jokes of the war veterans around him do not relieve his mood.Only the sky,with the “liquid stillness of the night”and the “moon…lighted”and “hung in a treetop,”gives him solace.He soon learns that Nature is not that caring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็น recuit การรอสำหรับการต่อสู้ในการสวนสนามดูเหมือนสะเปะสะปะไร้ทิศทาง เฮนรี่ครั้งแรกเชื่อว่าท้องฟ้ายามค่ำคืนเห็นอกเห็นใจเพื่อประสบการณ์: "มีทาลมอ่อน และอารมณ์ทั้งหมดของความมืด คิดว่า เขาได้เห็นใจสำหรับตัวเองในความทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่ง" เมนู และ despondent ก่อนการต่อสู้ครั้งแรกของเขา เฮนรี่รู้สึกเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถเป็นทหาร เสียงหัวเราะและเรื่องตลกของทหารผ่านศึกสงครามรอบเขาบรรเทาอารมณ์ของเขา เพียงฟ้า ด้วยการ "เหลวความนิ่งของ" และ "ดวงจันทร์...ไฟส่องสว่าง" และ "แขวนในแอ็ด ให้เขาปลอบประโลม เร็ว ๆ นี้เขาเรียนรู้ธรรมชาติไม่ใช่มุ่งที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็น recuit รอสำหรับการต่อสู้ในดนตรีทิศทางดูเหมือนเฮนรี่ในตอนแรกเชื่อว่าท้องฟ้ายามค่ำ​​คืนเป็นเห็นอกเห็นใจต่อประสบการณ์ของเขา: "มีความรักเป็นในลมอ่อนและอารมณ์ทั้งความมืดที่เขาคิดว่าเป็นหนึ่งใน ความเห็นอกเห็นใจให้กับตัวเองในความทุกข์ "คิดถึงและกำลังใจก่อนที่จะต่อสู้ครั้งแรกของเขาเฮนรี่รู้สึกว่าเขาจะไม่เป็นเสียงหัวเราะ soldier.The และเรื่องตลกของทหารผ่านศึกรอบ ๆ ตัวเขาไม่ได้บรรเทา mood.Only ท้องฟ้าของเขากับ" ความนิ่งของเหลว ของคืน "และ" ดวงจันทร์ ... ไฟ "และ" แขวนอยู่บนยอดไม้ว่า "ให้เขา solace.He เร็ว ๆ นี้รู้ว่าธรรมชาติไม่ได้ดูแลว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเรอคุยต์รอศึกที่ดูเหมือน directionless สวนสนาม เฮนรี่ที่แรกที่เชื่อว่าท้องฟ้าจะสงสารประสบการณ์ของเขา : " มีความห่วงใยในลม นุ่ม และทั้งอารมณ์ของความมืด เขาคิดว่าเป็นเห็นใจตัวเองตกทุกข์ได้ยาก " คิดถึงบ้านและหมดหวัง ก่อนที่การต่อสู้ครั้งแรกของเขา เฮนรี่ รู้สึกว่าเขาจะไม่ได้เป็นทหารเสียงหัวเราะ และมุขตลกของทหารผ่านศึกที่อยู่รอบๆเขาไม่บรรเทาอารมณ์ของเขา เพียงฟ้า กับ " ความนิ่งของของเหลวคืน " และ " ดวงจันทร์ . . . . . . . สว่าง " และ " แขวนในต้นไม้ " ช่วยให้เขาปลอบใจ เขาเร็ว ๆนี้ได้เรียนรู้ว่าธรรมชาติ คือ ไม่เอาใจใส่