After the total destruction of the

After the total destruction of the old capital (Thai: กรุงเก่า - Krung Kao) by the Burmese in 1767, from which Wat Chai Watthanaram was not spared, the temple was deserted. Theft, sale of bricks from the ruins and the beheading of the Buddha statues were common. Only in 1987 did the Thai Department of Fine Arts start restoring the site. In 1992 it was opened to the public.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ทำลายทั้งหมดของตัวเมือง (ไทย: กรุงเก่า - กรุงเก่า) โดยพม่าในปีพ.ศ. 2310 ที่วัดไชยวัฒนารามถูกไม่ช่วย วัดร้าง ขโมย ขายอิฐจากโบราณสถานและ beheading ของพระพุทธรูปได้ทั่วไป เฉพาะในปี 1987 ได้กรมศิลปากรเริ่มต้นเซิร์ฟเวอร์ ในปี 1992 ก็ได้เปิดให้ประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ถูกทำลายทั้งหมดของกรุงเก่า (ไทย: กรุงเก่า - กรุงเก่า) โดยพม่าในปี 1767 จากการที่วัดไชยวัฒนารามก็ไม่รอดวัดถูกทิ้งร้าง ขโมยขายของอิฐจากซากปรักหักพังและตัดหัวของรูปปั้นพระพุทธรูปทั่วไป เฉพาะในปี 1987 ไม่กรมไทยวิจิตรศิลป์เริ่มบูรณะสถานที่ ในปี 1992 จะเปิดให้ประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการทำลายล้างของเมืองหลวงเก่า ( ไทย : กรุงเก่า - กรุงเก่า ) โดยชาวพม่าใน 1767 จากที่ วัดไชย watthanaram ไม่รอดซึ่งเป็นวัดร้าง ขโมย , ขายอิฐจากซากปรักหักพัง และตัดหัวของรูปปั้นพระพุทธรูป ก็เหมือนกัน เฉพาะใน 1987 ทำไทยกรมศิลปากรเริ่มการคืนค่าเว็บไซต์ ในปี 1992 มันเปิดสู่สาธารณะ