Gross National Happiness Guided by

Gross National Happiness
Guided by the "four pillars of Gross National Happiness"- sustainable development environmental protection, cultural preservation, and good government- Bhutan has pulled itself out of terrible poverty without exploiting its natural resources. Nearly three quarters of the country is still forested, with more than 25 percent designated as national parks and other protected areas among the highest percentages in the world. Rates of illiteracy a infant mortality have fallen dramatically, and the economy is booming Among the reforms of 1999, Bhutan granted its citizens access to television--the last country on the planet to do so. Some Bhutanese started to go online in the same year. Next came the daring final step of Bhutan's experiment: the move to democracy. In 2006, abolishing much of his own power, the king set up a democratic government, betting his country's future on its success The real test of Gross National Happiness, then is just beginning. Bhutan's new leaders face many distressing dilemmas, not least of which is a public that loves its kings and is skeptical of democracy. Can Bhutan maintain its identity in the face of globalization? How can it engage the modern world and enjoy its benefits, while making sure the drawbacks are minimal? How can tradition and development be compatible?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวมความสุขแห่งชาติ แนะนำ โดย "สี่หลักความสุขมวลรวมแห่งชาติ" -อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมการพัฒนาที่ยั่งยืน อนุรักษ์วัฒนธรรม และรัฐบาลภูฏานดีได้ดึงตัวเองออกจากความยากจนน่ากลัว โดย exploiting ทรัพยากรธรรมชาติ เกือบสามไตรมาสของประเทศจะยังคงมอง กับพื้นที่ป้องกันมากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์กำหนดให้เป็นอุทยานแห่งชาติ และอื่น ๆ ในเปอร์เซ็นต์ที่สูงที่สุดในโลก ราคาของ illiteracy การตายทารกได้ลดลงอย่างมาก และเศรษฐกิจจะเฟื่องฟูท่ามกลางการปฏิรูปปี 1999 ภูฏานให้เป็นพลเมืองถึงโทรทัศน์ - ประเทศสุดท้ายในโลกการทำงาน บาง Bhutanese เริ่มออนไลน์ในปีเดียวกัน ต่อ มาขั้นตอนสุดท้ายของกล้าหาญทดลองของภูฏาน: ย้ายไปที่ประชาธิปไตย ในปี 2549, abolishing มากพลังงานของเขาเอง พระตั้งรัฐบาลประชาธิปไตย เดิมพันอนาคตของประเทศของเขาในการทดสอบจริงของความสุขมวลรวมแห่งชาติ ประสบความสำเร็จแล้วเป็นเพียงเริ่มต้น ผู้นำใหม่ของภูฏานหน้า dilemmas เศร้ามาก ไม่น้อยซึ่งเป็นประชาชนที่รักของกษัตริย์ และแคลงใจประชาธิปไตย ภูฏานสามารถรักษาเอกลักษณ์หน้าโลกาภิวัตน์ วิธีสามารถจะต่อสู้โลกสมัยใหม่ และเพลิดเพลินกับประโยชน์ ในขณะที่ตรวจสอบให้แน่ใจว่าข้อเสียมีน้อยหรือไม่ ประเพณีและพัฒนาสามารถเข้ากันได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสุขมวลรวมประชาชาตินำโดย "สี่เสาหลักของความสุขมวลรวมแห่งชาติ" - การพัฒนาที่ยั่งยืนการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม, การอนุรักษ์วัฒนธรรมและดีที่รัฐบาลภูฏานได้ดึงตัวเองออกจากความยากจนที่น่ากลัวโดยไม่มีการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ
เกือบสามในสี่ของประเทศที่อยู่ป่ายังคงมีมากกว่าร้อยละ 25 กำหนดให้เป็นอุทยานแห่งชาติและพื้นที่คุ้มครองอื่น ๆ ในหมู่เปอร์เซ็นต์สูงที่สุดในโลก อัตราการไม่รู้หนังสืออัตราการตายของทารกได้ลดลงอย่างมากและเศรษฐกิจจะเฟื่องฟูท่ามกลางการปฏิรูปของปี 1999 ภูฏานได้รับพลเมืองของตนเข้าถึงโทรทัศน์ - ประเทศที่ผ่านมาบนดาวเคราะห์ดวงนี้จะทำเช่นนั้น บางภูฏานเริ่มที่จะไปออนไลน์ในปีเดียวกัน ต่อมาก็เป็นขั้นตอนสุดท้ายของการทดสอบความกล้าหาญของภูฏาน: ย้ายไปประชาธิปไตย ในปี 2006 ยกเลิกมากของการใช้พลังงานของตัวเองกษัตริย์ตั้งค่าการปกครองในระบอบประชาธิปไตยที่มีการเดิมพันอนาคตของประเทศของเขาประสบความสำเร็จในการทดสอบที่แท้จริงของความสุขมวลรวมประชาชาติแล้วเป็นเพียงการเริ่มต้น ภูฏานผู้นำใหม่ต้องเผชิญกับอุปสรรคที่น่าวิตกอีกมากมายไม่น้อยซึ่งเป็นที่รักของประชาชนและพระมหากษัตริย์คือเชื่อในระบอบประชาธิปไตย ภูฏานสามารถรักษาเอกลักษณ์ในใบหน้าของโลกาภิวัตน์? วิธีการที่จะสามารถมีส่วนร่วมโลกสมัยใหม่และเพลิดเพลินไปกับผลประโยชน์ของตนในขณะที่การทำให้แน่ใจว่าข้อบกพร่องน้อยที่สุด? วิธีสามารถประเพณีและการพัฒนาจะเข้ากันได้?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสุขมวลรวมประชาชาติ
แนะนำโดย " สี่เสาหลักแห่งความสุขมวลรวมประชาชาติ " - การพัฒนาที่ยั่งยืน การคุ้มครองสิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม การอนุรักษ์ และรัฐบาล - ภูฏานได้ดึงตัวเองออกจากความยากจนที่น่ากลัวโดยไม่ต้องตักตวงทรัพยากรทางธรรมชาติของมัน เกือบสามในสี่ของประเทศยังคงเป็นป่าไม้ที่มีมากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์ เขตอุทยานแห่งชาติและพื้นที่คุ้มครองในเปอร์เซ็นต์ที่สูงที่สุดในโลก อัตราการเป็นการตายของทารกได้ลดลงอย่างมาก และเศรษฐกิจจะเฟื่องฟูในการปฏิรูปของปี 1999 , ภูฏานให้ประชาชนเข้าถึงโทรทัศน์ -- สุดท้ายประเทศบนโลกแล้ว บางภูฏานเริ่มออนไลน์ ในปีเดียวกันต่อไปก็ขั้นตอนสุดท้ายที่กล้าทดลองของภูฏาน : ย้ายเพื่อประชาธิปไตย ใน 2549 , การยกเลิกมากของอำนาจของเขาเอง พระราชาตั้งรัฐบาลประชาธิปไตย เดิมพันของประเทศในอนาคตของเขาในความสำเร็จการทดสอบที่แท้จริงของความสุขมวลรวมประชาชาติของตนนั้นเป็นเพียงการเริ่มต้น ภูฏานของผู้นำใหม่หน้าสามารถเวทนามากไม่น้อย ซึ่งเป็นประชาชนที่รักของกษัตริย์ และเป็นที่สงสัยของประชาธิปไตย สามารถรักษาเอกลักษณ์ของภูฏานในการเผชิญกับกระแสโลกาภิวัตน์ ? มันสามารถดึงดูดโลกสมัยใหม่ และเพลิดเพลินกับสิทธิประโยชน์ของตนในขณะที่ทำให้แน่ใจว่าข้อด้อยน้อยที่สุด ? ทำไมประเพณีและการพัฒนาจะเข้ากันได้ ?