It was beautiful, Risty’s lip moved

It was beautiful, Risty’s lip moved slightly.

「When I realized, I was standing in a pool of blood」

Something runs through Yuuto’s back. Looking at Risty’s expressionless eyes, he felt her as if she’s laughing somewhere, Yuuto held his breath.

「It’s laughable. For the first time in my life, I laughed from the bottom of my heart. …From there, it’s just predictable. I was loathed called 『Thief』when I was aware. It was an easy work of stealing money and goods from the rich in the town」

Risty grasped her fist. Those eyes aren’t suited for him, Yuuto pressed his heart.

「W-were you a honor thief?」

Hearing those words, Risty’s eye caught Yuuto. Then, she laughed.

「Hahaha, no way. I’m just aiming at the rich as they have a lot of money. …There was no need to kill. It wasn’t able for anyone to catch me」

Risty spoke her time calmly.
One girl who doesn’t have justice at all.

「One day, I heard about the princess coming into the town. I was foolish. I was having such thoughts of 『She might have money』」

Princess. Perhaps, it’s the princess she loves and respects. Hearing an unimaginable story, Yuuto’s heartbeat goes faster.

「The princess taken along by the imperial guards was beautiful. She was sparkling unlike me who’s dirty. …I thought it was unfair. Then, I attacked the princess」

Risty looks somewhere while telling an old tale. For her, it’s an important memory but she doesn’t want to remember it, Yuuto has no way to know.

「I can’t forget it, I was 11 years old that time. I mowed down the imperial guards and run through the princess. It’s not like I’m going to kill her. I just wanted to ask. What does it feel?」

Gulp, Yuuto swallowed his saliva. Though it’s natural, the imperial guards are elite troops. For Risty to mow them down in that age, just what kind of girl is she?

「Then…what happened?」

He finally was able to squeeze his words. Risty smiled at Yuuto’s interjection.

「I was held down. The captain of the imperial guards that time, lord Pergiman. I was surprised. After all, it was the first time there’s someone stronger than me」

Risty gritted her teeth. Yuuto realized the change in Risty’s face. What would be her memories from here?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นสวยงาม ย้ายของ Risty ริมฝีปากเล็กน้อย「When ที่ฉันรู้ ฉันจะยืนอยู่ในกลุ่มของ blood」สิ่งที่ไหลผ่านด้านหลังของ Yuuto มองที่ตาของ Risty expressionless เขารู้สึกว่าเธอว่าเธอจะหัวเราะสักแห่ง Yuuto ถือลมหายใจของเขา「It ของ laughable ครั้งแรกในชีวิตของฉัน ฉันหัวเราะจากด้านล่างของหัวใจของฉัน … จากที่นั่น มันเป็นเพียงแค่คาดเดา ผม 『Thief』when เรียกว่า loathed ที่ผมทราบ มันเป็นการทำงานที่ง่ายของขโมยเงินและสินค้าจากรวยในการ town」Risty คว้ากำปั้นของเธอ ตาคู่นั้นไม่เหมาะสำหรับเขา Yuuto กดหัวใจของเขา「W-ถูกคุณขโมยเกียรติ? ถูกได้ยินคำเหล่านั้น ตาของ Risty จับ Yuuto แล้ว เธอหัวเราะ「Hahaha ไม่มีทาง ฉันเพียง:เล็งไปที่รวยจะมีเงินเป็นจำนวนมาก … ไม่จำเป็นต้องฆ่าได้ มันไม่สามารถที่จะจับ me」 ทุกคนRisty พูดเวลาเธอใจเย็นหนึ่งสาวที่ไม่มีความยุติธรรมเลยวัน 「One ฉันได้ยินเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่เข้ามาในเมือง โง่มาก มีเช่นความคิดของ 『She อาจมี money』」เจ้าหญิง บางที มันเป็นเจ้าหญิงที่เธอรัก และเคารพ ได้ยินเรื่องราวเป็นไปไม่ได้ หัวใจเต้นของ Yuuto ไปได้เร็วเจ้าหญิง 「The มาตามรักษาอิมพีเรียลถูกสวยงาม เธอคือประกายแตกต่างจากผมที่สกปรก … ผมคิดว่า มันไม่เป็นธรรม ฉันโจมตี princess」Risty มีลักษณะอยู่ในขณะบอกเล่าเรื่องความเก่า มันเป็นหน่วยความจำสำคัญ แต่เธอไม่ต้องการจดจำ Yuuto มีวิธีใดที่จะรู้「I ไม่สามารถลืมมัน ผมอายุ 11 ปีที่เวลา ผม mowed ลงยามอิมพีเรียล และวิ่งผ่านเจ้าหญิง มันไม่ใช่ว่าฉันจะฆ่าเธอ ผมเพียงอยากจะถาม มันไม่รู้สึก? ถูกอึก Yuuto กลืนกินน้ำลายของเขา แม้ว่าจะเป็นธรรมชาติ ยามอิมพีเรียลเป็นยอดทหาร สำหรับ Risty การตัดพวกเขาลงในยุคนั้น เพียงแค่ชนิดของสาวเธออยู่「Then...เกิดอะไรขึ้น? ถูกในที่สุดเขาก็สามารถที่จะบีบคำพูดของเขา Risty ยิ้มที่ต่างของ Yuuto「I ถูกจัดลง กัปตันของยามอิมพีเรียลที่เวลา เจ้านาย Pergiman ผมประหลาดใจ หลังจากที่ทุก เป็นครั้งแรกที่มีคนแรงกว่า me」Risty gritted ฟันของเธอ Yuuto ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในใบหน้าของ Risty สิ่งที่จะเป็นความทรงจำของเธอจากที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นภาพที่สวยงามริมฝีปาก Risty ย้ายเล็กน้อย. 「เมื่อฉันตระหนักผมก็ยืนอยู่ในสระว่ายน้ำของเลือด」บางสิ่งบางอย่างไหลผ่านด้านหลังของยูโตะ มองตาเฉย Risty ของเขารู้สึกว่าเธอราวกับว่าเธอหัวเราะที่ไหนสักแห่งยูโตะจัดขึ้นลมหายใจของเขา. 「มันน่าหัวเราะ เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันฉันหัวเราะจากด้านล่างของหัวใจของฉัน ... จากนั้นก็คาดเดาได้เพียงแค่ ฉันถูกเรียกว่าเกลียด「โจร」เมื่อฉันได้ตระหนักถึง มันเป็นงานที่ง่ายในการขโมยเงินและสิ่งของจากคนรวยในเมือง」Risty ลงโทษกำปั้นของเธอ ดวงตาเหล่านี้จะไม่เหมาะสำหรับเขายูโตะกดหัวใจของเขา. 「 W-เป็นคุณขโมยเกียรติ? 」ได้ยินคำพูดเหล่านั้นตา Risty จับยูโตะ จากนั้นเธอหัวเราะ. 「ฮ่า ๆ ๆ ๆ ไม่มีทาง ฉันแค่เล็งที่อุดมไปด้วยที่พวกเขามีเงินเป็นจำนวนมาก ... ไม่จำเป็นต้องฆ่าคือ มันก็ไม่สามารถที่สำหรับทุกคนที่จะจับฉัน」Risty พูดเวลาที่เธอใจเย็น. ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้มีความยุติธรรมที่ทุกคน. 「วันหนึ่งผมได้ยินเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่เข้ามาในเมือง ผมเป็นคนโง่ ผมมีความคิดดังกล่าวของ「เธออาจจะมีเงิน」」ปริ๊นเซ บางทีมันเป็นเจ้าหญิงที่เธอรักและเคารพ ได้ยินเรื่องที่เป็นไปไม่ได้, การเต้นของหัวใจของยูโตะไปได้เร็วขึ้น. 「เจ้าหญิงนำไปโดยจักรวรรดิอังกฤษเป็นภาพที่สวยงาม เธอเป็นคนที่แตกต่างจากประกายผมที่สกปรก ... ผมคิดว่ามันไม่เป็นธรรม แล้วฉันทำร้ายเจ้าหญิง」Risty ดูที่ไหนสักแห่งในขณะที่บอกเรื่องเก่า สำหรับเธอมันเป็นสิ่งสำคัญที่หน่วยความจำ แต่เธอก็ไม่ต้องการที่จะจำมันยูโตะมีวิธีการที่จะรู้ว่าไม่มี. 「ฉันไม่สามารถลืมมันผมอายุ 11 ปีในเวลานั้น ผมตัดลงจักรวรรดิอังกฤษและทำงานผ่านเจ้าหญิง มันไม่เหมือนที่ฉันจะฆ่าเธอ ฉันแค่อยากจะถาม มันจะมีอะไรรู้สึกอย่างไร? 」อึก, ยูโตะกลืนน้ำลายของเขา แม้ว่ามันจะเป็นธรรมชาติจักรวรรดิอังกฤษมียอดทหาร สำหรับ Risty ตัดพวกเขาลงในยุคนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งที่ชนิดของหญิงสาวที่เธอ? 「แล้ว ... สิ่งที่เกิดขึ้น? 」ในที่สุดเขาก็สามารถที่จะบีบคำพูดของเขา Risty ยิ้มให้คำอุทานของยูโตะ. 「ผมได้รับการขึ้นลง กัปตันของจักรพรรดิยามเวลาที่เจ้านาย Pergiman ฉันรู้สึกประหลาดใจ. หลังจากทั้งหมดมันเป็นครั้งแรกที่มีคนที่แข็งแกร่งกว่าผม」Risty gritted ฟันของเธอ ยูโตะตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในการเผชิญ Risty ของ สิ่งที่จะเป็นความทรงจำของเธอจากที่นี่?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นสวยงาม , risty ของริมฝีปากขยับเล็กน้อย「เมื่อฉันตระหนักฉันได้ยืนอยู่ในสระว่ายน้ำของเลือด」สิ่งที่วิ่งผ่านของยูโตะกลับมา ดู risty ก็ไร้อารมณ์ ดวงตา เขารู้สึกว่าเธอราวกับว่าเธอกำลังหัวเราะอยู่ ยูโตะกลั้นหายใจ「มันน่าหัวเราะ เป็นครั้งแรกในชีวิตฉัน ฉันหัวเราะจากด้านล่างของหัวใจของฉัน . . . . . . . จากที่นั่น , มันแค่ทาย ฉันเกลียดชื่อ『ขโมย』เมื่อฉันถูกตระหนักถึง มันเป็น งานง่าย ขโมยเงิน และสินค้าจากคนรวยในเมือง」risty จับหมัดของเธอ ดวงตาคู่นั้นไม่เหมาะกับเขา ยูโตะ บีบหัวใจ「คุยกันอยู่คุณโจรที่เคารพ ? 」ได้ยินคำพูดเหล่านั้น risty ตาจับยูโตะ แล้วเธอก็หัวเราะ「ฮ่าๆๆ ไม่มีทาง ฉันแค่เล็งที่อุดมไปด้วยเช่นที่พวกเขามีมากของเงิน . . . . . . . ก็ไม่ต้องฆ่าแล้ว มันไม่ได้สำหรับทุกคนที่จะจับฉัน」risty เวลาเธอพูดอย่างใจเย็นผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีความยุติธรรมเลย「วันหนึ่งผมได้ยินเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่เข้ามาในเมือง ฉันมันโง่ ผมมีความคิด『เธออาจจะมีเงิน』」เจ้าหญิง บางทีมันเป็นเจ้าหญิงที่เธอรัก และนับถือ ได้ยินเรื่องราวที่คาดไม่ถึง , หัวใจของยูโตะไปเร็วขึ้น「เจ้าหญิงถ่ายโดยทหารก็สวยงาม นางประกาย ต่างจากผมที่สกปรก . . . . . . . ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรม แล้วฉันทำร้ายเจ้าหญิง」risty ดูที่อื่นในขณะที่เล่านิทานเก่า . เธอ มันเป็นความทรงจำที่สำคัญ แต่เธอไม่อยากจะจดจำมัน ยูโตะก็ไม่รู้「ฉันลืมมันไม่ได้ ฉันอายุ 11 ปี ในตอนนั้น ผม mowed ลงราชองครักษ์ และวิ่งผ่านเจ้าหญิง มันไม่เหมือนที่ฉันกำลังจะฆ่าเธอ ฉันแค่อยากจะขอ ว่ามันรู้สึกยังไง 」อึก ยูโตะกลืนน้ำลายของเขา ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ ราชองครักษ์เป็นทหารชั้นยอด สำหรับ risty ตัดพวกเขาลงในยุคนั้น เธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน ?「แล้ว . . . . . . . เกิดอะไรขึ้น ? 」ในที่สุดเขาก็สามารถที่จะบีบคำพูดของเขา risty ยิ้มคำอุทานของยูโตะ「ผมขึ้นลง หัวหน้าองครักษ์นั้น ท่าน pergiman . ผมก็แปลกใจ หลังจากทั้งหมด เป็นครั้งแรก มีคนที่แข็งแกร่งกว่าผม」risty เธอนอนกัดฟัน ยูโตะว่าเปลี่ยน risty ใบหน้า สิ่งที่จะเป็นความทรงจำของเธอจากที่นี่