ภาษาอังกฤษนับวันจะทวีความสำคัญและมีความจำ เป็นต่อการดำ เนินชีวิตมากขึ้น แต่ทักษะภาษาอังกฤษของนักศึกษา
ไทยยังอยู่ในระดับที่ต้องปรับปรุงเมื่อเปรียบเทียบกับศักยภาพของนักศึกษาชาติอื่นๆ ดังนั้น การเตรียมความพร้อมให้แก่
นักศึกษาเพื่อที่จะสามารถใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพจึงเป็นเรื่องจำ เป็นอย่างยิ่ง ผู้สอนภาษาอังกฤษจะ
บรรลุเป้าหมายดังกล่าวได้ควรให้ความสำคัญกับการสร้างแรงจูงใจทั้งภายในและภายนอกให้เกิดขึ้นในตัวผู้เรียน โดยการให้
คำแนะนำถึงประโยชน์ของการนำ ทักษะภาษาอังกฤษไปใช้ในการทำ งาน เพื่อกระตุ้นให้มีแรงจูงใจเชิงบูรณาการและแรงจูงใจ
เชิงเครื่องมือ ผู้เรียนจะได้มีความสนใจ ตั้งใจ และมีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ส่งผลให้พัฒนาตนเองจนมีความ
ชำ นาญในการใช้ภาษาอังกฤษตามที่ตนคาดหวังไว้ บทบาทสำคัญในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของผู้เรียนจึงขึ้นอยู่กับทั้ง
ผู้สอนและตัวผู้เรียน โดยผู้สอนใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่สร้างแรงจูงใจทั้ง3ระดับ คือระดับภาษา ระดับผู้เรียน และระดับ
สถานการณ์ในการเรียน เช่น ให้ผู้เรียนมีทัศนคติที่ดีต่อวัฒนธรรมของเจ้าของภาษา การสร้างบรรยากาศสนุกสนานในการเรียน
การใช้วิธีการสอนที่น่าสนใจและทันสมัย การมอบหมายงานที่ท้าทาย และการกล่าวชมเชยยกย่องมากกว่าคำติเตียน เป็นต้น
เพื่อให้ผู้เรียนมีกำลังใจมีความเชื่อมั่นในตนเองมีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนภาษาอังกฤษ และเล็งเห็นประโยชน์จากการเรียนที่จะ
เกิดแก่ตนในอนาคต นอกจากนั้น ผู้สอนต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนใช้กลยุทธ์ในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยตนเองทั้งแบบทางตรง
และทางอ้อมด้วย หากผู้สอนได้นำกลยุทธ์ทั้งการสอนและกลยุทธ์การเรียนมาใช้น่าจะส่งผลให้ผู้เรียนเกิดแรงจูงใจที่จะเรียน
มากขึ้นจนสามารถพัฒนาให้มีทักษะการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อนำ ไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันและการประกอบอาชีพได้อย่าง
มีประสิทธิภาพต่อไป ตลอดจนเป็นการเตรียมความพร้อมในการก้าวสู่ประชาคมอาเซียนในอนาคตด้วย