Then there were doors that wouldn't

Then there were doors that wouldn't open unless you asked politely,or tickled them in exactly the right place, and doors that weren't really doors at all, but solid walls just pretending.
It was very hard to remember where anything was because it all seemed to move around a lot. The people in the portraits kept going to visit each other and Harry was sure the coats of armour could walk.
The ghosts didn't help, either. It was always a nasty shock when one of them glided suddenly through a door you were trying to open.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้ว มีประตูที่จะไม่เปิดยกเว้น ว่าคุณถามสุภาพ หรือโดนจับได้ว่าสถานที่เหมาะสม และประตูที่ไม่ได้จริง ๆ ประตูเลย แต่ผนังทึบเพียงอ้างยากมากที่สิ่งที่ถูกเนื่องจากมันดูเหมือนจะย้ายมากจำได้ คนในภาพเก็บไปเยี่ยมชมกัน และแฮร์รี่ไม่แน่ใจว่า เสื้อของเสื้อเกราะสามารถเดินผีไม่ได้ อย่างใดอย่างหนึ่ง ได้เสมอช็อกน่ารังเกียจเมื่อหนึ่งในพวกเขาทะยานก็ผ่านประตูที่คุณพยายามเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นก็มีประตูที่มีจะไม่เปิดจนกว่าคุณจะถามอย่างสุภาพหรือ tickled พวกเขาในตรงสถานที่ที่เหมาะสมและประตูที่ไม่ได้ประตูจริงๆเลย แต่ผนังทึบเพียงทำท่า.
มันเป็นเรื่องยากมากที่จะจำที่เป็นเพราะอะไร มันทั้งหมดดูเหมือนจะย้ายไปรอบ ๆ เป็นจำนวนมาก คนที่อยู่ในการถ่ายภาพบุคคลไว้จะไปเยี่ยมชมกันและแฮร์รี่ก็มั่นใจว่าเสื้อเกราะจะเดิน.
ผีไม่ได้ช่วยทั้ง มันก็มักจะเป็นช็อตที่น่ารังเกียจเมื่อหนึ่งของพวกเขาอย่างกระทันหันเดินผ่านประตูที่คุณกำลังพยายามที่จะเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วก็มีประตูจะไม่เปิดจนกว่าคุณจะถามอย่างสุภาพ หรือจั๊กจี้ได้ในตรงสถานที่ด้านขวา และประตูที่ไม่ใช่ประตูจริงๆเลย แต่แข็งผนังแค่แกล้งทำ
มันยากมากที่จะจำได้ว่าอะไร เพราะมันดูเหมือนจะย้ายรอบมาก คนในรูปก็จะไปเยี่ยมชมแต่ละอื่น ๆและ แฮร์รี่แน่ใจว่าเสื้อเกราะ
สามารถเดินได้ผีไม่ได้ช่วยเลย มันเป็นเสมอไฟดูดเมื่อหนึ่งของพวกเขากไลดิดถึงผ่านประตูที่คุณกำลังพยายามที่จะเปิด