Louise Mallard has heart trouble, s

Louise Mallard has heart trouble, so she must be informed carefully about her husband’s death. Her sister, Josephine, tells her the news. Louise’s husband’s friend, Richards, learned about a railroad disaster when he was in the newspaper office and saw Louise’s husband, Brently, on the list of those killed. Louise begins sobbing when Josephine tells her of Brently’s death and goes upstairs to be alone in her room.



Louise sits down and looks out an open window. She sees trees, smells approaching rain, and hears a peddler yelling out what he’s selling. She hears someone singing as well as the sounds of sparrows, and there are fluffy white clouds in the sky. She is young, with lines around her eyes. Still crying, she gazes into the distance. She feels apprehensive and tries to suppress the building emotions within her, but can’t. She begins repeating the word Free! to herself over and over again. Her heart beats quickly, and she feels very warm.

Louise knows she’ll cry again when she sees Brently’s corpse. His hands were tender, and he always looked at her lovingly. But then she imagines the years ahead, which belong only to her now, and spreads her arms out joyfully with anticipation. She will be free, on her own without anyone to oppress her. She thinks that all women and men oppress one another even if they do it out of kindness. Louise knows that she often felt love for Brently but tells herself that none of that matters anymore. She feels ecstatic with her newfound sense of independence.

Josephine comes to her door, begging Louise to come out, warning her that she’ll get sick if she doesn’t. Louise tells her to go away. She fantasizes about all the days and years ahead and hopes that she lives a long life. Then she opens the door, and she and Josephine start walking down the stairs, where Richards is waiting.

The front door unexpectedly opens, and Brently comes in. He hadn’t been in the train accident or even aware that one had happened. Josephine screams, and Richards tries unsuccessfully to block Louise from seeing him. Doctors arrive and pronounce that Louise died of a heart attack brought on by happiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็ดมัลลาร์ดหลุยส์มีปัญหาหัวใจ ดังนั้นเธอต้องทราบอย่างระมัดระวังเกี่ยวกับการตายของสามี น้อง Josephine บอกเธอข่าว เพื่อนสามีของหลุยส์ ริชาร์ด เรียนรู้เกี่ยวกับภัยพิบัติทางรถไฟเมื่อเขาอยู่ในสำนักงานหนังสือพิมพ์ และเห็นของหลุยส์สามี Brently รายการเหล่านั้นฆ่า หลุยส์เริ่ม sobbing เมื่อ Josephine บอกเธอตายของ Brently และไปชั้นบนจะเป็นคนเดียวในห้องของเธอ



หลุยส์อยู่ลง และมองออกหน้าต่างเปิด เธอเห็นต้นไม้ กลิ่นใกล้ฝน และได้ยิน peddler ตะโกนหาอะไรที่เขาจะขาย เธอได้ยินคนร้องเพลงและเสียงของนกกระจอก และมีสีขาวนุ่มเมฆในท้องฟ้า เธอเป็นสาว มีเส้นรอบดวงตาของเธอ เธอยัง ร้องไห้ gazes เป็นระยะทาง เธอรู้สึก apprehensive และพยายามระงับอารมณ์การอาคารภายในเธอ แต่ไม่ เธอเริ่มต้นทำซ้ำคำฟรี กับตัว และอีก หัวใจของเธอเต้นอย่างรวดเร็ว และรู้สึกอบอุ่นมาก

หลุยส์รู้ว่า เธอจะร้องอีกครั้งเมื่อเธอเห็นศพของ Brently มือของเขาได้ชำระเงิน และเขามักจะมองดูที่เธอรัก แต่แล้วเธอจินตนาการ-อนาคต ซึ่งเป็นเพียงเธอขณะนี้ และแพร่กระจายแขนออก joyfully กับความคาดหมาย เธอจะฟรี ตนเองไม่ มีใครข่มเธอ เธอคิดว่า ผู้ชายและผู้หญิงกดดันกันแม้ว่าพวกเขาทำมันไม่เมตตา หลุยส์รู้ที่เธอมักจะรู้สึกรักสำหรับ Brently แต่บอกตัวเองว่า ไม่มีที่สำคัญอีกต่อไป เธอรู้สึกสุขสันต์กับความรู้สึกของเธอ newfound ของเอกราช

Josephine มาถึงประตูของเธอ ขอทานหลุยส์มา คำเตือนเธอว่า เธอจะได้รับป่วยถ้าเธอไม่ หลุยส์บอกเธอไป นาง fantasizes วันและปีหน้า และหวังว่า เธออยู่ที่อายุ แล้วเธอเปิดประตูออกมา และเธอและ Josephine เริ่มเดินลงบันได ที่ริชาร์ดได้รอ

เปิดประตูด้านหน้าโดยไม่คาดคิด และ Brently มา เขาไม่ได้รับอุบัติเหตุรถไฟ หรือรับรู้ที่เกิด Josephine ตะโกนบอก และริชาร์ดพยายามสกัดหลุยส์เห็นเขาประสบความสำเร็จ แพทย์มาถึง และออกเสียงว่า หลุยส์ตายของหัวใจวายมาบน ด้วยความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลุยส์เป็ดมีปัญหาในการเต้นของหัวใจเพื่อที่เธอจะต้องมีการแจ้งให้ทราบอย่างละเอียดเกี่ยวกับการตายของสามีของเธอ น้องสาวของเธอโจเซฟินบอกเธอข่าว เพื่อนของสามีของหลุยส์, ริชาร์ดได้เรียนรู้เกี่ยวกับภัยพิบัติทางรถไฟเมื่อเขาอยู่ในสำนักงานหนังสือพิมพ์และเห็นหลุยส์สามีของ Brently ในรายชื่อของผู้ที่เสียชีวิต หลุยส์เริ่มร้องไห้เมื่อโจเซฟินบอกเธอว่าการตายของ Brently และไปชั้นบนจะอยู่คนเดียวในห้องของเธอหลุยส์นั่งลงและมองออกไปนอกหน้าต่างที่เปิดอยู่ เธอเห็นต้นไม้มีกลิ่นใกล้ฝนและได้ยินคนเร่ขายตะโกนออกสิ่งที่เขาขาย เธอได้ยินเสียงใครบางคนที่ร้องเพลงเป็นเสียงของนกกระจอกและมีปุยเมฆสีขาวในท้องฟ้า เธอเป็นสาวที่มีเส้นรอบดวงตาของเธอ ยังคงร้องไห้เธอจ้องเป็นระยะทาง เธอรู้สึกวิตกและพยายามที่จะระงับอารมณ์อาคารที่อยู่ภายในของเธอ แต่ไม่สามารถ เธอเริ่มการทำซ้ำคำว่าฟรี! กับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก หัวใจของเธอเต้นได้อย่างรวดเร็วและเธอรู้สึกอบอุ่นมากหลุยส์รู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นศพ Brently ของ มือของเขามีความอ่อนโยนและเขามักจะมองเธอด้วยความรัก แต่แล้วเธอนึกปีข้างหน้าซึ่งเป็นเพียงกับเธอตอนนี้และกระจายแขนของเธอออกมาอย่างมีความสุขด้วยความคาดหวัง เธอจะเป็นอิสระของเธอเองโดยไม่ต้องให้ใครมากดขี่ของเธอ เธอคิดว่าผู้หญิงทุกคนและผู้ชายกดขี่อีกคนหนึ่งแม้ว่าพวกเขาจะทำมันออกมาจากความเมตตา หลุยส์รู้ดีว่าเธอมักจะรู้สึกถึงความรักสำหรับ Brently แต่บอกตัวเองว่าไม่มีใครที่มีความสำคัญอีกต่อไป เธอรู้สึกมีความสุขกับความรู้สึกของเธอที่เพิ่งเป็นอิสระของโจเซฟินมาถึงประตูของเธอขอทานหลุยส์ที่จะออกมาเตือนเธอว่าเธอจะได้รับป่วยถ้าเธอไม่ได้ หลุยส์บอกให้เธอไป เธอ fantasizes เกี่ยวกับทุกวันและปีข้างหน้าและหวังว่าเธออาศัยอยู่มีชีวิตยืนยาว จากนั้นเธอก็เปิดประตูเธอและโจเซฟินเริ่มเดินลงบันไดที่ริชาร์ดกำลังรอประตูเปิดไม่คาดคิดและ Brently มาใน. เขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุรถไฟหรือแม้กระทั่งทราบว่าหนึ่งที่เคยเกิดขึ้น โจเซฟินเสียงกรีดร้องและริชาร์ดพยายามที่ไม่ประสบความสำเร็จเพื่อป้องกันหลุยส์จากการได้เห็นเขา แพทย์มาถึงและออกเสียงว่าหลุยส์เสียชีวิตจากอาการหัวใจวายที่เกิดจากความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลุยส์ มัลลาร์ดมีปัญหาเรื่องหัวใจ เธอจะต้องแจ้งข้อมูลอย่างละเอียดเกี่ยวกับการตายของสามีเธอ น้องสาวของเธอ โจเซฟิน บอกเธอข่าว หลุยส์เป็นสามีเพื่อน ริชาร์ด เรียนรู้เกี่ยวกับทางรถไฟภัยพิบัติเมื่อเขาอยู่ในสำนักงานหนังสือพิมพ์และเห็นสามีของหลุยส์เบรน ในรายชื่อผู้ที่ถูกฆ่าตาย .หลุยส์เริ่มสะอึกสะอื้นเมื่อโจเซฟินบอกเธอของเบรนตาย และไปข้างบนอยู่คนเดียวในห้องของเธอ . . . . .



คุณนั่งลงและมองออกไปเปิดหน้าต่าง เธอเห็นต้นไม้ กลิ่นใกล้ฝน และได้ยินแม่ค้าตะโกนออกไปว่าเขาขาย เธอได้ยินเสียงคนร้อง เป็นเสียงของนก และมีปุยสีขาวเมฆในท้องฟ้า เธอยังเด็กมีริ้วรอยรอบดวงตา ยังร้องไห้ เธอชำเลืองมองไกล เธอรู้สึกกระวนกระวายใจและพยายามที่จะระงับสร้างอารมณ์ภายใน แต่เธอทำไม่ได้ เธอเริ่มพูดคำว่า ฟรี ! กับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า หัวใจเธอเต้นเร็ว และเธอรู้สึกอบอุ่นมาก

หลุยส์รู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นเบรนเป็นศพ มือของเขาอ่อนโยนและเขามักจะมองเธอด้วยความรัก แต่แล้วเธอจินตนาการล่วงหน้า ซึ่งเป็นเพียง เธอ และ เธอกางแขนออกอย่างสนุกสนาน ด้วยความคาดหวัง เธอจะเป็นอิสระ เธอเองโดยไม่มีใครไปบีบบังคับเธอ เธอคิดว่าผู้หญิงและผู้ชายกดขี่ซึ่งกันและกันแม้ว่าพวกเขาจะทำมันด้วยความเมตตาหลุยส์รู้ว่าเธอมักจะตกหลุมรักเบรน แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไรสำคัญอีกต่อไปแล้ว เธอรู้สึกยินดีกับเธอที่เพิ่งค้นความรู้สึกของความเป็นอิสระ .

โจเซฟินมาถึงประตูของเธอ ขอร้องให้ หลุยส์ ออกมาเตือนเธอว่าเธอจะป่วยนะถ้าเธอไม่ หลุยส์บอกเธอออกไป เธอมักจะจินตนาการถึงวันเวลาล่วงหน้า และหวังว่าเธอมีชีวิตที่ยาวนานเธอเปิดประตู เธอ และ โจเซฟีนเดินลงบันไดที่ริชาร์ดรออยู่

หน้าประตูก็จะเปิด และเบรนมาใน เขาไม่ได้อยู่ในอุบัติเหตุรถไฟหรือแม้กระทั่งทราบว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น โจเซฟิน กรีดร้อง และ ริชาร์ดพยายาม unsuccessfully บล็อก หลุยส์ จากที่เห็นเขาหมอมาถึงและประกาศว่า หลุยส์ หัวใจวายตาย

นำโดยความสุข