เหตุการณ์ที่ไม่เคยลืมในชีวิตคือการสูญเสียสิ่งที่เรารัก เมื่อก่อนเคยอยู่ด้วยกัน นอนด้วยกัน ไปใหนไปกัน สิ่งนี้ก็คือ สุนัขที่ฉันรักมาก ชื่อโอวัลติน สุนัขพันธ์พุดเดิ้ลผสมดัชชุน มีขนสีน้ำตาลนุ่มมือ มีดวงตาโตสีน้ำตาล แสนรู้และฉลาด เมื่อ1ปีที่แล้วฉันได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญสิ่งนี้ไปเพราะอาการป่วยของโอวัลติน ฉันร้องไห้กับการสูญเสียสิ่งที่มีค่าของฉันนานเท่าไรไม่รู้ ฉันไม่เคยทำใจได้เลย แม้ว่าเวลาการสูญเสียไกล้ครบ2ปีแล้วแต่ในความคิดฉันเหมือนสิ่งนี้เพิ่งเกิดขึ้นไปเมื่อวาน ฉันไม่สามารถลืมการสูญเสียในครั้งนี้ไปได้แม้วินาทีเดียว ชีวิตของฉันยังจดจำการจากไปแบบไม่มีวันกลับของส่วนหนึ่งในชีวิตฉันได้ทุกๆลมหายใจของฉัน