Earlier today I watched a lecture b

Earlier today I watched a lecture by Nouman Ali Khan about not giving up hope. One thing I really enjoyed was that he talked about not giving up hope in yourself (& your relationship with Allah SWT) and not giving up hope in others (in regards to their faith). Both are things that I struggle with. There are times when I know I’ve done something bad and I can’t help but think “there’s no hope for me now… Allah will never forgive me”. There are times when I see my sister, my family, or even my friends doing something they know is bad, but I fail to say anything about it, thinking “they’re not going to listen to me anyways” or “who am I to say anything”. Or even worse, I make a snap judgement, scolding them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ก่อนหน้านี้ผมดูจากการบรรยาย โดย Nouman Ali Khan เกี่ยวกับไม่ก็หวัง เพราะสิ่งหนึ่งเขาพูดคุยเกี่ยวกับไม่ก็หวังในตัวเอง (และความสัมพันธ์กับอัลลอฮ SWT) และไม่ท้อถอยความหวังคนอื่น (ในความเชื่อของพวกเขา) ทั้งสองเป็นสิ่งที่ฉันต่อสู้ มีเวลาเมื่อฉันรู้ว่า เคยทำสิ่งไม่ดี และฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า "ไม่มีไม่หวังสำหรับฉันตอนนี้... อัลลอฮจะไม่ยกโทษให้ฉัน" มีเวลาเมื่อเห็นน้อง ครอบครัว หรือแม้แต่เพื่อนของฉันทำบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขารู้ว่าไม่ดี แต่ฉันไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ คิดว่า "พวกเขาไม่กำลังฟังฉันหรือ" หรือ "ที่ผมจะพูดอะไร" หรือแม้แต่เลว ฉันทำการสแนปตัดสินใจ scolding พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้ในวันนี้ผมได้ดูการบรรยายโดย Nouman Ali Khan เกี่ยวกับการไม่ให้ความหวัง สิ่งหนึ่งที่ผมชอบก็คือการที่เขาได้พูดคุยเกี่ยวกับการไม่ให้ความหวังในตัวเอง (และความสัมพันธ์ของคุณกับอัลลอ SWT) และไม่ให้ความหวังในผู้อื่น (ในเรื่องที่เกี่ยวกับความศรัทธาของตน) ทั้งสองเป็นสิ่งที่ผมต่อสู้กับ มีบางครั้งที่ฉันรู้ว่าฉันได้ทำสิ่งที่ไม่ดีและผมไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า "มีความหวังสำหรับฉันตอนนี้ไม่มี ... อัลเลาะห์จะไม่ยกโทษให้ฉัน" มีบางครั้งที่ผมเห็นน้องสาวของฉันเป็นครอบครัวของฉันหรือแม้กระทั่งเพื่อนของฉันทำสิ่งที่พวกเขารู้ว่าไม่ดี แต่ผมไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้คิดว่า "พวกเขาจะไม่ฟังฉันนะ" หรือ "ที่ฉัน ที่จะพูดอะไร " หรือเลวร้ายฉันจะทำให้การตัดสินของสแน็ปดุพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ผมได้ดูการบรรยายโดย นุอาลีข่านไม่ได้ให้ความหวัง สิ่งหนึ่งที่ผมชอบก็คือ เค้าพูดเรื่องไม่หมดหวังในตัวเอง ( &ความสัมพันธ์ของเธอกับอัลลอ SWT ) และไม่ได้ให้ความหวังคนอื่น ( เรื่องความเชื่อ ) ทั้งเรื่องที่ผมต่อสู้มีครั้งเมื่อฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องที่ไม่ดีและฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า " ไม่มีหวังสำหรับฉันแล้ว . . . . . . . พระเจ้าจะไม่ยกโทษให้ฉัน " มีหลายครั้งที่ผมเห็นพี่สาวผม ครอบครัวผม หรือแม้แต่เพื่อนของฉันทำสิ่งที่พวกเขารู้ว่าไม่ดี แต่ผมไม่พูดอะไรเลย คิดว่า " พวกเขาจะไม่ฟังผมอยู่ดี " หรือ " ฉันพูด " หรือแม้แต่เลวผมให้ชิดตัดสินตำหนิพวกเขา