Saccharomyces cerevisiae is one of

Saccharomyces cerevisiae is one of the primary microorganisms used
in industry for fermentation of beverages and production of ethanol
fuel. The bulk residue of yeast biomass resulting from fermentation, especially that from beer production, can be added to feed for nutritional
supplementation since it is rich in proteins, amino acids and B vitamins
and possibly for decontamination of mycotoxins. This may become a viable alternative for feed supplementation due to the wide availability of
this residue in several countries (Olivon, 2013). Several studies have demonstrated the capability of whole yeast cells, cell wall material or modified
glucans to remove mycotoxins from solution (Böhm et al., 2000; Shetty
et al., 2007; Nunez, Pueyo, Carrascosa, & Martínez-Rodríguez, 2008;
Freimund, Sauter, & Rys, 2011; Joannis-Cassan, Tozlovanu, HadjebaMedjdoub, Ballet, & Pfohl-Leszkowicz, 2011; Armando et al., 2012;
Faucet-Marquis, Joannis-Cassan, Hadjeba-Medjdoub, Ballet, & PfohlLeskowicz, 2014). Therefore, this study will utilize in vitro testing to determine the capacity of beer fermentation residue (BFR) containing
S. cerevisiae to bind AFB1, ZEA, OTA or DON.
2. Materials and methods
2.1. Beer fermentation residue
BFR was obtained from a local microbrewery located in the State
of São Paulo, Brazil. Beer was produced from a culture of S. cerevisiae selected and maintained by the industry under aseptic conditions. For this
reason, the BFR used in the experiment contained only S. cerevisiae cells.
The number of yeast cells was determined using a Neubauer chamber
(Laboroptik Ltd., Lancing, United Kingdom), and the total volume of
the residue collected was measured. BFR was placed in aluminum
pans and dried in a forced air oven (Fanem, São Paulo, Brazil) at 55 °C.
The material was ground (Tecnal, Piracicaba, Brazil) and stored at
room temperature for further adsorption assays with mycotoxins.
The number of yeast cells in the dried BFR was confirmed by resuspending triplicate aliquots of 1 g in 10 mL of sterile water. Cell counts
were performed in a Neubauer chamber (Laboroptik Ltd., Lancing, United
Kingdom), resulting in approximately 1 × 1010 S. cerevisiae cells g−1 of
dried BFR.
2.2. Mycotoxin adsorption assays
Standards of AFB1, ZEA, OTA and DON were purchased from Sigma
Aldrich® (Saint Louis, MO, USA) and individual primary standards
(1000 μg mL−1) were prepared in acetonitrile. The stock solutions
were used to prepare 2.0 μg mL−1 working solutions of the mycotoxins
in 0.1 M potassium phosphate buffer (pH 3.0 and pH 6.5). The pH values
were chosen based on the pH range found in the gastrointestinal tract of
animals. The assays for evaluating the efficiency of BFR to adsorb AFB1,
ZEA, OTA and DON were conducted according to Ledoux and
Rottinghaus (1999) at the Veterinary Medical Diagnostic Laboratory,
University of Missouri, USA. The procedures also followed the recommendations proposed by Joannis-Cassan et al. (2011) for standardized
methods for adsorption studies, including preliminary tests to ensure
that mycotoxins in buffer solutions were not degraded or absorbed on
tube walls during adsorption tests. One hundred milligrams of BFR
was suspended in 10 mL of buffer solution (pH 3.0 or pH 6.5), spiked
with AFB1, ZEA, OTA or DON to give a 2.0 μg mL−1 solution. Samples,
run in triplicate, were placed on a rotating shaker (New Brunswick
Scientific, Edison, NJ, USA) for 60 min at room temperature (25 °C).
The samples were centrifuged (Eppendorf, Hamburg, Germany) at
3125 ×g for 10 min at room temperature and 1.5 mL of the supernatant
was removed and analyzed by high performance liquid chromatography (HPLC). Negative controls (100 mg of BFR in buffer solution) were
also prepared and analyzed as described.
2.3. Analysis of mycotoxins by HPLC
An Hitachi© HPLC system (Hitachi High Technologies America Inc.,
Schaumburg, IL, EUA) which included a pump (L-7100), autosampler
(L-7200) coupled with a fluorescence detector (L-7480) for AFB1, ZEA
and OTA and a UV detector (L-7400) for DON was coupled with an interface (D-7000) for handling data acquisition. The column used varied according to the mycotoxin analyzed as well as the mobile phase, flow
rate and conditions of detection, which are summarized in Table 1.
Fig. 1 shows typical chromatograms obtained in the adsorption assays
for each mycotoxin studied. The original buffered mycotoxin solution
(2 ppm mycotoxin) was used as the standard. The limit of detection
(LOD) was calculated for each mycotoxin based on a signal:noise ratio
of 3:1. The LOD values were 500 μg kg−1, 500 μg kg−1, 50 μg kg−1 and
500 μg kg−1 for AFB1, ZEA, OTA and DON, respectively.
The percent mycotoxin bound was calculated using Eq. (1), where A
is the percent of AFB1, ZEA, OTA or DON adsorbed by the BFR sample, B is
the concentration of the mycotoxin added to buffer (2 ppm: AFB1, ZEA,
OTA or DON in buffer solution), C is the mycotoxin concentration in the
mycotoxin buffer solution plus BFR after centrifugation, and D is the
concentration of any interferences in the negative control (buffer
solution + BFR sample).
A ¼ ½  B−ð Þ C−D =B  100 ð1Þ
2.4. Determination of the BFR adsorption isotherms for zearalenone
Because of the relatively high binding of ZEA in the in vitro binding
studies, only the BRF adsorption isotherms for ZEA were studied. To
determine ZEA adsorption isotherms for BFR, 10-mL aliquots of
ZEA (0.5, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, and 3.5 mg L−1) in buffer were added to
15-mL screw-cap Falcon polypropylene tubes along with 25 mg of
BFR. Samples were prepared and analyzed as described previously.
The adsorption isotherms for BFR were examined at pH 3.0 and 6.5,
with each sample being done in duplicate.
The isotherms were obtained by plotting the concentration of ZEA in
solution after equilibrium (mg L−1) against the amount of ZEA adsorbed
per unit of weight of adsorbent (mg g−1). Adsorption of ZEA by BFR was
fitted to the linear adsorption isotherm, represented by Eq. (2), where
Cads is the solid-phase concentration of the sorbate per unit mass of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Saccharomyces cerevisiae เป็นจุลินทรีย์หลักที่ใช้อย่างใดอย่างหนึ่งในอุตสาหกรรมการหมักเครื่องดื่มและการผลิตเอทานอลเชื้อเพลิง สารตกค้างจำนวนมากของชีวมวลยีสต์ที่เกิดจากการหมัก โดยเฉพาะที่จากการผลิตเบียร์ คุณสามารถเพิ่มตัวดึงข้อมูล โภชนาการแห้งเสริมเนื่องจากอุดมไปด้วยโปรตีน กรดอะมิโน และวิตามินบีและอาจ decontamination mycotoxins นี้อาจเป็นทางเลือกที่ทำงานได้สำหรับอาหารแห้งเสริมเนื่องจากความกว้างตกค้างนี้ในหลายประเทศ (Olivon, 2013) หลายการศึกษาได้แสดงความสามารถของทั้งยีสต์เซลล์ ผนังเซลล์วัสดุ หรือปรับเปลี่ยนglucans mycotoxins ออกโซลูชั่น (Böhm et al., 2000 Shettyร้อยเอ็ด al., 2007 Nunez, Pueyo, Carrascosa และ Martínez-Rodríguez, 2008Freimund, Sauter, & Rys, 2011 Joannis Cassan, Tozlovanu, HadjebaMedjdoub บัลเลต์ และ Pfohl-Leszkowicz, 2011 ด็อกเตอร์อาร์มานโด et al., 2012Faucet-Marquis, Joannis-Cassan, Hadjeba Medjdoub บัลเลต์ & PfohlLeskowicz, 2014) ดังนั้น การที่ศึกษานี้จะใช้ในการทดสอบเพื่อกำหนดกำลังการผลิตของเบียร์หมักสารตกค้าง (BFR) ประกอบด้วยS. cerevisiae ผูก AFB1 ซี โอตะ หรือดอน2. วัสดุและวิธีการ2.1. เบียร์หมักสารตกค้างBFR กล่าวจาก microbrewery ถิ่นที่อยู่ในรัฐของเซาเปาลู บราซิล เบียร์ที่ผลิตจากวัฒนธรรมของ S. cerevisiae เลือก และรักษา โดยอุตสาหกรรมภายใต้เงื่อนไขที่เข้มข้น ในการนี้เหตุผล BFR ที่ใช้ในการทดลองประกอบด้วยเพียง S. cerevisiae เซลล์จำนวนเซลล์ยีสต์ได้กำหนดใช้หอ Neubauer(จำกัด Laboroptik, Lancing สหราชอาณาจักร), และปริมาตรรวมของสารตกค้างที่รวบรวมไว้ที่วัด BFR ถูกวางในอลูมิเนียมกระทะ และอบแห้งในเตาอบอากาศบังคับ (Fanem เซาเปาลู บราซิล) ที่ 55 องศาเซลเซียสวัสดุเป็นพื้นดิน (Tecnal, Piracicaba บราซิล) และเก็บที่อุณหภูมิห้องสำหรับดูดซับเพิ่มเติม assays กับ mycotoxinsจำนวนเซลล์ยีสต์ใน BFR แห้งได้รับการยืนยัน โดย resuspending aliquots triplicate ของ 1 ใน 10 mL ใส่น้ำ นับจำนวนเซลล์ดำเนินในห้อง Neubauer (จำกัด Laboroptik, Lancing สหรัฐราชอาณาจักร), เกิดประมาณ 1 × 1010 S. cerevisiae เซลล์ g−1 ของBFR แห้ง2.2. พิษจากเชื้อราดูดซับ assaysซื้อจากซิก AFB1 ซี โอตะ และดอนAldrich ® (Saint Louis, MO สหรัฐอเมริกา) และมาตรฐานแต่ละหลัก(1000 μg mL−1) ถูกเตรียมใน acetonitrile โซลูชั่นหุ้นใช้ 2.0 μg mL−1 ทำงานโซลูชั่นของ mycotoxins เตรียมใน 0.1 M โพแทสเซียมฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (pH 3.0 และ pH 6.5) ค่า pHเลือกได้ตามในช่วง pH ที่พบในระบบทางเดินของสัตว์ Assays การประเมินประสิทธิภาพของ BFR ชื้น AFB1ซี OTA และดอนได้ดำเนินการตาม Ledoux และRottinghaus (1999) ที่แบบสัตวแพทย์วินิจฉัยแพทย์มหาวิทยาลัยมิสซูรี สหรัฐอเมริกา ขั้นตอนตามคำแนะนำที่เสนอโดย Joannis Cassan et al. (2011) สำหรับมาตรฐานยังวิธีการศึกษาการดูดซับ รวมถึงการทดสอบเบื้องต้นเพื่อให้แน่ใจว่า mycotoxins โซลูชันบัฟเฟอร์ไม่เสื่อมโทรม หรือดูดซึมในผนังท่อในระหว่างการทดสอบการดูดซับ หนึ่งร้อย milligrams ของ BFRถูกระงับใน 10 mL ของบัฟเฟอร์ (pH 3.0 หรือ pH 6.5), spikedAFB1 ซี โอตะ หรือดอนให้โซลูชัน mL−1 2.0 μg ตัวอย่างเรียกใช้ใน triplicate ใส่ในเชคเกอร์หมุน (รัฐนิวบรันสวิกวิทยาศาสตร์ เอดิสัน NJ สหรัฐอเมริกา) ใน 60 นาทีที่อุณหภูมิห้อง (25 ° C)ตัวอย่างดี centrifuged (Eppendorf ฮัมบูร์ก เยอรมนี) ที่3125 × g สำหรับ 10 นาที ที่อุณหภูมิห้อง และ 1.5 mL ของ supernatantถูกเอาออก และวิเคราะห์ โดยหลอมเหลว chromatography (HPLC) ลบตัวควบคุม (100 มิลลิกรัมของ BFR ในโซลูชันบัฟเฟอร์) ได้นอกจากนี้ยังเตรียม และวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้2.3 การวิเคราะห์ mycotoxins โดย HPLCระบบการ © HPLC ฮิตาชิ (ฮิตาชิสูงเทคโนโลยีอเมริกา อิงค์ชวมเบิร์ก IL เอื้อ) ซึ่งรวมการปั๊ม (L-7100), autosampler(L-7200) ควบคู่กับจับ fluorescence (L-7480) สำหรับ AFB1 ซีและ OTA และการจับรังสียูวี (L-7400) สำหรับดอนถูกควบคู่กับอินเทอร์เฟซ (D-7000) สำหรับการจัดการข้อมูลการ คอลัมน์ที่ใช้แตกต่างกันตามพิษจากเชื้อราที่วิเคราะห์และระยะเคลื่อน ไหลอัตราและเงื่อนไขของการตรวจสอบ ซึ่งได้สรุปไว้ในตารางที่ 1Fig. 1 แสดง chromatograms ทั่วไปที่ได้รับใน assays ดูดซับสำหรับพิษจากเชื้อราแต่ละศึกษา การแก้ปัญหาพิษจากเชื้อราถูกบัฟเฟอร์ดั้งเดิม(2 ppm พิษจากเชื้อรา) ถูกใช้เป็นมาตรฐาน ขีดจำกัดของการตรวจสอบ(ลอด) ถูกคำนวณสำหรับแต่ละพิษจากเชื้อราตามอัตราสัญญาณ: เสียง3:1 ค่าลอดได้ μg kg−1 500, 500 μg kg−1, kg−1 50 μg และKg−1 μg 500 AFB1 ซี โอตะ และ ดอน ตามลำดับคำนวณเปอร์เซ็นต์พิษจากเชื้อราที่ถูกผูกไว้ใช้ Eq. (1), ที่ Aมีเปอร์เซ็นต์ของ AFB1 ซี โอตะ หรือดอน adsorbed โดยตัวอย่าง BFR, B คือความเข้มข้นของพิษจากเชื้อราเพิ่มบัฟเฟอร์ (2 ppm: AFB1 ซีOTA หรือดอนในโซลูชันบัฟเฟอร์), C คือ ความเข้มข้นของพิษจากเชื้อราในการพิษจากเชื้อราแก้ปัญหาบัฟเฟอร์บวก BFR หลัง centrifugation และ D คือการความเข้มข้นของ interferences ใด ๆ ในตัวควบคุมเป็นค่าลบ (บัฟเฟอร์โซลูชั่น + BFR อย่าง)เป็น¼½ B−ð Þ C−D = ð1Þ B 1002.4 การกำหนด isotherms ดูดซับ BFR สำหรับซีราลีโนนเพราะซีรวมค่อนข้างสูงในการเพาะเลี้ยงรวมมีศึกษา การศึกษาเฉพาะ BRF ดูดซับ isotherms สำหรับซี ถึงกำหนด isotherms ซีดูดซับสำหรับ BFR, aliquots 10 mL ของซี (0.5, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0 และ 3.5 มิลลิกรัม L−1) ในบัฟเฟอร์ถูกเพิ่มเข้าไป15 mL สกรูฝาท่อ polypropylene เหยี่ยวกับ 25 มก.BFR ตัวอย่างเตรียมไว้ และวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้Isotherms ดูดซับสำหรับ BFR ถูกตรวจสอบที่ค่า pH 3.0 และ 6.5มีตัวอย่างแต่ละการทำสำเนาIsotherms ได้รับ โดยการพล็อตความเข้มข้นของซีในแก้ปัญหาหลังสมดุล (mg L−1) กับจำนวนซี adsorbedต่อหน่วยน้ำหนักของ adsorbent (mg g−1) ถูกดูดซับของซีโดย BFRพอดีกับ isotherm เส้นการดูดซับ แสดง โดย Eq. (2), ที่Cads คือ ความเข้มข้นของของแข็งเฟสของ sorbate ต่อหน่วยมวลของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Saccharomyces cerevisiae เป็นหนึ่งในจุลินทรีย์หลักที่ใช้ในอุตสาหกรรมการหมักเครื่องดื่มและการผลิตเอทานอลน้ำมันเชื้อเพลิง ที่เหลือเป็นกลุ่มของชีวมวลยีสต์ที่เกิดจากการหมักโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการผลิตเบียร์ที่สามารถเพิ่มการให้อาหารทางโภชนาการสำหรับการเสริมเพราะมันอุดมไปด้วยโปรตีนกรดอะมิโนและวิตามินบีและอาจจะปนเปื้อนสำหรับสารพิษจากเชื้อรา ซึ่งอาจกลายเป็นทางเลือกที่ทำงานได้สำหรับการเสริมอาหารเนื่องจากการว่างกว้างของสารตกค้างในหลายประเทศ (Olivon 2013) งานวิจัยหลายชิ้นแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเซลล์ยีสต์ทั้งวัสดุผนังเซลล์หรือการปรับเปลี่ยนกลูแคนที่จะเอาสารพิษจากเชื้อราจากสารละลาย (Böhm et al, 2000;. เชตตี้. et al, 2007; นูเนซ Pueyo, Carrascosa และMartínez-Rodríguez 2008; Freimund, Sauter และ Rys 2011; Joannis-Cassan, Tozlovanu, HadjebaMedjdoub, บัลเล่ต์และ Pfohl-Leszkowicz 2011; อาร์มันโด et al, 2012;. ก๊อกน้ำ-มาร์ควิส Joannis-Cassan, Hadjeba-Medjdoub, บัลเล่ต์และ PfohlLeskowicz, 2014) ดังนั้นการศึกษานี้จะใช้ในการทดสอบในหลอดทดลองเพื่อตรวจสอบความสามารถของเหลือจากการหมักเบียร์ (BFR) ที่มีเอส cerevisiae การผูก AFB1, ZEA, OTA ​​หรือ DON. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 เหลือจากการหมักเบียร์BFR ที่ได้รับจากการกลั่นในท้องถิ่นที่ตั้งอยู่ในรัฐเซาเปาโลประเทศบราซิล เบียร์ที่ผลิตจากวัฒนธรรมของ S. cerevisiae เลือกและดูแลโดยอุตสาหกรรมภายใต้เงื่อนไขที่ปลอดเชื้อ สำหรับเรื่องนี้ด้วยเหตุผล BFR ที่ใช้ในการทดลองมีเพียงเอสเซลล์ cerevisiae. จำนวนของเซลล์ยีสต์ที่ได้รับการพิจารณาโดยใช้ห้อง Neubauer (Laboroptik จำกัด กรีด, สหราชอาณาจักร) และปริมาณรวมของสารตกค้างที่เก็บรวบรวมวัด BFR วางอยู่ในอลูมิเนียมกระทะและแห้งในเตาอบบังคับอากาศ(Fanem, เซาเปาลู, บราซิล) ที่ 55 ° C. วัสดุที่เป็นพื้นดิน (Tecnal, Piracicaba, บราซิล) และเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องตรวจการดูดซับต่อไปด้วยสารพิษจากเชื้อรา. จำนวนของเซลล์ยีสต์ใน BFR แห้งได้รับการยืนยันโดย resuspending aliquots เพิ่มขึ้นสามเท่าของ 1 กรัมใน 10 มิลลิลิตรน้ำหมัน จำนวนเซลล์ได้ดำเนินการในห้อง Neubauer (Laboroptik จำกัด กรีด, สหราชอาณาจักร) ส่งผลให้ประมาณ 1 × 1010 เอสเซลล์ cerevisiae G-1 จากBFR แห้ง. 2.2 ดูดซับสารพิษจากเชื้อราตรวจมาตรฐานการ AFB1, ZEA, OTA ​​และ DON ที่ซื้อมาจากซิกAldrich® (Saint Louis, MO, USA) และมาตรฐานหลักของแต่ละบุคคล(1000 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร-1) ได้จัดทำขึ้น acetonitrile สต็อกโซลูชั่นถูกนำมาใช้เพื่อเตรียมความพร้อม 2.0 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร-1 การแก้ปัญหาในการทำงานของสารพิษจากเชื้อราใน0.1 M โพแทสเซียมฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (pH 3.0 และ pH 6.5) ค่าพีเอชได้รับการแต่งตั้งขึ้นอยู่กับช่วงพีเอชที่พบในระบบทางเดินอาหารของสัตว์ การตรวจการประเมินประสิทธิภาพของ BFR เพื่อดูดซับ AFB1, ZEA, OTA ​​และ DON ได้ดำเนินการตาม Ledoux และRottinghaus (1999) ที่สัตวแพทย์แพทย์วินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการ, มหาวิทยาลัยมิสซูรีสหรัฐอเมริกา ขั้นตอนตามคำแนะนำยังที่เสนอโดย Joannis-Cassan et al, (2011) ที่ได้มาตรฐานสำหรับวิธีการในการศึกษาการดูดซับรวมทั้งการทดสอบเบื้องต้นเพื่อให้แน่ใจว่าสารพิษจากเชื้อราในสารละลายบัฟเฟอร์ที่ไม่ได้เสื่อมโทรมหรือถูกดูดซึมบนผนังท่อในระหว่างการทดสอบการดูดซับ หนึ่งร้อยมิลลิกรัมของ BFR ถูกระงับใน 10 มิลลิลิตรสารละลายบัฟเฟอร์ (pH 3.0 หรือค่า pH 6.5) ถูกแทงด้วยAFB1, ZEA, OTA ​​หรือ DON ที่จะให้ 2.0 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร-1 การแก้ปัญหา ตัวอย่างทำงานในเพิ่มขึ้นสามเท่าถูกวางไว้บนเครื่องปั่นหมุน (New Brunswick วิทยาศาสตร์, เอดิสัน, นิวเจอร์ซีย์สหรัฐอเมริกา) เป็นเวลา 60 นาทีที่อุณหภูมิห้อง (25 องศาเซลเซียส). กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการหมุนเหวี่ยง (Eppendorf ฮัมบูร์กเยอรมนี) ที่3125 ×กรัม เป็นเวลา 10 นาทีที่อุณหภูมิห้องและ 1.5 มิลลิลิตรใสจะถูกลบออกและวิเคราะห์โดยประสิทธิภาพสูงของเหลวchromatography (HPLC) การควบคุมเชิงลบ (100 มิลลิกรัม BFR ในสารละลายบัฟเฟอร์) ได้รับนอกจากนี้ยังจัดทำและวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้. 2.3 การวิเคราะห์สารพิษจากเชื้อราโดยวิธี HPLC ระบบ HPLC © บริษัท ฮิตาชิ (Hitachi เทคโนโลยีระดับสูงของอเมริกาอิงค์ชอมเบิร์ก, อิลลินอยส์, เอื้อ) ซึ่งรวมถึงเครื่องสูบน้ำ (L-7100) ฉีดตัวอย่างอัตโนมัติ(L-7200) ควบคู่ไปกับการตรวจจับการเรืองแสง (L-7480) สำหรับ AFB1, ZEA และ OTA และเครื่องตรวจจับยูวี (L-7400) สำหรับ DON เป็นคู่กับอินเตอร์เฟซ (D-7000) สำหรับการจัดการข้อมูลที่ได้มา คอลัมน์ที่ใช้แตกต่างกันไปตามสารพิษจากเชื้อราวิเคราะห์เช่นเดียวกับเฟสเคลื่อนที่ที่ไหลอัตราและเงื่อนไขของการตรวจสอบซึ่งมีรายละเอียดในตารางที่ 1 รูป 1 แสดง chromatograms ทั่วไปที่ได้รับในการตรวจการดูดซับสำหรับสารพิษจากเชื้อราแต่ละศึกษา เดิมการแก้ปัญหาสารพิษจากเชื้อราบัฟเฟอร์(2 ppm สารพิษจากเชื้อรา) ถูกใช้เป็นมาตรฐาน ขีด จำกัด ของการตรวจสอบ(LOD) ที่คำนวณได้สำหรับสารพิษจากเชื้อราแต่ละขึ้นอยู่กับสัญญาณเสียงอัตราส่วน3: 1 ค่า LOD 500 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัม 1, 500 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัม 1, 50 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัมที่ 1 และ500 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัม 1 สำหรับ AFB1, ZEA, OTA ​​และ DON ตามลำดับ. สารพิษจากเชื้อราร้อยละผูกพันที่คำนวณโดยใช้สมการ (1) โดยที่ A คือเปอร์เซ็นต์ของ AFB1 ที่ ZEA, OTA ​​หรือ DON ดูดซับโดยตัวอย่าง BFR, B คือความเข้มข้นของสารพิษจากเชื้อราที่เพิ่มบัฟเฟอร์(2 ppm: AFB1, ZEA, OTA ​​หรือ DON ในสารละลายบัฟเฟอร์), C เป็นความเข้มข้นของสารพิษจากเชื้อราในสารละลายบัฟเฟอร์สารพิษจากเชื้อราบวกBFR หลังจากปั่นและ D คือความเข้มข้นของการรบกวนใดๆ ในการควบคุมลบ (บัฟเฟอร์แก้ปัญหา+ ตัวอย่าง BFR). ¼½? B-D Þ C-D = B? 100 ð1Þ 2.4 ความมุ่งมั่นของการดูดซับ isotherms BFR สำหรับ zearalenone เพราะค่อนข้างสูงมีผลผูกพันของ ZEA ในหลอดทดลองที่มีผลผูกพันในการศึกษาเท่านั้นที่ดูดซับisotherms BRF สำหรับ ZEA ศึกษา เพื่อตรวจสอบ isotherms ดูดซับ ZEA สำหรับ BFR, aliquots 10 มิลลิลิตร ZEA (0.5, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0 และ 3.5 มก. L-1) ในบัฟเฟอร์ถูกเพิ่มเข้าไปใน15 มิลลิลิตรสกรูฝาเหยี่ยวท่อโพรพิลีนพร้อมกับ 25 มิลลิกรัมBFR ตัวอย่างได้จัดทำและวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้. isotherms ดูดซับสำหรับ BFR มีการตรวจสอบที่ pH 3.0 และ 6.5 กับแต่ละตัวอย่างถูกทำในที่ซ้ำกัน. isotherms ที่ได้รับจากการวางแผนความเข้มข้นของ ZEA ในการแก้ปัญหาหลังจากที่สมดุล(mg L-1) กับปริมาณการดูดซับ ZEA ต่อหน่วยน้ำหนักของตัวดูดซับ (มก. G-1) การดูดซับ ZEA โดย BFR ได้พอดีกับไอโซเทอมการดูดซับเชิงเส้นที่แสดงโดยสมการ (2) ที่Cads เป็นความเข้มข้นของแข็งเฟสของซอร์เบตต่อหน่วยมวลของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Saadabad Palace เป็นหนึ่งในจุลินทรีย์หลักที่ใช้ในอุตสาหกรรมการหมักเครื่องดื่ม
สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอล

ส่วนที่เหลือเป็นกลุ่มมวลชีวภาพของยีสต์ที่เกิดจากการหมัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการผลิตเบียร์ สามารถเพิ่มอาหารอาหารเสริม
ตั้งแต่มันอุดมไปด้วยโปรตีน กรดอะมิโน และวิตามิน B
และอาจจะสำหรับการลดการปนเปื้อนของไมโคท็อกซิน .นี้อาจเป็นทางเลือกที่ทำงานได้สำหรับอาหารเสริมเนื่องจากว่างกว้างของ
กากนี้ ในหลายประเทศ ( olivon 2013 ) การศึกษาหลายแห่งได้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของยีสต์เซลล์ทั้งหมด เซลล์ผนังวัสดุหรือ
กลูแคนดัดแปลงเอาไมโคท็อกซินจากสารละลาย ( B ö HM et al . , 2000 ; ยอด
et al . , 2007 ; นูนเยซ pueyo carrascosa , , , &มาร์ตีเนซลุยส์โรดรีเกซ มาร์ติน , freimund 2008 ;
,ซอเตอร์& rys , 2011 ; joannis cassan tozlovanu hadjebamedjdoub , , , บัลเล่ต์ , & pfohl leszkowicz 2011 ; อาร์มันโด et al . , 2012 ;
joannis cassan Marquis , ก๊อก , hadjeba medjdoub บัลเลต์ & pfohlleskowicz 2014 ) ดังนั้นการศึกษานี้จะใช้ในการทดสอบหลอดทดลองเพื่อศึกษาศักยภาพของกากหมักเบียร์ ( bfr ) ประกอบด้วย
S . cerevisiae ผูกสาร , สาขาพืชและ โอตะหรือไม่ .
2วัสดุและวิธีการ
2.1 . เบียร์หมักกาก
bfr ได้รับจากท้องถิ่นขุดเจาะตั้งอยู่ในรัฐ
ในเซาเปาลู , บราซิล เบียร์ที่ผลิตจากวัฒนธรรมของ S . cerevisiae คัดสรรและดูแลโดยอุตสาหกรรมภายใต้สภาวะปลอดเชื้อ ด้วยเหตุผลนี้
, bfr ที่ใช้ในการทดลองมีเพียง
S . cerevisiae เซลล์จำนวนเซลล์ยีสต์ ตั้งใจใช้นูเบาเออร์หอ
( laboroptik จำกัด แลนซิงก์ สหราชอาณาจักร ) และปริมาณรวมของ
กากเก็บคือวัด bfr ถูกวางในกระทะอลูมิเนียม
และแห้งในอากาศแบบบังคับ ( fanem เตาอบ , เซาเปาลู , บราซิล ) ที่ 55 องศา C .
วัสดุพื้นดิน ( tecnal ปิราคิคาบ้า , บราซิล , และเก็บไว้ที่
อุณหภูมิห้องสามารถดูดซับต่อกับไมโครท็อกซิน .
จำนวนเซลล์ยีสต์ใน bfr แห้งได้รับการยืนยันโดยเจริญทำสำเนาสามฉบับเฉยๆ 1 กรัมใน 10 ml ของน้ำหมัน เซลล์นับ
มีการปฏิบัติในนูเบาเออร์ ( ห้อง laboroptik จำกัด แลนซิงก์ สหราชอาณาจักร (
) ประมาณ 1 × 1010 S . cerevisiae เซลล์ G − 1 แห้ง bfr
.
2.2 . การดูดซับสารพิษจากเชื้อรา )
มาตรฐานสาร , สาขาพืชและ โอตะก็ซื้อมาจาก Sigma
ดิช® ( นักบุญหลุยส์ โม , USA ) และมาตรฐานหลักบุคคล
( 1000 μกรัมมิลลิลิตร− 1 ) เตรียมในไน . หุ้นโซลูชั่น
ถูกใช้เพื่อเตรียมμกรัมต่อมิลลิลิตร ) − 1 ทำงานโซลูชั่นของไมโครท็อกซิน
ใน 0.1 โมลาร์โพแทสเซียมฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 3.0 และ pH 6.5 ) ความเป็นกรด
ถูกเลือกใช้ในช่วง pH ที่พบในทางเดินอาหารของ
สัตว์ หรือเพื่อประเมินประสิทธิภาพของการดูดซับสาร bfr
ซี , โอตะ และไม่ได้ดำเนินการตามเลอดูร์และ
rottinghaus ( 1999 ) ที่สัตวแพทย์แพทย์วินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการ
มหาวิทยาลัยมิสซูรี สหรัฐอเมริกา ขั้นตอนยังตามข้อเสนอแนะที่เสนอโดย joannis cassan et al .( 2011 ) สำหรับวิธีการมาตรฐานสำหรับการศึกษาเบื้องต้น
รวมถึงการทดสอบเพื่อให้แน่ใจว่าไมโครท็อกซินในสารละลายบัฟเฟอร์

ไม่เสื่อมโทรมหรือดูดซึมบนผนังท่อในระหว่างการทดสอบการดูดซับ 100 มิลลิกรัม bfr
ถูกระงับใน 10 มิลลิลิตรของสารละลายบัฟเฟอร์ pH 3.0 หรือ pH 6.5 ) , ที่ได้ถูกขัดขวาง
กับสาร , สาขาพืชและ โอตะ หรือจะให้μ 2.0 G − 1 มิลลิลิตร สารละลาย
ตัวอย่างทั้งสามใบ , วิ่ง ,อยู่ในการหมุนปั่น ( บรุนซ์ใหม่
ทางวิทยาศาสตร์ , เอดิสัน , NJ , USA ) 60 นาที ที่อุณหภูมิห้อง ( 25 องศา C )
จำนวนไฟฟ้า ( เพนดอร์ฟ , ฮัมบูร์ก , เยอรมนี )
3125 × G สำหรับ 10 นาทีที่อุณหภูมิห้องและ 1.5 มิลลิลิตร และน่าน
ถูกเอาออก และวิเคราะห์ โดยวิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง ( HPLC ) การควบคุมทางลบ ( 100 มิลลิกรัม bfr ในสารละลายบัฟเฟอร์ )
เตรียมและวิเคราะห์อธิบาย
2.3 การวิเคราะห์โดย HPLC
เป็นไมโคท็อกซิน ฮิตาชิ สงวนลิขสิทธิ์โดยระบบ Hitachi สูงเทคโนโลยีอเมริกาอิงค์ ,
ชอมเบิร์ก , อิลลินอยส์ , สหรัฐอเมริกา ) ซึ่งรวมถึงปั๊ม ( l-7100 ) autosampler
( l-7200 ) ควบคู่ไปกับการตรวจจับ ( l-7480 ) สำหรับสาร , สาขาพืชและเครื่องตรวจจับรังสียูวี
ก้า ( l-7400 ) ก็เป็นคู่ กับอินเตอร์เฟซ ( d-7000 ) สำหรับการจัดการการเก็บข้อมูลคอลัมน์ที่ใช้แตกต่างกันไปตามวิเคราะห์สารพิษจากเชื้อรา รวมทั้งเฟสเคลื่อนที่ไหล
อัตราและเงื่อนไขของการตรวจสอบ ซึ่งสรุปได้ในตารางที่ 1 .
รูปที่ 1 แสดงโดยทั่วไปกลิ่นได้ในการดูดซับสารพิษจากเชื้อรา )
สำหรับแต่ละชนิด ต้นฉบับนี้โซลูชั่น
( 2 ) สารพิษจากเชื้อราสารพิษจากเชื้อรา ) มาใช้เป็นมาตรฐาน ขีดจำกัดของการตรวจหา