We elucidated a time course for cor

We elucidated a time course for cortisol release in tilapia as it corresponds to changes in plasma osmolytes and respiration. Following exposure of freshwater (FW) tilapia to 25‰ seawater (SW), we measured plasma osmolality, [Na+], [K+], [Cl−], hematocrit, cortisol concentration, oxygen-consumption rate (ṀO2), and ventilation frequency over 5 days and compared them to FW control fish. Cortisol increased rapidly by 3 h and remained elevated for 3 days. Plasma osmolality, [Na+], and [Cl−] were elevated at 6–8 h, peaked 24 h following SW exposure, and then decreased to near-FW levels by 3 days. ṀO2 increased at 24 h post-SW exposure relative to FW, while ventilation frequency increased by 3 h. Overall, we interpret changes in cortisol as resulting from a change in salinity, in contrast to changes in plasma solute concentrations that could be due to adjustments resulting from the fish's cortisol response as it faces osmoregulatory distress. Increases in oxygen-consumption rate at 24 h and ventilation frequency at 3 h are likely as a result of the cellular stress response occurring during salinity stress. No significant changes in blood hematocrit were observed, which suggests that tilapia are capable of rapidly counteracting dehydration during acute hyperosmotic stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอธิบายหลักสูตรเวลาสำหรับปล่อย cortisol ในปลานิลมันสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงใน osmolytes พลาสม่าและการหายใจ ต่อสัมผัสของปลานิล (FW) น้ำจืดน้ำทะเล 25‰ (SW), เราวัดพลา osmolality, [Na +], [K +], [Cl−], hematocrit ความเข้มข้นของ cortisol อัตราการใช้ออกซิเจน (ṀO2), และระบายอากาศที่ถี่กว่า 5 วัน และเปรียบเทียบได้กับ FW ควบคุมปลา Cortisol เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว 3 ชม. และยังคงสูง 3 วัน Osmolality พลา, [Na +], [Cl−] และถูกยกระดับที่ 6-8 ชั่วโมง แหลม 24 ชมต่อแสง SW และลดลงสู่ระดับใกล้ FW 3 วัน เพิ่มขึ้น ณ 24 ชม SW โพสต์แสงสัมพันธ์กับ FW ในขณะที่ความถี่ระบายอากาศเพิ่มขึ้นโดยรวม 3 h. ṀO2 เราแปลความหมายการเปลี่ยนแปลงในคอร์ติซอเป็นผลจากการเปลี่ยนแปลงความเค็ม ตรงข้ามกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของตัวถูกละลายพลาสมาที่อาจเกิดจากการปรับปรุงที่เกิดจากการตอบสนองของคอร์ติซอ ตามใบหน้าทุกข์ใน osmoregulatory เพิ่มอัตราการใช้ออกซิเจนตลอด 24 ชั่วโมงและการระบายอากาศความถี่ที่ 3 ชั่วโมงจะเป็นผลมาจากการตอบสนองความเครียดของเซลล์ที่เกิดขึ้นในระหว่างความเครียดความเค็ม มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในเลือด hematocrit ถูกสังเกต ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ปลานิลจะสามารถเอนขาดน้ำในช่วงความเครียดเฉียบพลันสามารถอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอธิบายหลักสูตรเวลาสำหรับการเปิดตัวคอร์ติซอในปลานิลในขณะที่มันสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงใน osmolytes พลาสม่าและการหายใจ ต่อไปนี้การสัมผัสน้ำจืด (FW) ปลานิล 25 ‰น้ำทะเล (SW) เราวัด osmolality พลาสม่า [+ นา], [K +], [Cl-] ฮีความเข้มข้นของคอร์ติซออัตราออกซิเจนบริโภค (MO2) และการระบายอากาศความถี่ มากกว่า 5 วันและเมื่อเทียบกับพวกเขาที่จะควบคุม FW ปลา cortisol เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วโดย 3 ชั่วโมงและยังคงสูงเป็นเวลา 3 วัน พลาสม่า osmolality [+ นา] และ [Cl-] อยู่สูง 6-8 H, แหลม 24 ชั่วโมงต่อไปนี้การสัมผัส SW แล้วลดลงใกล้ระดับโดย FW 3 วัน MO2 เพิ่มขึ้นใน 24 ชั่วโมงหลังการสัมผัส SW เทียบกับ FW ขณะที่ความถี่การระบายอากาศที่เพิ่มขึ้น 3 ชั่วโมง โดยรวมแล้วเราตีความการเปลี่ยนแปลงใน cortisol เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในความเค็มในทางตรงกันข้ามกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นในพลาสมาถูกละลายที่อาจจะเกิดจากการปรับเปลี่ยนที่เกิดจากการตอบสนองคอร์ติซอปลาเป็นใบหน้าทุกข​​์ osmoregulatory การเพิ่มขึ้นของอัตราการบริโภคออกซิเจนเวลา 24 ชั่วโมงและการระบายอากาศที่ความถี่ 3 ชั่วโมงมีแนวโน้มที่เป็นผลมาจากการตอบสนองต่อความเครียดโทรศัพท์มือถือที่เกิดขึ้นระหว่างความเครียดความเค็ม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในเลือดฮีถูกตั้งข้อสังเกตซึ่งแสดงให้เห็นว่าปลานิลมีความสามารถในการคายน้ำ counteracting อย่างรวดเร็วในช่วงความเครียด hyperosmotic เฉียบพลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอธิบายเวลาที่แน่นอนสำหรับ cortisol ปล่อยในปลานิลที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงใน osmolytes พลาสมาและการหายใจ ต่อไปนี้การน้ำจืด ( FW ) ปลานิล 25 ‰น้ำทะเล ( SW ) เราวัดค่าออสโมลาลิตี้พลาสมา [ Na + K + ] ] , [ [ Cl − ] ตรวจ cortisol ความเข้มข้น อัตราการใช้ออกซิเจน ( O2 Ṁ ) และความถี่การระบายมากกว่า 5 วัน และเมื่อเปรียบเทียบกับปลาควบคุม FW cortisol เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดย 3 H และยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลา 3 วัน พลาสมาค่าออสโมลาลิตี้ [ na + ] , และ [ Cl − ] สูง 6 – 8 ชั่วโมง มี 24 ชั่วโมง ต่อไปนี้การ SW แล้วลดลงใกล้ระดับแบบ 3 วัน Ṁ O2 เพิ่มขึ้นที่เวลา 24 ชั่วโมงหลัง SW แสงเทียบกับ FW ในขณะที่ความถี่การระบายอากาศเพิ่มขึ้น 3 . โดยรวมแล้ว เราตีความการเปลี่ยนแปลงในฮอร์โมนที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงความเค็มอย่าง ตรงกันข้ามกับการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นในพลาสมาอุณหภูมิที่อาจเกิดจากการปรับฮอร์โมนที่เกิดจากการตอบสนองของปลา เป็นใบหน้า osmoregulatory ความทุกข์ เพิ่มอัตราการใช้ออกซิเจนและการระบายอากาศที่ความถี่ที่เวลา 24 ชั่วโมง 3 ชั่วโมง อาจเป็นผลจากการตอบสนองต่อความเครียดของเซลล์ที่เกิดความเครียด ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในเลือดที่ตรวจพบ ซึ่งบ่งบอกว่า ปลานิลมีความสามารถอย่างรวดเร็วในระหว่างการแช่ในวัคซีนชนิดน้ำความเครียดเฉียบพลัน