Decentralization, Local Government,

Decentralization, Local Government, and the
Welfare State
JEFFEREY M. SELLERS* and ANDERS LIDSTRÖM**
Despite growing interest in decentralized governance, the local government
systems that comprise the most common element of decentralization around
the world have received little systematic attention. This article, drawing on
the first systematic index of decentralization to local government in 21
countries, demonstrates a close relation between Social Democratic welfare
states and an intergovernmental infrastructure that in important respects
ranks as the most decentralized among advanced industrial countries. This
empowerment of local government in these countries was less an outgrowth
of Social Democratic welfare state development than a preexisting condition
that helped make this type of welfare state possible.
One of the signal trends in the recent study of governmental institutions
has been a growing comparative scrutiny of processes at the local,
regional, and metropolitan levels. A host of studies from a variety of
perspectives have converged on the importance of institutions and agents
at the level of localities and regions for carrying out all manner of public
ends (Ostrom 1990; Putnam 1993; Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002).
In the face of this trend it seems all the more remarkable that local government
itself, one of the most consistent institutional features of democracies
around the world, has received such scant systematic attention.
Constitutional protections for local government have now spread to many
more countries than provide for federalism itself. Yet even systematic
comparative studies of decentralization have remained confined to differences
in federal or other institutions above the local level (e.g., Elazar 1995;
Rodden 2004; Schneider 2003; Treisman 2000) or ignored local institutions
altogether (Lijphart 1999). Despite several theoretical or inductive typologies
(Hesse and Sharpe 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; Page and
Goldsmith 1987; Vetter 2002) and a growing number of comparative case
studies (e.g., Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002), this field still lacks the
sort of deductive, encompassing international classifications that have
grown to dominate comparative accounts of party systems, interest intermediation,
and executive–legislative relations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระจายอำนาจการแพร่กระจาย รัฐบาลท้องถิ่น และรัฐสวัสดิการขายม. JEFFEREY * และ ANDERS LIDSTRÖM **แม้การขึ้นดอกเบี้ยแบบกระจายศูนย์ปกครอง รัฐบาลท้องถิ่นระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบทั่วไปของการกระจายอำนาจการแพร่กระจายทั่วโลกได้รับความสนใจระบบน้อย บทความนี้ รูปวาดบนดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจให้รัฐบาลท้องถิ่นใน 21 การแพร่กระจายประเทศ แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยอเมริกาและโครงสร้างพื้นฐานว่าด้วยว่า ในสำคัญเคารพอันดับที่สุดเป็นแบบกระจายศูนย์ในประเทศอุตสาหกรรมขั้นสูง นี้อำนาจของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้มีน้อยกว่าการไปการพัฒนารัฐสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยกว่าเงื่อนไขอิงที่ช่วยให้รัฐสวัสดิการชนิดนี้ได้หนึ่งในสัญญาณแนวโน้มในการศึกษาล่าสุดของสถาบันภาครัฐแล้ว scrutiny เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของกระบวนการที่ท้องถิ่นระดับภูมิภาค และนคร โฮสต์ของการศึกษาจากมุมมองมี converged ของสถาบันและตัวแทนระดับของมาและภูมิภาคสำหรับการดำเนินการทุกอย่างของประชาชนปลาย (Ostrom 1990 Putnam 1993 Savitch และ Kantor 2002 ขาย 2002)หน้าแนวโน้มนี้ ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่ขึ้นโดดเด่นที่รัฐบาลท้องถิ่นของสอดคล้องกันมากที่สุดสถาบันของเหมือน ๆ เองทั่วโลก ได้รับความสนใจระบบดังกล่าวไม่เพียงพอการคุ้มครองรัฐธรรมนูญรัฐบาลท้องถิ่นได้แพร่กระจายไปมากประเทศอื่น ๆ กว่าให้ระบอบสหพันธรัฐเอง ยังระบบได้ศึกษาเปรียบเทียบการกระจายอำนาจการแพร่กระจายยังคงมีจำกัดกับความแตกต่างกลางหรือสถาบันอื่น ๆ จากระดับท้องถิ่น (เช่น Elazar 1995Rodden 2004 ชไนเดอร์ 2003 Treisman 2000) หรือละเว้นสถาบันท้องถิ่นกัน (Lijphart 1999) แม้ มีหลายทฤษฎี หรือเหนี่ยว typologies(เฮสส์และ Sharpe 1991 Lidström 2003 Mouritzen 2003 หน้า และทอง 1987 Vetter 2002) และจำนวนกรณีเปรียบเทียบการเจริญเติบโตการศึกษา (เช่น Savitch และ Kantor 2002 ขาย 2002), ฟิลด์นี้ยังขาดการdeductive จัดเรียงของ ท่านจัดประเภทนานาชาติที่มีโตครองบัญชีเปรียบเทียบของระบบ ดอกเบี้ย intermediationและความสัมพันธ์ของผู้บริหารนิติบัญญัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระจายอำนาจรัฐบาลท้องถิ่นและ
รัฐสวัสดิการ
Jefferey เมตร * ผู้ขายและ ANDERS Lidström **
แม้จะมีการเติบโตที่น่าสนใจในการกำกับดูแลการกระจายอำนาจการปกครองท้องถิ่น
ระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่พบมากที่สุดของการกระจายอำนาจทั่ว
โลกได้รับความสนใจเป็นระบบเล็ก ๆ น้อย ๆ บทความนี้, การวาดภาพบน
ดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจให้กับรัฐบาลท้องถิ่นใน 21
ประเทศแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างสวัสดิการสังคมประชาธิปไตย
รัฐและโครงสร้างพื้นฐานระหว่างรัฐบาลว่าในประการสำคัญ
จัดอันดับให้เป็นกระจายอำนาจมากที่สุดในหมู่ประเทศอุตสาหกรรมที่ทันสมัย นี้
เพิ่มขีดความสามารถของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้ได้น้อยเป็นผลพลอยได้
ของการพัฒนารัฐสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยกว่าสภาพนิยาย
ที่ช่วยทำให้รูปแบบของรัฐสวัสดิการเป็นไปได้.
หนึ่งในแนวโน้มสัญญาณในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้สถาบันของรัฐ
ที่ได้รับการตรวจสอบข้อเท็จจริงการเติบโตเปรียบเทียบ ของกระบวนการที่ท้องถิ่น
ระดับภูมิภาคและระดับปริมณฑล โฮสต์ของการศึกษาจากความหลากหลายของ
มุมมองที่ได้แปรสภาพในความสำคัญของสถาบันการศึกษาและตัวแทน
ในระดับของท้องถิ่นและภูมิภาคสำหรับการดำเนินการลักษณะของประชาชน
ปลาย (Ostrom 1990; พัท 1993; Savitch และลอยปี 2002 ขาย 2002).
ใน ใบหน้าของแนวโน้มนี้ดูเหมือนว่าทุกคนที่โดดเด่นมากขึ้นว่ารัฐบาลท้องถิ่น
ตัวเองหนึ่งในคุณสมบัติที่สถาบันสอดคล้องกันมากที่สุดของระบอบประชาธิปไตย
ทั่วโลกที่ได้รับความสนใจอย่างเป็นระบบเช่นขาดแคลน.
คุ้มครองตามรัฐธรรมนูญของรัฐบาลท้องถิ่นได้ในขณะนี้แพร่กระจายไปยังหลาย
ประเทศมากกว่าให้ สำหรับสหพันธ์ตัวเอง แต่แม้ระบบ
การศึกษาเปรียบเทียบการกระจายอำนาจได้ยังคงถูกคุมขังในความแตกต่าง
ในสถาบันการศึกษาของรัฐบาลกลางหรืออื่น ๆ ที่เหนือระดับท้องถิ่น (เช่น Elazar 1995;
Rodden 2004; ไนเดอร์ 2003; Treisman 2000) หรือละเว้นสถาบันในประเทศ
ทั้งหมด (Lijphart 1999) แม้จะมีหลายทฤษฎี typologies หรืออุปนัย
(เฮสส์และชาร์ป 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; หน้าและ
ช่างทอง 1987; Vetter 2002) และตัวเลขการเติบโตของคดีเปรียบเทียบ
การศึกษา (เช่น Savitch และลอย 2002; ขาย 2002) ข้อมูลนี้ยังขาด
การเรียงลำดับของการอนุมานครอบคลุมการจำแนกระหว่างประเทศที่มี
การเติบโตที่จะครองบัญชีเปรียบเทียบระบบของบุคคลที่เป็นสื่อกลางที่น่าสนใจ
และความสัมพันธ์กับผู้บริหารนิติบัญญัติ