This is a true story. Twenty years

This is a true story. Twenty years have passed since that night.
James Murray had been shooting in the lonely hills in the north of England with his gun. It was December; the snow was beginning to fall from a heavy grey sky. It was becoming dark and he lost his way, there were no signs of human life.
It became very cold, and night was falling fast. He was tired and hungry. James started to think about his young wife.
He shouted and waited for an answer many times; after a moment a little white circle of light appeared out of the darkness. James found an old man with a lantern. James told to the old man that he was lost and he was trying to go to Dwolding, the old man explained that the town is about twenty miles so James ask to the man if he could let go home with him. The problem was if the master of the old man would give to James shelter and supper. So James followed the light of the lantern in the darkness to a door which was huge and heavy, it looked like the door of a prison. The old man turned a key and quickly James pushed past him into the house.

When James entered, he was in a big hall. The servant gave him a room, a pointed him the master’s room.
He went to the room a he found an old man sitting at a table, he was the master. When James entered the room, the master stared at him in a confusing way; he didn’t know who this man was. James told him al his story and how he got lost. After hearing James’s tale he let him stay for one night.
The servant invited James to sit at the table and he brought him some foot. When he finished his meal it had stopped snowing.
He sprang out of his chair so glad that he decided to go to the village and come back with his wife. At first the servant thought that he was mad, but after all, James insisted to leave the house.
The servant told him that there was a coach that would take him to the village; he gave him the instruction to get the coach stop. James had to hurry up if he wanted to catch the coach, so he left the house very quickly.
accident twenty years.In that accident , the four passengers and the driver died, in that coach, the son of the master was traveling and died too. After that, Jacob said goodbye to James and returned to his master. James started to walk along the road to the signpost, the night was cold, and James stop to rest a little. When he was resting , he saw the lights of a coach, that was strange because Jacob t James walked with Jacob to the road that leads to the coach signpost. Jacob , told to james that that road hasn’t been used for coaches since an old James that the road wasn’t used since that accident twenty years ago.However, James jumped inside the coach. In the coach, there was three people , they all seemed asleep and the air was dump, heavy and dead. James asked a few questions to the passengers, but they didn’t answer. And then, James realized that the three passengers were dead. He tried desesperately to escape through the door and opened it, in that moment, the moon was shining and James saw everything clearly, the signpost along the road and the broken wall at the end of the road. The coach drop in the edge of the road and then into the valley, James only saw darkness.
He wake up a very long time later and he saw his wife sitting in his bed. She said to him that he felt and the snow saved him. Then she told james that two farmers found him and took him to the doctor.
James never told her about the coach, but he told it to the doctor. He only said that it has been only a dream because the bang on his head. But james knew it in that moment, twenty years ago he was a passenger in a ghost coach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือเรื่องจริง ยี่สิบปีแล้วตั้งแต่คืนนั้นมีการยิง James Murray ในภูเขาโลนลี่ในภาคเหนือของประเทศอังกฤษ ด้วยปืนของเขา ก็ธันวาคม หิมะที่เริ่มตกจากท้องฟ้าเป็นสีเทาหนัก มันได้กลายเป็นมืด และเขาแพ้เขา มีไม่มีร่องรอยของมนุษย์มันกลายเป็นเย็นมาก และกลางคืนก็ตกลงอย่างรวดเร็ว กำลังเหนื่อย และหิว James เริ่มคิดถึงภรรยาสาวเขาตะโกน และรอคำตอบหลายครั้ง หลังจากครู่ ปรากฏวงกลมเล็ก ๆ สีขาวของแสงจากความมืด James พบคนที่ มีความ James บอกกับคนที่ เขาสูญเสีย และเขาพยายามที่จะไป Dwolding ชายอธิบายการเมืองว่าประมาณยี่สิบไมล์เพื่อ James ขอให้ชายคนนั้นถ้า เขาไม่ให้กลับบ้านกับเขา ปัญหาคือ ถ้าจะให้ต้นแบบของคนกำบัง James และซุปเปอร์ ดังนั้น James ตามแสงของโคมไฟในความมืดไปที่ประตูที่มีขนาดใหญ่ และหนัก มันดูเหมือนประตูเรือนจำ คนเปิดคีย์ และรวดเร็วผลัก James อดีตเขาเข้าบ้านเมื่อ James ป้อน เขามาอยู่ในหอประชุมใหญ่ คนรับใช้ให้เขาห้องพัก การชี้เขาห้องต้นแบบเขาไปพักเขาพบชายชรานั่งที่ตาราง เขาหลัก เมื่อ James ป้อนห้อง แบบจ้องไปที่เขาแบบสับสน เขาไม่รู้ว่าเจ้าคนนี้ James บอกอัลเรื่องราวของเขาและว่าเขาได้สูญหายไป หลังจากได้ยินเรื่องของ James เขาให้เขาเข้าพักหนึ่งคืนคนรับใช้รับเชิญ James นั่งในตาราง และนำเขาเท้าบาง เมื่อเขาจบมื้ออาหารของเขา ก็ได้หยุดหิมะตกเขา sprang จากเก้าอี้ของเขาดีใจมากว่า เขาตัดสินใจไปยังหมู่บ้าน และกลับมาพร้อมภรรยา ตอนแรก คนรับใช้คิดว่า เขาบ้า แต่หลังจากที่ทุก James ยืนยันการออกจากบ้านข้าราชการที่บอกว่า มีรถที่จะนำเขาไปยังหมู่บ้าน เขาให้เขาสอนจะหยุดรถ James ได้รีบขึ้นถ้าเขาอยากจับรถ เพื่อให้เขาออกจากบ้านได้อย่างรวดเร็ว อุบัติเหตุที่ยี่สิบปีในที่เกิดเหตุ ผู้โดยสารสี่ และไดรเวอร์ที่เสียชีวิต การโค้ช บุตรหลักเดิน และตายไป หลังจากนั้น ยาโคบว่า ลา James และส่งคืนให้นาย James เริ่มเดินไปตามถนนป้ายบอกทาง กลางคืนถูกเย็น และ James หยุดพักผ่อนเล็กน้อย เมื่อเขาถูกวางตัว เขาเห็นไฟของรถ ที่แปลกเนื่องจาก t ยาโคบ James เดินกับยาโคบถนนให้ป้ายบอกทางโค้ช ยาโคบ บอกให้เจมส์ว่า ไม่ใช้สำหรับโค้ชตั้งแต่ James เก่าที่อยู่ไม่ได้ใช้เนื่องจากอุบัติเหตุที่ยี่สิบปีที่ผ่านมาอย่างไรก็ตาม James ไปภายในรถ ในรถ มีบุคคลที่สาม พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนหลับ และอากาศเป็นการถ่ายโอนข้อมูล หนัก และตาย James ถามคำถามผู้โดยสาร แต่พวกเขาไม่ได้ตอบ แล้ว James รู้ว่า ผู้โดยสารสามตาย เขาพยายาม desesperately หนีประตู และเปิดมัน ในขณะที่ ดวงจันทร์ส่องแสง และ James เห็นทุกอย่างชัดเจน ป้ายบอกทางริมถนนและกำแพงหักที่จุดสิ้นสุดของถนน ฝากรถในขอบถนน แล้วเข้าไป ในหุบเขา James เท่าเห็นความมืดเขาตื่นเป็นเวลานานในภายหลัง และเขาเห็นภรรยานั่งเตียงของเขา เธอกล่าวกับเขาว่า เขารู้สึก และหิมะบันทึกเขา แล้วเธอบอกเจมส์ว่า เกษตรกรสองพบเขา และเขาใช้การแพทย์James ไม่เคยบอกเธอเกี่ยวกับการโค้ช แต่เขาบอกกับแพทย์ เขาเท่านั้นว่า จะได้รับเพียงความฝันเพราะบางหัวของเขา แต่เจมส์รู้ในขณะนั้น เมื่อยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาเป็นผู้โดยสารในรถผี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่คือเรื่องจริง ยี่สิบปีที่ผ่านมาตั้งแต่คืนนั้น.
เจมส์เมอเรย์ได้รับการถ่ายภาพในภูเขาโดดเดี่ยวในทางตอนเหนือของประเทศอังกฤษด้วยปืนของเขา มันเป็นธันวาคม หิมะเริ่มตกจากท้องฟ้าสีเทาหนัก มันก็กลายเป็นที่มืดและเขาสูญเสียทางของเขามีสัญญาณของชีวิตมนุษย์ไม่มี.
มันกลายเป็นเย็นมากและคืนกำลังตกอย่างรวดเร็ว เขาเป็นคนที่เหนื่อยและหิว เจมส์เริ่มคิดเกี่ยวกับภรรยาสาวของเขา.
เขาตะโกนและรอให้คำตอบหลายครั้ง; หลังจากช่วงเวลาที่วงกลมสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของแสงที่ปรากฏออกมาจากความมืด เจมส์พบชายชรากับโคมไฟ เจมส์บอกให้ชายชราคนหนึ่งที่เขาหายไปและเขาก็พยายามที่จะไป Dwolding ชายชราอธิบายว่าเมืองเป็นเรื่องเกี่ยวกับยี่สิบไมล์เจมส์ดังนั้นขอให้คนที่ว่าเขาจะปล่อยให้กลับบ้านไปกับเขา ปัญหาคือถ้าต้นแบบของชายชราคนหนึ่งจะให้เพื่อที่อยู่อาศัยเจมส์และอาหารมื้อเย็น ดังนั้นเจมส์ตามแสงของโคมไฟในความมืดไปที่ประตูที่มีขนาดใหญ่และหนัก, มันดูเหมือนประตูคุก ชายชราหันสำคัญได้อย่างรวดเร็วและเจมส์ผลักดันผ่านมาเขาเข้าไปในบ้าน. เมื่อเจมส์ป้อนที่เขาอยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่ คนรับใช้ให้เขาห้องพัก, ห้องพักเขาชี้โท. เขาเดินไปที่ห้องของเขาพบว่าชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเขาเป็นหลัก เมื่อเจมส์เข้ามาในห้องเจ้านายจ้องที่เขาในทางที่ทำให้เกิดความสับสน; เขาไม่ได้รู้ว่าใครคนนี้เป็น เจมส์บอกเขาว่าอัลเรื่องราวของเขาและวิธีการที่เขาได้หายไป หลังจากที่ได้ยินเรื่องของเจมส์เขาปล่อยให้เขาอยู่หนึ่งคืน. คนรับใช้เชิญเจมส์ไปนั่งที่โต๊ะและเขาพาเขาเดินเท้าบาง เมื่อเขาเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเขาจะได้หยุดหิมะตก. เขาลุกออกจากเก้าอี้ของเขาเพื่อดีใจที่เขาตัดสินใจที่จะไปที่หมู่บ้านและกลับมาพร้อมกับภรรยาของเขา . ตอนแรกคนรับใช้คิดว่าเขาเป็นคนบ้า แต่หลังจากที่ทุกเจมส์ยืนยันว่าจะออกจากบ้านคนรับใช้บอกเขาว่ามีโค้ชที่จะพาเขาไปยังหมู่บ้าน; เขาทำให้เขามีการเรียนการสอนที่จะได้รับการหยุดโค้ช เจมส์ต้องรีบขึ้นถ้าเขาต้องการที่จะจับโค้ชเขาจึงออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว. อุบัติเหตุยี่สิบ years.In อุบัติเหตุที่สี่ผู้โดยสารและคนขับรถเสียชีวิตในโค้ชที่บุตรชายของนายกำลังเดินทางและเสียชีวิต เกินไป หลังจากนั้นจาค็อบกล่าวคำอำลากับเจมส์และกลับไปที่เจ้านายของเขา เจมส์เริ่มที่จะเดินไปตามถนนที่จะป้ายบอกทาง, คืนหนาวและเจมส์หยุดพักผ่อนน้อย เมื่อเขาได้รับการพักผ่อนที่เขาเห็นแสงไฟของโค้ชว่าเป็นเรื่องแปลกเพราะจาค็อบเสื้อเจมส์เดินกับจาค็อบกับถนนที่นำไปสู่ป้ายบอกทางโค้ช จาค็อบบอกให้ james ว่าถนนที่ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้สำหรับโค้ชตั้งแต่เจมส์เก่าที่ถนนไม่ได้ถูกนำมาใช้ตั้งแต่ที่เกิดอุบัติเหตุยี่สิบปี ago.However เจมส์กระโดดภายในโค้ช ในโค้ชที่มีคนสามคนพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนหลับและอากาศที่ถูกถ่ายโอนข้อมูลหนักและตาย เจมส์ถามคำถามที่ผู้โดยสาร แต่พวกเขาไม่ได้ตอบ และจากนั้นเจมส์ตระหนักว่าผู้โดยสารสามคนตาย เขาพยายามที่จะหลบหนี desesperately ผ่านประตูและเปิดมันในขณะที่ดวงจันทร์ส่องแสงและเจมส์เห็นทุกอย่างชัดเจนป้ายบอกทางตามถนนและผนังหักที่ปลายสุดของถนน โค้ชลดลงในขอบของถนนแล้วลงที่หุบเขาเจมส์เห็นเพียงความมืด. เขาตื่นขึ้นมาเป็นเวลานานมากในภายหลังและเขาเห็นภรรยาของเขานั่งอยู่ในเตียงของเขา เธอบอกกับเขาว่าเขารู้สึกและหิมะช่วยเขา จากนั้นเธอก็บอกว่าทั้งสอง james เกษตรกรพบว่าเขาและพาเขาไปพบแพทย์. เจมส์ไม่เคยบอกเธอเกี่ยวกับโค้ช แต่เขาบอกว่ามันไปหาหมอ เขาเพียง แต่บอกว่าจะได้รับเพียงความฝันเพราะปังบนศีรษะของเขา แต่เจมส์รู้ว่ามันอยู่ในช่วงเวลาที่ยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาเป็นผู้โดยสารในรถโค้ชผี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่คือเรื่องจริง ยี่สิบปีผ่านไปนับตั้งแต่คืนนั้น
เจมส์เมอร์เรย์ได้ยิงอยู่โดดเดี่ยวภูเขาในภาคเหนือของประเทศอังกฤษด้วยปืนของเขา มันเป็นเดือนธันวาคม หิมะก็เริ่มตก หนัก สีเทาฟ้า มันเป็นสีเข้มและเขาหลงทาง ไม่มีสัญญาณของชีวิต มนุษย์
มันก็หนาวมาก กลางคืนก็ลดลงอย่างรวดเร็ว เขาเหนื่อยและหิวเจมส์เริ่มคิดถึงภรรยาสาวของเขา
เขาตะโกนและก็รอคำตอบหลายครั้ง หลังจากนั้นน้อยสีขาววงกลมของแสงที่ปรากฏออกมาจากความมืด เจมส์ เจอคนแก่ กับโคมไฟ เจมส์บอกกับชายชราที่เขาหายไปและเขาก็พยายามไป dwolding ,ชายชราอธิบายว่า เมืองประมาณ 20 ไมล์ เจมส์ถามผู้ชายถ้าเขาจะให้กลับบ้านกับเขา ปัญหาคือ ถ้าเจ้านายของชายชราก็ให้ เจมส์ ที่พักและอาหารค่ำ เจมส์ตามแสงของตะเกียงในที่มืดกับประตูซึ่งมีขนาดใหญ่และหนัก มันดูเหมือนประตูคุกชายชราเปิดกุญแจและรวดเร็ว เจมส์ผลักผ่านเขาเข้าบ้าน

เมื่อเจมส์ป้อนเขาในฮอลล์ใหญ่ ผู้รับใช้ให้ห้อง ชี้เขาห้องของอาจารย์
เขาไปที่ห้อง เขาพบชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะ เขาเป็นอาจารย์ เมื่อเจมส์เดินเข้ามาในห้อง อาจารย์มองหน้าเขาในทางสับสน เขาไม่รู้ว่าชายผู้นี้เจมส์ บอกเขาว่า อัล เรื่องราวของเขาและว่าเขาได้หายไป หลังจากได้ฟังเรื่องราวของเจมส์เขาให้เขานอนที่นี่สักคืน
ผู้รับใช้ชวนเจมส์ไปนั่งที่โต๊ะและนำเขามีเท้า เมื่อเขาเสร็จสิ้นมื้ออาหารของเขามันหยุดตก .
เขาดีดตัวออกจากเก้าอี้ของเขาดีใจที่เขาตัดสินใจที่จะไปที่หมู่บ้าน และกลับมากับภรรยาของเขา ตอนแรกข้าน้อยคิดว่าเขาบ้า แต่หลังจากทั้งหมดเจมส์ยืนยันที่จะออกจากบ้าน
คนรับใช้บอกเขาว่ามีโค้ชที่พาเขาไปที่หมู่บ้าน เขาเลยให้เขาสั่งให้รถหยุด เจมส์ต้องรีบหน่อยถ้าเขาอยากจะจับโค้ช เขาออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว
อุบัติเหตุยี่สิบปี ในอุบัติเหตุครั้งนั้น ทั้งผู้โดยสารและคนขับเสียชีวิต ที่โค้ชลูกชายของอาจารย์มา และตายด้วย หลังจากนั้น ยาโคบบอกลาเจมส์และส่งกลับไปยังเจ้านายของเขา เจมส์เริ่มเดินไปตามถนนกับป้ายบอกทาง กลางคืนก็หนาว และ เจมส์ หยุดเพื่อพักเล็กน้อย เมื่อเขาพัก เขาเห็นแสง ของโค้ช ที่แปลกเพราะยาโคบ T เจมส์เดินกับเจคอบกับถนนที่นำไปสู่โค้ชเสาป้าย เจคอบบอกเจมส์ว่าถนนนั้นไม่ได้ใช้โค้ชตั้งแต่เก่า เจมส์ ที่ถนนไม่ได้ใช้เนื่องจากอุบัติเหตุเมื่อยี่สิบปีก่อน อย่างไรก็ตาม เจมส์ กระโดดเข้าไปในรถโค้ช ในโค้ช มี สามคน พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะหลับ อากาศและการถ่ายโอนข้อมูลหนักและตาย เจมส์ถามคำถามให้กับผู้โดยสาร แต่พวกเขาไม่ตอบ จากนั้นเจมส์ว่า ผู้โดยสาร 3 คนตาย เขาพยายาม desesperately ที่จะหลบหนีผ่านประตู และเปิดมันในช่วงเวลานั้น พระจันทร์ก็ส่องแสงและเจมส์เห็นทุกอย่างชัดเจน ป้ายบอกทางตามถนนและกำแพงแตกที่ปลายถนน โค้ชไปที่ขอบของถนน จากนั้นก็เข้าไปในหุบเขา เจมส์ เห็นแต่ความมืด
เขาตื่นนานแล้ว ต่อมาเขาก็เห็นภรรยาของเขานั่งอยู่บนเตียงของเขา เธอพูดกับเขา ว่า เขารู้สึก และหิมะที่ช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเธอก็บอกเจมส์ที่ 2 เกษตรกรพบเขาและพาเขาไปหาหมอ
เจมส์ไม่เคยบอกเธอเกี่ยวกับโค้ช แต่เขาเล่าให้หมอ เขาแค่บอกว่ามันได้แค่ความฝัน เพราะบางบนหัวของเขา แต่เจมส์รู้ในตอนนั้นยี่สิบปีที่ผ่านมาเขาเป็นผู้โดยสารในรถโค้ชผี