EtymologyIn the 1st century, the us

Etymology
In the 1st century, the use of the Latin word plagiarius (literally kidnapper) to denote stealing someone else's work was pioneered by Roman poet Martial, who complained that another poet had "kidnapped his verses." "Plagiary", a derivative of "plagiarus" was introduced into English in 1601 by dramatist Ben Jonson to describe someone guilty of literary theft.[7][9]

The derived form plagiarism was introduced into English around 1620.[10] The Latin plagiārius, "kidnapper", and plagium, "kidnapping", has the root plaga ("snare", "net"), based on the Indo-European root *-plak, "to weave" (seen for instance in Greek plekein, Bulgarian "плета" pleta, Latin plectere, all meaning "to weave").

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศัพทมูลวิทยาในศตวรรษ 1, plagiarius คำละติน (อักษร kidnapper) แสดงการขโมยของผู้อื่นทำงานได้เป็นผู้บุกเบิก โดยกวีโรมันศิลปะการต่อสู้ การใช้ที่แนะนำที่ กวีอื่นมี "ลักพาตัวข้อของเขา" "Plagiary" อนุพันธ์ของ "plagiarus" ถูกนำเป็นภาษาอังกฤษใน 1601 โดย dramatist เบนโจนสันอธิบายคนความผิดขโมยวรรณกรรม[7][9]โจรกรรมทางวรรณกรรมได้รับแบบฟอร์มที่ถูกนำมาใช้เป็นภาษาอังกฤษสถาน 1620[10] plagiārius ติ "kidnapper" แอ plagium "ลัก" มี plaga ราก ("บ่วง" "สุทธิ"), ตามราก Indo-European * -plak, "การทอผ้า" (เห็นตัวอย่างในภาษากรีก plekein บัลแกเรีย "плета" pleta ละติน plectere หมายถึง "การทอผ้า" ทั้งหมด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิรุกติศาสตร์
ในศตวรรษที่ 1 การใช้คำภาษาละติน plagiarius (ตัวอักษรลักพาตัว) เพื่อแสดงว่าขโมยคนอื่นทำงานเป็นหัวหอกโดยกวีโรมันการต่อสู้ที่บ่นว่ากวีอื่นได้ "ลักพาตัวบทของเขา." "plagiary" อนุพันธ์ของ "plagiarus" ถูกนำมาใช้เป็นภาษาอังกฤษใน 1601 โดยนักเขียนบทละครเบ็นเพื่ออธิบายความผิดของใครบางคนขโมยวรรณกรรม. [7] [9] การขโมยความคิดรูปแบบที่ได้มาถูกนำเข้าสู่รอบภาษาอังกฤษ 1620 [10] ละติน plagiārius "ลักพาตัว" และ plagium "ลักพาตัว" มีช่วงชักราก ("บ่วง", "สุทธิ") ขึ้นอยู่กับรากยูโรเปียน * -plak "สาน" (เห็นเช่นใน plekein กรีก บัลแกเรีย "плета" Pleta ละตินถักความหมายทั้งหมด "เพื่อสาน")

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิรุกติศาสตร์
ในศตวรรษที่ 16 , การใช้คำภาษาละติน plagiarius ( หมายลักพาตัว ) ไปจนถึงการขโมยงานของคนอื่นถูกบุกเบิกโดยโรมันกวีศิลปะ ใครบ่นว่า กวีอื่นได้ " ลักพาตัวโองการของเขา . " " plagiary " อนุพันธ์ " plagiarus " ได้รับการแนะนำเป็นภาษาอังกฤษใน 1601 โดยนักเขียนบทละครเบน จอนสันเพื่ออธิบายคนผิดของวรรณกรรมขโมย [ 7 ] [ 9 ]

และรูปแบบการใช้เป็นภาษาอังกฤษประมาณ 1620 [ 10 ] ภาษาละติน plagi อุบาสก rius " ลักพาตัว " และ plagium " ลักพาตัว " มีราก plaga ( " บ่วง " , " สุทธิ " ) ตามรากอินโดยุโรป * - ปลัก " สาน " ( เห็นตัวอย่างใน plekein , กรีกบัลแกเรีย " плета " pleta ละติน plectere , ความหมาย " สาน " )