The question remains, however: What

The question remains, however: What is the appropriate balance
between bonding and bridging structure for landscape-scale
planning, and at what scale? Excessive bonding social capital can
give rise to homogeneity, jeopardizing a network’s ability to maintain
a diverse knowledge base, and too much bridging social capital
may make it difficult to build the trust and norms of reciprocity
needed to efficiently communicate and act on new ideas (Borgatti
& Cross, 2003; Burt, 2004; Reagans & McEvily, 2003; Reagans &
Zuckerman, 2001; Ruef, 2002). To effectively address the problem
of increasing wildfire risk policies must encourage sufficient
interaction between forest restoration and fire protection organizations
to foster complex problem-solving without compromising
the social cohesion within these subnetworks that allows for communication
and coordination. Moreover, policies should encourage
interaction between organizations in different geographic subregions
to the extent that it is practical and does not divert resources
that could otherwise be invested in management at smaller landscape
scales. Atthe spatial scale of ecoregions, which are composed
of multiple, more coherent social territories, weak bridging structure
may be sufficient for planning and joint problem-solving.
Assuming the number of relationships organizations can enter into
is limited, it may be more importantfor parties to investin relationships
at scales at which work (e.g., implementing fuels reduction
treatments) can be coordinated.
5. Conclusions
Management of ecological conditions and processes in multiownership
landscapes requires cooperative planning among
diverse stakeholder groups. This is especially true in arid humaninhabited
forested landscapes of the world, where increasingly
large and intense wildfires burn irrespective of property boundaries
and land designations. In these areas, organizations involved
in the restoration of forests and the protection of property from
wildfire could benefit from working together to share information
and coordinate strategies. The structure of organizational networks
can indicate potential opportunities for communication, coordination
and joint implementation of landscape-scale natural resource
management plans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำถามยังคงอยู่ อย่างไรก็ตาม: สมดุลคืออะไรระหว่างยึด และเชื่อมโครงสร้างภูมิประเทศมาตราส่วนการวาง แผน และ ในระดับใด ทุนทางสังคมติดยึดมากเกินไปสามารถก่อให้เกิดการ homogeneity, jeopardizing เครือข่ายความสามารถในการรักษาฐานความรู้ของความหลากหลาย และทุนทางสังคมเชื่อมโยงมากเกินไปอาจทำให้มันยากที่จะสร้างความเชื่อถือและบรรทัดฐานเท่าไหร่จำเป็นในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ และดำเนินการกับความคิดใหม่ (Borgattiและข้าม 2003 เบิร์ต 2004 Reagans & McEvily, 2003 Reagans &Zuckerman, 2001 Ruef, 2002) เพื่อแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มความเสี่ยงไฟป่า นโยบายต้องสนับสนุนให้เพียงพอปฏิสัมพันธ์ระหว่างองค์กรป้องกันฟื้นฟูและไฟป่าเพื่อส่งเสริมซับซ้อนแก้ปัญหาโดยไม่สูญเสียสามัคคีสังคมภายในเครือข่ายย่อย ๆ เหล่านี้ที่ช่วยให้การสื่อสารและการประสานงาน นอกจากนี้ ควรส่งเสริมให้นโยบายปฏิสัมพันธ์ระหว่างองค์กรใน subregions ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันเท่าที่มันเป็นจริง และโอนทรัพยากรที่มิฉะนั้นอาจจะลงทุนในการจัดการภูมิทัศน์ขนาดเล็กเครื่องชั่ง หากไมเกิดสเกลเชิงพื้นที่ของจำหน่าย ซึ่งประกอบด้วยหลาย สอดคล้องยิ่งสังคมพื้นที่ อ่อนเชื่อมโครงสร้างอาจเพียงพอสำหรับการวางแผนและร่วมกันแก้ปัญหาสมมติว่าหมายเลขขององค์กรความสัมพันธ์สามารถเข้ามีจำกัด คุณอาจเพิ่มเติมฝ่าย importantfor investin สัมพันธ์at scales at which work (e.g., implementing fuels reductiontreatments) can be coordinated.5. ConclusionsManagement of ecological conditions and processes in multiownershiplandscapes requires cooperative planning amongdiverse stakeholder groups. This is especially true in arid humaninhabitedforested landscapes of the world, where increasinglylarge and intense wildfires burn irrespective of property boundariesand land designations. In these areas, organizations involvedin the restoration of forests and the protection of property fromwildfire could benefit from working together to share informationand coordinate strategies. The structure of organizational networkscan indicate potential opportunities for communication, coordinationand joint implementation of landscape-scale natural resourcemanagement plans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำถามยังคงอยู่ แต่สิ่งที่เป็นความสมดุลที่เหมาะสมระหว่างการเชื่อมและการเชื่อมโยงโครงสร้างภูมิประเทศมาตราส่วนวางแผนและระดับอะไร ? มากเกินไปการเชื่อมทุนทางสังคมได้ก่อให้เกิดการรวมตัวกัน การเสี่ยงของเครือข่ายความสามารถในการรักษาความรู้ที่หลากหลาย และมากเชื่อมโยงทุนทางสังคมอาจทำให้มันยากที่จะสร้างความไว้วางใจและบรรทัดฐานของการแลกเปลี่ยนต้องมีประสิทธิภาพสื่อสารและแสดงความคิดใหม่ ( borgatti& Cross , 2003 ; เบิร์ท , 2004 ; ในตระกลูเรแกนส์ & mcevily , 2003 ; ในตระกลูเรแกนส์ &ซัคเกอร์แมน , 2001 ; ruef , 2002 ) มีประสิทธิภาพที่อยู่ปัญหาเพิ่มนโยบายเสี่ยงไฟป่าต้องสนับสนุนให้เพียงพอปฏิสัมพันธ์ระหว่างฟื้นฟูป่าและองค์กรการป้องกันไฟเพื่อส่งเสริมให้เกิดการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนโดยไม่สูญเสียสังคมการทำงานร่วมกันภายใน subnetworks เหล่านี้ที่ช่วยให้การสื่อสารและการประสานงาน นอกจากนี้ นโยบายที่ควรส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างองค์กรในทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันในขอบเขตที่เป็นจริงและไม่ใช้ทรัพยากรที่มิฉะนั้นอาจจะมีการลงทุนในการจัดการในแนวนอนขนาดเล็กเครื่องชั่ง กำหนดขนาดพื้นที่ของดินแดน ซึ่งจะประกอบด้วยหลายๆ มณฑล สังคมเชื่อมโยงกันมากขึ้น อ่อนแอการเชื่อมโยงโครงสร้างอาจจะเพียงพอสำหรับการวางแผนและการแก้ปัญหาร่วมกันสมมติว่าจำนวนขององค์กรที่สามารถป้อนเข้าไปในความสัมพันธ์มีจำกัด มันอาจจะ importantfor อีกฝ่าย investin ความสัมพันธ์ในระดับที่ใช้งาน ( เช่นการลดเชื้อเพลิงการรักษา ) สามารถประสานงาน .5 . สรุปการจัดการสภาพระบบนิเวศ และกระบวนการใน multiownershipต้องมีการวางแผนแบบมีส่วนร่วมของทัศนียภาพกลุ่มผู้มีส่วนได้เสียที่หลากหลาย นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน humaninhabited แห้งแล้งเนื่องจากภูมิประเทศของโลกที่มากขึ้นไฟป่าขนาดใหญ่และรุนแรงเผาโดยไม่คำนึงถึงคุณสมบัติขอบเขตและ รายละเอียดที่ดิน ในพื้นที่เหล่านี้ องค์กรที่เกี่ยวข้องในการฟื้นฟูป่าและการคุ้มครองทรัพย์สินจากไฟป่าอาจจะได้รับประโยชน์จากการทำงานร่วมกันเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและประสานงานกลยุทธ์ โครงสร้างของเครือข่ายองค์กรสามารถระบุโอกาสศักยภาพในการสื่อสาร การประสานงานและการใช้ร่วมกันของภูมิทัศน์และทรัพยากรธรรมชาติแผนการจัดการ