It is a shortcut, according to what Sonya says and we proceeded to separate the plants in the front and walked through.
Just saying, I wondered how many times this road had been trod on. There was a place where the grass was collapsed, and had become a small animal trail.
Before long, we walked through a tree branch curtain, and our field of view became brighter.
The sunlight made our eyes squint but──looking up at the sky, despite it being a cloudless sunny day until a while ago, there were already a number of clouds floating.
「Welcome to Natousha.
Although there is nothing but a lot of nature. It’s a good place over here.」
In that way, we arrived at Natousha.
What I saw at first──a beautiful scenery that could be called picturesque.
Seeing it from a distance, I thought it was beautiful but──when seeing it at a closer view, the beauty could be considered complete.
The windmill at the face of the mountain turned slowly, it seemed to be telling of the gentle flowing of elves. (TLN: Because they have long lives)
I didn’t notice it from the place we gazed over the village a while ago, but the river that flows from the mountain to the sea through the village, it’s water is very clear.
The sea reflected the sun and the reflection was simply dazzling, it made the scenery even more gorgeous.
There were many stone bridges built over the river connecting to the village, and with this lively view, the scenery was colored gently.
This village isn’t too large. But even so, it felt like that was part of the beauty.
「….Beautiful.」
「Aa, how beautiful──」
Accordingly I want to live a long life, but this was the first time that I saw such a beautiful scenery.
My previous life ended without seeing this scene, so it makes me feel like it was a downright shame.
「It seems like you guys like it, I’m very happy about this.」
From under the mask, the joyful voice of Sonya resounds.
Her expression was covered by the mask and couldn’t be seen, but, most likely, she was smiling.
We admired the landscape in this way for a while──at last, we decided to set foot in Natousha.
「So, here is my house. Although it’s not a large place, it relaxes me.」
「Pardon the intrusion.」
「Excuse me for intruding….」
In accordance with Sonya’s voice, Cheryl and I passed through the wooden door.
While hesitating, together with Cheryl, we, for some reason, curled ourselves up.
「Currently, the inn is filled up.
The inn over there has a very nice view──it’s regrettable for you guys.
Aa, sit down there. Let me prepare some drinks.」
Pointing at chairs, Sonya told us to sit down.
Rather than the body I had been putting a burden on for some days, I felt guilt for letting our host do the work.
However, being that it’s Sonya’s home, were I to do something, it may become a bother instead. Do I, right now, have no other choice but sitting obediently?
──Being guided by Sonya, we visited the inn of this village but, the inn unfortunately had no vacancies.
Originally the village isn’t too big and the inn was the same, nothing really seems to be too large.
Then what should we do now──a voice called out to the me who had been pondering; it was Sonya.
There was the thought of sleeping outside since it couldn’t be helped but, Sonya invited us into her house because it was going to rain.
Even so, though I feel some reserve, when I think about Cheryl, who’s tired from walking, I have no way to refuse and must depend on the other party’s goodwill.
──Anyway, towards Sonya who lent us a place to live in good faith, there is a deep feeling of being indebt to her.
When I first saw her, the impression I got was that she was like the wind, no evilness could be felt──but she’s in fact a woman with a clear heart.
「Sorry for making you wait, tto」
Sonya came over with three cups on a tray and arranged the cups onto the table.
A sweet fragrance drifted up along with the steam from the cup, and my empty stomach moved from the attractive fragrance.
「Is cocoa all right? If you don’t like sweet things, there’s no need to overdo it.」
「No, I’m not very picky. Thank you for the goodwill.」
「Ahaha, I’m doing it because I like it, so don’t hesitate.」
Saying so, Sonya put her hands on her Bird Mask.
The Bird Mask covers up her entire face. Since it is so, it’s necessary to take it off when eating or drinking but──
มันเป็นทางลัด ตามนี่พูดอะไร และเราดำเนินการในการแยกพืชในด้านหน้า และเดินผ่านเพียงแต่พูดว่า ฉันสงสัยว่า กี่ครั้งที่ถนนสายนี้ได้ถูกเหยียบบน สถานที่ที่หญ้าล่ม และเป็น เส้นทางที่สัตว์เล็กได้อีกไม่นาน เราเดินผ่านม่านสาขาต้นไม้ และมุมมองของเราก็ดีขึ้นแสงแดดทำตาเหล่ but──looking ขึ้นท้องฟ้า แม้จะมีวันไม่มีเมฆแดดจนถึงขณะที่ผ่านมา ได้จำนวนเมฆลอย「Welcome ถึง Natoushaถึงแม้จะไม่มีอะไรแต่ธรรมชาติ มันเป็นที่โน่นถูกในลักษณะเช่นนั้น เรามาถึงที่ Natoushaสิ่งที่ผมเห็น first──a ที่สวยงามซึ่งอาจจะเรียกว่างดงามเห็นได้จากระยะไกล ฉันคิดว่า มันสวยงาม but──when เห็นในมุมมองใกล้ชิด ความสวยงามอาจจะพิจารณาเสร็จสมบูรณ์กังหันลมที่ใบหน้าเขาเปิดช้า มันดูเหมือนพูดอ่อนโยนที่ไหลของเอลฟ์ (TLN: เพราะพวกเขามีชีวิตยาว)ผมไม่ได้สังเกตจากสถานที่ที่เราจ้องผ่านหมู่บ้านขณะที่ผ่านมา แต่แม่น้ำที่ไหลจากภูเขาสู่ทะเลผ่านหมู่บ้าน น้ำมันจะชัดเจนมากทะเลสะท้อนแสงแดด และแสงสะท้อนเพียงพราว มันทำให้ทัศนียภาพงดงามยิ่งมีหลายสะพานหินที่สร้างขึ้นเหนือแม่น้ำที่เชื่อมต่อไปยังหมู่บ้าน และ ด้วยมุมมองนี้มีชีวิตชีวา ทิวทัศน์ถูกสีเบา ๆหมู่บ้านนี้ไม่ใหญ่เกินไป แต่แม้ดังนั้น มันรู้สึกที่เป็นส่วนหนึ่งของความงามอบ...สวยถูก「Aa วิธี beautiful──」ตาม ต้องการมีชีวิตที่ยาวนาน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นสวยงามชีวิตของฉันก่อนหน้าสิ้นสุดลงโดยไม่เห็นฉากนี้ จึงทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นความอัปยศอย่างจริงจัง「It ดูเหมือนว่าคุณผู้ชายชอบมัน ฉันมีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ถูกใต้หน้ากาก เสียงสนุกสนานของซอนยาทรงพลานุภาพดังกึกก้องนิพจน์ของเธอถูกปกคลุม ด้วยหน้ากาก และไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ มากที่สุด เธอยิ้มเราชื่นชมภูมิทัศน์วิธีนี้สำหรับการ while──at ล่าสุด เราตัดสินใจที่จะก้าวเข้ามาใน Natousha「So นี่คือบ้านของฉัน ถึงแม้ว่ามันไม่มีขนาดใหญ่ มันผ่อนคลายฉันถูก「Pardon การแทรกซึมถูก「Excuse ฉันสำหรับบุกถูก...ตามเสียงยาส์ Cheryl และผ่านประตูไม้ขณะอย่าลังเลใจ ร่วมกับเชอ เรา ด้วยเหตุผลบางอย่าง ม้วนตัวเองขึ้น「Currently โรงแรมจะเต็มโน่นได้ดีมาก view──it ของเรื่องน่าเศร้าสำหรับคุณผู้ชายAa นั่งลงมี ผมเตรียมเครื่องดื่มถูกชี้ไปที่เก้าอี้ ซอนยาบอกเรานั่งลงแทนที่ร่างกายผมมีการวางภาระสำหรับบางวัน ผมรู้สึกผิดให้โฮสต์ของเราทำงานอย่างไรก็ตาม ที่บ้านยาส์ ถูกฉันจะทำอะไร มันจะกลายเป็นที่น่ารำคาญแทน ฉัน ตอนนี้ จะไม่มีทางเลือกอื่นแต่นั่งเชื่อฟัง──Being guided by Sonya, we visited the inn of this village but, the inn unfortunately had no vacancies.Originally the village isn’t too big and the inn was the same, nothing really seems to be too large.Then what should we do now──a voice called out to the me who had been pondering; it was Sonya.There was the thought of sleeping outside since it couldn’t be helped but, Sonya invited us into her house because it was going to rain.Even so, though I feel some reserve, when I think about Cheryl, who’s tired from walking, I have no way to refuse and must depend on the other party’s goodwill.──Anyway, towards Sonya who lent us a place to live in good faith, there is a deep feeling of being indebt to her.When I first saw her, the impression I got was that she was like the wind, no evilness could be felt──but she’s in fact a woman with a clear heart.「Sorry for making you wait, tto」Sonya came over with three cups on a tray and arranged the cups onto the table.A sweet fragrance drifted up along with the steam from the cup, and my empty stomach moved from the attractive fragrance.「Is cocoa all right? If you don’t like sweet things, there’s no need to overdo it.」「No, I’m not very picky. Thank you for the goodwill.」「Ahaha, I’m doing it because I like it, so don’t hesitate.」Saying so, Sonya put her hands on her Bird Mask.The Bird Mask covers up her entire face. Since it is so, it’s necessary to take it off when eating or drinking but──
การแปล กรุณารอสักครู่..