George's mutton chop congealed on t

George's mutton chop congealed on the plate, untouched. The French
fried potatoes cooled off, unnoticed. This was no time for food.
Rightly indeed had he relied upon his luck. It had stood by him
nobly. With this clue, all was over except getting to the nearest
Free Library and consulting Burke's Peerage. He paid his bill and
left the restaurant.

Ten minutes later he was drinking in the pregnant information that
Belpher was the family name of the Earl of Marshmoreton, and that
the present earl had one son, Percy Wilbraham Marsh, educ. Eton and
Christ Church, Oxford, and what the book with its customary
curtness called "one d."--Patricia Maud. The family seat, said
Burke, was Belpher Castle, Belpher, Hants.

Some hours later, seated in a first-class compartment of a train
that moved slowly out of Waterloo Station, George watched London
vanish behind him. In the pocket closest to his throbbing heart
was a single ticket to Belpher.

"Because--" She lowered her voice, though there was no one near.
"Because he is back in London! He's a sort of secretary, you know,
Reggie, to his uncle, and I saw in the paper this morning that the
uncle returned yesterday after a long voyage in his yacht. So--he
must have come back, too. He has to go everywhere his uncle goes."

"And everywhere the uncle went, the chappie was sure to go!"
murmured Reggie. "Sorry. Didn't mean to interrupt."

"I must see him. I haven't seen him since last summer--nearly a
whole year! And he hasn't written to me, and I haven't dared to
write to him, for fear of the letter going wrong. So, you see, I
must go. Today's my only chance. Aunt Caroline has gone away.
Father will be busy in the garden, and won't notice whether I'm
here or not. And, besides, tomorrow it will be too late, because
Percy will be here. He was more furious about the thing than
anyone."

"Rather the proud aristocrat, Percy," agreed Reggie. "I understand
absolutely. Tell me just what you want me to do."

"I want you to pick me up in the car about half a mile down the
road. You can drop me somewhere in Piccadilly. That will be near
enough to where I want to go. But the most important thing is about
Percy. You must persuade him to stay and dine in town and come back
here after dinner. Then I shall be able to get back by an afternoon
train, and no one will know I've been gone."

"That's simple enough, what? Consider it done. When do you want to
start?"

The sun that had shone so brightly on Belpher Castle at noon, when
Maud and Reggie Byng set out on their journey, shone on the
West-End of London with equal pleasantness at two o'clock. In
Little Gooch Street all the children of all the small shopkeepers
who support life in that backwater by selling each other vegetables
and singing canaries were out and about playing curious games of
their own invention. Cats washed themselves on doorsteps,
preparatory to looking in for lunch at one of the numerous garbage
cans which dotted the sidewalk. Waiters peered austerely from the
windows of the two Italian restaurants which carry on the Lucretia
Borgia tradition by means of one shilling and sixpenny table d'hote
luncheons. The proprietor of the grocery store on the corner was
bidding a silent farewell to a tomato which even he, though a
dauntless optimist, had been compelled to recognize as having
outlived its utility. On all these things the sun shone with a
genial smile. Round the corner, in Shaftesbury Avenue, an east wind
was doing its best to pierce the hardened hides of the citizenry;
but it did not penetrate into Little Gooch Street, which, facing
south and being narrow and sheltered, was enabled practically to
bask.

Mac, the stout guardian of the stage door of the Regal Theatre,
whose gilded front entrance is on the Avenue, emerged from the
little glass case in which the management kept him, and came out to
observe life and its phenomena with an indulgent eye. Mac was
feeling happy this morning. His job was a permanent one, not
influenced by the success or failure of the productions which
followed one another at the theatre throughout the year; but he
felt, nevertheless, a sort of proprietary interest in these
ventures, and was pleased when they secured the approval of the
public. Last night's opening, a musical piece by an American
author and composer, had undoubtedly made a big hit, and Mac was
glad, because he liked what he had seen of the company, and, in the
brief time in which he had known him, had come to entertain a warm
regard for George Bevan, the composer, who had travelled over from
New York to help with the London production.

George Bevan turned the corner now, walking slowly, and, it seemed
to Mac, gloomily towards the stage door. He was a young man of
about twenty-seven, tall and well knit, with an agreeable,
clean-cut face, of which a pair of good and honest eyes were the
most noticeable feature. His sensitive mouth was drawn down a
little at the corners, and he looked tired.

"Yes, sir. Some telegrams. I'll get 'em. Oh, I'll GET 'em," said
Mac, as if reassuring some doubting friend and supporter as to his
ability to carry through a labour of Hercules.

He disappeared into his glass case. George Bevan remained outside
in the street surveying the frisking children with a sombre glance.
They seemed to him very noisy, very dirty and very young.
Disgustingly young. Theirs was joyous, exuberant youth which made a
fellow feel at least sixty. Something was wrong with George today,
for normally he was fond of children. Indeed, normally he was fond
of most things. He was a good-natured and cheerful young man, who
liked life and the great majority of those who lived it
contemporaneously with himself. He had no enemies and many
friends.

But today he had noticed from the moment he had got out of bed that
something was amiss with the world. Either he was in the grip of
some divine discontent due to the highly developed condition of his
soul, or else he had a grouch. One of the two. Or it might have
been the reaction from the emotions of the previous night. On the
morning after an opening your sensitive artist is always apt to
feel as if he had been dried over a barrel.

Besides, last night there had been a supper party after the
performance at the flat which the comedian of the troupe had rented
in Jermyn Street, a forced, rowdy supper party where a number of
tired people with over-strained nerves had seemed to feel it a duty
to be artificially vivacious. It had lasted till four o'clock when
the morning papers with the notices arrived, and George had not got

George put the telegrams in his pocket. A cat, on its way back from
lunch, paused beside him in order to use his leg as a serviette.
George tickled it under the ear abstractedly. He was always
courteous to cats, but today he went through the movements
perfunctorily and without enthusiasm.
"My Missus saw it from the gallery, and all the first-nighters was
speaking very 'ighly of it. There's a regular click, you know, sir,
over here in London, that goes to all the first nights in the
gallery. 'Ighly critical they are always. Specially if it's an
American piece like this one. If they don't like it, they precious
soon let you know. My missus ses they was all speakin' very 'ighly
of it. My missus says she ain't seen a livelier show for a long
time, and she's a great theatregoer. My missus says they was all
specially pleased with the music.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สับของจอร์จ mutton congealed ในจาน ขาวละเอียด ฝรั่งเศสมันฝรั่งทอดที่ระบายความร้อนด้วยปิด ส่วนใหญ่ นี่คือเวลาสำหรับอาหารเขาอาศัยตามโชคของเขาด้วยเรื่องจริงก็ มันมีอยู่ตามเขาnobly มีเงื่อนงำนี้ ทั้งหมดได้ยกเว้นการเดินทางไปที่ใกล้เคียงที่สุดฟรีห้องสมุดและการให้คำปรึกษา Peerage ของลิตี้เบอร์ก เขาจ่ายตั๋วของเขา และจากร้านอาหารสิบนาทีหลังจากได้ดื่มในรายที่ตั้งครรภ์ที่Belpher เป็นชื่อตระกูลของเอิร์ล Marshmoreton และที่เอิร์ลปัจจุบันมีหนึ่งบุตร Percy Wilbraham มาร์ช educ. ดิอีตัน และโบสถ์คริสต์ ออกซ์ฟอร์ด และสิ่งที่จองกับจารีตประเพณีของcurtness ที่เรียกว่า "หนึ่ง d" -แพมาอุด นั่งสำหรับครอบครัว กล่าวว่าลิตี้เบอร์ก ถูก Hants ปราสาท Belpher, Belpherชั่วโมงต่อมา ที่นั่งในช่องชั้นของรถไฟที่ย้ายอย่างช้า ๆ ออกจากสถานีวอเตอร์ลู จอร์จดูลอนดอนกลีบด้านหลัง กระเป๋าสุดหัวใจ throbbingมีตั๋วไป Belpher"เนื่องจาก-" เธอลดลงเสียงของเธอ แม้ว่ามีใครใกล้"เนื่องจากเขากลับมาอยู่ในลอนดอน เขามีการจัดเรียงของเลขานุการ รู้เรกจี ลุงของเขา และผมเห็นในเอกสารนี้ที่ลุงส่งกลับเมื่อวานนี้หลังจากการเดินทางที่ยาวนานในดินของเขา --เขาต้องมีการกลับมา เกินไป เขาได้คะลุงเขาไป""และทุกลุง chappie ถูกต้องไป"เรกจี murmured "ขออภัย ไม่ได้เจตนา หยุด""ต้องเห็นเขา ผมไม่ได้เห็นเขาตั้งแต่ฤดูร้อนล่าสุด - เกือบเป็นตลอดทั้งปี ไม่เขียนให้ฉัน และฉันยังไม่กล้าไปเขียน เขา for fear of จดหมายจะไม่ถูกต้อง ดังนั้น คุณเห็น ผมต้องไป วันนี้ของโอกาสของฉันเท่านั้น แคโรไลน์ป้าได้ไปเก็บพ่อจะว่างในสวน และจะสังเกตเห็นว่า ฉันที่นี่ หรือไม่ และ จึง พรุ่งนี้มันจะสายเกินไป เนื่องจากเพอร์จะได้ที่นี่ เขาโกรธมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่มากกว่าทุกคน""ค่อนข้างจะภูมิใจอริสโตแครท Percy ตกลงเรกจี "ฉันเข้าใจแน่นอน บอกเพียงว่าคุณต้องการฉันทำ""อยากให้รับฉันในรถนี่ประมาณครึ่งลงในถนน คุณสามารถปล่อยให้ฉันอยู่ในพิคคาดิลลี่ ได้ใกล้พอที่ผมต้องไป แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือเกี่ยวกับเพอร์ คุณต้องจูงเขาเดิน และรับประทานอาหารในเมือง และกลับมาที่นี่หลังจากนั้น แล้ว ฉันจะได้รับกลับมา โดยในช่วงบ่ายรถไฟ และไม่มีใครจะรู้ว่า ผมเคยไป""ก็ง่าย ๆ พอ อะไร พิจารณาทำ เมื่อคุณต้องการหรือไม่เริ่มต้นหรือไม่"ดวงอาทิตย์ที่มี shone ดังนั้นสดใสบนปราสาท Belpher เที่ยง เมื่อเรกจี Byng และมาอุดไว้ออกเดินทาง shone บน-เวสท์เอนด์ลอนดอนกับ pleasantness เท่าที่สองโมง ในร้าน Gooch เด็กทั้งหมดของร้านขายขนาดเล็กที่สนับสนุนชีวิตที่นี่ขายกันผักและร้องเพลง canaries และ เกี่ยวกับการเล่นเกมอยากรู้อยากเห็นสิ่งประดิษฐ์ของตนเอง ล้างตัวบนนี่ แมวตรวจหาในมื้อกลางวันที่หนึ่งของขยะมากมายกระป๋องซึ่งจุดสารพัด บริกร peered austerely จากการหน้าต่างของภัตตาคารอิตาเลียนที่ดำเนินการลูเครเชียประเพณี Borgia โดยหนึ่งชิลลิงและ sixpenny ตาราง d'hoteluncheons การ มีเจ้าของคนของร้านค้าที่มุมเสนอรองจากมะเขือเทศซึ่งแม้เขา แม้ว่าสภาพการdauntless optimist มีการถูกรับรู้ว่ามีoutlived ของยูทิลิตี้ สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด อาทิตย์ shone ด้วยการยิ้ม genial สวยงาม ในเชฟส Avenue ตะวันออกเป็นลมทำดีสุดเหน็บซ่อนชุบแข็งของผดุงแต่มันไม่ได้เจาะเข้าไปในร้าน Gooch หันหน้าไปทางใดใต้และแคบ และ กำบัง ถูกเปิดใช้งานจริงเพื่อว่ายน้ำMac ผู้ปกครอง stout ของประตูเวทีของโรงละครรีกัลมีทางเข้าด้านหน้าหอคำอยู่ Avenue ออกมาจากการกรณีแก้วน้อยที่ผู้บริหารเก็บเขา และมาออกสังเกตชีวิตและปรากฏการณ์ของกับซู Mac ถูกรู้สึกมีความสุขเช้านี้ งานของเขาเป็นหนึ่ง ไม่ถาวรมีอิทธิพลต่อความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการผลิตซึ่งด้วยกันที่โรงละครตลอดปี แต่เขารู้สึกว่า อย่างไรก็ตาม การจัดเรียงของดอกเบี้ยกรรมสิทธิ์ในเหล่านี้เรเวนทูเรส และพอใจเมื่อพวกเขาปลอดภัยการอนุมัติการสาธารณะ เมื่อคืนเปิด ชิ้นดนตรี โดยชาวอเมริกันผู้เขียนผู้ประพันธ์ ไม่ต้องสงสัยมีตีขนาดใหญ่ และ Mac ถูกยินดี เพราะเขาชอบว่าเขาเห็น ของบริษัท และ ในการเวลาสั้น ๆ ที่เขารู้จักเขา ได้มาสนุกสนานอบอุ่นความเคารพ Bevan จอร์จ นักประพันธ์ ผู้ได้เดินทางผ่านจากนิวยอร์กเพื่อช่วยผลิตลอนดอนBevan จอร์จเปิดมุมนี้ เดินช้า และ เหมือนการ Mac, gloomily ต่อประตูขั้น เขาเป็นหนุ่มของประมาณยี่สิบเจ็ด จริง และดีถัก กับการคบหาหน้าเนี้ยบ ซึ่งเป็นคู่ของดวงตาที่ดี และซื่อสัตย์มีการคุณลักษณะอย่างเห็นได้ชัดที่สุด ออกปากสำคัญลงตัวเล็กน้อยที่มุม และเขาดูเหนื่อย"ใช่ ที่รัก Telegrams บาง ฉันจะได้รับ 'em โอ้ ฉันจะได้รับ 'em กล่าวว่าMac ว่า reassuring แคลงเพื่อนและผู้สนับสนุนกับเขาบางความสามารถในการดำเนินการโดยใช้แรงงานของเฮอร์คิวลิสเขาหายไปในกรณีของเขาแก้ว Bevan จอร์จยังคงอยู่ถนนสำรวจเด็ก frisking กับคร่าว ๆ sombreพวกเขาดูเหมือนเขายังมากคะ มาก และสกปรกมากหนุ่ม disgustingly ตนถูกเยาวชนบัด แห่งความสนุกสนานรื่นเริงซึ่งทำการความรู้สึกเพื่อนน้อยหก มีอะไรผิดปกติกับจอร์จวันนี้สำหรับปกติเขาไม่ชอบเด็ก แน่นอน โดยปกติเขาชอบสิ่งที่มากที่สุด เขาร่าเริง และ good-natured ชายหนุ่ม ผู้ชีวิตชอบและส่วนใหญ่ที่ดีของผู้ที่อาศัยอยู่นั้นcontemporaneously กับตัวเอง เขาไม่มีศัตรูและหลายเพื่อนแต่วันนี้เขาได้สังเกตเห็นจากช่วงเวลาที่เขามีมีของครับสิ่งที่มีกับโลก ทั้งสองพระองค์ในการกำบางอย่างไม่พอใจพระเจ้าเนื่องจากเงื่อนไขสูงพัฒนาของเขาจิตใจ หรืออื่น ๆ เขามีการ grouch หนึ่งสอง หรืออาจมีปฏิกิริยาจากอารมณ์ของคืนก่อนหน้านี้แล้ว ในการตอนเช้าหลังจากเปิดตัวศิลปินที่สำคัญของคุณจะฉลาดไปรู้สึกว่าเขามีการแห้งกว่าเป็น barrelนอกจาก คืนสุดท้ายได้มีบุคคลว่างหลังจากการประสิทธิภาพที่แบนซึ่งนักแสดงตลกของคณะที่มีให้เช่าใน Jermyn Street, supper บังคับ มากบุคคลเป็นคนเหนื่อยกับเส้นประสาทเครียดเกินได้ประจักษ์ใจมันหน้าที่เป็นยอดในสิงคโปร์เหือด มันก็กินเวลาจนถึง 4 โมงเมื่อเอกสารช่วงเช้า ด้วยการประกาศถึง และจอร์จได้ไม่ได้จอร์จทำ telegrams นี้ในกระเป๋าของเขา แมว มาจากกลางวัน หยุดชั่วคราวอยู่ข้างเขาใช้ขาของเขาเป็นการขอผ้าเช็ดปากจอร์โดนจับมันภายใต้หู abstractedly เขาได้เสมอสุภาพเพื่อแมว แต่วันนี้ เขาได้เคลื่อนไหวperfunctorily แล้วไม่ มีความกระตือรือร้น"Missus ฉันเห็นจากแกลเลอรี และ first-nighters ทั้งหมดได้พูดมาก ' ighly ของมัน มีคลิกปกติ คุณ ทราบ รักมากกว่าที่นี่ในลอนดอน ที่ไปคืนแรกในการเก็บ ' Ighly สำคัญจะเสมอกัน พิเศษถ้ามีส่วนอเมริกันเช่นนี้ ถ้าพวกเขาไม่ชอบมัน พวกเขามีค่าเร็ว ๆ นี้ ให้ทราบ ฉัน missus ses ที่พวกเขาได้ทั้งหมด speakin' มาก ' ighlyของมัน ฉัน missus กล่าวว่า เธอ ain't เห็นดู livelier ระยะยาวเวลา และเธอของ theatregoer ดี ฉัน missus กล่าวว่า พวกเขาได้ทั้งหมดพอใจเป็นพิเศษกับเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สับเนื้อแกะจอร์จ congealed บนจานแตะต้อง
ฝรั่งเศสมันฝรั่งทอดระบายความร้อนออกไปไม่มีใครสังเกตเห็น นี่คือเวลาสำหรับอาหาร.
ถูกต้องแน่นอนเขาได้พึ่งพาโชคของเขา
มันยืนอยู่ข้างเขาอย่างสง่างาม
ด้วยเงื่อนงำนี้ทั้งหมดถูกกว่ายกเว้นการเดินทางไปยังที่ใกล้ที่สุดห้องสมุดและให้คำปรึกษาหนังสือขุนนาง
เขาจ่ายเงินการเรียกเก็บเงินของเขาและที่เหลือร้านอาหาร. สิบนาทีต่อมาเขาได้รับการดื่มในข้อมูลการตั้งครรภ์ที่Belpher เป็นชื่อครอบครัวของเอิร์ลแห่ง Marshmoreton และเอิร์ลในปัจจุบันมีลูกชายคนหนึ่งเพอร์ซี่วิลบราแฮมมาร์ชEDUC อีตันและคริสฟอร์ดและสิ่งที่หนังสือที่มีจารีตประเพณีของลุ่นๆเรียกว่า"หนึ่งง." - แพทริเซีม็อด ที่นั่งของครอบครัวกล่าวว่าเบิร์คเป็น Belpher ปราสาท Belpher ทส์. บางชั่วโมงต่อมานั่งอยู่ในช่องชั้นแรกของรถไฟที่เดินช้า ๆ ออกจากสถานีวอเตอร์ลู, จอร์จดูลอนดอนหายไปอยู่ข้างหลังเขา ในกระเป๋าที่ใกล้เคียงกับหัวใจสั่นของเขาเป็นตั๋วเพียงใบเดียวที่จะ Belpher. "Because--" เธอเสียงของเธอลดลงแม้ว่าจะไม่มีใครอยู่ใกล้. "เพราะเขากลับมาอยู่ในลอนดอน! เขาเรียงลำดับของเลขานุการที่คุณรู้ว่าเรกกีเพื่อให้ลุงของเขาและผมเห็นในหนังสือพิมพ์เช้านี้ว่าลุงกลับมาเมื่อวานนี้หลังจากการเดินทางที่ยาวนานในเรือยอชท์ของเขาดังนั้น -. เขาจะต้องกลับมามากเกินไปเขามีที่จะไปทุกที่ลุงของเขาไป".." และทุกที่ ลุงไป Chappie ก็แน่ใจว่าจะไป! "บ่นเรกกี ".. ขออภัยไม่ได้หมายความว่าจะขัดขวาง". "ผมต้องเห็นเขาฉันไม่ได้เห็นเขาตั้งแต่ช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมา - เกือบตลอดทั้งปีและเขายังไม่ได้เขียนให้ฉันและฉันยังไม่กล้าที่จะ! เขียน กับเขาเพราะกลัวของตัวอักษรจะผิด. ดังนั้นคุณจะเห็นผมต้องไป. วันนี้โอกาสเดียวที่ฉัน. ป้าแคโรไลน์ได้หายไป. พ่อจะยุ่งในสวนและจะได้แจ้งให้ทราบว่าฉันนี่หรือไม่ได้. และนอกจากนี้ในวันพรุ่งนี้จะสายเกินไปเพราะเพอร์ซี่จะอยู่ที่นี่. เขาได้มากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่โกรธกว่าทุกคน. "" แต่ขุนนางภูมิใจที่เพอร์ซี่ "ตกลงที่เรกกี "ผมเข้าใจอย่างแน่นอน. บอกฉันสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันไปทำ." "ฉันต้องการให้คุณรับฉันขึ้นในรถประมาณครึ่งไมล์ลงถนน. คุณสามารถวางฉันที่ไหนสักแห่งใน Piccadilly. ที่จะอยู่ใกล้พอที่ฉันต้องการไป. แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพอร์ซี่. คุณต้องชักชวนให้เขาพักและรับประทานอาหารในเมืองและกลับมาที่นี่หลังอาหารเย็น. แล้วฉันจะสามารถที่จะได้รับกลับมาช่วงบ่ายรถไฟและไม่มีใครจะรู้ว่าฉันเคยได้รับหายไป. "" นั่นคือง่ายพออะไรพิจารณามันทำ. เมื่อไหร่ที่คุณต้องการที่จะเริ่มต้นอย่างไร"ดวงอาทิตย์ที่ส่องเพื่อให้สดใสใน Belpher ปราสาทตอนเที่ยงเมื่อม็อดและเรกกีบิงที่กำหนดไว้ในการเดินทางของพวกเขาส่องในเวสต์เอนด์ของลอนดอนที่มีความร่มรื่นเท่ากับที่ 02:00 ในลิตเติ้ลกูชถนนเด็กของทุกเจ้าของร้านเล็ก ๆ ทั้งหมดที่ให้การสนับสนุนการใช้ชีวิตในน้ำนิ่งที่ได้จากการขายในแต่ละผักอื่นๆและนกคีรีบูนร้องเพลงออกและเกี่ยวกับการเล่นเกมที่อยากรู้อยากเห็นของสิ่งประดิษฐ์ของตัวเอง แมวล้างตัวเองในประตู, การเตรียมความพร้อมที่จะมองในสำหรับมื้อกลางวันที่หนึ่งของขยะจำนวนมากกระป๋องซึ่งจุดทางเท้า บริกร peered เคร่งครัดจากหน้าต่างของทั้งสองร้านอาหารอิตาเลียนที่ดำเนินการในLucretia ประเพณี Borgia โดยใช้วิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งชิลลิงและโต๊ะเพนนี d'Hote สังสรรค์ เจ้าของร้านขายของชำในมุมที่ได้รับการเสนอราคาอำลาเงียบมะเขือเทศซึ่งแม้เขาแม้มองโลกในแง่กล้าหาญได้รับการบังคับให้รับรู้ว่ามีการมีอายุยืนกว่ายูทิลิตี้ ในสิ่งเหล่านี้ดวงอาทิตย์ส่องแสงด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น รอบมุมใน Shaftesbury Avenue, ลมตะวันออกกำลังทำอย่างดีที่สุดเพื่อเจาะหนังแข็งของพลเมือง; แต่มันไม่ได้เจาะเข้าไปในลิตเติ้ลกูชถนนซึ่งหันหน้าไปทางทิศใต้และเป็นที่แคบและมืดถูกเปิดใช้งานในทางปฏิบัติที่จะได้รับความสุขMac, อ้วนผู้ปกครองของประตูขั้นตอนของละครสง่าที่มีทางเข้าด้านหน้าปิดทองอยู่บนถนนที่โผล่ออกมาจากตู้กระจกเล็กๆ น้อย ๆ ซึ่งในการจัดการเก็บเขาและออกมาสังเกตชีวิตและปรากฏการณ์ที่มีตาตามใจ แม็ครู้สึกมีความสุขในเช้าวันนี้ งานของเขาคือหนึ่งถาวรไม่ได้รับอิทธิพลจากความสำเร็จหรือความล้มเหลวของโปรดักชั่นที่ตามมาอีกคนหนึ่งที่โรงละครตลอดทั้งปี; แต่เขารู้สึกแต่การจัดเรียงที่น่าสนใจที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเหล่านี้ในการลงทุนและเป็นความยินดีที่เมื่อพวกเขาได้รับการอนุมัติการรักษาความปลอดภัยของประชาชน เปิดคืนสุดท้ายของชิ้นดนตรีชาวอเมริกันเขียนและนักแต่งเพลงได้ทำอย่างไม่ต้องสงสัยตีขนาดใหญ่, และ Mac ก็ดีใจเพราะเขาชอบในสิ่งที่เขาได้เห็นของบริษัท และในเวลาสั้นๆ ที่เขาเคยรู้จักเขา ได้มาสร้างความบันเทิงให้ความอบอุ่นคำนึงถึงจอร์จเบแวนนักแต่งเพลงที่ได้เดินทางมาจากนิวยอร์กเพื่อช่วยให้มีการผลิตลอนดอน. จอร์จ Bevan เปิดมุมตอนนี้เดินอย่างช้าๆและมันดูเหมือนกับMac, ผิดหวังไปที่ประตูเวที . เขาเป็นคนหนุ่มสาวเกี่ยวกับยี่สิบเจ็ดสูงและถักเดียวกับที่น่าพอใจใบหน้าที่สะอาดตัดซึ่งคู่ของตาที่ดีและซื่อสัตย์เป็นคุณสมบัติที่เห็นได้ชัดที่สุด ปากที่มีความสำคัญของเขาถูกดึงลงมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มุมและเขาดูเหนื่อย. "ใช่ครับ. โทรเลขบาง. ฉันจะได้รับ 'em. โอ้ฉันจะได้รับ' em" กล่าวว่าMac เช่นถ้ามั่นใจสงสัยบางอย่าง เพื่อนและลูกน้องของเขาที่จะเป็นความสามารถในการดำเนินการผ่านการใช้แรงงานของดาวได้. เขาหายไปในกรณีที่แก้วของเขา จอร์จเบแวนยังคงอยู่นอกในถนนการสำรวจเด็กค้นได้อย่างมืด. พวกเขาดูเหมือนจะมีเสียงดังมากสกปรกและหนุ่มสาวมาก. หนุ่มน่ารังเกียจ พวกเขาได้รับความสุขเยาวชนเจริญงอกงามซึ่งทำให้เพื่อนรู้สึกอย่างน้อยหกสิบ บางสิ่งบางอย่างที่ผิดกับจอร์จในวันนี้สำหรับปกติเขาเป็นคนรักเด็ก อันที่จริงตามปกติเขาก็รักในสิ่งที่มากที่สุด เขาเป็นชายหนุ่มที่มีอัธยาศัยดีและร่าเริงที่ชอบชีวิตและส่วนใหญ่ของผู้ที่อาศัยอยู่มันที่contemporaneously กับตัวเอง เขามีไม่มีศัตรูและอีกหลายเพื่อน. แต่วันนี้เขาได้สังเกตเห็นจากช่วงเวลาที่เขาได้ออกจากเตียงที่มีบางอย่างผิดปกติกับคนทั่วโลก ทั้งที่เขาเป็นอยู่ในกำมือของบางส่วนไม่พอใจพระเจ้าอันเนื่องมาจากสภาพการพัฒนาของเขาสูงของจิตวิญญาณหรืออื่นๆ ที่เขามีบ่น หนึ่งในสองคน หรือมันอาจจะได้รับปฏิกิริยาจากอารมณ์ความรู้สึกของคืนที่ผ่านมา ในตอนเช้าหลังจากที่เปิดศิลปินที่สำคัญของคุณอยู่เสมอแนวโน้มที่จะรู้สึกว่าเขาได้รับการอบแห้งในช่วงต่อบาร์เรล. นอกจากนี้คืนที่ผ่านมาได้มีการงานเลี้ยงอาหารมื้อเย็นหลังจากผลการดำเนินงานที่แบนซึ่งนักแสดงตลกของคณะได้เช่าในJermyn ถนนบังคับพรรคนักเลงอาหารมื้อเย็นซึ่งมีจำนวนคนที่เหนื่อยกับเส้นประสาทมากกว่าเครียดได้ดูเหมือนจะรู้สึกว่ามันหน้าที่ที่จะต้องมีชีวิตชีวาเทียม มันกินเวลาจนถึง 04:00 เมื่อเอกสารตอนเช้าพร้อมกับการแจ้งเตือนมาถึงและจอร์จไม่ได้มีจอร์จนำโทรเลขในกระเป๋าของเขา แมวในทางกลับจากรับประทานอาหารกลางวันที่หยุดชั่วคราวข้างเขาเพื่อที่จะใช้ขาของเขาเป็นผ้าเช็ดปากได้. จอร์จ tickled ภายใต้หูด่อม เขามักจะสุภาพกับแมวแต่วันนี้เขาเดินผ่านการเคลื่อนไหวฉาบฉวยและไม่มีความกระตือรือร้น. "Missus ฉันเห็นมันจากแกลเลอรี่และทุกครั้งแรก nighters ถูกพูดมากighly ของมัน. มีการคลิกปกติของคุณรู้ว่า ครับที่นี่ในกรุงลอนดอนที่จะไปทุกคืนแรกในแกลลอรี่. Ighly ที่สำคัญพวกเขาอยู่เสมอ. พิเศษถ้ามันเป็นชิ้นอเมริกันเช่นนี้. ถ้าพวกเขาไม่ชอบมันก็มีค่าเร็ว ๆ นี้แจ้งให้คุณทราบ ses นายผู้หญิงของฉันคือทั้งหมดที่พวกเขา speakin 'มาก' ighly ของมัน. นายผู้หญิงของฉันบอกว่าเธอจะไม่เห็นการแสดงสีสันสำหรับระยะเวลาและเธอเป็นนักดูละครที่ดี. นายผู้หญิงของฉันบอกว่าพวกเขาคือทั้งหมดที่ยินดีเป็นพิเศษกับเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอร์จ เนื้อแกะสับ congealed บนจาน แตะต้อง ฝรั่งเศส
ผัดมันฝรั่งระบายความร้อนออก สังเกต มันไม่มีเวลาสำหรับอาหาร
ถูกต้องแน่นอนเขาอาศัยโชคของเขา มันก็ยืนอยู่ข้างเขา
อย่างประเสริฐ กับคำใบ้ทั้งหมด มีมากกว่า นอกจากจะใกล้
ฟรีห้องสมุดและขุนนางสืบตระกูล ที่ปรึกษาของเบิร์ค เขาจ่ายบิลของเขาและ

เหลือร้านอาหารอีกสิบนาทีต่อมา เขาก็ดื่ม ในท้องข้อมูล
belpher เป็นชื่อสกุลของเอิร์ลแห่ง marshmoreton และ
เอิร์ลปัจจุบันได้ลูกหนึ่ง เพอร์ซี่ Wilbraham มาร์ช การศึกษา . อีตันและ
โบสถ์คริสต์ออกซ์ฟอร์ด และหนังสือที่มีจารีตประเพณี
curtness เรียกว่า " ดี " . . . แพทริเซีย ม็อดอะไร ที่นั่งครอบครัวกล่าวว่า
เบิร์ก , belpher ปราสาท belpher hants , ,

บางชั่วโมงต่อมานั่งอยู่ในช่องแรกของรถไฟ
ที่ย้ายช้าออกจากสถานี Waterloo , จอร์จดูลอนดอน
หายไปหลังเขา ในกระเป๋าใกล้หัวใจเต้นแรงของเขา
คือตั๋วที่จะ belpher

" เพราะ . . . " เธอกระซิบเธอ แม้ว่าไม่มีใครอยู่ใกล้
" เพราะเขากลับมาอยู่ในลอนดอน เขาเป็นเลขาฯ , คุณรู้ ,
เรจจี้ ลุงของเขาผมเห็นในหนังสือพิมพ์เมื่อเช้า
ลุงกลับมาเมื่อวาน หลังจากการเดินทางที่ยาวนานในเรือยอชท์ของเขา ดังนั้น . . . เขา
ต้องกลับมาด้วย เขาไปทุกที่ ลุงของเขาไป "

" และทุกที่ที่คุณลุงไป , แชพแน่ใจเพื่อไป ! "
บ่นจี้ " ขอโทษ ไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ "

" ฉันต้องพบเขา ฉันไม่เห็นเขาตั้งแต่ช่วงฤดูร้อน -- เกือบ
ตลอดทั้งปี ! เขาไม่ได้เขียนถึงฉันและฉันก็ไม่เคยกล้า
เขียนถึงเขา กลัวจดหมายจะไม่ถูกต้อง ดังนั้นคุณจะเห็น , ฉัน
ต้องไป วันนี้เป็นโอกาสเดียวของฉัน ป้าแคโรลีนมีหายไป .
พ่อจะยุ่งๆ ในสวน และไม่ได้สังเกตว่าฉัน
ที่นี่หรือไม่ แล้วพรุ่งนี้มันก็จะสายเกินไป เพราะ
เพอร์ซี่จะอยู่ที่นี่ เขาโกรธมากเรื่องกว่า
ใคร "

" ค่อนข้างภูมิใจ ผู้ดี เพอร์ซี่" ตกลงก็ . ผมเข้าใจ
อย่างแน่นอน บอกแค่ว่า คุณต้องการอะไร "

" ฉันต้องการให้คุณมารับฉันในรถประมาณครึ่งไมล์ลง
ถนน คุณสามารถส่งฉันบางใน Piccadilly . จะใกล้
พอเพื่อที่ฉันต้องการที่จะไป แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเรื่อง
เพอร์ซี่ คุณจะต้องโน้มน้าวให้เขาพักและรับประทานอาหารในเมืองแล้วกลับมา
ที่นี่หลังจากทานข้าวเย็นแล้วแล้วผมจะสามารถกลับโดยรถไฟ บ่าย
และจะไม่มีใครรู้ว่าฉันหายไป "

" มันง่ายพออะไร ? ผมจะทำมัน เมื่อคุณต้องการ
เริ่มต้น ?

ดวงอาทิตย์ที่ส่องประกายแวววาวบน belpher ปราสาทตอนเที่ยงเมื่อ
ม็อดและก็บิงตั้งค่าออกในการเดินทาง ส่องใน West End ของลอนดอนกับความน่ารัก
เท่ากันที่ 2 นาฬิกา ใน
เล็ก ๆน้อย ๆกูชถนนของเด็กเล็กเจ้าของร้าน
ที่สนับสนุนชีวิตที่นิ่ง โดยการขายแต่ละอื่น ๆและผัก
คีรีบูนร้องได้ออกและเกี่ยวกับการเล่นเกมของสงสัย
การประดิษฐ์ของพวกเขาเอง แมวซักตัวบน doorsteps
, เตรียมความพร้อมเพื่อมองในมื้อเที่ยง หนึ่งในจํานวนมากขยะ
กระป๋องที่เรียงรายข้างทาง บริกร peered เคร่งครัดจาก
หน้าต่างของทั้งสองร้านอาหารอิตาเลียนที่แบกหาม ลูครีเทีย
บอร์เกียประเพณีโดยหนึ่งชิลลิงและตารางอาหารกลางวัน d'hote
ซึ่งเป็นเหรียญหกเพนนีของอังกฤษ . เจ้าของร้านขายของชำในมุม
เสนอราคาอำลาลับมะเขือเทศซึ่งแม้แต่เขา แม้
มองโลกในแง่ดีอีก ได้ถูกบังคับให้ยอมรับว่ามี
ที่ยั่งยืนและเกิดประโยชน์ ทั้งหมดเหล่านี้สิ่งที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงกับ
รอยยิ้มใจดี รอบมุมใน Shaftesbury Avenue , ลมตะวันออก
คือทำดีที่สุดเพื่อแทงแข็งซ่อนของประชาชน ;
แต่มันไม่ได้เจาะเข้าไปในถนนเล็ก ๆน้อย ๆกูชซึ่งหันหน้าไปทางใต้ และถูก
แคบและซุ้ม , เปิดใช้งานจริง

?

Mac , ผู้ปกครองล่ำสันของเวที ประตูของโรงละครของกษัตริย์ ,
ที่ปิดทองทางเข้าอยู่บนถนน , โผล่ออกมาจาก
ตู้กระจกเล็ก ๆน้อย ๆที่จัดไว้ และออกมา

สังเกตชีวิตและปรากฏการณ์ของมันด้วยตาผ่อนคลาย Mac คือ
รู้สึกมีความสุข เมื่อเช้านี้ งานของเขาคือหนึ่งถาวร ไม่ใช่
ได้รับอิทธิพลจากความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการผลิตซึ่ง
ตามอีกคนหนึ่งที่โรงละครตลอดทั้งปี แต่เขา
รู้สึก อย่างไรก็ตาม การจัดเรียงของ มีกรรมสิทธิ์ในกิจการเหล่านี้
,และยินดีเมื่อมีการอนุมัติของ
สาธารณะ เมื่อคืน เปิด ชิ้นดนตรี โดยนักเขียนชาวอเมริกัน
และนักแต่งเพลงได้ไม่ต้องสงสัยทำให้ตีใหญ่ , และ Mac คือ
ยินดี เพราะเขาชอบสิ่งที่เขาได้เห็น ของบริษัท และใน
เป็นเวลาสั้น ๆที่เขาได้รู้จักพระองค์ มาต้อนรับอบอุ่น
เกี่ยวกับจอร์จ บีแวน , นักแต่งเพลง , ที่ได้เดินทางมาจาก
นิวยอร์กเพื่อช่วยในการผลิตลอนดอน

จอร์จ บีแวนเปิดมุมแล้วเดินอย่างช้าๆ และดูเหมือน
กับ Mac , อับเฉาไปสู่ประตูเวที เขาเป็นชายหนุ่ม
ประมาณ 27 , สูงและถักด้วยตกลง
ตัดสะอาดใบหน้า ซึ่งคู่ของ ดี และ เที่ยงตรงตา
เห็นได้ชัดที่สุดคุณสมบัติ ปากไวของเขาถูกดึงลง
เล็กน้อยที่มุมเขาดูเหนื่อย

" ครับ มีโทรเลข . ฉันจะได้รับพวกเขา ผมจะได้รับ ' em "
แมค ถ้ามั่นใจบางสงสัยเพื่อนและผู้สนับสนุนให้เขา
ความสามารถในการพกผ่านแรงงานของเฮอร์คิวลิส

เขาหายตัวไปในกล่องแก้วของเขา จอร์จ บีแวนยังคงอยู่นอก
ในถนนสำรวจ frisking เด็กได้อย่างรวดเร็ว sombre .
แต่ดูเหมือนเค้าดังมากมาก
สกปรกและเด็กมากอย่างเหลือเชื่อ หนุ่ม พวกเขาคือโสมนัส คึก เยาวชน ซึ่งทำให้เพื่อนรู้สึก
อย่างน้อย 60 มีบางอย่างผิดปกติกับจอร์จวันนี้
โดยปกติเขารักเด็ก . จริงๆ ปกติเขาชอบ
สิ่งมากที่สุด เขามีอัธยาศัยดี ร่าเริง ชายหนุ่มที่
ชอบชีวิตและส่วนใหญ่ของผู้ที่อาศัยอยู่มัน
contemporaneously ด้วยตัวเขาเอง เขาไม่มีศัตรูและเพื่อนๆ

แต่ในวันนี้ เขาได้สังเกตเห็นจากช่วงเวลาที่เขาได้ออกจากเตียงที่
มีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติกับโลก ให้เขาอยู่ในมือของพระเจ้าบางส่วนไม่พอใจ
เนื่องจากการพัฒนาอย่างมาก สภาพของวิญญาณ
, หรืออื่น ๆ เขาก็มีบ่น หนึ่งใน 2 หรืออาจ
ได้รับปฏิกิริยาจากอารมณ์ของคืนก่อนหน้านี้ ในตอนเช้าหลังจากที่เปิด
ศิลปินอ่อนไหวของคุณเป็นเสมอฉลาด
รู้สึกเหมือนเขาถูกแห้งกว่าบาร์เรล .

อีกอย่าง เมื่อคืนมีงานเลี้ยงอาหารค่ำหลังจากที่
การแสดงที่แบนซึ่งนักแสดงตลกของคณะได้เช่า
ในเจอร์มิน Street , บังคับ , เอะอะอาหารค่ำพรรคซึ่งมีจํานวนคนเหนื่อยกว่าเครียด
ประสาทมีดูเหมือนจะรู้สึก มันเป็นหน้าที่ของ
จะเทียมมีชีวิตชีวา มันมี lasted จนถึงสี่โมงเมื่อ
หนังสือพิมพ์เช้าวันนี้กับประกาศถึง จอร์จได้

จอร์จเอาโทรเลขในกระเป๋า แมว ระหว่างทางกลับจาก
กลางวันหยุดอยู่ข้างๆ เขา เพื่อที่จะใช้ขาของเขาเป็นผ้าเช็ดปากบนโต๊ะอาหาร .
จอร์จ tickled ภายใต้หู abstractedly . เขามักจะ
สุภาพกับแมว แต่วันนี้เขาไปผ่านการเคลื่อนไหว
พอเป็นพิธีและไม่มีความกระตือรือร้น
" คุณเห็นมันจากแกลเลอรี่และทั้งหมดเป็นครั้งแรก nighters
การพูดมาก ' ighly ของมัน มีคลิก ปกติท่านครับ
ที่นี่ในลอนดอน ที่ไปทั้งหมดก่อน คืนใน
แกลเลอรี’ ighly อย่างพวกเขาเสมอ โดยเฉพาะถ้ามันเป็น
ชิ้นอเมริกันแบบนี้ ถ้าพวกเขาไม่ชอบมัน พวกเขามีค่า
แล้วแจ้งให้คุณทราบ ของผมคุณนาย SES พวกเขาทั้งหมดพูด ' มาก ' ighly
ของมันภรรยาของฉันบอกว่า เธอไม่เห็นโชว์สีสันมานาน
และเธอเป็นผู้ชมที่ดี ภรรยาของฉันบอกว่าพวกเขาทั้งหมด
เป็นพิเศษ ยินดี กับ เพลง