It’s all in the ears, tail and body

It’s all in the ears, tail and body.

The baseline posture of a relaxed dog includes having ears up and tail down. In an alert, often transitional, posture, the tail is held straight behind, the ears go forward, and the entire carriage raises. A fearful or anxious dog tucks his tail, lowers his body and pulls back the corners of his mouth. If his hackles (the hairs along the back of his neck) are raised and his nose wrinkled, he is saying he just might bite if pressed further.

Similarly, the dog whose tail is stiff and wagging slowly (not all wagging denotes pleasure), with ears forward and carriage following suit, may be announcing imminent attack. If he freezes, pupils dilated and staring hard, he is to be taken at his word: Watch out.

Some dogs growl before biting and some don’t; the canine body speaks louder than the voice. That is why dogs whose tails are docked or ears cropped lose some of their linguistic fluency. And it’s why some of our grooming choices, such as the poodle’s topknot, cause trouble when they are misread by other dogs as heightened carriage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหู หาง และร่างกายได้ท่าพื้นฐานของสุนัขผ่อนคลายรวมถึงมีหูขึ้น และหางลง ในท่าทางเปลี่ยน แปลงบ่อย แจ้งเตือน หางอยู่ตรงหลัง หูไปข้างหน้า และทำให้การขนส่งทั้งหมด สุนัขกลัว หรือวิตกกังวล tucks หางของเขา ลดร่างกายของเขา และดึงกลับมามุมปากของเขา ถ้ายก hackles ของเขา (ขนทางด้านหลังของคอของเขา) และรอยย่นจมูก เขาไม่ว่า เขาแค่อาจกัดถ้ากดต่อไปในทำนองเดียวกัน สุนัขที่มีหางเป็นแข็ง และกระดิกช้า (ไม่กระดิกหมายถึงความสุข), หูไปข้างหน้าและขนส่ง ต่อชุด อาจประกาศโจมตีรมี ถ้าเขาหยุดการทำ งาน นักเรียนพอง และจ้องมองยาก เขาเวลาเขาคำ: ระวังบาง growl สุนัขก่อนกัดและบางไม่ ร่างกายสุนัขพูดให้ดังกว่าเสียง นั่นคือเหตุผลที่สุนัขที่มีหางจะย้ายต่อเนื่องหรือตัดหูสูญเสียบางส่วนของทักษะทางภาษาของพวกเขา และมันเป็นเหตุผลบางส่วนของเราดูแลเลือก เช่นไรของพุดเดิ้ล ทำให้เกิดปัญหาเมื่อพวกเขามีตู่ตัว โดยสุนัขอื่น ๆ เป็นค่าขนส่งสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันคือทั้งหมดในหูหางและร่างกาย. ท่าพื้นฐานของสุนัขผ่อนคลายรวมถึงการมีหูและหางขึ้นลง ในการแจ้งเตือนมักจะเปลี่ยนผ่านท่าทางหางจะจัดขึ้นตรงหลังหูก้าวไปข้างหน้าและยกสายการบินทั้งหมด สุนัขที่น่ากลัวหรือวิตกกังวล tucks หางของเขาลดร่างกายของเขาและดึงกลับมุมปากของเขา หาก hackles ของเขา (ขนพร้อมด้านหลังของคอของเขา) จะเพิ่มขึ้นและจมูกของเขามีรอยย่นเขาก็บอกว่าเขาก็อาจจะกัดถ้ากดต่อไป. ในทำนองเดียวกันสุนัขที่มีหางแข็งและการกระทำอย่างช้าๆ (ไม่กระดิกทั้งหมดหมายถึงความสุข) กับหูข้างหน้าและชุดสายการบินต่อไปนี้อาจจะประกาศใกล้เข้ามาโจมตี ถ้าเขาค้างรูม่านตาขยายและจ้องมองอย่างหนักเขาก็จะต้องดำเนินการในคำพูดของเขา: ระวัง. สุนัขบางคำรามก่อนที่จะกัดและบางคนไม่; ร่างกายสุนัขพูดดังกว่าเสียง นั่นคือเหตุผลที่สุนัขที่มีหางที่มีการเชื่อมต่อหรือตัดหูสูญเสียบางส่วนของความคล่องแคล่วภาษาของพวกเขา และมันก็เป็นเหตุผลที่บางส่วนของตัวเลือกกรูมมิ่งของเราเช่นโมลีพุดเดิ้ลที่ทำให้เกิดปัญหาเมื่อพวกเขาถูกผิดโดยสุนัขสายการบินอื่น ๆ ที่มีความคิดริเริ่ม