Income ElasticitiesThe main focus o

Income Elasticities
The main focus of the research was on price elasticities. Nevertheless, the analysis also considered the sensitivity of demand to changes in incomes. The econometric research and review of previous estimates found that air transport income elasticities were consistently positive and greater than one. This suggests that as households and individuals get more prosperous, they are likely to devote an increasing share of their incomes to discretionary spending such as air travel.
The statistical evidence suggests:
Developed country travel markets have base income • elasticities for short-haul routes of around 1.5. At the national level, this declines to an estimated income elasticity of 1.3.
US travel markets have slightly higher income • elasticities with air travel perhaps less budget-oriented than in other developed economies. Using the DB1A data suggests short-haul route income elasticities of 1.8 at the route level and 1.6 at the national level.
There is some evidence that income elasticities • decline as countries become richer and markets mature. Developing countries typically have a greater responsiveness, with an estimated short-haul income elasticity of around 2.0 at the route level and 1.8 at the national level.
There is also evidence that long-haul journeys are • seen by passengers as different, more desirable, to the more commoditised short-haul markets, and so income elasticities are higher the longer the distance. This suggests that middle to lower income individuals are more likely to travel on short to medium haul routes, with higher incomes leading to a higher frequency of long haul travel.
The income elasticity results are based on information from the review of previous studies and results from the new econometric research. Table 2 outlines the estimated income elasticities for different markets at the route and at the national level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยืดหยุ่นรายได้เน้นหลักของการวิจัยได้ในราคาที่ยืดหยุ่น อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ยังพิจารณาความไวของความต้องการที่มีการเปลี่ยนแปลงในรายได้ การวิจัยทางเศรษฐมิติและการทบทวนประมาณการก่อนหน้านี้พบว่ามีความยืดหยุ่นรายได้การขนส่งทางอากาศเป็นบวกต่อเนื่องและมากกว่าหนึ่ง นี้แสดงให้เห็นว่าผู้ประกอบการและบุคคลที่ได้รับความเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นพวกเขามีแนวโน้มที่จะอุทิศส่วนแบ่งที่เพิ่มขึ้นของรายได้การใช้จ่ายเกี่ยวกับการตัดสินใจเช่นการเดินทางทางอากาศ.
หลักฐานทางสถิติแสดงให้เห็น:
ตลาดการท่องเที่ยวของประเทศที่พัฒนาแล้วมีรายได้ฐานยืดหยุ่น•เส้นทางระยะไกลของ ประมาณ 1.5 ในระดับชาตินี้ลดลงไปที่ความยืดหยุ่นของรายได้ประมาณ 1.3.
สหรัฐเดินทางไปตลาดมีรายได้สูงขึ้นเล็กน้อย•ความยืดหยุ่นกับการเดินทางทางอากาศอาจจะน้อยกว่างบประมาณที่มุ่งเน้นกว่าในประเทศที่พัฒนาอื่น ๆ โดยใช้ข้อมูล DB1A แนะนำเส้นทางระยะไกลความยืดหยุ่นของรายได้ที่ระดับ 1.8 เส้นทางและ 1.6 ในระดับชาติ.
มีหลักฐานว่ามีความยืดหยุ่นลดลง•รายได้เป็นประเทศที่กลายเป็นยิ่งขึ้นและตลาดที่เป็นผู้ใหญ่ ประเทศกำลังพัฒนามักจะมีการตอบสนองมากขึ้นมีประมาณรายได้ระยะไกลความยืดหยุ่นของรอบ 2.0 ที่ระดับเส้นทางและ 1.8 ในระดับชาติ.
นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่าการเดินทางระยะไกลจะ•เห็นได้จากผู้โดยสารเป็นที่แตกต่างกันเป็นที่น่าพอใจมากขึ้น ไปยังตลาดระยะไกล commoditised มากขึ้นและเพื่อให้ความยืดหยุ่นรายได้จะสูงขึ้นอีกต่อไประยะทาง นี้แสดงให้เห็นว่าตรงกลางให้กับประชาชนที่มีรายได้น้อยมีแนวโน้มที่จะเดินทางในระยะสั้นถึงเส้นทางระยะกลางที่มีรายได้ที่สูงขึ้นนำไปสู่การความถี่สูงในการเดินทางระยะยาว.
ผลการยืดหยุ่นของรายได้จะขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ได้จากการตรวจสอบของการศึกษาก่อนหน้านี้และผลที่ได้จาก การวิจัยทางเศรษฐมิติใหม่ ตารางที่ 2 แสดงความยืดหยุ่นรายได้โดยประมาณสำหรับตลาดที่แตกต่างกันในเส้นทางและในระดับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยืดหยุ่นต่อรายได้
เน้นหลักของการวิจัยคือความยืดหยุ่นของราคา อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์พิจารณาความไวของความต้องการการเปลี่ยนแปลงในรายได้ การวิจัยทางเศรษฐมิติและทบทวนประมาณการก่อนหน้านี้ พบว่า ค่าความยืดหยุ่นของรายได้การขนส่งทางอากาศเสมอบวกและมากกว่าหนึ่ง นี้ชี้ให้เห็นว่าเป็นครอบครัวและบุคคลที่ได้รับความเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นพวกเขามีแนวโน้มที่จะอุทิศหุ้นที่เพิ่มขึ้นของรายได้ของพวกเขา ( การใช้จ่าย เช่น การเดินทางทางอากาศ พบหลักฐานทางสถิติ :

พัฒนาตลาดการท่องเที่ยวประเทศมีฐานรายได้ - ค่าความยืดหยุ่นสั้นลากเส้นทางประมาณ 1.5 ในระดับประเทศ ซึ่งลดลงประมาณความยืดหยุ่นต่อรายได้ 1.3 .
เรา เดินทาง ตลาดมีความยืดหยุ่นต่อรายได้บริการสูงขึ้นเล็กน้อยกับการเดินทางทางอากาศเชิงงบประมาณอาจจะน้อยกว่าในประเทศที่พัฒนาอื่น ๆ การใช้ข้อมูล db1a แนะนำสั้นลากเส้นทางรายได้ 1.8 ที่ระดับความยืดหยุ่นของเส้นทางและ 1.6 ในระดับชาติ .
มีหลักฐานบางอย่างว่า ความยืดหยุ่นต่อรายได้ลดลงเป็นแต่ละประเทศกลายเป็นคนรวยและตลาดผู้ใหญ่การพัฒนาประเทศโดยทั่วไปมีการตอบสนองมากขึ้น มีประมาณสั้นลากความยืดหยุ่นต่อรายได้ประมาณ 2.0 ระดับเส้นทางและ 1.8 ในระดับชาติ .
ยังมีหลักฐานว่าเดินลากยาวเป็น - เห็นผู้โดยสารที่แตกต่างกัน คุณลักษณะเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มเติม commoditised สั้นลากตลาด และมีความยืดหยุ่นต่อรายได้ที่สูงขึ้น ยาวไกลนี้แสดงให้เห็นว่าบุคคลกลางเพื่อลดรายได้มีแนวโน้มที่จะเดินทางในระยะสั้นถึงกลางเส้นทางที่ลากด้วยรายได้ที่สูงขึ้นส่งผลให้มีความถี่สูงของการเดินทางอย่างยาวนาน
ความยืดหยุ่นต่อรายได้ผลลัพธ์จะขึ้นอยู่กับข้อมูลจากผลการตรวจสอบของการศึกษาก่อนหน้านี้ และจากการวิจัยแบบจำลองทางเศรษฐมิติใหม่ตารางที่ 2 สรุปประมาณการรายได้ค่าความยืดหยุ่นในตลาดที่แตกต่างกันในเส้นทาง และในระดับประเทศ