Publisher SummaryThis chapter prese

Publisher Summary
This chapter presents a philosophical review of vaccination. Vaccination is the most successful medical and veterinary measure: More lives have been saved by immunization, more animal production safeguarded than through all other medical and veterinary activities combined. It has been possible to eradicate a disease worldwide (human smallpox), and attempts to reach the same goal for poliomyelitis and measles are viewed with optimism. But this optimism does not apply for diseases where the causative virus has a reservoir in the wild fauna (such as in the case of distemper and parvoviruses that occur in mustellids). Against these diseases vaccination will have to continue. Vaccines are being used long before the mechanisms of immune protection became known. Today the discipline of vaccinology has acquired proper scientific status as a interdisciplinary research area that emerged from microbiology and immunology. Because vaccines make money—for the veterinarian and as a corollary also for the pharmaceutical industry—money is being invested in vaccine research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปผู้เผยแพร่บทนี้นำเสนอทบทวนปรัชญาของวัคซีน วัคซีนเป็นการวัดทางการแพทย์ และสัตวแพทย์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด: ชีวิตเพิ่มเติมได้ โดยการรับวัคซีน ผลิตสัตว์ขึ้นจริงกว่าถึงกิจกรรมทั้งหมดอื่น ๆ ทางการแพทย์ และสัตวแพทย์รวม แล้วไปได้ที่จะขจัดการโรคทั่วโลก (มนุษย์ไข้ทรพิษ), และความพยายามให้บรรลุเป้าหมายเดียวกันสำหรับโรคโปลิโอและโรคหัดดู ด้วยมองในแง่ดี แต่มองในแง่ดีนี้ไม่มีโรคที่เชื้อสาเหตุการมีอ่างเก็บน้ำในสัตว์ป่า (เช่นในกรณีของไข้หัดและ parvoviruses ที่เกิดขึ้นใน mustellids) กับโรคเหล่านี้ ฉีดวัคซีนจะต้องดำเนินการต่อไป มีการใช้ค่าวัคซีนนานก่อนกลไกของภูมิคุ้มกันปกป้องสิทธิมนุษยชน วันนี้วินัย vaccinology ได้รับสถานะทางวิทยาศาสตร์เหมาะสมเป็นพื้นที่นใหญ่ที่เกิดจากภูมิคุ้มกันวิทยาและจุลชีววิทยา เพราะรู้ใจเงิน — การสัตวแพทย์ และ เป็น corollary สำหรับอุตสาหกรรมยา — เงินเป็นการลงทุนในการวิจัยวัคซีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลอย่างย่อสำนักพิมพ์
บทนี้นำเสนอการทบทวนปรัชญาของการฉีดวัคซีน การฉีดวัคซีนเป็นแพทย์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดและสัตวแพทย์วัด: ชีวิตอื่น ๆ ได้รับการบันทึกโดยการฉีดวัคซีน, การผลิตสัตว์มากขึ้นกว่าการปกป้องผ่านกิจกรรมทางการแพทย์และสัตวแพทย์อื่น ๆ ทั้งหมดรวมกัน มันมีความเป็นไปได้ที่จะกำจัดโรคทั่วโลก (ฝีดาษมนุษย์) และความพยายามที่จะบรรลุเป้าหมายเดียวกันสำหรับโรคโปลิโอและโรคหัดจะถูกมองในแง่ดี แต่มองในแง่ดีนี้ใช้ไม่ได้สำหรับโรคไวรัสสาเหตุที่มีอ่างเก็บน้ำในสัตว์ป่า (เช่นในกรณีของอารมณ์ร้ายและ parvoviruses ที่เกิดขึ้นใน mustellids) กับการฉีดวัคซีนโรคเหล่านี้จะต้องดำเนินการต่อ วัคซีนที่มีการใช้นานก่อนที่กลไกของการป้องกันภูมิคุ้มกันกลายเป็นที่รู้จัก วันนี้ระเบียบวินัยของวัคซีนได้รับสถานะทางวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมเป็นพื้นที่วิจัยสหวิทยาการที่โผล่ออกมาจากทางจุลชีววิทยาและภูมิคุ้มกันวิทยา เพราะวัคซีนให้เงินสำหรับสัตวแพทย์และเป็นข้อพิสูจน์สำหรับอุตสาหกรรมเภสัชกรรมเงินจะถูกลงทุนในการวิจัยวัคซีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เผยแพร่สรุป
บทนี้นำเสนอทบทวนปรัชญาของการฉีดวัคซีน วัคซีนเป็นส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จทางการแพทย์และสัตวแพทย์วัด : ชีวิตมากขึ้นได้รับการบันทึกไว้โดยภูมิคุ้มกันมากขึ้นการผลิตสัตว์ปกป้องมากกว่าผ่านทางการแพทย์และสัตวแพทย์กิจกรรมอื่น ๆทั้งหมดรวมกัน มันเป็นไปได้ที่จะกำจัดโรคทั่วโลก ( ไข้ทรพิษมนุษย์ )และพยายามที่จะบรรลุเป้าหมายเดียวกันสำหรับโรคโปลิโอและหัดมองในแง่ดี แต่ในนี้ไม่ใช้สำหรับโรคที่ไวรัสที่เป็นสาเหตุมีอ่างเก็บน้ำในสัตว์ป่า ( เช่นในกรณีของไข้หวัด และสามารถเกิดขึ้นใน mustellids ) ต่อต้านการฉีดวัคซีนโรคเหล่านี้จะต้องดำเนินต่อไปวัคซีนที่มีการใช้มานานก่อนที่กลไกการป้องกันภูมิคุ้มกันเป็นที่รู้จัก วันนี้วินัย vaccinology ได้รับสถานะทางวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมเป็นสหวิทยาการการวิจัยพื้นที่ที่โผล่ออกมาจากจุลชีววิทยาและวิทยาภูมิคุ้มกัน . เพราะวัคซีนทำให้เงินสำหรับสัตวแพทย์และเป็นข้อพิสูจน์สำหรับอุตสาหกรรมเภสัชกรรม เงินจะถูกลงทุนในการวิจัยวัคซีน