Impression Management (IM) in Sport

Impression Management (IM) in Sport: Introduction and Recommendations for Future Research
Kwame Agyemang, Louisiana State University
Management/leadership Thursday, June 4, 2015 20-minute oral presentation
(including questions)
Abstract 2015-010 8:55 AM (Chaudière)
Like other organizations, sport organizations (and the people functioning within them) are strategic actors
committed to sustaining social standing and influencing the environment in which they operate (King, Felin, &
Whetten, 2010; McDonnell & King, 2013). Within this environment, these social actors are dependent on the
approval of stakeholders, who in turn, provide the resources they need to survive (Meyer & Rowan, 1977; Oliver,
1997). What makes sport unique (especially highly commercialized sport) are the significant number of stakeholders
and “license holders” (Washington & Patterson, 2011). Also unique to sport is the intense media scrutiny (Bruce &
Tini, 2008), which typically highlights negative events (Barnett, 1990; Rowe, 1999). In sum, today’s sporting
environment presents several managerial tensions. From both a micro (i.e., athletes, employees) and macro (i.e.,
sport organizations) perspective, social actors in sport must formulate new ways to exert control over the image they
project to their audience. It could be argued that failing to do so engenders disapproval of stakeholders, thereby
affecting social standing and potential impact on their respective environment.
This presentation will center Erving Goffman’s (1959) impression management (IM) theory as an area of scholarship
that is well-suited to assist social actors in sport exert control over image. Work in this area has garnered
considerable attention from organizational and social psychology scholars but has been relatively unexplored in sport
management. In light of this, the presentation will draw upon extant organizational behavior and social psychology
literature to accomplish the following: (i) introduce IM to sport management thereby providing insight as to how IM
can be contextualized within sport, and (ii) identify research gaps and offer recommendations for scholars who may
be interested in this area of scholarship. As strategic actors, committed to sustaining social standing and influencing
the environment in which they operate, social actors in sport will find the employment of IM valuable for exerting
control over image.
Theoretical Framework
Defined, IM is characterized as “the conscious or unconscious attempt to control images that are projected in real or
imagined social interactions” (Schlenker, 1980, p. 6). To control image, IM users employ a collection of behaviors
and actions. (A table of IM behaviors will be provided). Central to Goffman’s (1959) IM theory is the existence of an
actor and an audience. Goffman’s (1959) likened IM users to actors who routinely engage in performances in front
of audiences. A performance is defined as “all the activity of an individual which occurs during a period marked by
its continuous presence before a particular set of observers and which has some influence on its observers”
(Goffman 1959, p. 22). During such performances, actors attempt to exert control over the audience’s perception of
them. These, among other theatrical terms, will be elaborated upon in the presentation.
Gardner and Martinko (1988) highlighted that the relationship between an actor and audience is a constant social
exchange in which both parties alternatively and simultaneously assume the role of actor and audience. For instance,
within an interview context, an interviewee occupies the role of actor but also assumes the role of audience when
they judge the interviewer’s reactions and whether the work environment is conducive for them. An interviewer
judges an interviewee as they respond to questions, thus playing the role of an audience. However, they also play an
actor role when the interviewee asks questions about their organization. Still, whatever role one occupies, the goal is
to develop congruence between one’s self-concept and the feedback from the opposing side (Schulz, 2012). This
creates a “situation.”
Literature Review
Scholars have examined IM at both the individual and organizational levels of analysis. At the individual level,
researchers have mainly concentrated their efforts in three areas: performance appraisals, the interview process, and
scale development and measurement. With regard to performance appraisals, Wayne and Liden (1995) proposed a
2015 North American Society for Sport Management Conference (NASSM 2015)
Ottawa, ON June 2 – 6, 2015 Page 134
model suggesting that employee IM behavior impacts performance appraisal via supervisors’ liking of and similarity
to the employee. They found support for their model, demonstrating that IM behavior had a significant, indirect
impact on supervisor performance appraisals. Investigations of IM in interviews have showed that prospective
employees use IM on their applications and during

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(IM) การจัดการความประทับใจในกีฬา: แนะนำและข้อเสนอแนะสำหรับการวิจัยในอนาคตกวา Agyemang มหาวิทยาลัยรัฐหลุยส์เซียนาผู้บริหารวันพฤหัสบดี 4 มิถุนายน 2558 20 นาทีอนาคต(รวมคำถาม)010 นามธรรม 2015 8:55 AM (Chaudière)เหมือนองค์กรอื่น ๆ กีฬาองค์กร (และคนที่ทำงานภายในพวกเขา) เป็นนักกลยุทธ์มุ่งมั่นที่จะยืนอยู่ทางสังคม และมีอิทธิพลต่อสภาพแวดล้อมในการทำงาน (กษัตริย์ Felin, &Whetten, 2010 แมคดอนเนลล์และคิง 2013) ในนี้ นักแสดงเหล่านี้สังคมจะขึ้นอยู่กับการอนุมัติเสีย ที่เปิด ให้ทรัพยากรจำเป็นในการอยู่รอด (Meyer & โร 1977 Oliver1997) . สิ่งที่ทำให้กีฬาเฉพาะ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเชิงพาณิชย์กีฬา) จำนวนเสียสำคัญและ "ผู้อนุญาต" (วอชิงตันและต 2011) เอกลักษณ์ของกีฬาก็พร้อมสื่อรุนแรง (บรู๊ซ &Tini, 2008) ซึ่งจะเน้นกิจกรรมเชิงลบ (ท่อง 1990 โรว์ 1999) วันนี้ของเอาใจใส่ในผลรวมสภาพแวดล้อมแสดงความตึงเครียดบริหารหลาย ไมโคร (เช่น นักกีฬา พนักงาน) และแมโคร (เช่นมุมมององค์กรกีฬา) นักแสดงสังคมในกีฬาต้องกำหนดวิธีใหม่ในการออกแรงควบคุมภาพพวกเขาโครงการของกลุ่ม มันอาจจะแย้งว่า ไม่ได้แปลกใจความเสีย จึงส่งผลกระทบต่อสถานะทางสังคมและผลกระทบของสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวข้องงานนำเสนอนี้จะศูนย์ Erving Goffman (1959) ความประทับใจ (IM) การจัดการทฤษฎีเป็นพื้นที่การศึกษาที่มีความเหมาะสมเพื่อช่วยเหลือ สังคมนักแสดงในกีฬาออกแรงควบคุมภาพ มีการรวบรวมการทำงานในพื้นที่นี้สนใจจากองค์กรและนักวิชาการจิตวิทยาสังคม แต่การสังเกตค่อนข้างในกีฬาการบริหารจัดการ ในแง่นี้ การนำเสนอจะนำพฤติกรรมองค์กรที่ยังหลงเหลืออยู่และจิตวิทยาสังคมเอกสารประกอบการดำเนินการต่อไปนี้: (i) แนะนำ IM เพื่อให้เข้าใจถึงวิธีการจัดการกีฬา IMสามารถ contextualized ในกีฬา และ (ii) ระบุช่องว่างวิจัย และให้คำแนะนำสำหรับนักวิชาการที่อาจจะสนใจในการศึกษานี้ เป็นนักแสดงกลยุทธ์ มุ่งมั่นที่จะยืนในสังคมและมีอิทธิพลต่อสภาพแวดล้อมในการทำงาน สังคมนักแสดงในกีฬาจะพบงานของ IM พยายามอย่างมีคุณค่าควบคุมภาพกรอบทฤษฎีกำหนด IM มีลักษณะเป็น "การควบคุมภาพที่มีการคาดการณ์ในจริงพยายามมีสติ หรือสติ หรือคิดปฏิสัมพันธ์ทางสังคม" (Schlenker, 1980, p. 6) การควบคุมภาพ ผู้ใช้ IM ใช้ชุดของลักษณะการทำงานและการดำเนินการ (ตารางลักษณะการทำงานของ IM จะให้) ศูนย์กลางของ Goffman (1959) IM ทฤษฎีการดำรงอยู่ของการนักแสดงและผู้ชม ของ Goffman (1959) จักสาน IM ผู้ใช้นักแสดงที่มีส่วนร่วมในการแสดงหน้าเป็นประจำof audiences. A performance is defined as “all the activity of an individual which occurs during a period marked byits continuous presence before a particular set of observers and which has some influence on its observers”(Goffman 1959, p. 22). During such performances, actors attempt to exert control over the audience’s perception ofthem. These, among other theatrical terms, will be elaborated upon in the presentation.Gardner and Martinko (1988) highlighted that the relationship between an actor and audience is a constant socialexchange in which both parties alternatively and simultaneously assume the role of actor and audience. For instance,within an interview context, an interviewee occupies the role of actor but also assumes the role of audience whenthey judge the interviewer’s reactions and whether the work environment is conducive for them. An interviewerjudges an interviewee as they respond to questions, thus playing the role of an audience. However, they also play anactor role when the interviewee asks questions about their organization. Still, whatever role one occupies, the goal isto develop congruence between one’s self-concept and the feedback from the opposing side (Schulz, 2012). Thiscreates a “situation.”Literature ReviewScholars have examined IM at both the individual and organizational levels of analysis. At the individual level,researchers have mainly concentrated their efforts in three areas: performance appraisals, the interview process, andพัฒนาเครื่องชั่งและการวัด เกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานการประเมินผล Wayne และ Liden (1995) เสนอการ สมาคมอเมริกาเหนือ 2015 การประชุมจัดการกีฬา (NASSM 2015)ออตตาวา ON 2 มิถุนายน – 6, 2015 หน้า 134รุ่นแนะนำที่พนักงาน IM ลักษณะการทำงานผลกระทบประเมินประสิทธิภาพของหัวหน้างานชอบของและความคล้ายคลึงกันให้กับพนักงาน พวกเขาพบการสนับสนุนสำหรับรูปแบบของพวกเขา เห็นว่า ลักษณะการทำงานของ IM มีสำคัญ อ้อมผลกระทบต่อผู้ควบคุมงานการประเมินผลประสิทธิภาพการทำงาน สืบสวนของ IM ในการสัมภาษณ์ได้แสดงให้เห็นว่าอนาคตพนักงานใช้ IM ในการใช้งานของพวกเขา และในระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงผลการบริหารจัดการ (IM) ในกีฬา: บทนำและคำแนะนำสำหรับการวิจัยในอนาคต
Kwame Agyemang, มหาวิทยาลัยรัฐลุยเซียนา
จัดการ / ผู้นำพฤหัสบดีมิถุนายน 4, 2015 20 นาทีการนำเสนอปากเปล่า
(รวมถึงคำถาม)
บทคัดย่อ 2015-010 08:55 (Chaudière)
เช่นเดียวกับ องค์กรอื่น ๆ องค์กรกีฬา (และคนที่ทำงานอยู่ในตัวพวก) เป็นนักแสดงเชิงกลยุทธ์
มุ่งมั่นที่จะค้ำจุนสถานะทางสังคมและมีอิทธิพลต่อสภาพแวดล้อมที่พวกเขาทำงาน (คิง Felin และ
Whetten 2010; McDonnell & King, 2013) ภายในสภาพแวดล้อมนี้เหล่านักแสดงทางสังคมจะขึ้นอยู่กับ
การอนุมัติของผู้มีส่วนได้เสียที่ในการเปิดให้ทรัพยากรที่พวกเขาต้องการที่จะอยู่รอด (เมเยอร์และโร 1977; โอลิเวอร์
1997) สิ่งที่ทำให้การเล่นกีฬาที่ไม่ซ้ำกัน (เล่นกีฬาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเชิงพาณิชย์สูง) เป็นจำนวนมากของผู้มีส่วนได้เสีย
และ "ผู้ถือใบอนุญาต" (วอชิงตันและแพตเตอร์สัน 2011) นอกจากนี้ยังมีที่ไม่ซ้ำกันเพื่อการกีฬาเป็นสื่อตรวจสอบข้อเท็จจริง (บรูซและ
Tini, 2008) ซึ่งโดยทั่วไปแล้วไฮไลท์เหตุการณ์ลบ (บาร์เน็ตต์, 1990; Rowe, 1999) สรุปกีฬาวันนี้
สภาพแวดล้อมที่มีการจัดความตึงเครียดในการบริหารจัดการหลาย จากทั้งไมโคร (เช่นนักกีฬาคน) และมหภาค (เช่น
องค์กรกีฬา) มุมมองของนักแสดงทางสังคมในการเล่นกีฬาจะต้องกำหนดวิธีใหม่ในการใช้อำนาจมากกว่าภาพที่พวกเขา
โครงการให้กับผู้ชมของพวกเขา มันอาจจะแย้งว่าล้มเหลวในการทำเช่นนั้นแปลกใจความไม่พอใจของผู้มีส่วนได้เสียจึง
มีผลกระทบต่อสถานะทางสังคมและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับสภาพแวดล้อมของตน.
นำเสนอนี้จะศูนย์ Erving Goffman ของ (1959) การจัดการการแสดงผล (IM) ทฤษฎีเป็นพื้นที่ของทุนการศึกษา
ที่เป็นอย่างดี เหมาะที่จะช่วยให้นักแสดงทางสังคมในการควบคุมการเล่นกีฬาออกแรงมากกว่าภาพ ทำงานในพื้นที่นี้ได้รวบรวม
ความสนใจจากนักวิชาการด้านจิตวิทยาองค์กรและสังคม แต่ได้รับค่อนข้างสำรวจในกีฬา
การจัดการ ในแง่ของการนี้นำเสนอจะวาดตามพฤติกรรมองค์กรที่ยังหลงเหลืออยู่และจิตวิทยาสังคม
วรรณกรรมเพื่อให้บรรลุต่อไปนี้: (i) แนะนำ IM ที่จะเล่นกีฬาการจัดการจึงให้ข้อมูลเชิงลึกเป็นวิธี IM
สามารถบริบทภายในกีฬาและ (ii) ระบุช่องว่างการวิจัย และให้คำแนะนำสำหรับนักวิชาการที่อาจ
จะสนใจในพื้นที่ของทุนการศึกษานี้ ในฐานะที่เป็นนักแสดงกลยุทธ์การมุ่งมั่นที่จะค้ำจุนสถานะทางสังคมและมีอิทธิพลต่อ
สภาพแวดล้อมที่พวกเขาทำงานนักแสดงทางสังคมในการเล่นกีฬาจะได้พบกับการจ้างงานของ IM มีคุณค่าสำหรับการพยายาม
ควบคุมมากกว่าภาพ.
กรอบทฤษฎี
ที่กำหนด, IM มีลักษณะเป็น "ความพยายามสติหรือหมดสติไป ภาพการควบคุมที่มีการคาดการณ์ในจริงหรือ
จินตนาการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม "(Schlenker 1980 พี. 6) ในการควบคุมภาพ IM ผู้ใช้จ้างคอลเลกชันของพฤติกรรม
และการกระทำ (ตารางพฤติกรรม IM จะได้รับ) กลาง (1959) ทฤษฎี IM Goffman คือการดำรงอยู่ของนั้น
นักแสดงและผู้ชม Goffman ของ (1959) เปรียบผู้ใช้ IM กับนักแสดงที่มักจะมีส่วนร่วมในการแสดงในด้านหน้า
ของผู้ชม ประสิทธิภาพการทำงานที่ถูกกำหนดให้เป็น "ทุกกิจกรรมของแต่ละบุคคลซึ่งเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาที่มีเครื่องหมายโดยเป็นการ
แสดงตนอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะตั้งค่าเฉพาะของผู้สังเกตการณ์และที่มีอิทธิพลต่อผู้สังเกตการณ์ของตน"
(Goffman 1959, น. 22) ในระหว่างการแสดงเช่นนักแสดงพยายามที่จะออกแรงควบคุมมากกว่าการรับรู้ของผู้ชมของ
พวกเขา เหล่านี้ในหมู่แง่ละครอื่น ๆ จะต้องแจกแจงเมื่อในงานนำเสนอ.
การ์ดเนอร์และ Martinko (1988) ไฮไลต์ที่ความสัมพันธ์ระหว่างนักแสดงและผู้ชมเป็นสังคมอย่างต่อเนื่อง
แลกเปลี่ยนในการที่ทั้งสองฝ่ายผลัดกันและพร้อมกันสมมติบทบาทของนักแสดงและผู้ชม ยกตัวอย่างเช่น
ในบริบทสัมภาษณ์, ผีตายโหงหมกมุ่นอยู่กับบทบาทของนักแสดง แต่ยังถือว่าบทบาทของผู้ชมเมื่อ
พวกเขาตัดสินปฏิกิริยาสัมภาษณ์และไม่ว่าจะเป็นสภาพแวดล้อมการทำงานที่เอื้อสำหรับพวกเขา สัมภาษณ์
ผู้พิพากษาผีตายโหงที่พวกเขาตอบคำถามจึงเล่นบทบาทของผู้ชม แต่พวกเขายังเล่น
บทบาทนักแสดงเมื่อสัมภาษณ์ถามคำถามเกี่ยวกับองค์กรของพวกเขา ยังคงมีบทบาทหน้าที่อะไรอย่างใดอย่างหนึ่งตรงบริเวณเป้าหมายคือ
การพัฒนาความสอดคล้องกันระหว่างแนวคิดหนึ่งของตัวเองและข้อเสนอแนะจากฝั่งตรงข้าม (ชัลส์ 2012) นี้
สร้างสถานการณ์ "."
ทบทวนวรรณกรรม
นักวิชาการตรวจสอบ IM ทั้งในระดับบุคคลและองค์กรของการวิเคราะห์ ในระดับบุคคล,
นักวิจัยได้ความเข้มข้นส่วนใหญ่พยายามของพวกเขาในพื้นที่สาม: การประเมินผลการดำเนินงานขั้นตอนการสัมภาษณ์และ
พัฒนาขนาดและการวัด ในเรื่องเกี่ยวกับการประเมินประสิทธิภาพการทำงานกับเวย์นและ Liden (1995) เสนอ
2015 นอร์ทสังคมอเมริกันสำหรับการจัดการประชุมกีฬา (NASSM 2015)
ออตตาวาเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน - 6 2015 หน้า 134
รูปแบบการแสดงให้เห็นว่าพนักงาน IM ประเมินผลการปฏิบัติส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมทางความชื่นชอบของผู้บังคับบัญชา ' และความคล้ายคลึงกัน
กับพนักงาน พวกเขาพบว่าการสนับสนุนสำหรับรูปแบบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรม IM ได้อย่างมีนัยสำคัญทางอ้อม
ผลกระทบต่อการประเมินผลการปฏิบัติงานหัวหน้างาน การสืบสวนของ IM ในการสัมภาษณ์ได้แสดงให้เห็นว่าในอนาคต
พนักงานใช้ IM ในการใช้งานของพวกเขาและในช่วง