EtiologyThe development of asthma i

Etiology
The development of asthma involves interplay between host factors (particularly genetics) and environmental exposures that occur at a crucial time in the development of immune system.

•Innate Immunity: The hygiene hypothesis suggests that certain infections early in life, exposure to other children (e.g.: presence of older siblings and early enrolment of children in childcare, which have a greater likelihood of exposure to respiratory infection), less frequent use of antibiotics, and country living are associated with a TH1 response and lower incidence of asthma, whereas the absence of these factors is associated with a persistent TH2 response and higher rates of asthma.
•Genetics: Asthma has an inheritable component, but the genetics involved remain complex.
•Environmental factors: Two major factors are the most important in the development, persistence, and possibly the severity of asthma: airborne allergens, particularly sensitization and exposure to house dust mite and Alternaria (a type of mold, common allergen grows indoors and causes hypersensitivity reactions) and viral respiratory infections.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิชาการการพัฒนาของโรคเกี่ยวข้องกับล้อระหว่างปัจจัยเจ้าภาพ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งพันธุศาสตร์) และภาพสิ่งแวดล้อม ที่เกิดขึ้นที่สำคัญในการพัฒนาของระบบภูมิคุ้มกัน•Innate ภูมิคุ้มกัน: สมมติฐานอนามัยแนะนำเชื้อที่บางช่วงในชีวิต สัมผัสกับเด็กอื่น ๆ (เช่น: ของพี่และเล่าเรียนเริ่มต้นของเด็กในการดูแลเด็ก ซึ่งมีโอกาสมากขึ้นของความเสี่ยงการติดเชื้อทางเดินหายใจ), น้อยบ่อยใช้ยาปฏิชีวนะ และชีวิตประเทศเชื่อมโยงตอบสนอง TH1 และลดอุบัติการณ์ของโรคหอบหืด ในขณะที่การขาดงานของปัจจัยเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับการตอบสนอง TH2 แบบและราคาที่สูงขึ้นของโรคหอบหืด•Genetics: โรคหอบหืดมีคอมโพเนนต์สืบ แต่พันธุศาสตร์ที่เกี่ยวข้องยังคงซับซ้อน•Environmental ปัจจัย: ปัจจัยสำคัญสองสำคัญสุดในการพัฒนา มีอยู่ และอาจรวมถึงความรุนแรงของโรคหอบหืด: สู่สารก่อภูมิแพ้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง sensitization และสัมผัสกับไรฝุ่นบ้าน และ Alternaria (ชนิดของแม่พิมพ์ allergen ทั่วไปเติบโตในร่ม และทำให้เกิดปฏิกิริยาที่ไวต่อยา) และเชื้อไวรัสทางเดินหายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาเหตุการพัฒนาของโรคหอบหืดที่เกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันระหว่างปัจจัยโฮสต์ (โดยเฉพาะพันธุศาสตร์) และความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่สำคัญในการพัฒนาของระบบภูมิคุ้มกัน. •ทำให้เกิดภูมิคุ้มกัน: สมมติฐานสุขอนามัยที่แสดงให้เห็นว่าการติดเชื้อบางอย่างในช่วงต้นชีวิตการสัมผัสกับเด็กคนอื่น ๆ ( เช่นการปรากฏตัวของพี่และการลงทะเบียนในช่วงต้นของเด็กในการดูแลเด็กที่มีโอกาสมากขึ้นของการสัมผัสกับการติดเชื้อทางเดินหายใจ) ใช้บ่อยน้อยของยาปฏิชีวนะและการใช้ชีวิตในประเทศที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนอง TH1 และอัตราการเกิดที่ลดลงของโรคหอบหืดในขณะที่การขาด ปัจจัยเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับการตอบสนอง TH2 ถาวรและอัตราที่สูงขึ้นของโรคหอบหืด. •พันธุศาสตร์: โรคหืดมีองค์ประกอบที่สืบทอด แต่พันธุศาสตร์ที่เกี่ยวข้องยังคงซับซ้อน. •ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม: ปัจจัยสำคัญสองประการที่สำคัญที่สุดในการพัฒนา, การติดตาและ อาจจะเป็นความรุนแรงของโรคหอบหืด: สารก่อภูมิแพ้ในอากาศโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาการแพ้และการสัมผัสกับไรฝุ่นบ้านและ Alternaria (ประเภทของเชื้อราสารก่อภูมิแพ้ที่พบบ่อยเติบโตในบ้านและทำให้เกิดปฏิกิริยาภูมิไวเกิน) และการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจจากเชื้อไวรัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาเหตุของโรคหอบหืดที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา
interplay ระหว่างปัจจัยเป็นเจ้าภาพ ( โดยเฉพาะพันธุศาสตร์ ) และสิ่งแวดล้อมเปิดรับที่เกิดขึ้นในเวลาที่สำคัญในการพัฒนาของระบบภูมิคุ้มกัน ภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติ

- : สุขอนามัยสมมติฐานแสดงให้เห็นว่าการติดเชื้อบางอย่างในช่วงต้นชีวิต เปิดรับเด็กอื่น ๆ ( เช่น : การปรากฏตัวของพี่น้องเก่าและลงทะเบียนแรกของเด็ก ในการดูแลเด็กซึ่งจะมีโอกาสมากขึ้นของการเปิดรับการติดเชื้อทางเดินหายใจ ) , ใช้บ่อยน้อยลงของยาปฏิชีวนะ และการใช้ชีวิตในประเทศที่เกี่ยวข้องกับการตอบสนอง th1 และลดอุบัติการณ์ของโรคหอบหืด แต่ขาดปัจจัยเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับการตอบสนอง th2 ถาวรและอัตราที่สูงขึ้นของโรคหอบหืด .
- พันธุศาสตร์ : หืดมีองค์ประกอบที่รับมรดก แต่ พันธุศาสตร์ที่เกี่ยวข้องยังคงซับซ้อน
- ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม : สองปัจจัยหลักเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการพัฒนา , การติดตา , และอาจจะมีความรุนแรงของโรคหืด : อากาศภูมิแพ้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพบและสัมผัสกับไรฝุ่นบ้าน ( ชนิดของเชื้อรา และโรคทั่วไป สารก่อภูมิแพ้และเติบโตในบ้านให้เกิดปฏิกิริยาไวเกิน ) และการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจไวรัส