First-person point of view is in us

First-person point of view is in use when a character narrates the story with I-me-my-mine in his or her speech. The advantage of this point of view is that you get to hear the thoughts of the narrator and see the world depicted in the story through his or her eyes. However, remember that no narrator, like no human being, has complete self-knowledge or, for that matter, complete knowledge of anything. Therefore, the reader's role is to go beyond what the narrator says.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนแรกมองถูกใช้เมื่ออักขระ narrates เรื่องราวกับฉันฉันฉันเหมืองในคำพูดของเขา หรือเธอ ประโยชน์จากแง่มุมนี้คือ คุณได้รับ การได้ยินความคิดของผู้ดูโลกแสดงในเรื่องผ่านสายตาของเขา หรือเธอ อย่างไรก็ตาม โปรดจำไว้ว่า โปรแกรมผู้บรรยายไม่ เช่นมนุษย์ไม่ มีการตระหนักให้สมบูรณ์ ขึ้น สำหรับเรื่องที่ ความรู้อะไรที่ทำให้เสร็จสมบูรณ์ ดังนั้น บทบาทของผู้อ่านคือการ เกินเล่าว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดคนแรกของมุมมองในการใช้งานเมื่อตัวละครเล่าเรื่องกับ I-ฉันเหมืองของฉันในคำพูดของเขาหรือเธอ ประโยชน์ของมุมมองนี้คือการที่คุณได้รับฟังความคิดของผู้บรรยายและดูโลกที่ปรากฎในเรื่องผ่านสายตาของเขาหรือเธอ แต่จำไว้ว่าผู้บรรยายไม่เหมือนใครเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์มีความรู้ด้วยตนเองหรือสำหรับเรื่องที่มีความรู้ที่สมบูรณ์ของอะไร ดังนั้นบทบาทของผู้อ่านที่จะไปไกลกว่าสิ่งที่ผู้บรรยายกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดของมุมมองเป็นคนแรกเมื่อใช้ตัวละครเล่าเรื่องราวกับ i-me-my-mine ของเขาหรือในคำพูดของเธอ ประโยชน์ของมุมมองนี้เป็นที่ที่คุณจะได้รับที่จะได้ยินความคิดของผู้บรรยาย และเห็นโลกที่ปรากฎในเรื่องผ่านตาของเขาหรือเธอ อย่างไรก็ตาม อย่าลืมว่า ไม่มีการเล่าที่ไม่เหมือนมนุษย์ มีความรู้ที่สมบูรณ์หรือสำหรับเรื่องที่ความรู้ที่สมบูรณ์ของอะไร ดังนั้น บทบาทของผู้อ่านที่จะไปไกลเกินกว่าสิ่งที่ผู้บรรยาย
กล่าว