Included in the volume called Naibe

Included in the volume called Naibedya, the original poem bears the title ' Prarthana' i.e. prayer. The poem is a prayer to a universal father-figure, presumably, God.

The poet wishes to be awakened to a heaven where the mind can work fearlessly and the spirit can hold its head high, where one can acquire knowledge in all freedom of choice, where the big world of man is not fragmented or restricted to small mutually exclusive compartments, where everybody speaks his/her heart clear, where actions flow in the form of various streams moving from success to success, where petty conventions do not stagnate the course of judgement, where manhood is not pieced, where God himself leads us in all acts, all thoughts, and all sources of delight. We need a strong motivating slap by God to be elevated to that heaven.

This poem in this selection has been taken from his English ‘Gitanjali’. Tagore had a very deep religious caste of mind and profound humanism. He was both a patriot and an internationalist. In the poem, ‘Where The Mind Is Without Fear’, Tagore sketches a moving picture of the nation he would like India to be. Where everyone within the fold of the brotherhood is free to hold up one’s head high and one’s voice to be heard without having any tension of fear of oppression or forced compulsion. Where the knowledge is not restricted by narrow ideas and loyalties. The British rule had robbed India of its pride and dignity by reducing it to a subject nation.

The India of Tagore’s dream is a country where her people hold their heads high with their pride in knowledge and strength born of that knowledge. Where all countrymen must come out the aged-old world of people who have lost the vision of one humanity by the narrow loyalties of caste creed and religion. Prejudice and superstitious which narrow the mind and divide people would be a thing of the past. Where the words of trut

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวมปริมาณที่เรียกว่า Naibedya กลอนเดิมหมีชื่อ 'Prarthana' เช่นอธิษฐาน กลอนเป็นคำอธิษฐานสากลพ่อรูป ทับ พระปรารถนากวีเพื่อจะตื่นตัวสวรรค์ที่จิตใจได้ fearlessly และจิตวิญญาณสามารถเก็บหัวของมันสูง ที่หนึ่งสามารถได้รับความรู้ในเสรีภาพทั้งหมดเลือก ที่โลกใหญ่ของมนุษย์ไม่กระจัดกระจาย หรือจำกัดขนาดเล็กช่องนั่น ที่ทุกคนพูดใจเขา/เธอชัดเจน ไหลซึ่งการดำเนินการในรูปแบบของกระแสต่าง ๆ ที่ย้ายจากความสำเร็จสำเร็จประชุม petty stagnate ของการตัดสิน การที่กล้าหาญเป็นไม่ pieced ที่พระเจ้าพระองค์นำเราในการกระทำทั้งหมด ความคิดทั้งหมด และความเพลิดเพลินทุกการ เราเปอร์สแข็งแรงจูงใจที่จะยกระดับไปสู่สวรรค์ที่พระเจ้าได้กลอนนี้ในตัวเลือกนี้ได้ถูกนำมาจากภาษาอังกฤษ 'คีตาญชลี' นาถฐากูรมีวรรณะศาสนามากลึกของจิตใจและมนุษยนิยมอย่างลึกซึ้ง เขามีความรักชาติและการ internationalist ในบทกวี 'ที่จำเป็นโดยไม่ต้องกลัว' นาถฐากูร sketches ภาพเคลื่อนไหวของประเทศที่เขาต้องการให้อินเดียเป็น ที่ทุกคนภายในพับของภราดรภาพเป็นฟรีถึงหัวสูงและเสียงของการได้ยิน โดยไม่มีความตึงเครียดของความกลัวของอธิปไตยหรือการบีบบังคับที่บังคับ ที่รู้คือไม่ถูกจำกัด โดยความคิดแคบและ loyalties กฎอังกฤษได้ปล้นอินเดียความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีลดให้แก่ประเทศเรื่องฝันอินเดียของนาถฐากูรเป็นเป็นประเทศที่ประชาชนเก็บศีรษะของพวกเขาของความภาคภูมิใจในความรู้และเกิดความรู้ว่าความแข็งแรงสูง ทุกชาติที่ต้องมาออกโลก aged อายุของคนที่มีวิสัยทัศน์ของมนุษยชาติหนึ่งแพ้ตาม loyalties แคบของลัทธิวรรณะและศาสนา อคติ และคร่ำครึที่แคบคนแบ่งและจิตใจจะเป็นสิ่งของผ่านมา ซึ่งคำพูดของ trut

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวมอยู่ในปริมาณที่เรียกว่า Naibedya, บทกวีเดิมหมีที่ชื่อ 'Prarthana' สวดมนต์คือ บทกวีคือการอธิษฐานเพื่อพ่อรูปสากลสันนิษฐานพระเจ้า. กวีความประสงค์ที่จะถูกปลุกขึ้นไปยังสวรรค์ที่ใจสามารถทำงานได้ไม่เกรงกลัวและจิตวิญญาณสามารถถือหัวของมันสูงที่หนึ่งสามารถได้รับความรู้ในเสรีภาพในการเลือกทั้งหมด ที่โลกใหญ่ของมนุษย์ไม่ได้แยกส่วนหรือ จำกัด ขนาดเล็กช่องพิเศษร่วมกันที่ทุกคนพูด / หัวใจของเขาและเธอที่ชัดเจนซึ่งการดำเนินการไหลในรูปแบบของลำธารต่างๆที่ย้ายมาจากความสำเร็จไปสู่ความสำเร็จที่ประชุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้ทำให้เมื่อยล้าแน่นอน ของการตัดสินที่เป็นลูกผู้ชายไม่ได้ปะติดปะต่อที่พระเจ้าเองทำให้เราในทุกการกระทำความคิดทั้งหมดและแหล่งที่มาของความสุข เราจำเป็นต้องมีตบแรงจูงใจที่แข็งแกร่งโดยพระเจ้าที่จะสูงขึ้นไปที่สวรรค์. ในการเลือกบทกวีนี้ได้ถูกนำมาจาก 'Gitanjali' ภาษาอังกฤษของเขา ฐากูรมีวรรณะศาสนาลึกมากของจิตใจและความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้ง เขาเป็นทั้งผู้รักชาติและสากล ในบทกวี 'อยู่ที่ไหนใจก็คือโดยไม่ต้องกลัว', ฐากูรภาพวาดภาพการเคลื่อนไหวของประเทศที่เขาอยากจะเป็นอินเดีย ที่ทุกคนภายในพับของพี่น้องมีอิสระที่จะถือขึ้นหัวหนึ่งของสูงและเสียงของคนที่จะได้ยินโดยไม่ต้องมีความตึงเครียดจากความกลัวของการกดขี่หรือการบังคับการบังคับใด ๆ ที่มีความรู้ไม่ได้ จำกัด จากความคิดที่แคบและความจงรักภักดี การปกครองของอังกฤษได้ปล้นอินเดียของความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของตนโดยการลดลงในประเทศเรื่อง. อินเดียของความฝันฐากูรเป็นประเทศที่ผู้คนของเธอถือหัวของพวกเขาสูงที่มีความภาคภูมิใจของพวกเขาในความรู้และความแรงที่เกิดจากความรู้ที่ ที่ชาติทุกคนจะต้องออกมาจากโลกที่มีอายุเก่าของคนที่มีการสูญเสียการมองเห็นของหนึ่งมนุษยชาติโดยความจงรักภักดีแคบ ๆ ของความเชื่อวรรณะและศาสนา ความอยุติธรรมและความเชื่อโชคลางที่แคบจิตใจและแบ่งคนจะเป็นสิ่งที่ผ่าน ในกรณีที่คำพูดของตรุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวมอยู่ในเสียงเรียก naibedya กลอนเดิมชื่อ ' ' หมี prarthana เช่นสวดมนต์ กลอนบทสวดรูปพ่อสากล สันนิษฐานว่า พระเจ้า

กวีต้องการตื่นตัวสวรรค์ที่จิตสามารถทำงานไม่เกรงกลัวและจิตวิญญาณสามารถจับหัวของมันสูง หนึ่งสามารถได้รับความรู้ในเสรีภาพในการเลือกโลกใบใหญ่ของผู้ชายที่ไม่แยกส่วน หรือเฉพาะขนาดเล็กพิเศษร่วมกันใส่ ที่ทุกคนพูด ของเขา / เธอ หัวใจ ที่ชัดเจน ซึ่งการกระทำของการไหลในรูปแบบของกระแสต่างๆ ย้ายจาก ความสำเร็จ ความสำเร็จที่การประชุมอนุไม่ซบเซาแน่นอนของการตัดสินที่ความเป็นชายไม่ pieced ที่พระเจ้านำเราใน ทุกการกระทำ ความคิด ทั้งหมดและแหล่งที่มาของความสุข เราต้องแข็งแรงกระตุ้นตบโดยพระเจ้าที่จะเลื่อนขึ้นเป็นสวรรค์

กลอนบทนี้ในการเลือกนี้ได้รับมาจากภาษาอังกฤษของเขา ' คีตาญชลี ' ฐากูรได้ลึกมาก ศาสนาและวรรณะของจิตใจมนุษย์ได้ลึกซึ้ง เขาเป็นทั้งรักชาติและเป็นสากล . ในบทกวี ' ที่จิตใจที่ปราศจากความกลัว "ฐากูร วาดเป็นรูปภาพเคลื่อนไหวของประเทศ เขาจะชอบอินเดียเป็น ที่ทุกคนภายในพับของภราดรภาพฟรีที่จะถือขึ้นหัวหนึ่งสูงและเสียงหนึ่งที่จะได้ยิน โดยไม่มีความตึงเครียดของความกลัวของการกดขี่หรือถูกสะกดจิต ที่ความรู้ไม่ จำกัด ในความคิดที่แคบและความจงรักภักดี .กฎอังกฤษได้ปล้นอินเดียของความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรี โดยการลดการสร้างชาติเรื่อง

อินเดียในฝันของฐากูรก็เป็นประเทศที่พวกเธอถือศีรษะของพวกเขาสูงที่มีความภาคภูมิใจในความรู้และความแข็งแรงที่เกิดจากความรู้ที่ที่ประชาชนต้องออกมาอายุโลกเก่าของคนที่ขาดวิสัยทัศน์ของมนุษยชาติโดยความจงรักภักดีของลัทธิแคบวรรณะและศาสนา อคติและไสยศาสตร์ซึ่งแคบจิตใจและแบ่งคน จะเป็นสิ่งที่ผ่านมา ที่คำพูดของตรุด