hapter 33: Muir’s AwakeningPosted b

hapter 33: Muir’s Awakening
Posted by yoraikun
Translated by Yoraikun

“It seems that that is the exit.”
“Yeah, let’s get to a town quickly and pop into hot bath~”
“R-right. We did encounter quite a few monsters.”

As the three try to approach the slope to the light, rocks start dropping from the ceiling. Shivers run down the three’s spines.

“O-oy, Hiiro…?”
“… Hah, so like in games, we’ll have fight a boss battle before we can reach the exit…”

Muir’s body shakes. The three simultaneously look up. And there…

“SHAAAAAAAA!”

Is an anaconda that looks perfect for the silver screen. It is skillfully wrapping itself around the formations on the ceiling as it slithers around.

“I believe that was… Clay Viper.”
“Oy oy, is this for real!?”

Hiiro had seen it before in the encyclopedia. It’s a Rank S monster. Its length could reach 30 meters, and its body is as thick as a tree. Its body is scaly and gives off a black luster. Its face is menacing as well. Its forked tongue darts in and out of its huge mouth. Its eyes are red and gives off a suspicious light as if to bind whoever gazes into them.

“Well, well. For now, you better keep your distance, shorty.”
“Ah, y-yeah…”

Muir has no choice but to follow Hiiro’s words. There is no way she can prove useful against this fearsome foe.

“Old man, can you do any long range attacks?”
“Well, to an extent.”
“Then use those to distract it. I’ll put it to sleep like with the Red Boar.”

But for that, time is necessary. Writing the necessary characters requires concentration, so he can’t have himself be a target.

“Got it, but you better make it quick. My level rose, but this is a bit much for me alone. Actually it may be impossible.”

Normally, running would be the priority. However, in the Red Boar fight, the enemy was easily defeated with 《Word Magic》. Arnold is assured that Hiiro will be able to do something.

“It’s coming.”

While they were idling, the Clay Viper had started rushing at them with its mouth wide open. The two avoid it by jumping high. But, the viper knocks them out of the air with its tail.

“Guh!”

The two fall to the ground simultaneously. Arnold complains about its strength as he rolls on the floor. He seems to be in quite a bit of pain.

(Damn… It’s quite skillful with its tail)

Hiiro grumbles as he takes some distance and begins writing a word. Arnold stands up and confronts the Clay Viper.

Suddenly, a fluid spews from the snake’s mouth.

Though he’s startled for a moment, Arnold is able to successfully avoid it by leaping backwards. The ground that comes in contact with the liquid begins to sizzle as it dissolves away.

“Oy, this thing even comes equipped with venom…”

‘This is no joke,’ Arnold thinks as he applies more pressure to the hand clenching his sword.

“《Wind Fang》! Take this!”

As he swings his blade, a magic-ish wind cutter is released. The sharp blade of wind slices the Clay Viper’s skin and blood scatters.

But in the next moment, the wound closes on its own. It seems that weak attacks won’t be able to overcome the beast’s natural regenerative powers.

Arnold seems taken aback, but the Clay Viper doesn’t rest. As if it were not slashed at all, it starts rushing towards him.

“Ku!”

He somehow dodges to the side and prepares to attack again. But, the Viper suddenly dives into the ground.

“Wha!? It can even do that!?”

Watching this scene, Hiiro clicks his tongue. At this rate, he wonders whether his 《Word Magic》 will hit. The Clay Viper is currently focusing on Arnold, so Hiiro was able to finish writing his word without problem though.

But, with that speed and its ability to burrow, it will be more than difficult to hit.

“Dammit! Where are you! Come out already, you slithery bastard!”

Arnold shouts out, but there are no signs of it resurfacing.

Suddenly, the ground begins to shake. The two fighters concentrate on their surroundings to sense where it will emerge.

“KYAAaaaa!”

The place it emerges is in the shadows where Muir is hiding. It uses its long body to wrap around and bind her while heading back up to the ceiling.

“MUIIIIIR!”
“Damn!”

Even Hiiro didn’t anticipate the non-combatant Muir being attacked. He wasn’t vigilant enough.

Hiiro immediately points his finger and aims his word. But perhaps because its feral instincts screamed danger, it glares back and gets into a position where it can move at any time. At this rate, the chance that it will dodge is high.

Hiiro isn’t going to waste the word he had wasted time writing.

“Old Man, do you think you can stop his movements!?”
“It’s not that I can’t, but Muir will get dragged in!”

Arnold grits his teeth as he stares at the Clay Viper.

–

–

–

–

Muir thinks that that her situation is pitiful. There is nothing she can do. Even though she can’t fight, even though she is useless, here she is being imprisoned and preventing Hiiro from attacking.

(Why… am I always being protected…? Even though I never wished for it…)

Her mind turns to the past. Her life was always one that would go out with the wind. There was nothing she could do about it. She would always watch other’s backs as they stood in front to protect her. That was what she found solace in.

(Even though… that’s no good… Even though I promised uncle that I would get strong…)

As she feels pain from the Viper tightening its body, Muir opens her eyes. Reflected on them is Arnold’s mortified face.

(Uncle…!)

Because of her, he’s making such a face. From here on out, perhaps Arnold and Hiiro will be hurt because of her. Arnold’s words play back in her head like a revolving lantern.

“You’re the kid he entrusted to me. Even if I die, I’ll protect you.”
“… No, even I can get strong. I’m a Beastman like Uncle!”

She had vowed at that moment that she would get strong. But, she was unable to believe in herself. She was never able to do anything. She spent her days doubting whether or not she would even be able to influence her own life.

Fighting is scary, and being protected makes her feel relieved. But still, there are people she believes in.

“You’re also a Beastmen. If we’re talking about latent abilities, I don’t think you’ll lose to any Beastmen out there. No matter what you say, you’ve got the blood of that clan flowing in ya. And also, you’re that guy’s daughter.”

She remembers Arnold’s words and opens her eyes to look at him again. His face hasn’t changed. She was the one making him make such a face. Then what should she do? There is only one answer.

“I just… have to do something!”

–

–

–

–

–

Hiiro analyzes the situation. At this rate, Muir will be strangled to death, and after that, the Viper will move around freely again.

(There’s no choice. I’ll put 『Sleep』 on hold for now. First, I have to cut off his movements… Hmm?)

The Clay Viper’s body begins to shine. No, to be precise, only the part that was wrapped around Muir shines abnormally. And suddenly, that light collects.

(What is that?)

The moment he thinks that.

A violent, electrical discharge occurs. No, it isn’t anything as pathetic as that. As if lightening had struck, power condenses in the glowing area.

“SHAAAAAA!?”

The sudden electrical current coursing through the Clay Viper’s body causes it to go numb. Neither Arnold nor Hiiro have a grasp of the situation.

“Now!”

Hiiro sees this as an opportunity and releases 『Sleep』. It easily hits the immobile Clay Viper.

“Good! Old Man! Use all your strength to cut its head off!”

Hearing Hiiro’s words snaps Arnold back to reality. He begins concentrating his power.

“《Wind Fang》!”

He takes some time to concentrate the power of wind onto his blade. The power wraps around it, and the blade appears to increase in size. Eventually, the green blade grows to about the size of three adults.

And Arnold lifts that blade high up, aims it at the Clay Viper’s head, and swings down with all his might.

“Unhand MUIIIIIIR!”

The flesh cleanly separates. Only the head falls on the ground. And with that, the Clay Viper’s life comes to an end. But it isn’t over yet.

The lightning is one thing, but Muir’s safety has yet to be confirmed. Even now, the Viper’s body is coiled around Muir and she’s staying immobile. But finally, the large body loses its strength and falls from the ceiling. And from that, Muir’s body emerges.

Muir appears to be unconscious, but her body glows faintly. When Arnold moves to catch her…

“Gugagagagagagagagagagadadadadada!”

He suddenly feels the pain of electricity coursing through his body.

“Old Man!”

Nevertheless, he holds her close without letting go.

“Kuga… g… thank god… Mui…”

He sheds tears as he wraps his large body around hers. After a while, the light fades. At the same time, the electric current flowing through Arnold stopps.

“Just what was that?”

Hiiro furrows his brow as he looks over Muir.

“… It’s this child’s power.”
“So the shorty was the one who stopped the Clay Viper’s movements?”
“Yeah. It seems she’s finally awakened to her 《Binding》.”
“Just what is binding, anyways?”
“… You know how Beastmen can’t use magic, right?”
“Yeah.”
“To make up for that, a certain researcher came up with something amazing.”
“… What?”
“This.”

As he says this, Arnold presents the bracelet hanging from his right arm.

“That is?”
“This is the 《Nameless Bracelet》. When a Beastman truly desires power, it will unlock their latent abilities.”
“Something that convenient actually exists?”

If so, he wanted one. But being a human, he would probably be unable to use it.

“This bracelet establishes a link with the 『Spirits』. If one was to awaken to a 『Spirit Soul』, the bracelet’s name changes, it takes on a new form, and it grants power to the user. By the way, mine is a 《Bracelet of the Wind》.”
“I see. So that’s the power the 『Gabranth』 obtained to compensate for their lack

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

hapter 33: Muir ของตื่นโพสต์ โดย yoraikunโดย Yoraikun"ดูเหมือนว่า จะออก""ใช่ ลองไปเมืองอย่างรวดเร็ว และป๊อปเข้าอาบน้ำร้อน ~ ""R-ขวา เราไม่พบมอนสเตอร์ค่อนข้างไม่กี่"ทั้งสามพยายามที่จะหาความชันแสง หินเริ่มลดลงจากเพดาน สะบัดหนาวลาน spines ทั้งสามของ"O-oy, Hiiro..."“… ไร ดังเช่น ในเกม เราจะได้ ต่อสู้การต่อสู้เจ้านายก่อนเข้าถึงออก..."ร่างกายของ Muir สั่น ทั้งสามพร้อมค้นหา และมี..."SHAAAAAAAA"เป็นปัญหาใหม่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับหน้าจอเงิน มันเป็นรูปตัดเองรอบก่อตัวบนเพดานเป็นมัน slithers รอบ"ผมเชื่อว่า ที่ถูก... ดินไวเปอร์""Oy oy นี่ตัวจริง?"Hiiro ได้เห็นมาก่อนในสารานุกรม มันเป็นมอนสเตอร์ระดับ S ความยาวได้ถึง 30 เมตร และร่างกายมีความหนาเป็นเป็นต้นไม้ ร่างกายคือปากแหลม และจะมันวาวสีดำ Menacing ของใบหน้าเช่น ลิ้น forked ปาเป้าและออกจากปากของมันใหญ่ ของตาได้สีแดงและปิดไฟสงสัยว่าผูกใคร gazes เข้าไป"ดี ดี สำหรับตอนนี้ คุณดีไว้ระยะห่าง shorty""อา y-ใช่..."Muir ไม่เลือกแต่การทำตามคำของ Hiiro ได้ ไม่มีทางได้เธอสามารถพิสูจน์ว่ามีประโยชน์กับศัตรูนี้พิลึก"ชรา คุณสามารถทำการโจมตีช่วงนาน""ดี ไปจน""แล้วใช้ที่กวนใจก็ ฉันจะใส่มันนอนกับหมูแดงเหมือนกัน"แต่ว่า เวลาจำเป็น เขียนตัวอักษรจำเป็นต้องเข้มข้น เพื่อให้เขาไม่มีตัวเองเป็นเป้าหมาย"ได้มัน แต่คุณดีกว่าให้มันด่วน ระดับของฉันโรส แต่นี้เป็นบิตมากสำหรับฉันคนเดียว จริง อาจจะเป็นไปไม่"ปกติ ทำงานจะมีความสำคัญ อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้ของหมูแดง ศัตรูได้แพ้ง่าย ด้วย 《Word Magic》 อาร์โนลด์ได้มั่นใจว่า Hiiro จะต้องทำอะไร"มันมา"ในขณะที่พวกเขาถูก idling ไวเปอร์ดินได้เริ่มวิ่งพวกเขากับปากเปิดกว้าง ทั้งสองหลีกเลี่ยงมัน โดยการกระโดดสูง แต่ ไวเปอร์ knocks นั้นออกอากาศด้วยหาง"Guh"ทั้งสองตกสู่พื้นพร้อมกัน อาร์โนลด์บ่นเกี่ยวกับความแข็งแรงเป็นเขากลิ้งบนพื้น เขาน่าจะเป็นในของความเจ็บปวด(ไอ้... มีฝีมือดีมาก ด้วยหาง)Hiiro grumbles เขาใช้ทางบางอย่าง และเริ่มต้นเขียนคำ อาร์โนลด์ยืนขึ้น และกับความไวเปอร์ดินทันใดนั้น ไหล spews จากปากของงูแม้ว่าเขาจะ startled ช่วง อาร์โนลด์เป็นสามารถจะหลีกเลี่ยงได้สำเร็จ โดยกระโจนถอยหลัง พื้นดินที่มากับของเหลวเริ่ม sizzle มันละลายไป"Oy สิ่งนี้ได้มาพร้อมกับพิษ..."'นี้เป็นเรื่องตลกไม่ อาร์โนลด์คิดเป็นเขาใช้แรงดันมากขึ้นกับมือเด็กนอนกัดดาบ"《Wind Fang》 เอานี่"เป็นใบมีดของเขาชิงช้าเขา ตัดลม magic-ish ออก ใบมีดคมของลมชิ้น scatters ผิวและเลือดของไวเปอร์ดินแต่ในช่วงเวลาถัดไป แผลปิดบนตัวเอง ดูเหมือนว่า อ่อนแอโจมตีจะไม่สามารถเอาชนะอำนาจสำหรับธรรมชาติของสัตว์อาร์โนลด์น่าถ่ายแต่ไวเปอร์ดิน aback พักผ่อนไม่ ถ้ามันถูกไม่เฉือนเลย เริ่มต้นวิ่งไปทางเขา"กู"เขาอย่างใด dodges ด้าน และเตรียมเข้าโจมตีอีกครั้ง แต่ ไวเปอร์ก็ดำลงไปในพื้นดิน"Wha ก็สามารถจะทำที่?"ดูฉากนี้ Hiiro คลิกที่ลิ้นของเขา ที่นี้ ที่เขาประหลาดใจว่า จะตีเขา 《Word Magic》 ในปัจจุบันจะเน้นไวเปอร์ดินบนอาร์โนลด์ เพื่อ Hiiro ได้เสร็จสิ้นการเขียนคำของพระองค์ โดยไม่มีปัญหาแต่แต่ มีความเร็วที่สามารถมุด มันจะยากกว่าจะตี"กับ คุณอยู่ที่ไหน! ออกมาแล้ว คุณ slithery ลูกครึ่ง"อาร์โนลด์ shouts ออก แต่มีไม่มีร่องรอยของ resurfacingพื้นดินเริ่มที่จะจับ เครื่องบินรบเน้นสิ่งแวดล้อมเพื่อความรู้สึกที่จะเกิด"KYAAaaaa"มันขึ้นเงาที่ Muir ถูกซ่อนอยู่ ใช้ร่างกายยาวตัดรอบ ๆ และผูกเธอขณะหัวกลับถึงเพดาน"MUIIIIIR""ไอ้"Hiiro แม้ไม่คาดว่าจะมีไม่ใช่-combatant Muir ถูกโจมตี ไม่ระมัดระวังเพียงพอHiiro immediately points his finger and aims his word. But perhaps because its feral instincts screamed danger, it glares back and gets into a position where it can move at any time. At this rate, the chance that it will dodge is high.Hiiro isn’t going to waste the word he had wasted time writing.“Old Man, do you think you can stop his movements!?”“It’s not that I can’t, but Muir will get dragged in!”Arnold grits his teeth as he stares at the Clay Viper.––––Muir thinks that that her situation is pitiful. There is nothing she can do. Even though she can’t fight, even though she is useless, here she is being imprisoned and preventing Hiiro from attacking.(Why… am I always being protected…? Even though I never wished for it…)Her mind turns to the past. Her life was always one that would go out with the wind. There was nothing she could do about it. She would always watch other’s backs as they stood in front to protect her. That was what she found solace in.(Even though… that’s no good… Even though I promised uncle that I would get strong…)As she feels pain from the Viper tightening its body, Muir opens her eyes. Reflected on them is Arnold’s mortified face.(Uncle…!)Because of her, he’s making such a face. From here on out, perhaps Arnold and Hiiro will be hurt because of her. Arnold’s words play back in her head like a revolving lantern.“You’re the kid he entrusted to me. Even if I die, I’ll protect you.”“… No, even I can get strong. I’m a Beastman like Uncle!”She had vowed at that moment that she would get strong. But, she was unable to believe in herself. She was never able to do anything. She spent her days doubting whether or not she would even be able to influence her own life.Fighting is scary, and being protected makes her feel relieved. But still, there are people she believes in.“You’re also a Beastmen. If we’re talking about latent abilities, I don’t think you’ll lose to any Beastmen out there. No matter what you say, you’ve got the blood of that clan flowing in ya. And also, you’re that guy’s daughter.”She remembers Arnold’s words and opens her eyes to look at him again. His face hasn’t changed. She was the one making him make such a face. Then what should she do? There is only one answer.“I just… have to do something!”–––––Hiiro analyzes the situation. At this rate, Muir will be strangled to death, and after that, the Viper will move around freely again.(There’s no choice. I’ll put 『Sleep』 on hold for now. First, I have to cut off his movements… Hmm?)The Clay Viper’s body begins to shine. No, to be precise, only the part that was wrapped around Muir shines abnormally. And suddenly, that light collects.(What is that?)The moment he thinks that.A violent, electrical discharge occurs. No, it isn’t anything as pathetic as that. As if lightening had struck, power condenses in the glowing area.“SHAAAAAA!?”The sudden electrical current coursing through the Clay Viper’s body causes it to go numb. Neither Arnold nor Hiiro have a grasp of the situation.“Now!”Hiiro sees this as an opportunity and releases 『Sleep』. It easily hits the immobile Clay Viper.“Good! Old Man! Use all your strength to cut its head off!”Hearing Hiiro’s words snaps Arnold back to reality. He begins concentrating his power.“《Wind Fang》!”He takes some time to concentrate the power of wind onto his blade. The power wraps around it, and the blade appears to increase in size. Eventually, the green blade grows to about the size of three adults.And Arnold lifts that blade high up, aims it at the Clay Viper’s head, and swings down with all his might.“Unhand MUIIIIIIR!”The flesh cleanly separates. Only the head falls on the ground. And with that, the Clay Viper’s life comes to an end. But it isn’t over yet.The lightning is one thing, but Muir’s safety has yet to be confirmed. Even now, the Viper’s body is coiled around Muir and she’s staying immobile. But finally, the large body loses its strength and falls from the ceiling. And from that, Muir’s body emerges.Muir appears to be unconscious, but her body glows faintly. When Arnold moves to catch her…“Gugagagagagagagagagagadadadadada!”He suddenly feels the pain of electricity coursing through his body.“Old Man!”Nevertheless, he holds her close without letting go.“Kuga… g… thank god… Mui…”He sheds tears as he wraps his large body around hers. After a while, the light fades. At the same time, the electric current flowing through Arnold stopps.“Just what was that?”Hiiro furrows his brow as he looks over Muir.“… It’s this child’s power.”“So the shorty was the one who stopped the Clay Viper’s movements?”“Yeah. It seems she’s finally awakened to her 《Binding》.”“Just what is binding, anyways?”“… You know how Beastmen can’t use magic, right?”“Yeah.”“To make up for that, a certain researcher came up with something amazing.”“… What?”“This.”As he says this, Arnold presents the bracelet hanging from his right arm.“That is?”“This is the 《Nameless Bracelet》. When a Beastman truly desires power, it will unlock their latent abilities.”“Something that convenient actually exists?”If so, he wanted one. But being a human, he would probably be unable to use it.“This bracelet establishes a link with the 『Spirits』. If one was to awaken to a 『Spirit Soul』, the bracelet’s name changes, it takes on a new form, and it grants power to the user. By the way, mine is a 《Bracelet of the Wind》.”“I see. So that’s the power the 『Gabranth』 obtained to compensate for their lack

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hapter 33 : Muir การโพสต์โดย yoraikun

แปลโดย yoraikun

" มันดูเหมือนว่านั่นเป็นทางออก "
" ใช่ ไปเมืองอย่างรวดเร็ว และปรากฏในอ่างร้อน ~ "
" อาจจะ เราพบค่อนข้างน้อยมอนสเตอร์ "

เป็นสาม พยายามเข้าหา ลาดสู่แสงสว่าง หินเริ่มลดลงมาจากเพดาน สั่นวิ่งลงมาสามเงี่ยง .

" o-oy hiiro , . . . . . . . "
" . . . . . . . ฮ่าเหมือนในเกม เราต้องต่อสู้กับการต่อสู้เจ้านายก่อนที่จะถึงทางออก . . . . . . . "

มัวร์ ร่างกายสั่น ทั้งสามพร้อมกันดู และที่นั่น . . . . . . .

" shaaaaaaaa ! "

เป็นงูที่มีลักษณะที่สมบูรณ์แบบสำหรับจอเงิน มันถนัดตัดตัวเองรอบการก่อตัวบนเพดานมันเลื้อยรอบ ๆ

" ผมเชื่อว่า . . . . . . . งูดิน . "
" เฮ้ยเฮ้ย เรื่องจริง ! "

?hiiro เคยเห็นมาก่อนในสารานุกรม มันคืออันดับของสัตว์ประหลาด ความยาวของมันอาจสูงถึง 30 เมตร และร่างหนาพอๆกับต้นไม้ ร่างกายจะตกสะเก็ดและให้ปิดที่เงาดำ ใบหน้าของมันก็เป็นอันตรายเช่นกัน การยกตนข่มท่านปาเป้าในและออกจากปากขนาดใหญ่ของมัน ตาของมันเป็นสีแดง และให้ปิดแสง สงสัยถ้าไปผูกใครชำเลืองมองพวกเขา

" เอ่อ สำหรับตอนนี้คุณควรรักษาระยะห่างของคุณตัวเล็ก "
" อา ใช่ . . . . . . . "

มัวร์มี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะปฏิบัติตาม hiiro เป็นคำ ไม่มีทางที่เธอจะพิสูจน์เป็นประโยชน์กับศัตรูที่น่ากลัวนี้

" ตาแก่คุณสามารถดำเนินการใด ๆระยะโจมตี ? "
" ก็มีขอบเขต "
" แล้วใช้เพื่อดึงความสนใจมัน ฉันจะใส่มันนอนเหมือนหมู แดง

แต่ที่เวลาที่จำเป็นการเขียนตัวอักษรที่จำเป็นต้องใช้สมาธิ ดังนั้นเขาจะไม่ตัวเองเป็นเป้าหมาย

" ได้ แต่อย่าให้มันเร็ว ระดับกุหลาบของฉัน แต่นี่มันมากเกินไปสำหรับฉันคนเดียว จริงๆแล้วมันอาจจะไม่ "

ปกติจะใช้เป็นอันดับแรก อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้กับหมูป่าสีแดง ศัตรูก็พ่ายแพ้ได้โดยง่าย ด้วย《》วิเศษคำอาร์โนลด์ มั่นใจว่า hiiro จะทำอะไร

" มันกำลังมา "

ขณะที่พวกเขากำลังทำงาน ดิน งูเริ่มวิ่งที่พวกเขาพร้อมกับอ้าปากกว้าง 2 หลีกเลี่ยงการกระโดด สูง แต่ งู พวกเขาเคาะออกของอากาศกับหางของมัน

" โก ! "

ทั้งสองตกถึงพื้นพร้อมกัน อาร์โนลด์ บ่นเรื่องความแข็งแกร่งที่เขาม้วนบนพื้นเขาดูเจ็บปวดมากเลยนะ

( ไอ้ . . . . . . . มันค่อนข้างเก่ง ด้วยหางของมัน )

hiiro บ่นขณะที่เขาใช้ระยะทางและเริ่มต้นการเขียนคำ อาร์โนลด์ ยืนหยัดและ confronts ดินงู

ทันใดนั้นของเหลวปะทุจากปากของงู

แม้ว่าเขาจะตกใจไปชั่วขณะ อาร์โนลด์จะสามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการกระโจนถอยหลัง