「How was the tour around Parabellum

「How was the tour around Parabellum?」

「I’m astonished. Everything was so surprising」

After Karen had finished visiting all the facilities in Parabellum, both she and Kazuya shared a meal back at the headquarters. He was listening to her impressions of the base.

「More than anything, you seem to have enjoyed yourself」

「Well, it was very fun. Though I say that, the other aristocrats were too surprised to even speak」

「Was it that surprising?」

「Yes」

After finishing their meal, they sat down on the sofa and shared an after meal tea. Karen put her tea cup on the table as she corrected her appearance.

「May I speak honestly?」

「Ah, yes」

「……I know it’s bad, but can we be alone before I talk?」

「? I see」

After Kazuya made eye contact with the waiter, he bowed his head and left the room promptly.

But, there was one person who didn’t leave the room, staying behind Kazuya.

「….Vice President Chitose, will you leave the room as well please?」(TLN: Might switch between excellency and president depending on the situation. The “President” is the actual translation, but it can also mean excellency)

I will not leave master alone with another woman!!

「As long as I am not in Master’s way, I will not leave his side」

I won’t let you get close to him. Even though I say that, I haven’t been by master’s side recently because I’ve been so busy!!

Cold sweat begins to form on Kazuya’s brow as he feels the atmosphere change.

This is….why are there sparks between these two people? Oi Oi….?

「….Kazuya. I wonder if you’ll tell me what you think?」

「Uhh…..shouldn’t Chitose be here as well? She is pretty much like the other half of my body」(TLN: Some weird expression, he’s just saying she’s so useful that she’s like his other hand)

Chitose, whom Kazuya called the other half of his body, begins trembling with joy.

「…No!! But, it’s an important thing, just the two of us!!」

Karen showed a haughty look as she emphasised the “Just the two of us” part. A blue vein floats on Chitose forehead.

「……I see. Please leave the room, Chitose」

「Haa, I understand」

According to Kazuya’s instructions, Chitose salutes then slowly leaves the room. She passes Karen and whispers fiercely.

「(Shit!! I should have got rid of you from the start!! You bitch!!)」

「(Ha!! Whatever, you think you can get close to master? He called me the other part of his body, are you jealous?)」

「(Kuu!……Just hurry up and leave!!)」

「(I’m not leaving because you said so. It was Master’s order!!)」

Chitose closes the door with a bang. Karen puts down her teacup forcefully.

「…..did something happen?」

Kazuya sees Karen in such a state and asks.

「There’s nothing wrong!!…..please don’t worry about it」

「Is that so?…..」

Karen quickly returns to her normal voice after shouting loudly by accident.

「I’ll come right out and say it. What will Kazuya…what will Parabellum do now?」

「Well, first…..we’ll visit the Canary Kingdom」

「It’s pathetic, but thanks to your help. We were able to repel the Imperial invasion. If Kazuya withdraws his troops, the imperial army will trample all over us. If you put your whole army into our kingdom for say…..one year…..then it would be possible for us to hold out. We should be able to reach a conclusion」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「วิธีการคือการท่องเที่ยวรอบพารา? 」「ฉันประหลาดใจ ทุกอย่างเป็นที่น่าแปลกใจดังนั้น」หลังจากกะเหรี่ยงได้เสร็จสิ้นการเยี่ยมชมสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดในพาราทั้งเธอและคาซึยะที่ใช้ร่วมกันรับประทานอาหารกลับมาที่สำนักงานใหญ่ เขาได้รับฟังการแสดงผลของเธอของฐาน. 「ยิ่งกว่าสิ่งใดคุณดูเหมือนจะมีความสุขกับตัวเอง」「ดีก็เป็นเรื่องที่สนุกมาก แต่ผมบอกว่าขุนนางอื่น ๆ ประหลาดใจเกินไปที่จะได้พูด」「มันเป็นที่น่าแปลกใจ? 」「ใช่」หลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของพวกเขานั่งลงบนโซฟาและร่วมกันหลังจากที่ชาอาหาร กะเหรี่ยงใส่ถ้วยชาของเธอบนโต๊ะในขณะที่เธอได้รับการแก้ไขรูปร่างหน้าตาของเธอ. 「ผมขอพูดตรงไปตรงมา? 」「อาใช่」「 ...... ฉันรู้ว่ามันไม่ดี แต่เราสามารถอยู่คนเดียวก่อนที่ผมจะพูดคุย? 」「? ฉันเห็น」หลังจากที่คาซึยะได้ติดต่อตากับบริกรเขาก็ก้มศีรษะลงและออกจากห้องไปทันที. แต่มีคนคนหนึ่งที่ไม่ได้ออกจากห้องพักที่อยู่เบื้องหลังคาซึยะ. 「 ... .Vice ประธาน Chitose ท่านจะออกจาก ห้องพักเช่นกันโปรด」 (TLN: อาจจะสลับไปมาระหว่าง ฯพณฯ และประธานทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ "ประธาน" เป็นคำแปลที่เกิดขึ้นจริง แต่ก็ยังอาจหมายถึงความยอดเยี่ยม.) ฉันจะไม่ปล่อยให้อยู่คนเดียวต้นแบบกับผู้หญิงอีกคน !! 「ในฐานะที่เป็น ตราบใดที่ผมไม่ได้ในทางโทผมจะไม่ปล่อยให้ด้านข้างของเขา」ฉันจะไม่ยอมให้คุณได้ใกล้ชิดกับเขา ถึงแม้ว่าผมจะบอกว่าผมไม่ได้อยู่เคียงข้างโทเมื่อเร็ว ๆ นี้เพราะผมเคยยุ่งมาก !! เหงื่อเย็นเริ่มฟอร์มบนหน้าผากคาซึยะในขณะที่เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงบรรยากาศ. นี่คือ ... .why จะมีประกายไฟระหว่างทั้งสอง คน? Oi Oi ... .? 「 ... .Kazuya ฉันสงสัยว่าคุณจะบอกสิ่งที่คุณคิดว่า? 」「เอ่อ ... ..shouldn't Chitose อยู่ที่นี่เช่นกัน? เธอเป็นคนที่สวยมากเช่นอีกครึ่งหนึ่งของร่างกายของฉัน」 (TLN- สนาม: บางแสดงออกแปลกที่เขาเป็นเพียงแค่การบอกว่าเธอมีประโยชน์เพื่อที่เธอเหมือนมืออื่น ๆ ของเขา) Chitose ซึ่งคาซึยะที่เรียกว่าอีกครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขาเริ่มสั่นด้วยความสุข. 「 ... ไม่มี !! แต่ก็เป็นสิ่งที่สำคัญเพียงแค่เราสองคน !! 」กะเหรี่ยงแสดงให้เห็นว่ามีลักษณะที่หยิ่งผยองในขณะที่เธอเน้น "แค่เราสองคน" ส่วนหนึ่ง หลอดเลือดดำสีฟ้าลอยอยู่บนหน้าผาก Chitose. 「 ...... ฉันเห็น กรุณาออกจากห้องไป Chitose 」「 Haa ผมเข้าใจ」ตามคำแนะนำของคาซึยะของคารวะ Chitose แล้วค่อยๆเดินออกจากห้อง เธอผ่านกะเหรี่ยงและกระซิบอย่างรุนแรง. 「 (อึ !! ฉันควรจะได้มีการกำจัดของคุณตั้งแต่เริ่มต้น !! คุณผู้หญิงเลว !!) 」「 (Ha !! สิ่งที่คุณคิดว่าคุณสามารถได้ใกล้ชิดกับโทเขาเรียกฉัน ส่วนอื่น ๆ ของร่างกายของเขาที่คุณอิจฉา?) 」「 (Kuu ...... เพียงแค่รีบขึ้นและออก !!) 」「 (ฉันไม่ออกเพราะคุณกล่าวว่าดังนั้น. มันเป็นคำสั่งโท !!) 」Chitose ปิด ประตูโครมคราม กะเหรี่ยงทำให้ลงถ้วยน้ำชาของเธออย่างแข็งขัน. 「 ... บางสิ่งบางอย่าง ..did เกิดขึ้น? 」Kazuya เห็นกะเหรี่ยงในรัฐดังกล่าวและขอให้. 「ไม่มีอะไรที่ผิดปกติ !! ... ..please ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้」「นั่นคือเพื่อ? ... . ' กะเหรี่ยงได้อย่างรวดเร็วกลับไปเสียงปกติของเธอหลังจากที่ตะโกนเสียงดังโดยอุบัติเหตุ. 「ฉันจะมาขวาออกและบอกว่ามัน สิ่งที่จะคาซึยะ ... สิ่งที่จะทำตอนนี้พารา? 」「ดีแรก ... ..we'll เยี่ยมชมเกาะคานารีราชอาณาจักร」「มันน่าสงสาร แต่ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของคุณ เราก็สามารถที่จะขับไล่การรุกรานของจักรวรรดิ หาก Kazuya ถอนกองกำลังของกองทัพจักรวรรดิจะเหยียบย่ำทั่วทุกมุมเรา หากคุณใส่ทั้งกองทัพของคุณลงในราชอาณาจักรของเราสำหรับการพูด ... ..one ปี ... ..then มันจะเป็นไปได้ที่เราจะถือออก เราควรจะสามารถที่จะไปถึงข้อสรุป」

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「ทัวร์รอบ Parabellum เป็นยังไง ? 」「ฉันประหลาดใจ ทุกอย่างช่างน่าประหลาดใจ」หลังจากที่คาเรนได้เสร็จสิ้นการเยี่ยมชมเครื่องทั้งหมดในพาราเบลลั่ม , ทั้งเธอและคาซูยะกินข้าวกลับมาที่สำนักงานใหญ่ เขาฟังเธอแสดงผลของฐาน「ยิ่งกว่าสิ่งใด เธอดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับตัวเอง」「มันสนุกมาก ถึงแม้ว่าฉันจะพูดว่า พวกขุนนางอื่นก็ตกใจที่พูด」「เป็นที่น่าแปลกใจ ? 」「ครับ」หลังจากกินข้าวเสร็จ พวกเขาก็นั่งลงบนโซฟา และใช้หลังชาอาหาร กะเหรี่ยงใส่ถ้วยน้ำชาบนโต๊ะที่เธอแก้ไขรูปร่างหน้าตาของเธอ「ขอพูดความจริงเหรอ 」「อ่าครับ」「 . . . . . . . ฉันรู้ว่ามันแย่ แต่เราอยู่คนเดียวก่อนจะพูด 」「 ? ผมเห็น」หลังจากที่คาซึยะสบตากับบริกร เขาโค้งคำนับแล้วก็ออกจากห้องทันทีแต่ มีคนหนึ่งที่ไม่ได้ออกจากห้อง พักหลัง คาซุยะ. . . . . . . 「รองประธานเซะ เธอจะออกไปจากห้องเช่นกันค่ะ 」 ( tln : อาจจะสลับไปมาระหว่างประธานาธิบดีและประธานขึ้นอยู่กับสถานการณ์ " ท่านประธาน " คือการแปลที่เกิดขึ้นจริง แต่มันยังหมายถึงประธานาธิบดี )ฉันจะไม่ปล่อยให้นายอยู่กับผู้หญิงคนอื่น !「ตราบใดที่ผมไม่โทไป ผมจะไม่ปล่อยให้」ด้านข้างของเขาผมจะไม่ยอมให้คุณเข้าใกล้เขา ถึงแม้ผมจะบอกว่า ผมไม่ได้เป็นอาจารย์ทางด้านนี้ เพราะผมยุ่งมาก ! !เหงื่อเย็นเริ่มก่อตัวขึ้น คาซึยะเป็นคิ้วที่เขารู้สึกว่าเปลี่ยนบรรยากาศนี่ . . . . . . . ทำไมมีประกายไฟระหว่างสองคนนี้ ? โอ้ย โอ้ย . . . . . . . ?「คาซึยะ . . . . . . . . ผมสงสัยว่าถ้าคุณจะบอกฉันว่าคุณคิดอย่างไร ? 」「อ่า . . . . . ไม่ต้องเซะได้ที่นี่เช่นกัน เธอจะสวยมากเหมือนครึ่งอื่น ๆของร่างกาย」 ( tln : บางท่าทางแปลกๆ เขาแค่บอกว่ามีประโยชน์มาก เธอชอบมืออื่น ๆของเขา )จิโตเซะ ซึ่งคาซึยะเรียกว่าครึ่งอื่น ๆของร่างกายของเขาเริ่มสั่นด้วยความปิติยินดี「 . . . . . . . ไม่ ! ! แต่มันก็เป็นสิ่งที่สำคัญ แค่เราสองคน ! 」คาเรนพบดูเก๊กเธอเน้น " เราสองคน " เส้นเลือดสีน้ำเงินลอยบนหน้าผากเซะ .「 . . . . . . . ผมเห็น กรุณาออกไปจากห้อง 」จิโตเซะ「 ฮ่า ผมเข้าใจ」ตามคำสั่งของคาซุยะ , ชิโตเซะตะเบ๊ะแล้วค่อยๆเดินออกจากห้อง เธอผ่านกะเหรี่ยงและกระซิบอย่างรุนแรง「 ( เอ้ย ! ! ฉันควรจะกำจัดคุณจากการเริ่มต้น ! ไอ้เลว ! 」 ! )「 ( ฮา ! อะไรก็ตามที่คุณคิดว่าคุณสามารถได้ใกล้ชิดกับอาจารย์ เขาเรียกฉันว่าส่วนอื่น ๆของร่างกายของเขา หรือเธอหึง ? ) 」「 ( เดือน ! . . . . . . . รีบๆไป 」 ! )「 ( ผมไม่ได้ไปเพราะคุณพูดอย่างนั้น มันเป็นหลักของคำสั่ง 」 ! )จิโตเซะ ปิดประตูโครมคราม กะเหรี่ยงใส่ลงถ้วยน้ำชาเธอมัดมือชก「 . . . . . เกิดอะไรขึ้น ? 」คาซึยะเห็นกะเหรี่ยงในรัฐดังกล่าว และขอ「ไม่มีอะไรผิด ! . . . . . ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ」「งั้นเหรอ ? . . . . . 」คาเรนรีบกลับไปเสียงปกติของเธอหลังจากตะโกนเสียงดังโดยอุบัติเหตุ「ฉันจะมาและพูด อะไรจะ คาซึยะ . . . . . . . อะไรจะ Parabellum ทำอะไรตอนนี้ ? 」「อย่างแรก . . . . . เราจะเยี่ยมชมอาณาจักร」คานารี่「 น่าสงสาร แต่ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ เราสามารถขับไล่การรุกรานของจักรพรรดิ ถ้าคาซึยะถอนทัพ กองทัพหลวงจะกระทืบมากกว่าเรา ถ้าคุณใส่กองทัพทั้งหมดเข้าไปในราชอาณาจักรของเราบอกว่า . . . . . 1 ปี . . . . . มันจะเป็นไปได้สำหรับเราที่จะถือออก เราควรจะสามารถเข้าถึงข้อสรุป」