Motivated forgetting is a theorized

Motivated forgetting is a theorized psychological defence mechanism in which people may forget unwanted memories, either consciously or unconsciously.[1] There are times when memories are reminders of unpleasant experiences that make people angry, sad, anxious, ashamed or afraid. Motivated forgetting is a method in which people protect themselves by blocking the recall of these anxiety-arousing memories.[2] For example, if something reminds a person of an unpleasant event, his or her mind may steer towards unrelated topics. This could induce forgetting without being generated by an intention to forget, making it a motivated action. There are two main classes of motivated forgetting: repression is an unconscious act, while suppression a conscious form of excluding thoughts and memories from awareness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลืมแรงจูงใจเป็นกลไกป้องกันจิตใจ theorized ซึ่งผู้คนอาจลืมความทรงจำที่ไม่พึงประสงค์ สติ หรือรับ[1] มีเวลาเมื่อความทรงจำเตือนของประสบการณ์ที่ทำให้คนโกรธ เศร้า กังวล ละอาย หรือกลัว ไม่ได้ ลืมแรงจูงใจเป็นวิธีที่คนป้องกันตัวเอง โดยการบล็อกการเรียกคืนความทรงจำเหล่านี้ความวิตกกังวล[2] ตัวอย่าง ถ้าสิ่งเตือนคนของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ จิตใจของเขา หรือเธออาจคัดท้ายต่อหัวข้อที่ไม่เกี่ยวข้องกัน นี้สามารถก่อให้เกิดลืม โดยไม่มีการสร้างขึ้นโดยความตั้งใจลืม ทำให้การกระทำเป็นแรงจูงใจ มี 2 ระดับของแรงจูงใจ: ปราบปรามเป็นสติ ในขณะที่ปราบปรามรวมความคิดและความทรงจำจากการรับรู้แบบใส่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลืมแรงจูงใจที่เป็นกลไกการป้องกันมหาเศรษฐีทางจิตวิทยาที่ผู้คนอาจจะลืมความทรงจำที่ไม่พึงประสงค์ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว. [1] มีบางครั้งที่ความทรงจำที่มีการแจ้งเตือนจากประสบการณ์อันไม่พึงประสงค์ที่ทำให้เป็นคนโกรธเศร้ากังวลละอายใจหรือกลัว ลืมแรงจูงใจเป็นวิธีการที่ผู้คนป้องกันตัวเองโดยการปิดกั้นการเรียกคืนความทรงจำของความกังวลปลุกใจเหล่านี้ได้. [2] ตัวอย่างเช่นถ้าสิ่งที่เตือนคนของเหตุการณ์ไม่เป็นที่พอใจของเขาหรือใจของเธออาจคัดท้ายต่อหัวข้อที่ไม่เกี่ยวข้องกัน ซึ่งอาจทำให้เกิดการลืมโดยไม่ถูกสร้างขึ้นโดยความตั้งใจที่จะลืมทำให้มันเป็นแรงบันดาลใจการกระทำ มีสองชั้นหลักของการลืมแรงจูงใจคือการปราบปรามเป็นหน้าที่หมดสติในขณะที่การปราบปรามรูปแบบสติไม่รวมความคิดและความทรงจำจากการรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงจูงใจการลืมเป็นกลไกการป้องกันทางจิต theorized ที่หลายคนอาจลืมความทรงจำที่ไม่พึงประสงค์ ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ [ 1 ] มีครั้งเมื่อความทรงจำถูกเตือนของประสบการณ์ไม่ดีที่ทำให้คนอื่นโกรธ เศร้า กังวล อาย หรือกลัวแรงจูงใจที่ลืมคือ วิธีการที่คนปกป้องตัวเองด้วยการเรียกคืนความกังวลเหล่านี้กระตุ้นความทรงจำ [ 2 ] ตัวอย่างเช่น ถ้าบางอย่างที่เตือนบุคคลของเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ จิตใจของเขา หรือเธออาจคัดท้ายไปยังหัวข้อที่เกี่ยวข้อง นี้อาจทำให้เกิดการลืมได้โดยไม่ถูกสร้างขึ้นโดยมีเจตนาที่จะลืม ทำให้กระตุ้นการกระทำมีสองชั้นหลักกระตุ้นการลืม : เป็นการกระทำที่หมดสติ ขณะที่การปราบปรามแบบมีสติไม่คิดและความทรงจำจากความตระหนัก .