“What is this food?!”A high-pitched shriek penetrates all directions,  การแปล - “What is this food?!”A high-pitched shriek penetrates all directions,  ไทย วิธีการพูด

“What is this food?!”A high-pitched

“What is this food?!”

A high-pitched shriek penetrates all directions, followed by the sound of clashing cutlery.

Several of the restaurant’s patrons turn to look at the woman causing the noise.

The woman was of such a standard of beauty that describing her as beautiful would be insufficient. Her

beauty was enough to rival that of the kingdom’s most beautiful person, the ‘Golden’ princess. Even

her anger further supplemented her elegance. (Chinese TL note: henceforth ‘Golden Queen’ is corrected

to ‘Golden Princess’)

Not only that, despite her loudness, her every movement was elegant and filled with temperament.

One would assume that she was nobility from some country, and the daughter of a high-ranking aristocrat

at that. She impatiently lifted her long hair, and eyed the food in front of her with dissatisfaction.

The entire table was almost completely filled with plates of food.

Inside the basket there were several pieces of soft bread fresh out of the oven and still emitting steam.

On the plate, the lightly roasted red meat dripping with thick gravy was garnished with sweet corn and

creamy mashed potatoes, succulent and strongly stimulating to the appetite. A citrus aroma emanated

from the salad made from fresh and crisp vegetables, topped with sauce in the centre.

In the walled city of Re-Lantier, food produced in the top class hotel ‘Golden Shrine Pavilion’ have

all had the magic 「 Preservation 」 cast to maintain freshness of the food ingredients for cooking. Of

course, the one responsible for the dishes was an exclusive star chef.

However, the woman showed only significant discontent towards the food in front of her; towards food

which was created like a work of art, made by the best of chefs and from the most exquisite ingredients,

which could only be enjoyed by nobility and rich merchants.

Hearing her complaint, apart from being shocked, one would naturally take interest in the food which the

woman is accustomed to eating.

“It doesn’t taste good at all!”

This following statement made by woman in expressing her anger, most inappropriate under these

circumstances, made all of the surrounding people to display a stunned expression.

Throughout all of this, only the elderly butler behind the woman maintained an unmoving posture and

unchanging facial expression. Even as the woman turned and stared at him with stern eyes, the elderly

butler did not move, as if there was only one expression he could make.

“I honestly cannot continue to stay in such a city. We must immediately depart!”

“However, my lady, it is already evening–”

“Shut up! If I say we leave, then we leave! Am I clear?”

Facing this shameless and childish woman, the butler finally changed his posture and lowered his head:

“Yes, of course my lady. We shall prepare to depart immediately.”

“Huh! If you know it, then hurry up with the preparations Sebastian!”

The woman then threw the fork in her hand, making a ‘clang’ noise, stood up and left the restaurant,

venting her anger as she went.

After this tirade, a majestic voice spoke out in a relieved and gentle tone:

“My sincere apologies to all of you, for causing such commotion.”

The butler placed the chair which had fallen over when the woman stood up back to its original position,

gently apologising to the restaurant patrons whilst bowing. Accepting the perfect apology from this

elegant elderly person, quite a few people looked upon him with compassionate eyes.

“ – Treasurer.”

“Yes.”

A man who stood to the side swiftly walked over to the butler’s side.

“I am very sorry for disturbing all of you. Although this can hardly be considered a sufficient apology,

allow me foot the bill for all of the restaurant patrons here.” (Sebastian)

Hearing this, several persons could not help but reveal looks of delight. Having a meal in this top class

hotel was certainly not cheap. If the other party was willing to provide for the bill, it should be enough to

forgive the woman for her disturbance.

On the other hand, the Treasurer’s expression was not shaken, merely bowing politely in response to the

butler’s proposal. This natural response revealed that this scene at the ‘Golden Shine Pavilion’ must have

occurred similarly many times in the past.

Sebastian’s eyes turned to look at a restaurant corner, at a scrubby looking man who was busy devouring

food. Sensing his gaze, the man immediately stood up and walked rapidly to Sebastian.

Compared to the other restaurant customers, the man simply did not fit in because his appearance

lacked ‘class’ or ‘flamboyance. Completely unable to integrate into the surrounding atmosphere, he

exuded a strong sense of the unexpected.

Although the clothes he wore was in not inferior to the other customers, it was rather like the clothes were

wearing him. Like the way a clown wears a costume, it was hilarious to some degree.

“Sebastian-sama.”

“What is it, Mr. Zach?”

Some of the other customers raised their eyebrows upon hearing the artificially humble tone of the man

named Zach.

From that flattering tone, even the sight of the man rubbing his hands was not surprising.

However, Sebastian’s expression did not change in the slightest.

“This employee wouldn’t make a suggestion, but if we are to depart now, won’t it be best to reconsider?”

“Are you saying that there will be difficulties operating the horse carriage at night?”

“That is also one of the reasons, but... there are also some chores... which need to be prepared.”

Zach restlessly scratched his head. Although his hair looked like it was washed clean, but the way he

scratched gave off the impression that even hair scalp would fly out. Many onlookers frowned even

deeper, but Zach being unaware scratched even faster.

“But then, the lady won’t accept my suggestion. Not right. Given the her personality, there is no way she

would change her earlier opinion.”

Sebastian determined with a steely and resolute expression:

“Therefore, apart from departing, there is no other option.”

“However...”

Zach’s eyes frantically darted around, as if looking for some excuse but unable to find one. In the end he

had an expression of dismay.

“Of course, we are not departing immediately as we still need a moment to transport the mistress’ luggage

onto the carriage. Within this period of time, would you kindly prepare for our departure?”

Sebastian saw the cunning look in the eyes of the shabby man who was still searching for words, but

maintained a look as if he had not noticed anything.

All to cover up anything unfortunate that was to happen.

“So then, when do we depart?”

“What about, two or perhaps three hours later? Any later and the route would be engulfed in darkness,

surely that should be avoided.”

A glint which others would find despicable surfaced yet again in the man’s eyes. Sebastian tried hard to

pretend that he had not noticed. Zach licked his lips several times and said:

“Heheh, like this there should be no problems.”

“That’s perfect. Well then, would you kindly go ahead with the preparations?”

Watching Zach’s departing shadow, Sebastian waved his hands, as if to dispel the air around him. That

was because he felt disgust not unlike being coated in filth.

The expressionless Sebastian repressed a feeling of exasperation.

Honestly speaking, there was no way for Sebastian to enjoy the company of such inferior beings.

Colleagues such as Demiurge and Shalltear could make such people into their toys and derive a little joy

from that. In contrast, Sebastian had no desire at all to have such beings close to himself.

In the Great Tomb of Nazarick, several others shared the same view. That was, those who do not belong

in Nazarick are all inferior creatures. Apart from a handful of exceptions, all human and sub-human

species should be eliminated for being weak. Sebastian could relate to his creator’s opinion that “those

who do not rescue the weak should not claim themselves to be strong”. Certainly that idea may be

doubted with regards to some companions, but having come across despicable individuals like Zach,

Sebastian still felt that Nazarick’s view is perhaps correct.

“Alas, humans ought to be considered one kind of outstanding creature”

Sebastian stretched out his hand and stroked his manicured beard as he had this change of opinion, then

went on to consider the next actions to take.

The plan was going smoothly so far, however there was still the necessity of confirming the progress of

the observers.

Just as Sebastian was contemplating the future course of action, he became aware of a man coming close

to him.

“Having to depart at this hour, must be tough, eh?”

The man who approached was in his fourties or fifties, with a clean shaven beard, some black hair mixed

into the bed of white hair. As a result of his advanced age and a surplus in nutrition, his belly carried

excessive fat mass.

His dress sense had taste, displaying high authority as well as looking splendid.

“Would you possibly be Mr. Bardo?”

Sebastian nodded gently in agreement. The man – Bardo leisurely held out his hand to stop him:

“Ah, no need to be so formal.”

Known as Bardo Lovely, this man was a merchant, holding a sizable part of the food trading volume in

this city. For reasons unknown, he came over to speak with Sebastian.

In this walled city of considerable strategic value in wars, being in control of a considerable part of the

food trading volume makes Bardo a merchant of significant importance.

This is also because for an army where the number of soldiers are in tens of thousands, preparing food to

be transported by the reserve soldiers is an matter with requires plenty of time and effort. Therefore the

Kingdom’s basic strategy is to carry the minimum amount of food into this city, then dispatching the food

here.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
"อะไรคืออาหารนี้!"กรี๊ด high-pitched แทรกซึมทุกทิศ ตาม ด้วยเสียงมีด clashingหลายของร้านนั่งเปิดดูผู้หญิงที่ทำให้เกิดเสียงผู้หญิงมีมาตรฐานเช่นความสวยงามที่อธิบายเธอเป็นสวยงามจะไม่เพียงพอ ของเธอ ความงามก็เพียงพอแล้วประชันที่บุคคลที่สวยที่สุดของราชอาณาจักร เจ้าหญิง 'ทอง' แม้ ความโกรธของเธอเพิ่มเติมเสริมความสง่างามของเธอ (หมายเหตุจีน TL: แท้ ๆ แก้ไข 'โกลเด้นควีน' การ 'ทองเจ้าหญิง')ไม่เฉพาะว่า แม้ว่าความดังของเธอ เธอทุกความเคลื่อนไหวสง่างาม และเต็มไป ด้วย temperamentหนึ่งจะสมมติว่า เธออยู่ขุนนางจากประเทศบาง และลูกสาวของอริสโตแครทสมเด็จ ในที่นั้น นาง impatiently ยกผมยาวของเธอ และตาอาหารตรงหน้า ด้วยความไม่พอใจตารางทั้งหมดก็เกือบสมบูรณ์เต็มไป ด้วยจานอาหารภายในตะกร้า มีหลายชิ้นของขนมปังนุ่มสดจากเตาอบและยัง เปล่งไอน้ำ บนแผ่น เนื้อแดงย่างเบา ๆ ขจี มีน้ำซอสราดหน้าหนาถูกตกแต่ง ด้วยข้าวโพด และ ครีมมันบด ฉ่ำ และกระตุ้นการอยากอาหารขอ กลิ่นส้มที่ emanated จากสลัดที่ทำจากผักสด และกรอบ ราดซอสในในกำแพงเมือง Re Lantier อาหารผลิตในชั้นบนสุดมี 'ทองศาลศาลา' ทั้งหมดวิเศษ「」อนุรักษ์โยนเพื่อรักษาความสดของอาหารวัตถุดิบสำหรับทำอาหารได้ ของ หลักสูตร ชอบอาหารหนึ่งเชฟดาวเป็นพิเศษอย่างไรก็ตาม ผู้หญิงพบเฉพาะสำคัญไม่พอใจต่ออาหารหน้าเธอ ต่ออาหาร ที่ถูกสร้างขึ้นเช่นงานศิลปะ โดยส่วน ของเชฟ และส่วน ผสมที่สวยที่สุด ซึ่งสามารถเท่านั้นเดินทาง โดยขุนนางและพ่อค้าที่ร่ำรวยได้ยินเธอร้องเรียน จากการตกใจกลัว หนึ่งธรรมชาติใช้สนใจในอาหารซึ่งการ ผู้หญิงจะคุ้นเคยกับการรับประทานอาหาร"ไม่รสดีเลย"โดยผู้หญิงในการแสดงของเธอโกรธ ไม่เหมาะสมที่สุดภายใต้เหล่านี้ถามคำถามต่อไปนี้ สถานการณ์ ทำคนรอบข้างจะแสดงนิพจน์ตกตะลึงไปทั้งหมดตลอดทั้งหมดนี้ เฉพาะคนสูงอายุหลังผู้หญิงรักษาท่าทางการ unmoving และ สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง แม้เป็นผู้หญิงเปิด และจ้องไปที่เขา ด้วยสายตาตรง ๆ ผู้สูงอายุ คนไม่ไม่เลื่อน เหมือนมีนิพจน์เดียวที่เขาสามารถทำ"ฉันสุจริตอย่างไม่สามารถดำเนินต่อในเมืองดังกล่าว เราต้องทันทีขาออก""อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงของฉัน มันอยู่เย็น –""หยุดพูด ถ้าผมบอกว่า เราปล่อยให้ แล้วทิ้ง ผมล้าง"หันหน้าไปทาง shameless และพูดแบบเด็กผู้หญิง คนที่เปลี่ยนท่าทางของเขา และหัวของเขาลดลง:"ใช่ แน่นอนผู้หญิงของฉัน เราจะเตรียมออกทันที""ฮะ ถ้าคุณรู้ว่า แล้วเร็ว ๆ ด้วยเตรียมเซบาสเตียน"ผู้หญิงโยนส้อมในมือของเธอ ทำเสียงดัง "clang' ลุกขึ้นยืน แล้วซ้ายร้านอาหาร ระบายอากาศความโกรธของเธอ ตามเธอไปด้วยหลังจากนี้เคลื่อน เสียงมาเจสติพูดออกในเสียงเบา และอ่อนโยน:"ของฉันจริงใจขอโทษทั้งหมดของคุณ หลีกหนีความวุ่นวายดังกล่าวก่อให้เกิดการ"คนที่วางเก้าอี้ที่ได้ลดลงกว่าเมื่อผู้หญิงลุกขึ้นยืนกลับไปตำแหน่งเดิม เบา ๆ apologising มาอุดหนุนร้านอาหารขณะโค้ง ขอโทษที่สมบูรณ์แบบจากนี้ยอมรับ ห้องผู้สูงอายุ มีเพียงบางคนมองเขา ด้วยสายตาอย่างทันท่วงที" – เหรัญญิก""ใช่"เดินผ่านคนที่ยืนข้างอย่างรวดเร็วของพนักงานด้าน"ผมขออภัยที่รบกวนทั้งหมดของคุณ ถึงแม้ว่านี้แทบจะถือว่าขอโทษที่เพียงพอ อนุญาตให้ฉันเท้าบิลสำหรับลูกค้าร้านอาหารที่นี่ " (เซบาสเตียน)ได้ยิน หลายคนอาจไม่สามารถช่วย แต่ค่อย ๆ มีลักษณะของความสุข มีอาหารในชั้นบนนี้ โรงแรมไม่แน่นอนราคาถูก ถ้าฝ่ายยอมให้สำหรับ มันควรจะพอ ยกโทษผู้หญิงในรบกวนเธอบนมืออื่น ๆ นิพจน์ของฝ่ายการเงินมีไม่เขย่า โค้งเพียงสุภาพในการตอบสนอง ข้อเสนอของพนักงาน คำตอบธรรมชาติเปิดเผยว่า ต้องมีฉากนี้ที่ 'โกลเด้นไชน์ Pavilion' เกิดขึ้นในทำนองเดียวกันหลายครั้งในอดีตตาของเซบาสเตียนที่หันไปมองที่มุมร้านอาหาร ที่คนมอง scrubby ที่ไม่ว่าง devouring อาหาร ตรวจวัดสายตาของเขา ชายคนนั้นทันทีลุกขึ้นยืน และเดินอย่างรวดเร็วกับเซบาสเตียนเมื่อเทียบกับร้านอาหารลูกค้า ผู้ชายก็ไม่พอดีในได้เนื่องจากลักษณะของเขา ขาด 'คลาส' หรือ ' flamboyance ทั้งหมดสามารถรวมไว้ในสภาพแวดล้อม เขา exuded แข็งแรงรู้สึกไม่คาดคิดถึงแม้ว่าเสื้อผ้าที่เขาสวมอยู่ไม่น้อยให้กับลูกค้า มันค่อนข้างเหมือนเสื้อผ้าถูก สวมเขา เช่นเดียวกับวิธีที่ตัวตลกสวมเครื่องแต่งกาย ได้เฮฮากับ"เซบาสเตียน-sama""คืออะไร ฮิลตันนาย? "บางส่วนของลูกค้าที่เพิ่มขึ้นของคิ้วเมื่อได้ยินเสียงของมนุษย์ยังไงก็สมยอม ชื่อฮิลตันจากนั้นเสียงสอพลอ แม้แต่สายตาของคนที่ถูมือก็ไม่น่าแปลกใจอย่างไรก็ตาม นิพจน์ของเซบาสเตียนก็ไม่เปลี่ยนแปลงในตัวเพียงน้อยนิด"พนักงานคนนี้จะไม่ให้คำแนะนำ แต่ถ้าเราออกตอนนี้ ไม่มีสุด reconsider""มีคุณบอกว่า จะมีปัญหาทำรถม้าในเวลากลางคืน""ที่เป็นหนึ่งในเหตุผล แต่...ยังมีบางงาน...ที่ต้องการจะ"ฮิลตัน restlessly มีรอยขีดข่วนศีรษะ ถึงแม้ว่าผมของเขาดูเหมือนจะถูกล้างทำความสะอาด แต่แบบเขา รอยให้ปิดการแสดงผลที่ผม หนังศีรษะจะลอยออกไป Onlookers หลาย frowned แม้ ลึก แต่ฮิลตันกำลังต่ำมีรอยขีดข่วนได้เร็วขึ้น"ได้แล้ว ผู้หญิงไม่ยอมรับคำแนะนำ ไม่เหมาะสม รับต่อบุคลิกภาพ ไม่มีเธอ จะเปลี่ยนแปลงความคิดของเธอก่อนหน้านี้"เซบาสเตียนถูกกำหนด ด้วยนิพจน์ steely และเด็ด:"ดังนั้น นอกเหนือจากออก ได้ไม่เลือก""แต่..."การขอโทษของฮิลตันตาเมามันพุ่งตัวตามสถาน ประหนึ่งว่ากำลังมองหาบางอย่างแต่ไม่สามารถหา ในสุดเขา มีค่าของกังวล"แน่นอน เราจะไม่ออกเดินทางทันทีที่เรายังคงต้องใช้เวลาเพื่อการขนส่งของเล็กกระเป๋า บนรถ ระยะเวลา จะกรุณาทำการเดินทางของเราหรือไม่"เซบาสเตียนเห็นดูไหวพริบในสายตาของคน shabby ที่ยังคงมีการค้นหาคำ แต่ รักษาดูประหนึ่งว่าเขาไม่พบอะไรทั้งหมดจะครอบคลุมถึงสิ่งโชคร้ายที่มีเกิดขึ้น"ดังนั้นแล้ว เมื่อทำเราออกหรือไม่""อะไร สองหรือบางที 3 ชั่วโมงภายหลังบ้าง ใด ๆ ในภายหลัง และกระบวนการผลิตจะถูกครอบคลุมอยู่ในความมืด แน่นอน ที่ควรหลีกเลี่ยง"Glint ซึ่งผู้อื่นจะพบน่าชังแสดงอีกครั้งในสายตาของคน เซบาสเตียนพยายามอย่างหนัก ทำเป็นว่า เขาไม่พบ ฮิลตันได้เลียริมฝีปากของเขาหลายครั้ง และกล่าวว่า:"Heheh เช่นมีนี้ควรได้ไม่มีปัญหา""ที่เหมาะ ดีแล้ว จะคุณกรุณาไปข้างหน้า ด้วยการเตรียมหรือไม่"ดูฮิลตันของยในเงา เซบาสเตียน waved มือของเขา เป็นการ dispel อากาศรอบ ๆ เขา ว่า เป็น เพราะเขารู้สึกชังไม่แตกต่างจากการเคลือบเกลือกกลั้วเซบาสเตียน expressionless repressed ของ exasperationสุจริตอย่างพูด มีทางสำหรับเซบาสเตียนกับบริษัทดังกล่าวมีน้อย เพื่อนร่วมงาน Demiurge และ Shalltear สามารถทำให้บุคคลดังกล่าวเป็นของเล่นของพวกเขา และได้รับความสุขเล็กน้อย จากที่ ในทางตรงกันข้าม เซบาสเตียนก็ไม่ปรารถนาที่จะมีสิ่งมีชีวิตดังกล่าวใกล้กับตัวเองในการดีสุสานของ Nazarick หลายคนใช้ร่วมกันมุมมองเดียวกัน ว่าถูก ผู้ที่เป็นสมาชิก ใน Nazarick มีสิ่งมีชีวิตน้อย นอกจากหยิบยกเว้น มนุษย์ และมนุษย์ย่อยทั้งหมด ควรมีตัดสายพันธุ์สำหรับการอ่อนแอ เซบาสเตียนอาจเกี่ยวข้องกับความคิดของผู้สร้างของเขาว่า "เหล่านั้น ที่ไม่ช่วยเหลืออ่อนแอควรได้อ้างว่า ตัวเองจะแข็งแรง" แน่นอนความคิดที่อาจ doubted เกี่ยวกับสหายบาง แต่มีเจอบุคคลน่าชังเช่นฮิลตัน เซบาสเตียนยังคงรู้สึกว่า มุมมองของ Nazarick ถูกต้องที"อนิจจา มนุษย์ควรจะเป็นชนิดของสิ่งมีชีวิตที่ดี"เซบาสเตียนเหยียดมือ และแบบขีดลงเคราขาวสะอาดของเขา ตามที่เขาได้เปลี่ยนความคิด แล้ว ไปพิจารณาดำเนินการต่อไปใช้แผนกำลังได้อย่างราบรื่นจน อย่างไรก็ตามมียังคงความจำเป็นการยืนยันความคืบหน้าของ ผู้สังเกตการณ์เหมือนเซบาสเตียนถูกคิดประสาในอนาคต เขาเริ่มตระหนักถึงของชายคนหนึ่งมาปิด เขา"มีออกที่เวลานี้ ต้องยาก เอ๊ะ"คนที่ประดับอยู่ใน fourties ของเขา หรือ fifties กับ shaven สะอาด beard ผมบางสีดำผสม เตียงของผมสีขาว จากอายุของเขาและส่วนเกินในโภชนาการ ดำเนินการท้องของเขา มวลไขมันมากเกินไปความรู้สึกของเขาแต่งตัวมีรสนิยม แสดงอำนาจสูง ตลอดจนการมองสวยงาม"คุณอาจจะ Bardo นาย"เซบาสเตียนพยักหน้าเบา ๆ ในข้อตกลง คน – Bardo สบาย ๆ จัดออกมือไปหยุดเขา:"อา ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อให้เป็นทางการ"เรียกว่าสวย Bardo ชายผู้นี้จึงมีร้านค้า ถือเป็นส่วนหนึ่งที่ยากลำบากของอาหารปริมาณการซื้อขายใน เมืองนี้ สำหรับสาเหตุที่ไม่รู้จัก เขามาพูดกับเซบาสเตียนในเมืองนี้มากค่าเชิงกลยุทธ์สงคราม การควบคุมของส่วนมากของการ ปริมาณการซื้อขายอาหารทำร้านค้าสำคัญสำคัญ Bardoนี้ก็เนื่องจากในกองทัพซึ่งจำนวนทหารเป็นหมื่น เตรียมอาหาร ใช้ขนส่งทหารสำรองเป็นอะไรต้องใช้เวลาและความพยายามมากมาย ดังนั้นการ กลยุทธ์พื้นฐานของราชอาณาจักรจะมียอดเงินต่ำสุดของอาหารในเมืองนี้ แล้ว จัดส่งอาหาร ที่นี่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
“What is this food?!”

A high-pitched shriek penetrates all directions, followed by the sound of clashing cutlery.

Several of the restaurant’s patrons turn to look at the woman causing the noise.

The woman was of such a standard of beauty that describing her as beautiful would be insufficient. Her

beauty was enough to rival that of the kingdom’s most beautiful person, the ‘Golden’ princess. Even

her anger further supplemented her elegance. (Chinese TL note: henceforth ‘Golden Queen’ is corrected

to ‘Golden Princess’)

Not only that, despite her loudness, her every movement was elegant and filled with temperament.

One would assume that she was nobility from some country, and the daughter of a high-ranking aristocrat

at that. She impatiently lifted her long hair, and eyed the food in front of her with dissatisfaction.

The entire table was almost completely filled with plates of food.

Inside the basket there were several pieces of soft bread fresh out of the oven and still emitting steam.

On the plate, the lightly roasted red meat dripping with thick gravy was garnished with sweet corn and

creamy mashed potatoes, succulent and strongly stimulating to the appetite. A citrus aroma emanated

from the salad made from fresh and crisp vegetables, topped with sauce in the centre.

In the walled city of Re-Lantier, food produced in the top class hotel ‘Golden Shrine Pavilion’ have

all had the magic 「 Preservation 」 cast to maintain freshness of the food ingredients for cooking. Of

course, the one responsible for the dishes was an exclusive star chef.

However, the woman showed only significant discontent towards the food in front of her; towards food

which was created like a work of art, made by the best of chefs and from the most exquisite ingredients,

which could only be enjoyed by nobility and rich merchants.

Hearing her complaint, apart from being shocked, one would naturally take interest in the food which the

woman is accustomed to eating.

“It doesn’t taste good at all!”

This following statement made by woman in expressing her anger, most inappropriate under these

circumstances, made all of the surrounding people to display a stunned expression.

Throughout all of this, only the elderly butler behind the woman maintained an unmoving posture and

unchanging facial expression. Even as the woman turned and stared at him with stern eyes, the elderly

butler did not move, as if there was only one expression he could make.

“I honestly cannot continue to stay in such a city. We must immediately depart!”

“However, my lady, it is already evening–”

“Shut up! If I say we leave, then we leave! Am I clear?”

Facing this shameless and childish woman, the butler finally changed his posture and lowered his head:

“Yes, of course my lady. We shall prepare to depart immediately.”

“Huh! If you know it, then hurry up with the preparations Sebastian!”

The woman then threw the fork in her hand, making a ‘clang’ noise, stood up and left the restaurant,

venting her anger as she went.

After this tirade, a majestic voice spoke out in a relieved and gentle tone:

“My sincere apologies to all of you, for causing such commotion.”

The butler placed the chair which had fallen over when the woman stood up back to its original position,

gently apologising to the restaurant patrons whilst bowing. Accepting the perfect apology from this

elegant elderly person, quite a few people looked upon him with compassionate eyes.

“ – Treasurer.”

“Yes.”

A man who stood to the side swiftly walked over to the butler’s side.

“I am very sorry for disturbing all of you. Although this can hardly be considered a sufficient apology,

allow me foot the bill for all of the restaurant patrons here.” (Sebastian)

Hearing this, several persons could not help but reveal looks of delight. Having a meal in this top class

hotel was certainly not cheap. If the other party was willing to provide for the bill, it should be enough to

forgive the woman for her disturbance.

On the other hand, the Treasurer’s expression was not shaken, merely bowing politely in response to the

butler’s proposal. This natural response revealed that this scene at the ‘Golden Shine Pavilion’ must have

occurred similarly many times in the past.

Sebastian’s eyes turned to look at a restaurant corner, at a scrubby looking man who was busy devouring

food. Sensing his gaze, the man immediately stood up and walked rapidly to Sebastian.

Compared to the other restaurant customers, the man simply did not fit in because his appearance

lacked ‘class’ or ‘flamboyance. Completely unable to integrate into the surrounding atmosphere, he

exuded a strong sense of the unexpected.

Although the clothes he wore was in not inferior to the other customers, it was rather like the clothes were

wearing him. Like the way a clown wears a costume, it was hilarious to some degree.

“Sebastian-sama.”

“What is it, Mr. Zach?”

Some of the other customers raised their eyebrows upon hearing the artificially humble tone of the man

named Zach.

From that flattering tone, even the sight of the man rubbing his hands was not surprising.

However, Sebastian’s expression did not change in the slightest.

“This employee wouldn’t make a suggestion, but if we are to depart now, won’t it be best to reconsider?”

“Are you saying that there will be difficulties operating the horse carriage at night?”

“That is also one of the reasons, but... there are also some chores... which need to be prepared.”

Zach restlessly scratched his head. Although his hair looked like it was washed clean, but the way he

scratched gave off the impression that even hair scalp would fly out. Many onlookers frowned even

deeper, but Zach being unaware scratched even faster.

“But then, the lady won’t accept my suggestion. Not right. Given the her personality, there is no way she

would change her earlier opinion.”

Sebastian determined with a steely and resolute expression:

“Therefore, apart from departing, there is no other option.”

“However...”

Zach’s eyes frantically darted around, as if looking for some excuse but unable to find one. In the end he

had an expression of dismay.

“Of course, we are not departing immediately as we still need a moment to transport the mistress’ luggage

onto the carriage. Within this period of time, would you kindly prepare for our departure?”

Sebastian saw the cunning look in the eyes of the shabby man who was still searching for words, but

maintained a look as if he had not noticed anything.

All to cover up anything unfortunate that was to happen.

“So then, when do we depart?”

“What about, two or perhaps three hours later? Any later and the route would be engulfed in darkness,

surely that should be avoided.”

A glint which others would find despicable surfaced yet again in the man’s eyes. Sebastian tried hard to

pretend that he had not noticed. Zach licked his lips several times and said:

“Heheh, like this there should be no problems.”

“That’s perfect. Well then, would you kindly go ahead with the preparations?”

Watching Zach’s departing shadow, Sebastian waved his hands, as if to dispel the air around him. That

was because he felt disgust not unlike being coated in filth.

The expressionless Sebastian repressed a feeling of exasperation.

Honestly speaking, there was no way for Sebastian to enjoy the company of such inferior beings.

Colleagues such as Demiurge and Shalltear could make such people into their toys and derive a little joy

from that. In contrast, Sebastian had no desire at all to have such beings close to himself.

In the Great Tomb of Nazarick, several others shared the same view. That was, those who do not belong

in Nazarick are all inferior creatures. Apart from a handful of exceptions, all human and sub-human

species should be eliminated for being weak. Sebastian could relate to his creator’s opinion that “those

who do not rescue the weak should not claim themselves to be strong”. Certainly that idea may be

doubted with regards to some companions, but having come across despicable individuals like Zach,

Sebastian still felt that Nazarick’s view is perhaps correct.

“Alas, humans ought to be considered one kind of outstanding creature”

Sebastian stretched out his hand and stroked his manicured beard as he had this change of opinion, then

went on to consider the next actions to take.

The plan was going smoothly so far, however there was still the necessity of confirming the progress of

the observers.

Just as Sebastian was contemplating the future course of action, he became aware of a man coming close

to him.

“Having to depart at this hour, must be tough, eh?”

The man who approached was in his fourties or fifties, with a clean shaven beard, some black hair mixed

into the bed of white hair. As a result of his advanced age and a surplus in nutrition, his belly carried

excessive fat mass.

His dress sense had taste, displaying high authority as well as looking splendid.

“Would you possibly be Mr. Bardo?”

Sebastian nodded gently in agreement. The man – Bardo leisurely held out his hand to stop him:

“Ah, no need to be so formal.”

Known as Bardo Lovely, this man was a merchant, holding a sizable part of the food trading volume in

this city. For reasons unknown, he came over to speak with Sebastian.

In this walled city of considerable strategic value in wars, being in control of a considerable part of the

food trading volume makes Bardo a merchant of significant importance.

This is also because for an army where the number of soldiers are in tens of thousands, preparing food to

be transported by the reserve soldiers is an matter with requires plenty of time and effort. Therefore the

Kingdom’s basic strategy is to carry the minimum amount of food into this city, then dispatching the food

here.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
" อะไรเป็นอาหาร ? ! ! ! "

เสียงกรีดร้องแหลมสูงแทรกซึมในทุกทิศทาง ตามด้วยเสียงอึกทึกช้อนส้อม

หลายของลูกค้าของร้านหันไปมองผู้หญิงที่ก่อให้เกิดเสียงรบกวน

ผู้หญิง เช่น มาตรฐานของความงามที่อธิบายของเธอสวยงามคงจะไม่เพียงพอ เธอ

สวยก็เพียงพอให้คู่แข่งของอาณาจักรที่สวยที่สุดคนเจ้าหญิง ' ทอง ' แม้

เธอโกรธเพิ่มเติมเสริมความสง่างามของเธอ จีน ( ปล . ต่อจากนี้ ' ราชินีสีทอง ' แก้ไข

' เจ้าหญิง ' ทอง )

ไม่เพียง แต่ที่ , แม้จะมีความดังของเธอ ทุกความเคลื่อนไหวของเธอหรูหราและเต็มไปด้วยอารมณ์

หนึ่งสันนิษฐานว่าเธอถูกขุนนางจากบางประเทศ และเป็นลูกสาวของขุนนางระดับสูง

ที่ .เธออย่างหงุดหงิด ยกผมยาวของเธอและจ้องมองอาหารตรงหน้าเธอด้วยล่ะ

ทั้งตารางก็เกือบจะสมบูรณ์เต็มไปด้วยจานอาหาร

ภายในตะกร้ามีนิ่ม , ขนมปังออกจากเตาอบและยังคงเปล่งไอหลายชิ้น

บนจาน ค่อย ๆย่างเนื้อกับน้ำเกรวี่หนาสีแดงหยดถูกโรยหน้าด้วยข้าวโพดหวานและ

ครีมมันฝรั่งบด , ฉ่ำและขอกระตุ้นความอยากอาหาร กลิ่นหอมส้ม ต่อง

จากสลัดที่ทำจากผักสดและกรอบ ราดด้วยซอสในศูนย์

ในกำแพงเมืองอีกครั้ง lantier อาหารที่ผลิตในโรงแรมชั้นนำทองศาลเจ้าศาลา '

ทุกคนมี」รักษามายากล「ทิ้งเพื่อรักษาความสดใหม่ของวัตถุดิบอาหาร การปรุงอาหาร ของ

หลักสูตรหนึ่งที่รับผิดชอบอาหารที่เป็นเชฟระดับพิเศษ

แต่ผู้หญิงพบว่ามีเพียงความไม่พอใจต่ออาหารในด้านหน้าของเธอ ต่ออาหาร

ซึ่งถูกสร้างขึ้น เช่น งานศิลปะ โดยเชฟจากส่วนผสมที่ดีที่สุดและงดงามที่สุด ,

ซึ่งสามารถเท่านั้น มีความสุขโดยขุนนางและพ่อค้ารวย

ได้ยินการร้องเรียนของเธอนอกจากจะตกใจคนย่อมสนใจอาหารที่

ผู้หญิงจะชินกับการกิน

" มันไม่อร่อยเลย "

ต่อไปนี้งบทำโดยผู้หญิงในการแสดงความโกรธของเธอมากที่สุด ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่เหมาะสมเหล่านี้

ทำทั้งหมดของคนรอบข้างที่จะแสดงสีหน้างง

ตลอดทั้งหมดนี้เพียงแต่ผู้สูงอายุพ่อบ้านหลังผู้หญิงรักษาไม่ขยับท่าทางและสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง

. แม้เป็นผู้หญิงและหันมาจ้องเขาด้วยสายตาดุดัน ผู้สูงอายุ

พ่อบ้านไม่ได้ย้าย ราวกับว่ามีเพียงหนึ่ง สีหน้าเขาจะให้

" จริงๆ แล้วผมไม่ได้อยู่ในเมือง เราต้องออกเดินทางทันที ! "

" แต่ท่านหญิงก็เย็นแล้ว ) "

" หุบปาก !ถ้าฉันบอกว่าเราไป แล้วเราจะไป ชัดมั้ย "

เผชิญหน้า ไร้ยางอาย และเด็กหญิง พ่อบ้านก็เปลี่ยนท่าเขาก้มหัว :

" ใช่ ท่านหญิง เราต้องเตรียมตัวออกเดินทางทันที "

" ห๊ะ ! ถ้าคุณรู้ แล้วรีบขึ้นด้วยการเตรียม เซบาสเตียน ! "

ผู้หญิงแล้วขว้างส้อมในมือของเธอส่งเสียง ' เคร้ง ' ลุกขึ้นและออกจากร้านอาหาร

ระบายความโกรธของเธอขณะที่เธอเดิน

หลังจากได้นี้ เสียงที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันเบา และนุ่มนวล :

" ขอโทษจริงใจกับทุกคน ที่ทำให้เกิดความวุ่นวาย "

พ่อบ้านวางเก้าอี้ซึ่งได้ลดลงกว่าเมื่อผู้หญิงลุกขึ้นกลับไปยังตำแหน่ง เดิม

เบา ๆขอโทษร้านอาหารขาประจำ ขณะที่คำนับ ยอมรับคำขอโทษที่สมบูรณ์แบบนี้

จากผู้สูงอายุที่หรูหรา ค่อนข้างไม่กี่คนที่มองดูเขาด้วยความเมตตาตา

" ) ) "

" ค่ะ "

คนที่ยืนอยู่ข้างๆรีบเดินไปพ่อบ้านกัน

" ผมขอโทษที่มารบกวนพวกคุณ ถึงแม้ว่านี้จะไม่ถือว่าเป็นคำขอโทษเพียงพอแล้ว

ช่วยให้ฉันจ่ายเงินสำหรับทั้งหมดของร้านอาหารขาประจำที่นี่ " ( เซบาสเตียน )

ได้ยินนี้หลาย ๆคนไม่สามารถช่วย แต่เปิดเผยหน้าตาของความสุข กินข้าวในห้องเรียน

ด้านบนนี้โรงแรมแน่นอน ไม่ใช่ถูกๆ ถ้าอีกฝ่ายก็เต็มใจที่จะให้ บิล มันควรจะเพียงพอ

อภัยผู้หญิง

รบกวนเธอ บนมืออื่น ๆ , การแสดงออกของเหรัญญิกมิได้หวั่นไหวเพียงก้มหัวอย่างสุภาพในการตอบสนองต่อ

พ่อบ้านของข้อเสนอการตอบสนองตามธรรมชาตินี้ พบว่า ฉากนี้เป็นฉากที่ ' ' ทองประกายศาลา ' ต้อง

เกิดขึ้นเหมือนกับหลายครั้งที่ผ่านมา

เซบาสเตียน ตาหันไปมองร้านอาหาร มุม ที่เตี้ย มองคนที่กำลังกลืนกิน

อาหาร สายตาของเขาสัมผัส ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนทันทีและเดินอย่างรวดเร็วไปยังเซบาสเตียน

เมื่อเทียบกับลูกค้าอื่น ๆร้านอาหารผู้ชายก็ไม่เหมาะ เพราะการปรากฏตัวของเขา

ขาด ' คลาส ' หรือ ' สีสันฉูดฉาด . ไม่สามารถที่จะบูรณาการเข้ากับบรรยากาศโดยรอบ เขา

exuded ความรู้สึกที่ไม่คาดคิด

แม้ว่าเสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่ ไม่ด้อยไปกว่าลูกค้าคนอื่นๆ ก็ค่อนข้างชอบเสื้อผ้า

ใส่เขา เหมือนตัวตลกสวมเครื่องแต่งกาย มันเฮฮา

ไปบางส่วน" เซบาสเตียนซามะ "

" มันคืออะไรคุณแซค ? "

บางส่วนของอื่น ๆของลูกค้ายกคิ้วเมื่อได้ยินเสียงของชายเทียมไง

ชื่อแซค

จากที่ยกยอการแสดงเสียง แม้แต่สายตาของคนที่ถูมือของเขาไม่ได้ . . แปลก . . . .

แต่การแสดงออกเซบาสเตียนไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย

" พนักงานคนนี้ไม่ขอแนะนำ แต่ถ้าเราออกตอนนี้ไม่ มันเป็นดีที่สุดเพื่อพิจารณา ? "

" คุณกำลังบอกว่าจะมีปัญหาใช้รถม้าในเวลากลางคืน ? "

" ยังเป็นหนึ่งในเหตุผล แต่ . . . . . . . นอกจากนี้ยังมีบางเหลือเกิน . . . . . . . ซึ่งต้องมีการเตรียมตัว "

แซคพล่านรอยขีดข่วนหัวของเขา . แต่ผมมองเหมือนมันล้างสะอาด แต่วิธีการที่เขา

ปิดรอยให้ความประทับใจที่ผมหนังศีรษะจะบินออกมา มีผู้ชมขมวดคิ้วแม้

ลึก แต่แซคถูกเผลอเกาเร็ว

" แต่แล้ว ผู้หญิงจะไม่รับข้อเสนอของฉัน ไม่ใช่ จากบุคลิกของเธอ ไม่มีทางเธอ

จะเปลี่ยนความเห็นก่อนหน้านี้ของเธอ "

เซบาสเตียนตัดสินใจด้วย แข็งและเด็ดเดี่ยวการแสดงออก :

" ดังนั้น นอกจากไปไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ "

" แต่ . . . . . . "

แซคเคลื่อนไหวรอบดวงตาอย่างเมามัน เหมือนหาข้ออ้าง แต่ไม่สามารถที่จะหาหนึ่ง ในตอนท้ายเขา

มีสีหน้าตกใจ

" แน่นอน เราไม่ได้เดินทางออกทันที เพราะเรายังต้องการเวลาเพื่อการขนส่งเมียน้อย ' ที่เก็บ

ลงบนรถม้า ในช่วงเวลานี้ , คุณจะกรุณาเตรียมตัวสำหรับการเดินทางของเรา "

เซบาสเตียนเห็นดูเจ้าเล่ห์ในสายตาของคนที่ยังโทรมหาคำ แต่

ไว้ดู ถ้าเขาไม่สังเกตเห็นอะไร

ทั้งหมดจะครอบคลุมถึงสิ่งไม่ดีที่จะเกิดขึ้น

" แล้วเราจะออกเดินทาง ? "

" แล้ว สองหรือสามชั่วโมงในภายหลัง ใด ๆ ในภายหลัง และเส้นทางจะถูกความมืด

นั่นก็ควรจะหลีกเลี่ยง "

แววที่คนอื่นจะพบน่ารังเกียจโผล่ขึ้นมาอีก ในสายตาของมนุษย์ . เซบาสเตียนพยายาม

แกล้งว่าเขาไม่สังเกตเห็น แซค เลียริมฝีปากตัวเอง หลายๆ ครั้ง และกล่าวว่า :

" heheh แบบนี้ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร "

" ที่สมบูรณ์แบบ งั้น คุณจะกรุณาไปเตรียม ? "

ดูแซคออกจากเงา , เซบาสเตียน โบก มือถ้าจะทำให้อากาศรอบ ๆตัวเขา ว่า

เพราะเขารู้สึกรังเกียจไม่เหมือนถูกเคลือบในสิ่งปฏิกูล .

ทำตัวแบบนี้เซบาสเตียนอดกลั้นความรู้สึกของความฉุนเฉียว

บอกตรงๆนะ มันไม่มีทางที่เซบาสเตียนจะเพลิดเพลินไปกับ บริษัท เช่นด้อยกว่ามนุษย์ .

เพื่อนร่วมงานเช่น Demiurge shalltear อาจทำให้บุคคลดังกล่าวและของของเล่นและได้รับน้อยจอย

จากที่ในทางตรงกันข้าม เซบาสเตียนก็ไม่ปรารถนาเลยที่จะมีสิ่งมีชีวิตใกล้เอง

ในสุสานของ nazarick ๆแบ่งปันกันดูครับ นั่นคือผู้ที่ไม่ได้อยู่ใน nazarick

เป็นสิ่งมีชีวิตที่เลวทั้งหมด นอกเหนือจากกำมือของข้อยกเว้นทั้งหมดของมนุษย์และซับสปีชีส์มนุษย์

ควรตัดออก อ่อนแอ เซบาสเตียนอาจเกี่ยวข้องกับผู้สร้างความคิดเห็น

" เหล่านั้นที่ไม่ช่วยเหลืออ่อนแอไม่ควรอ้างตัวเองให้เข้มแข็ง " แน่นอน ความคิดที่อาจจะ

สงสัยเกี่ยวกับบางส่วนหาย แต่เจอบุคคลที่น่ารังเกียจเหมือนแซค

เซบาสเตียนยังรู้สึกว่า nazarick มุมมองอาจจะถูกต้อง

" อนิจจา มนุษย์ควรจะถือเป็นหนึ่งในชนิดที่โดดเด่นของสิ่งมีชีวิต "

เซบาสเตียนเหยียดมือของเขาและลูบเคราของเขาที่เขาได้เปลี่ยนความคิดแล้ว

ไปเพื่อพิจารณาการดำเนินการต่อไปที่จะใช้

แผนราบรื่นมากนัก อย่างไรก็ตามยังมีความจำเป็น ยืนยันความคืบหน้าของ



เป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ เซบาสเตียน คือ ใคร่ครวญ หลักสูตรของการกระทำในอนาคต เขารู้ว่าคนมาปิด



เพื่อเขา" ต้องออกเดินทางแต่เช้า คงจะยากสินะ "

คนที่เข้ามาอยู่ในเขา fourties หรือห้าสิบ มีหนวดเคราโกนสะอาด บางผมสีดำผสม

ถึงเตียง ผมขาว ผลของอายุของเขาและการเกินดุลในโภชนาการ ท้องอุ้ม

ไขมันส่วนเกินมวล .

นึกการแต่งตัวของเขาได้ลิ้มรสการแสดงอำนาจสูงรวมทั้งดู

เยี่ยม" คุณอาจจะคุณบาร์โด ? "

เซบาสเตียนพยักหน้าเบา ๆในข้อตกลง ชาย–บาร์โดต้วมเตี้ยมยื่นมือเพื่อหยุดเขา :

" อ๊ะ ไม่ต้องเป็นทางการขนาดนั้นหรอก "

เรียกว่าบาร์โดน่ารัก ชายผู้นี้เป็น พ่อค้า ถือส่วนขนาดใหญ่ของการซื้อขายปริมาณในอาหาร

เมืองนี้ สำหรับเหตุผลที่ไม่รู้จัก เขามาพูดกับเซบาสเตียน .

ในเมืองที่มีคุณค่าทางยุทธศาสตร์มากในสงคราม มีการควบคุมมากส่วนหนึ่งของ

อาหารปริมาณการซื้อขายทำให้บาร์โดพ่อค้ามีความสำคัญ .

นี่ก็เพราะกองทัพที่จำนวนของทหารเป็นหมื่น เตรียมอาหารให้

ถูกเคลื่อนย้ายโดยทหารใน เป็นเรื่องที่มีต้องมีความอุดมสมบูรณ์ของเวลาและความพยายาม

เพราะฉะนั้นกลยุทธ์พื้นฐานของอาณาจักรจะมีจำนวนเงินขั้นต่ำของอาหารในเมืองนี้ แล้วส่งอาหาร

ที่นี่เลย
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: